جستجو در مقالات منتشر شده
۳ نتیجه برای پیوند
دوره ۵، شماره ۳ - ( پاییز ۱۴۰۰ )
چکیده
پیشبینی دمای چاه هنگام عملیات درونچاهی و تأثیراتی که بر روی لولهها و وضعیت تنش وارد بر آنها دارد یکی از موارد مهم در طراحی عملیات تکمیل، تولید و تحریک چاههای نفت و گاز میباشد. تغییرات دمایی در طول عمر چاه میتواند باعث تغییر در وضعیت تنشی لولههای درونچاهی مانند لوله تولیدی و لوله جداری شده و مشکلاتی از قبیل جابجایی تاج چاه و یا کمانش (Buckling) لوله را ایجاد کند که هم از لحاظ ایمنی چاه و کارکنان و هم از لحاظ اقتصادی میتواند زیان‌بار باشد. در این مطالعه عملیات مختلف تکمیل، تولید و تحریک در طول عمر یک چاه مانند راندن رشته تکمیل چاه، شروع تولید، بستن چاه، تزریق اسید و دیگر عملیات رایج در چاههای نفت با ترتیبی کاربردی شبیهسازی شدند. تغییرات دمایی ایجاد شده در طی این عملیات و تأثیر آنها بر روی وضعیت تنش لوله جداری و لوله تولیدی پیشبینی و مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان دادند که تولید درازمدت از چاه بیشترین تغییرات دمایی را در چاه ایجاد میکند. این افزایش دما در عمق ۴۳۰ فوتی از چاه که همان عمق mud line میباشد به حداکثر مقدار خود رسیده و به دلیل ثابت بودن لوله باعث کمانش آن و ایجاد گشتاور در عمق‌های پایین شده است. هم‌چنین به دلیل تغییرات طول لوله با دما و با گذشت زمان، زمان لازم برای رسیدن دمای لوله تولیدی به حالت پایدار جهت انجام آزمون‌های فشار بر روی لوله تولیدی حدود چند ماه میباشد و این نکته باید در آنالیز آزمون فشار لوله تولیدی لحاظ شود.
دوره ۱۴، شماره ۱ - ( ۱-۱۳۹۳ )
چکیده
در این پژوهش رفتار جمع شدگی پارچه¬های حلقوی پودی در هنگام خشک شدن، مورد بررسی قرار گرفته است. در این راستا مدلی برای پیشبینی تغییرات طول پارچه حلقوی با بافت ساده طی فرایند خشک شدن ارائه گردیده است. به منظور مدل‌سازی از یک جرم متمرکز، فنر و دمپر خطی استفاده شده است. با توجه به خیس بودن منسوج، جرم به صورت متغیر با زمان در نظر گرفته‌شده و معادلات غیر¬خطی حرکت با استفاده از روش بسط مستقیم درجه سه حل شده‌اند. نتایج حاصل از مدل با نتایج آزمایشات تجربی برای پنج نمونه با تراکم‌های طولی متفاوت مقایسه گردیده است. نتایج حاصل نشان داده است که در تراکم‌های طولی زیاد (طول حلقه کوچک) مدل ارائه‌شده قابلیت پیشبینی تغییرات طولی مرکز جرم پارچه در طی فرآیند خشک شدن و بعد از آن را به خوبی دارا می¬باشد. میزان خطا برای نمونه‌ها با طول حلقه کم حدود ده درصد میباشد. اما با افزایش طول حلقه، میزان خطا افزایش می‌یابد.
پروانه پیوند، زهرا واعظی، حسین نادری‌منش،
دوره ۱۶، شماره ۱ - ( زمستان ۱۴۰۳ )
چکیده
هپاتوسلولار کارسینوما، رایجترین نوع سرطان کبد، علت اصلی مرگ در بیماران مبتلا به سیروز کبدی است. پودوفیلوتوکسین به عنوان یک ترکیب ضدسرطان طبیعی، خواص ضد توموری ایدهآلی برای درمان سرطان دارد ولی استفاده از آن به دلیل حلالیت و فراهمی زیستی ضعیف محدود شده است. بنابراین، یافتن یک سیستم تحویل داروی مناسب، از اهمیت زیادی در بهبود فراهمی زیستی پودوفیلوتوکسین برخوردار است. در این مطالعه از نانوذراتmPEG-PCL برای دارورسانی پودوفیلوتوکسین به سلولهای سرطان کبد استفاده شده است. کوپلیمرهای mPEG-PCL سنتز و توسط روشهای آنالیز DLS،FTIR و NMR تعیین ساختار شدند. غلظت بحرانی میسل شدن (µg/ml) ۰۵۵/۰، متوسط سایز نانوذرات ۱۲± ۱۸۶ نانومتر و پتانسل زتا ۱۳/۵- میلی ولت به دست آمد. سپس دارو به روش نانورسوبدهی در نسبتهای مختلف وزنی/وزنی کوپلیمر:دارو، در میسلها بارگذاری شد. سایز نانوذرات حاوی دارو ۲۰± ۲۱۴ نانومتر و نسبت وزنی ۱:۱ با میزان بارگذاری ۲۳/۱± ۳۶/۷۷ به عنوان نسبت بهینه انتخاب شد. نتایج رهایش دارو تفاوت معنیداری بین آزادسازی سریع پودوفیلوتوکسین آزاد و انتشار پایدارتر داروی بارگذاری شده نشان داد. در دمای C˚۳۷ رهایش دارو بیشتر بود که به تخریب ساختار پلیمرزوم در این دما نسبت داده شد. با توجه به نتایج تست سمیت سلولی، مقدار IC۵۰ برای نانودارو، ml/μg ۶۴/۸ و پایین‌تر از مقدارIC۵۰ برای داروی آزاد (ml/μg ۷۹/۱۲) بود که تأثیر سمیت سلولی بهبود یافته نانودارو در مقایسه با داروی آزاد را نشان داد. بر اساس نتایج به دست آمده، نانوذرات پلیمرزوم میتوانند حاملهای بالقوهای برای تحویل، رهایش قابل کنترل و بهبود اثر سمیت پودوفیلوتوکسین در شیمی درمانی سرطان باشند.
