---

بیماری نیوکاسل یک بیماری ویروسی واگیردار کشنده است که اغلب گونه های پرندگان و طیور تجاری را مبتلا میکند و یک تهدید مهم برای صنعت طیور به حساب می آید. در این بیماری هر دو ژن F و HN از ژنهای خیلی مهم و اساسی برای ایجاد عفونت و بیماری می باشند. در این تحقیق ایمنیت واکسنهای DNA ساخته شده از ژنهای HN وF ویروس بیماری نیوکاسل هرکدام به طور مجزا از هم pIRES/HN, pIRES/F و همچنین هردو ژن باهم pIRES/HN/F مورد مطالعه و بررسی قرار گرفته است. در مطالعه‌ی قبلی بیان آنتی‌ژنی ژنهای قرار داده شده در شرایط آزمایشگاهی به اثبات رسیده بود. در این مطالعه تجزیه وتحلیل تکنیک الایزا و تست HI از سرم بدست آمده از جوجه های SPF (عاری از هرگونه آلودگی و عامل بیماری‌زا) واکسینه شده با واکسن DNA نشان داد که انجام ۲ بار واکسیناسیون با واکسن DNA (pDNA)، قادر به القای ایمنی هومورال و تولید قابل توجهی از تیتر آنتی بادی (P<۰,۰۵) با استفاده از پلاسمید monocistronic (pIRES/HN و pIRES/F) و bicistronic (pIRES/HN/F) یک هفته بعد از دومین واکسیناسیون pDNA (واکسن یاداور) می شود. نتایج نشان دهد که ایمن سازی با واکسن DNA درجوجه ها دربار دوم پاسخ بطورموفقیت آمیز تولید آنتی‌بادی را افزایش می دهد. همچنین واکسیناسیون با پلاسمید pIRES/HN/F که دارای هردو ژن است می تواند پاسخ قوی تری از آنتی‌بادی را در مقایسه با واکسیناسیون با پلاسمید های pIRES/HN وpIRES/F که دارای فقط یک ژن هستند نمایید.

---

---

---

چکیده حقوق جزای اسلامی برای اثبات جرائم مستوجب حد از طریق اقرار، شرایط خاصی را تعیین کرده که برخی از آن ها نظیر بلوغ و عقل به شخص مقر و برخی به نفس اقرار مربوط است. مهم ترین شرایط ناظر بر کیفیت اقرار به نصاب آن برمی گردد، در این راستا چنانچه اقاریر شخص به نصاب معتبر نرسد، با اقرار ناقص مواجهیم که بررسی حکم آن موضوع نوشتار کنونی است. در چنین مواردی در عدم ثبوت کیفر حد به لحاظ ناقص بودن اقرار تردید وجود ندارد، اما مسأله این است که آیا تعزیر مقر نیز منتفی است یا خیر؟ در این باره بین فقها اتفاق نظر وجود ندارد. مشهور فقها به تعزیر مقر حکم داده اند، لکن برخی با این نظر مخالفت کرده اند. در حقوق موضوعه کشور ما نیز قانونگذار مجازات اسلامی متعرض فرض اقرار ناقص ناشی از نرسیدن به نصاب معتبر شده و در این قسمت از دیدگاه مشهور تبعیت کرده است. در نوشتار حاضر، اقوال فقها را در این زمینه مطرح کرده و به بررسی ادله آن ها پرداخته ایم و در این مورد موضع حقوق کیفری کشورمان را مورد توجه قرار داده ایم.

---

حوادث و بلایای طبیعی همواره تأثیرات مخربی بر سکونتگاه‌های انسانی وارد آورده و با تخریب ساختمان‌ها و زیرساخت‌ها، عوارض اقتصادی و اجتماعی بی‌شماری بر جوامع انسانی تحمیل می‌کنند. از جمله این پدیده‌های مخرب که از دیرباز فعالیت‌های بشری را تحت تأثیر قرار داده، پدیده زمین‌لغزش است که در نقاط زیادی از کره زمین خصوصاَ کشورهای کوهستانی مانند ایران خسارت‌های وسیعی به جوامع انسانی، مراتع و جنگل‌ها، خطوط ارتباطی، بناهای تاریخی و ... وارد کرده است. امروزه اطلاعات زیادی در مورد علت وقوع و آثار ریخت‌شناسی برخی از نمونه‌های بارز این پدیده در دست است. مطالعات مربوط به این لغزش‌ها بیشتر در پی توصیف ابعاد، آثار ریخت‌شناسی و عوامل مؤثر در رویداد آنها بوده است. کمتر کسی به تأثیر مخرب آن‌ها بر استقرارهای انسانی تأکید کرده و تاکنون ویژگی‌ها، مشخصات، عوامل رخداد و مخاطرات این پدیده که در لایه‌های باستانی یک استقرار انسانی به وقوع پیوسته باشد، مورد مطالعه قرار نگرفته است. پژوهش حاضر با تلفیق داده‌های باستان‌شناختی حاصل از دو فصل حفاری نجات‌بخشی تپه مهرعلی فارس واقع در استان فارس و مطالعات میان‌رشته‌ای مرتبط، به بررسی پدیده‌ای نادر از یک زمین‌لغزش باستانی می‌پردازد. نتایج حاصل از حفاری‌های باستان‌شناسی، شواهد زمین‌شناسی و نیز ریخت‌شناسی تپه گویای وقوع تغییراتی در لایه‌های باستانی است. دامنه جنوبی تپه که با شیب تندی (درحدود ۳۵ درجه) به رودخانه بالنگان می‌رسد، نشانگر رویداد یک زمین‌لغزش باستانی است که منجر به ترک استقرار در دوره‌ای از دوره‌های استقراری موجود در تپه شده است.