کیتین، یکی از فراوانترین پلیساکاریدهای تجدیدپذیر در طبیعت است که به طور گسترده در پوستهی سختپوستان، کوتیکول حشرات و دیوارهی سلولی قارچها یافت میشود. این پلیمر به دلیل خواص منحصر به فردی چون زیستسازگاری، زیستتجزیهپذیری و غیر سمی بودن دارای کاربردهای گستردهای در صنایع مختلف میباشد. در مطالعهی حاضر، ضایعات میگوی موزی، Penaeus merguiensis (ضایعات خرد شده در اندازه 10-8 میلیمتر)، جهت استخراج کیتین به روش تخمیر میکروبی با استفاده از باکتری Pseudomonas aeruginosa، مورد استفاده قرار گرفت. به منظور پروتئینزدایی و معدنیزدایی ضایعات تحت تیمار باکتری، در غلظتهای مختلف گلوکز (0، 10، 15 و 20% وزنی- حجمی) و مایع تلقیح (10، 15 و 20% حجمی- حجمی)، شرایط گرماگذاری به مدت 4 روز در دمای30 درجهی سانتیگراد و در انکوباتور شیکردار (100 دور در دقیقه) انجام پذیرفت. نتایج حاصل ارتباط مستقیمی بین غلظت این پارامترها با میزان پروتئینزدایی و معدنیزدایی نشان داد. در بررسی اثر این پارامترها، غلظت گلوکز 20% و مایع تلقیح 20% به عنوان مقدار بهینه تعیین شد که منجر به تولید کیتینی با 86% حذف مواد پروتئینی و 76% حذف مواد معدنی گشت. بنابراین، تخمیر میکروبی، به عنوان یک روش مثبت و سازگار با محیط زیست، می تواند جهت استخراج کیتین با کیفیت بالا مورد استفاده قرار گیرد.
