جستجو در:
دوره 9، شماره 4 - ( 1397 )
جلد 9 شماره 4 صفحات 500-495 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Hashemzadeh Z, Jafarkhani Kermani M, Hamidoghli Y. Optimization of Direct Regeneration Method in Ziziphus jujuba Mill. JMBS 2018; 9 (4) :495-500
URL: http://biot.modares.ac.ir/article-22-13970-fa.html
URL: http://biot.modares.ac.ir/article-22-13970-fa.html
هاشم‌زاده زهرا، جعفرخانی مریم، حمیداُقلی یوسف. بهینه‌سازی روش باززایی مستقیم در عناب. زیست‌فناوری مدرس. 1397; 9 (4) :495-500
1- گروه باغبانی، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان، گیلان، ایران،
2- بخش کشت بافت و سلول پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی ایران، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج وزارت جهاد کشاورزی، کرج، ایران، بخش کشت بافت و سلول پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی ایران، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج وزارت جهاد کشاورزی، کرج، ایران ،m.j.kermani@abrii.ac.ir
2- بخش کشت بافت و سلول پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی ایران، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج وزارت جهاد کشاورزی، کرج، ایران، بخش کشت بافت و سلول پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی ایران، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج وزارت جهاد کشاورزی، کرج، ایران ،
چکیده: (10393 مشاهده)
اهداف: تولید انبوه و به‌نژادی عناب (Ziziphus jujuba Mill) به‌عنوان یک درخت میوه و گیاه دارویی باارزش و سازگار با مناطق خشک و نیمه‌خشک اهمیت خاصی دارد. هدف پژوهش حاضر بهینه‌سازی روش باززایی مستقیم در عناب بود.
مواد و روش‌ها: در پژوهش تجربی حاضر ریزنمونه‌ها شامل برگ برش‌خورده به سه قسمت، برگ برش‌خورده از چهارطرف و برگ کامل از گیاهان درون شیشه بودند و در محیط‌های کشت موراشیگ و اسکوگ (MS)، اختصاصی گیاهان چوبی (WPM) با غلظت‌های متفاوت تیدیازرون (TDZ؛ صفر، ۵، ۱۰، ۱۵ و ۲۰میکرومولار) و نفتالین‌استیک‌اسید (NAA؛ صفر و یک‌میکرومولار) مقایسه شدند. تاثیر تیمار‌های ۲ و ۴ هفته تاریکی بر میزان باززایی بررسی شد. آزمایش‌ها به‌صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملاً تصادفی صورت گرفت. میانگین داده‌های آماری با استفاده آزمون چنددامنه‌ای دانکن مقایسه شد. نرم‌افزار SAS ۹.۳.۱ به کار رفت و تفاوت در سطح احتمال ۱% معنی‌دار در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: تیمار دو هفته تاریکی با میانگین ۱/۳۸ مناسب‌تر از ۴ هفته بود. بیشترین میزان باززایی (۲/۲۷) در ریزنمونه برگ برش‌خورده به سه قسمت حاصل شد. بیشترین درصد باززایی (۰/۷۵%) و بیشترین تعداد شوت‌های باززاشده (۴/۸۳) در تیمار محیط کشت MS شامل تنظیم‌کننده‌های رشد یک‌میکرومولار NAA و ۱۰میکرومولار TDZ حاصل شد.
نتیجه‌گیری: میزان بازیابی عناب تحت تاثیر نوع ریزنمونه، محیط کشت و تنظیم‌کننده‌های رشد گیاه است. حداکثر باززایی در برگ برش‌خورده به سه‌قسمت و در محیط MS حاوی یک‌میکرومولار NAA و ۱۰میکرومولار TDZحاصل می‌شود. گیاهچه‌های حاصله ریشه‌دار و با موفقیت در محیط "برون‌شیشه" سازگار می‌شوند.
مواد و روش‌ها: در پژوهش تجربی حاضر ریزنمونه‌ها شامل برگ برش‌خورده به سه قسمت، برگ برش‌خورده از چهارطرف و برگ کامل از گیاهان درون شیشه بودند و در محیط‌های کشت موراشیگ و اسکوگ (MS)، اختصاصی گیاهان چوبی (WPM) با غلظت‌های متفاوت تیدیازرون (TDZ؛ صفر، ۵، ۱۰، ۱۵ و ۲۰میکرومولار) و نفتالین‌استیک‌اسید (NAA؛ صفر و یک‌میکرومولار) مقایسه شدند. تاثیر تیمار‌های ۲ و ۴ هفته تاریکی بر میزان باززایی بررسی شد. آزمایش‌ها به‌صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملاً تصادفی صورت گرفت. میانگین داده‌های آماری با استفاده آزمون چنددامنه‌ای دانکن مقایسه شد. نرم‌افزار SAS ۹.۳.۱ به کار رفت و تفاوت در سطح احتمال ۱% معنی‌دار در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: تیمار دو هفته تاریکی با میانگین ۱/۳۸ مناسب‌تر از ۴ هفته بود. بیشترین میزان باززایی (۲/۲۷) در ریزنمونه برگ برش‌خورده به سه قسمت حاصل شد. بیشترین درصد باززایی (۰/۷۵%) و بیشترین تعداد شوت‌های باززاشده (۴/۸۳) در تیمار محیط کشت MS شامل تنظیم‌کننده‌های رشد یک‌میکرومولار NAA و ۱۰میکرومولار TDZ حاصل شد.
نتیجه‌گیری: میزان بازیابی عناب تحت تاثیر نوع ریزنمونه، محیط کشت و تنظیم‌کننده‌های رشد گیاه است. حداکثر باززایی در برگ برش‌خورده به سه‌قسمت و در محیط MS حاوی یک‌میکرومولار NAA و ۱۰میکرومولار TDZحاصل می‌شود. گیاهچه‌های حاصله ریشه‌دار و با موفقیت در محیط "برون‌شیشه" سازگار می‌شوند.
نوع مقاله: مقاله استخراج شده از پایان نامه |
موضوع مقاله:
بیوتکنولوژی کشاورزی
دریافت: 1395/5/2 | پذیرش: 1396/12/2 | انتشار: 1397/9/30
دریافت: 1395/5/2 | پذیرش: 1396/12/2 | انتشار: 1397/9/30
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |