رئیس مرکز تحقیقات آرتمیا. ارومیه. ایران، ارومیه
چکیده: (13029 مشاهده)
به منظور غنی سازی آرتمیا از امولسیون غنیساز سلکو استفاده می شود که میکروگلبولهای پایدار با قطر کمتر از 1/0 میکرون تولید میکند. برای ایجاد این پایداری در سنتز روغنهای غنیساز سلکو از پایدارکنندههای شیمیایی تا میزان 3 درصد در این ترکیبات استفاده میگردد. ولی در این پژوهش از ترکیب ثعلب و صمغفارسی با نسبت مساوی و به میزان 11 درصد، به عنوان پایدارکنندههای گیاهی در سنتز روغن غنیساز استفاده شد. بخش محلول صمغ فارسی و ثعلب جدا شده و میزان آن به ترتیب 30 % و 22 % بدست آمد. سپس مقادیر دقیق ترکیب شیمیایی روغن سلکوی از طریق آنالیزشیمیایی مشخص شده و درنهایت طبق قرمول بدست آمده، مشابه تجاری آن ساخته شد. متوسط قطر ذرات روغن معادل 1/0 میکرون و کشش سطحی آن 5±15 دین بر سانتیمتر تعیین گردید. سپس روغن غنیساز ساخت داخل (تیمار1) با نمونه وارداتی (تیمار 2) در شرایط استاندارد برای آزمون غنیسازی urmiana Artemia استفاده شد. غنی سازی هر تیمار در سه تکرار با غلظت 4/0 گرم ماده غنیساز درهر لیتر آب حاوی 200 هزار ناپلیوس در طی زمان 12 ساعت انجام شد. میانگین درصد غنی شدگی ناپلیوس در تیمارهای 1 و 2 به ترتیب 47/2± 27 و 52 /2± 23 بدست آمد. نتایج زیست سنجی 500 لارو تازه به تغذیه افتاده ماهی قزل آلا نشان داد که تیمارهای 1 و 2 اختلاف معنی داری نشان نداد( p<0.05). نتایج نشان داد که پایدارکنندههای گیاهی مذکور همچنین از نظر خصوصیات شیمیایی و فیزیکی، عملکرد مناسبی در پایدارسازی امولسیونهای روغن در فازآبی داشتند.
واژههای کلیدی: پایدارکننده،
سلکو
نوع مقاله:
مقاله استخراج شده از طرح پژوهشی |
موضوع مقاله:
بیوتکنولوژی دریافت: 1394/3/9 | پذیرش: 1394/11/17 | انتشار: 1395/7/1