دوره 11، شماره 2 - ( 1399 )                   جلد 11 شماره 2 صفحات 240-233 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- دانشگاه هرمزگان، هرمزگان- بندرعباس، خیابان شهید دهقانی، کوچه لاله زار 12، مجتمع 24 واحدی دانشگاه هرمزگان ، nasrin_fazelian@yahoo.com
2- دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، خیابان شهید دهقانی، کوچه لاله زار 12، مجتمع 24 واحدی دانشگاه هرمزگان
3- دانشگاه هرمزگان، هرمزگان، بندرعباس، خیابان شهید دهقانی، کوچه لاله زار 12، مجتمع 24 واحدی دانشگاه هرمزگان
چکیده:   (2367 مشاهده)
اهداف: در این مطالعه تاثیر غلظت های 1-50 میلی گرم بر لیتر نانوذره نقره کلوئیدی بر رشد ریزجلبک N. oculata بررسی گردید و پس از تعیین EC50  (88/20 میلی گرم بر لیتر)، پروفایل اسیدهای چرب و شاخص های سوخت زیستی این ریزجلبک در غلظت 25  میلی گرم بر لیترنانوذره نقره بررسی گردید.
 
مواد و روش ها: در این پژوهش ریزجلبک N. oculata به علت رشد سریع و توانائی سنتز مقادیر بالای لیپید برای تولید سوخت زیستی انتخاب شد. این ریزجلبک در شرایط آزمایشگاهی به مدت 72 ساعت تحت تیمار نانوذرات نقره کلوئیدی قرار گرفت. جذب نوری ریزجلبک و پروفایل اسیدهای چرب به ترتیب با استفاده از دستگاه اسپکتروفتومتری و کروماتوگرافی گازی بررسی شد. تحلیل آماری داده‌های رشد با آزمون تحلیل واریانس‌ و مقایسه میانگین با آزمون چنددامنه‌ای دانکن در سطح احتمال ۵ %  انجام گرفت.
یافته ها: رشد ریزجلبک N. oculata در غلظت های 5-50 میلی گرم بر لیتر نانوذره نقره کاهش یافت. همچنین افزایش میزان اسیدهای چرب اشباع (SFAs) و اسیدهای چرب چند غیر اشباعی (PUFAs) و کاهش میزان اسیدهای چرب تک غیر اشباعی (MUFAs) در پاسخ به غلظت 25 میلی گرم بر لیتر نانوذره نقره در مقایسه با کنترل مشاهده شد. شاخص های مهم در پایداری اکسیداتیو سوخت زیستی شامل LCSF، CFPP و CP در ریزجلبک در معرض نانوذره نقره افزایش یافت در حالی که مقدار شاخص DU کاهش یافت. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که علیرغم سمیت نانوذرات نقره، این نانوذره می تواند باعث افزایش پایداری سوخت زیستی حاصل از ریزجلبک N. oculata گردد.


 
متن کامل [PDF 615 kb]   (1233 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشی اصیل | موضوع مقاله: نانو بیوتکنولوژی
دریافت: 1397/11/22 | پذیرش: 1399/1/19 | انتشار: 1399/3/20

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.