دوره 13، شماره 1 - ( 1400 )                   جلد 13 شماره 1 صفحات 119-107 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Vahedian Sadeghi R, Parsania M, Sadeghizadeh M, Haghighat S, Mortazavi Farsani S S. A Comparison of Curcumin and Nanocurcumin Effect on the expression of the vascular endothelial growth factor (VEGF-A) in HeLa cell line. JMBS 2022; 13 (1) :107-119
URL: http://biot.modares.ac.ir/article-22-55786-fa.html
واحدیان صادقی رضوانه، پارسانیا مسعود، صادقی زاده مجید، حقیقت ستاره، مرتضوی فارسانی سیده سحر. مقایسه تاثیرات کورکومین و نانوکورکومین بر بیان ژن فاکتور رشد اندوتلیال عروق (VEGF-A) در رده سلولی هلا. زیست‌فناوری مدرس. 1400; 13 (1) :107-119

URL: http://biot.modares.ac.ir/article-22-55786-fa.html


1- دانشگاه آزاد اسلامی، دانشکده علوم پیشرفته و تکنولوژی، گروه میکروبیولوژی، تهران، ایران
2- دانشگاه آزاد اسلامی علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی، گروه میکروبیولوژی، تهران، ایران ، masoud_parsania@yahoo.com
3- گروه ژنتیک، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
4- گروه میکروبیولوژی، دانشکده علوم پیشرفته و تکنولوژی، دانشگاه آزاد اسلامی علوم پزشکی، تهران، ایران.
5- دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده علوم زیستی، گروه ژنتیک
چکیده:   (1765 مشاهده)
مقدمه: سرطان دهانه رحم چهارمین سرطان­ شایع در بین زنان است. در سال های اخیر توجه به محصولات طبیعی مانند کورکومین با پتانسیل ضدسرطانی، به عنوان مکمل درمانی افزایش یافته است. با این حال به دلیل حلالیت ضعیف، استفاده بالینی از آن این ترکیبات محدود می باشد. در این راستا، در این پژوهش، با هدف بهبود پارامترهای بالینی، اثرات نانوکورکومین در ممانعت از فعالیت آنژیوژنز سرطان دهانه رحم مورد بررسی و با کورکومین آزاد مقایسه شد.
مواد و روش­ها:  روش MTT برای ارزیابی تکثیر رده سلولی هلا، با کورکومین آزاد و نانوکورکومین در دوزها و فواصل زمانی مختلف استفاده شد و میزان آپوپتوز توسط فلوسیتومتری ارزیابی گردید. سپس، بیان ژن فاکتور رشد اندوتلیال عروقی (VEGF-A)در سلول های هلا، توسط Real-Time PCR و وسترن بلات اندازه­گیری گردید.
یافته­ها: با توجه بهIC50  در مدت 48 ساعت در رده سلولی هلا، که برای نانوکورکومین و کورکومین آزاد μM/ml15 و μM/ml50 بود، ترکیب نانوکورکومین اثرکشندگی بیشتری نشان داد. بیان ژن فاکتور رشد اندوتلیال عروقی (p <0.0001) و میزان پروتئین(p <0.01) به دنبال تیمار با نانو کورکومین به طور قابل توجهی کمتر از کورکومین آزاد بود.
نتیجه: نانوحامل باعث افزایش حلالیت و تاثیر بیشتر مهار تکثیر سلول­های سرطانی دهانه رحم هلا شده و در ممانعت از فعالیت آنژیوژنز در غلظت یکسان، سه برابر موثرتر از کورکومین بود. بنابراین، نانوکورکومین می تواند گزینه خوبی برای مکمل دارویی در کنار درمان های رایج سرطان دهانه رحم باشد.
 کلمات کلیدی: سرطان دهانه رحم، نانوکورکومین، سلول هلا، فاکتور رشد اندوتلیال عروقی.
 
متن کامل [PDF 511 kb]   (736 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشی اصیل | موضوع مقاله: بیوتکنولوژی دارویی
دریافت: 1400/6/30 | پذیرش: 1400/9/7 | انتشار: 1401/10/14

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.