دوره 8، شماره 1 - ( 1396 )                   جلد 8 شماره 1 صفحات 80-70 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

saedi Z, gavanji S, mohabatkar H. Predicting inhibitor of anthrax toxin receptor on human cells using bioinformatics tools. JMBS 2017; 8 (1) :70-80
URL: http://biot.modares.ac.ir/article-22-1608-fa.html
ساعدی زینب، گوانجی شاهین، محبت کار حسن. پیش بینی مهارکننده برای گیرنده سم سیاه زخم بر روی سلول های انسانی با استفاده از ابزارهای بیوانفورماتیکی. زیست‌فناوری مدرس. 1396; 8 (1) :70-80

URL: http://biot.modares.ac.ir/article-22-1608-fa.html


1- دانشگاه اصفهان، سنندج
2- دانشگاه اصفهان، اصفهان
3- عضو هیئت علمی دانشکده علوم و فناوری های نوین دانشگاه اصفهان، اصفهان
چکیده:   (7289 مشاهده)
چکیده
اهداف: باکتری باسیلوس آنتراسیس، عامل ایجاد کننده سیاه زخم می باشد که به دلیل تولید اسپور بسیار مقاوم، مستعد تهیه سلاح بیولوژیک بوده، از اینرو یک عامل بیوتروریستی خطرناک به شمار می آید. هدف از انجام این پژوهش، پیش بینی یک مهار کننده موثر برای گیرنده سم سیاه زخم بر روی سلول های انسانی، با استفاده از نرم افزارهای بیوانفورماتیکی است.
روش ها: برهمکنش گیرنده سم سیاه زخم با 57 ترکیب گیاهی مختلف، با استفاده از وب سرور Swissdock مورد بررسی قرار گرفت. سپس اسید آمینه های دخیل در برهم کنش های قوی و موثر، با استفاده از نرم افزار UCSF Chimera به دست آمد.
یافته ها: با توجه به نتایج به دست آمده از این مطالعه، از بین ترکیبات بررسی شده، ده ترکیب آسارون، بیسابولول، کلروژنیک اسید، ژرانیول، هارمین، هارمالین، سولفورافان، فلوفنازین، L و D- کاتچین، قابلیت مهار گیرنده سم سیاه زخم را دارا می باشند، که از بین آنها احتمالا سولفورافان بهترین و موثرترین مهارکننده می باشد.
نتیجه گیری: نتایج حاصل از آنالیزهای صورت گرفته، پیشنهاد پژوهش های آزمایشگاهی جهت تولید داروئی موثر برای مقابله با سم سیاه زخم، از ترکیبات به دست آمده را ارائه می نماید.
متن کامل [PDF 1136 kb]   (6008 دریافت)    
نوع مقاله: کامل پژوهشی | موضوع مقاله: بیوتکنولوژی
دریافت: 1394/9/1 | پذیرش: 1396/1/1 | انتشار: 1396/5/18

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.