به منظور غنی سازی آرتمیا از امولسیون غنی‎ساز سلکو استفاده می شود که میکروگلبولهای پایدار با قطر کمتر از 1/0 میکرون تولید می‎کند. برای ایجاد این پایداری در سنتز روغن‎های غنی‎ساز سلکو از پایدارکننده‎های شیمیایی تا میزان 3 درصد در این ترکیبات استفاده می‎گردد. ولی در این پژوهش از ترکیب ثعلب و صمغ‎فارسی با نسبت مساوی و به میزان 11 درصد، به عنوان پایدارکننده‎های گیاهی در سنتز روغن غنی‎ساز استفاده شد. بخش محلول صمغ فارسی و ثعلب جدا شده و میزان آن به ترتیب 30 % و 22 % بدست آمد. سپس مقادیر دقیق ترکیب شیمیایی روغن سلکوی از طریق آنالیزشیمیایی مشخص شده و درنهایت طبق قرمول بدست آمده، مشابه تجاری آن ساخته شد. متوسط قطر ذرات روغن معادل 1/0 میکرون و کشش سطحی آن 5±15 دین بر سانتی‎متر تعیین گردید. سپس روغن غنی‎ساز ساخت داخل (تیمار1) با نمونه وارداتی (تیمار 2) در شرایط استاندارد برای آزمون غنی‎سازی urmiana Artemia استفاده شد. غنی سازی هر تیمار در سه تکرار با غلظت 4/0 گرم ماده غنی‎ساز درهر لیتر آب حاوی 200 هزار ناپلیوس در طی زمان 12 ساعت انجام شد. میانگین درصد غنی شدگی ناپلیوس در تیمارهای 1 و 2 به ترتیب 47/2± 27 و 52 /2± 23 بدست آمد. نتایج زیست سنجی 500 لارو تازه به تغذیه افتاده ماهی قزل آلا نشان داد که تیمارهای 1 و 2 اختلاف معنی داری نشان نداد( p<0.05). نتایج نشان داد که پایدارکننده‌های گیاهی مذکور همچنین از نظر خصوصیات شیمیایی و فیزیکی، عملکرد مناسبی در پایدارسازی امولسیون‎های روغن در فازآبی داشتند.