دوره 9، شماره 3 - ( 1397 )
جلد 9 شماره 3 صفحات 330-325 |
برگشت به فهرست نسخه ها
احسان رعنایی‌پیرمردان1 
، زهرا سهیلا سهیلی* 2، شهرام سمیعی3 ، حمید احمدیه4 ، سیدجواد مولی1 ، مریم معصومی5 ، مرضیه ناصری6
، زهرا سهیلا سهیلی* 2، شهرام سمیعی3 ، حمید احمدیه4 ، سیدجواد مولی1 ، مریم معصومی5 ، مرضیه ناصری6
1- گروه ژنتیک مولکولی، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران،
2- گروه پزشکی مولکولی، پژوهشکده زیست‌فناوری پزشکی، پژوهشگاه ملی مهندسی ژنتیک و زیست‌فناوری، تهران، ایران، تهران، اتوبان تهران- کرج،کیلومتر 15، شهرک علم و فناوری پژوهش، بلوار پژوهش، پژوهشگاه ملی مهندسی ژنتیک و زیست فناوری. کدپستی: 1497716316 ،soheili@nigeb.ac.ir
3- مرکز تحقیقات انتقال خون- موسسه عالی آموزشی و پژوهشی طب انتقال خون، تهران، ایران،
4- مرکز تحقیقات چشم پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران،
5- گروه پزشکی مولکولی، پژوهشکده زیست‌فناوری پزشکی، پژوهشگاه ملی مهندسی ژنتیک و زیست‌فناوری، تهران، ایران،
6- گروه پزشکی مولکولی، پژوهشکده فناوری‌های نوین پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران،
2- گروه پزشکی مولکولی، پژوهشکده زیست‌فناوری پزشکی، پژوهشگاه ملی مهندسی ژنتیک و زیست‌فناوری، تهران، ایران، تهران، اتوبان تهران- کرج،کیلومتر 15، شهرک علم و فناوری پژوهش، بلوار پژوهش، پژوهشگاه ملی مهندسی ژنتیک و زیست فناوری. کدپستی: 1497716316 ،
3- مرکز تحقیقات انتقال خون- موسسه عالی آموزشی و پژوهشی طب انتقال خون، تهران، ایران،
4- مرکز تحقیقات چشم پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران،
5- گروه پزشکی مولکولی، پژوهشکده زیست‌فناوری پزشکی، پژوهشگاه ملی مهندسی ژنتیک و زیست‌فناوری، تهران، ایران،
6- گروه پزشکی مولکولی، پژوهشکده فناوری‌های نوین پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران،
چکیده: (9534 مشاهده)
اهداف: گلوکوما یک بیماری عصبی- چشمی است که با نابودی سلول‌های گانگلیون شبکیه منجر به نابینایی می‌شود. این بیماری از علل اصلی نابینایی در جهان است. برای مطالعات پیش‌کلینیکی و یافتن درمان‌های جدید استفاده از مدل‌های حیوانی کارآمد اجتناب‌ناپذیر است. یک نوع از این مدل‌ها، موش‌هایی هستند که چشم آنها با N-متیل، D-آسپارتات (NMDA) تیمار شده است. هدف مطالعه حاضر القای حاد مرگ سلول‌های گانگلیونی و تولید موش مدل آزمایشگاهی بیماری گلوکوما توسط N-متیل، D-آسپارتات بود.
مواد و روش‌ها: در مطالعه تجربی حاضر موش‌های مدل با نوروتوکسین NMDA تولید شدند. برای این منظور تخریب سلولی با تزریق داخل زجاجیه NMDA به چشم موش‌ها انجام شد و پس از خارج‌کردن چشم‌ها، آنالیزهای بافتی روی چشم‌های نمونه و کنترل صورت گرفت. پس از رنگ‌آمیزی بافتی تعداد سلول‌های گانگلیون و ضخامت لایه‌های شبکیه و کمپلکس سلولی گانگلیون (GCC) ارزیابی شدند. علاوه بر این ضخامت لایه‌های هسته‌ای داخلی و بیرونی در نمونه‌ها مقایسه شد. آزمون تحلیل واریانس یک‌طرفه و نرم‌افزار SPSS ۲۲ به کار رفتند.
یافته‌ها: تنها سه روز پس از تزریق NMDA به نمونه‌های چشم، ضخامت لایه‌های GCC، شبکیه و همچنین تعداد سلول‌های گانگلیون در مقایسه با نمونه‌های کنترل به‌طور چشمگیری کاهش یافت. کاهش ۵۰% تعداد سلول‌های گانگلیون در نمونه گلوکوما تایید شد.
نتیجه‌گیری: پس از تزریق NMDA به نمونه‌های چشم، ضخامت لایه‌های GCC، شبکیه و همچنین تعداد سلول‌های گانگلیون در مقایسه با نمونه‌های کنترل به‌طور چشمگیری کاهش می‌یابد.
موضوع مقاله:
بیوتکنولوژی کشاورزی
دریافت: 1395/4/11 | پذیرش: 1395/6/1 | انتشار: 1397/6/31
دریافت: 1395/4/11 | پذیرش: 1395/6/1 | انتشار: 1397/6/31
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |