Abedi Mohtasab T, Tamjid E, Haji-Hosseini R. A Study on Biofilm Formation, Antibacterial Properties and Cell Viability of Poly (ε-Caprolactone)-Based Electrospun Nanofibrous Scaffold. JMBS 2019; 10 (3) :373-380
URL:
http://biot.modares.ac.ir/article-22-23705-fa.html
عابدیمحتسب ترانهپیمانه، تمجید الناز، حاجیحسینی رضا. مطالعه تشکیل بیوفیلم، خواص ضدباکتریایی و سمیت سلولی داربست نانوالیافی پلیکاپرولاکتونی الکتروریسیشده. زیستفناوری مدرس. 1398; 10 (3) :373-380
URL: http://biot.modares.ac.ir/article-22-23705-fa.html
1- گروه زیستفناوری میکروبی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران،
2- گروه ریز زیستفناوری، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران، تهران، بزرگراه جلال آل احمد، پل نصر، دانشگاه تربیت مدرس ، tamjid@modares.ac.ir
3- گروه بیوشیمی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران،
چکیده: (7211 مشاهده)
اهداف: در سالهای اخیر داربستهای نانوالیافی زمینه پلیمری بهدلیل اثرات ضدمیکروبی در مهندسی بافت پوست مورد توجه زیادی قرار گرفتهاند. هدف از این پژوهش تولید و مشخصهیابی خواص آنتیباکتریال داربستهای نانوالیافی زمینه پلیمری است.
مواد و روشها: در مطالعه تجربی حاضر داربست نانوالیافی پلیکاپرولاکتون به روش الکتروریسی ساخته شد. بررسیهای ریزساختاری و مطالعات چسبندگی باکتریایی با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی صورت گرفت. برای انجام آزمونهای ضدباکتریایی از آزمونهای میکرودایلوشن و تشکیل بیوفیلم بر سویههای استاندارد گرم منفی اشرشیا کلی و سودوموناس آئروژینوزا، گرم مثبت استرپتوکوکوس موتانس و استافیلوکوکوس اورئوس و برای مطالعه سمیت سلولی از آزمون MTT بر سلولهای سرطانی رده هلا و HT۱۰۸۰ استفاده شد.
یافتهها: نتایج این پژوهش نشان داد که این داربست نانوالیافی خواص ضدباکتریایی و ضدتشکیل بیوفیلم بر همه سویهها دارد اما در مشاهدات میکروسکوپ الکترونی و آزمون میکرودایلوشن بیشترین اثر بر سویه سودوموناس آئروژینوزا و در غلظت یکمیلیگرم بر میلیلیتر عصاره داربست نانوالیافی مشاهده شده، اما در آزمون تشکیل بیوفیلم بیشترین اثر بر سویه استافیلوکوکوس اورئوس و در غلظت ۸میکروگرم بر میلیلیتر عصاره حاصل شد. همچنین نتایج آزمونهای سمیتسنجی سلولی نیز نشان داد که عصاره داربستهای سنتزشده روی سلولهای سرطانی فیبروبلاست انسانی (HT۱۰۸۰) اثرات سمی بیشتری داشته و پس از ۴۸ساعت منجر به کاهشی در حدود ۴۰% تعداد آنها میشود.
نتیجهگیری: داربستهای نانوالیافی پلیکاپرولاکتون تولیدشده به روش الکتروریسی، بالقوه میتوانند گزینه امیدبخشی در کاربردهای مهندسی بافت پوست با قابلیت جلوگیری از تشکیل بیوفیلم در محل ترمیم زخم و نیز کاهش تعداد سلولهای سرطانی باشند.
نوع مقاله:
پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
بیوتکنولوژی دارویی دریافت: 1397/5/10 | پذیرش: 1397/4/14 | انتشار: 1398/6/30