جستجو در مقالات منتشر شده
۲ نتیجه برای جزایری
احسان الله جزایری، عطیه مهدوی، اصغر عبدلی،
دوره ۱۰، شماره ۱ - ( زمستان ۱۳۹۷ )
چکیده
اهداف: یکی از چالش‌های دنیای امروز و یکی از اولویت‌های بهداشت جهانی، مبارزه با همه‌گیری بیماری ایدز (AIDS) است. مطالعات نشان داده است که دامنه و وسعت القای پاسخ‌های ایمنی در برابر HIV و القای همزمان پاسخ‌های ایمنی خونی و سلولی در افزایش کارآیی واکسن‌های کاندید HIV بسیار تاثیر گذار است. از این رو، اخیراً رویکردهایی نظیر استفاده از واکسن‌های پلی‌اپی‌توپی و افزودن ادجوانت‌‌ها در فرمولاسیون واکسن‌های کاندید علیه HIV بسیار مورد توجه قرار گرفته است.
مواد و روش‌ها: در این تحقیق، پس از ترانسفورماسیون و تکثیر وکتور بیانی یوکاریوتی pcDNA۳.۱-tat/pol/gag/env در میزبان پروکاریوتی E. coli (DH۵α)، استخراج وکتور و آماده‌سازی آن انجام شد. سپس واکسن‌های کاندید DNAای به‌صورت زیرجلدی، در روزهای صفر، ۱۴ و ۲۸ به موش‌های ماده رده BALB/c تزریق شده و نهایتاً پاسخ‌های ایمنی خونی و سلولی القاشده توسط آنها ارزیابی شد.
یافته‌ها: نتایج مطالعه نشان داد که واکسن‌های DNAای مذکور با روش تزریق زیرجلدی به‌خوبی قادر به القای پاسخ‌های ایمنی (سلولی و خونی) نبودند.
نتیجه‌گیری: این مشاهده می‌تواند به‌دلیل نقص در هر یک از مراحل برداشت وکتور توسط سلول هدف تا بیان و ارایه سطحی اپی‌توپ‌‌ها از یک طرف، یا ناکارآمدی روش تزریق زیرجلدی از طرف دیگر باشد. از این رو، ممکن است سایر روش‌های تزریق یا رهایش واکسن به‌همراه استفاده از ادجوانت‌های مختلف در فرمولاسیون واکسن کاندید، بتوانند پاسخ‌های ایمنی بهتری را القا کنند.
دوره ۲۱، شماره ۳ - ( پاییز ۱۳۹۷ )
چکیده
اهداف: ملانوما یکی از خطرناک‌ترین انواع سرطان پوست است که به داروهای شیمی‌درمانی رایج مقاوم است. مهار رگ‌زایی هدفی بزرگ در مبارزه با سرطان تلقی می‌شود. فیکوسیانین، به‌عنوان متابولیت استخراج‌شده از اسپیرولینا قادر به مهار رگ‌زایی است. بنابراین هدف پژوهش حاضر، بررسی اثر ضدرگزایی فیکوسیانین سی اسپیرولینا پلاتنسیس (Spirulina platensis) بر رده سرطانی ملانومای B۱۶-F۱۰ در موش سوری C۵۷BL/۶ بود.
مواد و روش‌ها: پژوهش تجربی حاضر روی ۱۶ سر موش ماده C۵۷BL/۶ با سن ۸-۶ هفته انجام شد که به‌طور تصادفی به دو گروه کنترل و دریافت‌کننده فیکوسیانین تقسیم شدند. به همه موش‌ها در روز صفر مطالعه، سلول ملانوما تزریق شد و موش‌ها به‌مدت ۲۰ روز تیمار شدند. گروه فیکوسیانین، روزانه ۴۰میلی‌گرم بر کیلوگرم فیکوسیانین را دریافت کردند. تومورها روز ۲۱ استخراج شدند و تاثیر فیکوسیانین بر رگ‌زایی و تکثیر سلول‌های سرطانی به‌ترتیب با کمک روش ایمونوهیستوشیمی با CD۳۱ و Ki-۶۷ بررسی شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با نرم‌افزار JMP ۱۱، از طریق آزمون تحلیل واریانس یک‌راهه صورت گرفت.
یافته‌ها: رگ‌زایی در گروه دریافت‌کننده فیکوسیانین به‌طور معنی‌داری کمتر از گروه کنترل بود (۰/۰۱p<)، در حالی که شاخص میتوز در موش‌های درمان‌شده با فیکوسیانین به‌طور معنی‌داری کمتر از گروه کنترل نبود.
نتیجه‌گیری: فیکوسیانین، قادر به مهار رگ‌زایی تومور ملانومای B۱۶-F۱۰ در موش سوری C۵۷BL/۶ است، ولی قادر به کاهش تکثیر سلول‌های ملانوما نیست.
