دوره 11، شماره 2 - ( 1399 )                   جلد 11 شماره 2 صفحات 207-201 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Amani F, Tohidi Moghadam T, Bagheri Z, Farahani N, Ranjbar B. Design and Fabrication of an Aptasensor for Facile and Rapid Detection of Carcinoembryonic Antigen based on Gold-nanoparticles. JMBS 2020; 11 (2) :201-207
URL: http://biot.modares.ac.ir/article-22-33430-fa.html
امانی فضه، توحیدی مقدم طاهره، باقری زینب، فراهانی نسرین، رنجبر بیژن. طراحی و ساخت آپتاحسگر جهت تشخیص سریع و آسان آنتی‌ژن کارسینوامبریونیک مبتنی بر نانوذرات کروی طلا. زیست‌فناوری مدرس. 1399; 11 (2) :201-207

URL: http://biot.modares.ac.ir/article-22-33430-fa.html


1- دانشگاه تربیت مدرس،
2- دانشگاه شهید بهشتی،
3- دانشگاه تربیت مدرس ، Ranjbarb@modares.ac.ir
چکیده:   (4005 مشاهده)

آپتامرها، توالی­های تک رشته DNA یا RNA، به دلیل مزایای زیادی هم­چون اختصاصیت و تمایل بالا، مقرون به صرفه بودن و روش تولید آسان کاربردهای مختلفی در پژوهش­های زیستی از جمله ساخت آپتا­حسگرها دارند. در این پژوهش، آپتا­حسگری بر اساس تغییرات طیف SPR نانوذرات کروی طلا برای تشخیص آنتی­ژن کارسینوامبریونیک CEA)) به عنوان نشانگر سرطان پستان طراحی و عملکرد آن ارزیابی شد .در حضور آپتامر، نانوذارت کروی طلا پایدار بوده و با افزودن سدیم کلراید، طیف SPR نانوذرات کروی شکل بدون تغییر ماند. اما در حضور نشانگر سرطانی CEA، آپتامر به مولکول هدف چسبیده و در نتیجه با افزودن سدیم کلراید، طیف SPR نانوذرات کروی طلا تغییر می­کند. نتایج این پژوهش نشان داد که این زیست­حسگر توانایی تشخیص CEA را در محدوده 50 نانوگرم بر میلی­لیتر دارد و حد تشخیص این زیست­حسگر در حدود 22.75 نانوگرم بر میلی­لیتر است. به نظر می­رسد این زیست­حسگر می­تواند برای شناسایی نشانگر سرطانی آنتی­ژن کارسینوامبریونیک مورد استفاده قرار گیرد.

متن کامل [PDF 904 kb]   (2664 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشی اصیل | موضوع مقاله: نانو بیوتکنولوژی
دریافت: 1398/3/8 | پذیرش: 1399/1/8 | انتشار: 1399/3/17

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.