جستجو در مقالات منتشر شده


۲ نتیجه برای منصورنیا

نرگس رخشان، محمدرضا منصورنیا، فرشته جوکار کاشی،
دوره ۱۵، شماره ۳ - ( تابستان ۱۴۰۳ )
چکیده

تحقیق حاضر با هدف توسعه­ یک رویکرد ساده و سبز برای تولید نانوکامپوزیت نقره/نقره­ کلرید با استفاده از دو سویه باکتریایی Bacillus haynesii sp. PN۱۴F  و Bacillus halotolerans sp. B۳ به روش خارج سلولی انجام شده است. سویه‌های PN۱۴F و از نمونه­ های خاک و پساب با روش رقیق سازی و کشت مستقیم جداسازی و مورد استفاده قرار گرفت. نانوکامپوزیت­های نقره/نقره­ کلرید از واکنش محلول نیترات نقره (I) و سوپرناتانت باکتریایی در شرایط کاملاً استریل در حضور نور سنتز شدند. علاوه بر این آزمایش­های کنترل شده برای بهینه­ سازی برخی شرایط واکنش ازجمله غلظت سوبسترا، pH، حجم سوبسترا، حجم سوپرناتانت باکتریایی، حضور گلوکز  به­عنوان الکترون دهنده و غلظت محلول نیترات نقره (I) به­عنوان القاکننده انجام گردید. نتایج نشان داد شرایط بهینه برای نانوکامپوزیت‌هایAg۱  و Ag۲، ۷۵/۴ میلی لیترسوپرناتانت، ۲۵/۰ میلی لیتر از نیترات نقره (I) یک میلی‌مولار و حضور الکترون دهنده و القاکننده است: با این تفاوت که نانوکامپوزیت­‌های  Ag۱در pH ۷ و Ag۲ در pH ۸ بهترین بازده را دارند. محصولات با استفاده از روش­های UV-Vis، XRD،FT-IR ، FE-SEM  و EDX مورد شناسایی قرار گرفتند. نانوکامپوزیت­های زیستی حاصل (Ag۱ و Ag۲) با اندازه­ ذرات ۳۰ و ۳/۲۲ نانومتر، به­ عنوان کاتالیزگرهای ناهمگن کارآمد برای کاهش ترکیب سمی پارانیتروفنول به ترکیب غیرسمی پاراآمینوفنول مورد استفاده قرار گرفتند. همچنین نانوکامپوزیت­ها فعالیت ضدمیکروبی علیه باکتری­های گرم مثبت و گرم منفی نشان دادند. همچنین، نانوکامپوزیت Ag۲ با مدت زمان احیای ۱۵ دقیقه ­ای، کاتالیزگر بهتری نسبت به نمونه­ Ag۱ می­باشد، که این موضوع را می­توان به اندازه­ ریزتر نانوذرات آن نسبت داد.
 


دوره ۲۱، شماره ۱۵۴ - ( آذر ۱۴۰۳ )
چکیده

آسکوربیل پالمیتات یک استر محلول در چربی ویتامین C و اسید پالمتیک می‌باشد که از این ترکیب برای افزایش پایداری اکسایشی روغن‌ها استفاده می‌شود و در این مطالعه به‌منظور افزایش پایداری آن نسبت به شرایط محیطی حرارت، رطوبت، اکسایش و نور از فناوری‌های درون پوشانی (نانولیپوزوم) در روغن سویا پالایش شده فاقد آنتی‌اکسیدان استفاده گردید. در این مطالعه از ۵ غلظت نانولیپوزوم حاوی آسکوربیل پالمیتات (۰، ۵۰، ۱۰۰، ۲۰۰ و ۵۰۰ پی‌پی‌ام) برای افزایش پایداری اکسایشی روغن سویا نگهداری شده در دمای ۶۳ درجه سانتی‌گراد (آون الکتریکی) برای مدت زمان ۱۶ روز استفاده گردید و آزمون‌هایی از قبیل اسیدیته، پراکسید، دی‌ان مزدوج، آنیزیدین و پایداری اکسایشی روی آن روغن‌ها انجام گرفت. نتایج نشان داد که با افزایش زمان نگهداری میزان اسیدیته، دی‌ان مزدوج و آنیزیدین افزایش یافت ولی با افزایش غلظت نانولیپوزوم حاوی آسکوربیل پالمیتات روند افزایش این ویژگی‌ها از شدت کمتری برخوردار بود. با افزایش زمان نگهداری تا روز ۱۲‌ام، میزان پراکسید نمونه‌ها افزایش و سپس کاهش یافت و با افزایش غلظت آنتی‌اکسیدان میزان پراکسید نمونه‌ها کاهش یافت. از طرفی نشان داده شد که افزایش غلظت نانولیپوزوم از صفر تا ۵۰۰ پی‌پی‌ام در روغن سویا، میزان پایداری اکسایشی را در حدود ۹۶ درصد افزایش می‌دهد. در نهایت مشخص گردید که افزایش غلظت نانولیپوزوم‌های حاوی آسکوربیل پالمیتات در روغن سویا، اکسیداسیون روغن را کاهش می‌دهد.
 

صفحه ۱ از ۱