---

---

چکیده- در این مقاله تأثیر تغییر در عیار سیمان (از ۳۵۰ تا ۳ ۴۵۰ ) بر خواص خوردگ ی بتن ها ی حاو ی نانوذرات س یلیس بررسی شده است. بهره گیری از نانو تکنولوژی در سال های اخیر، چشم انداز گسترده ای را برای توسعه و بهبود خواص بتن ایجاد کرده است؛ ولی مطالعات اندک و محدود انجام شده در ارتباط با کاربرد نانوذرات در بتن، تنها به مطالعه بهبود مشخصات فیزیک ی و برخی خواص دوامی بتن در اثر کاربرد این مواد محدود می شود؛ و به اندرکنش پیچیده این ذرات با ترکیبات بتن و محدودیت ها ی عملی ساخت اشاره نشده است. نتایج آزمایش مقاومت و پتانسیل الکتریکی و نفوذ یون کلر نشان می دهد که ذرات نانوسیلیس، نفوذ یون کلر را در بتن کاهش داده و مقاومت خوردگی را افزایش می دهد؛ ولی این تأثیر با افزایش عیار سیمان در طرح اختلاط به شدت نشان می دهند که ذرات نانوسیلیس به دلیل سطح ویژه زیاد و فعالیت بالای پوزولانی، با افزایش عیار SEM کاهش می یابد. مشاهدات سیمان در طرح، ساختاری ناهمگون و با منافذ بزرگ در بتن به وجود می آورند که این امر موجب افزایش نفوذپذیری و ضر یب نفوذ یون کلر، حتی بیش تر از بتن های معمولی، می شود.

---

هدف: انجام تمرینات درمانی به‏عنوان یکی از مهم‏ترین مداخلات درمانی در بیماران مبتلا به کمر درد مزمن مطرح شده است. از جمله مهم‏ترین تمرینات کاربردی در این بیماران، تمرینات ثباتی است. بررسی تأثیر این تمرینات بر تغییرپذیری استراتژی‏های وضعیتی عضلات تنه و توانایی آن در بازگرداندن این استراتژی‏ها به وضعیت طبیعی از جمله ابهاماتی است که تاکنون به آن پاسخ داده نشده است. هدف از این تحقیق بررسی تأثیر انجام تمرینات ثباتی بر تغییرپذیری استراتژی‏های کنترل وضعیت در این بیماران است. مواد و روش‏ها: این تحقیق به‏صورت تجربی روی ۲۱ بیمار (۱۴ مرد و ۷ زن) مبتلا به کمر درد غیراختصاصی تکرار شونده انجام شد. فعالیت الکترومیوگرافی عضلات دلتوئید، مایل خارجی و مایل داخلی/عرضی شکم و ارکتور اسپاین طی حرکت پرتابی بالا بردن بازو با حداکثر شتاب به تعداد ۷۵ مرتبه در هر فرد ثبت شد. سپس ۱۴ نفر از این افراد پس از قرعه‏کشی در گروه آزمایش و ۷ نفر در گروه کنترل قرار گرفتند. افراد گروه آزمایش، تمرینات به داخل کشیدن شکم و انقباض همزمان عضلات شکم را به‏صورت ایزوله، طی ٢٠ جلسه و در حضور فیزیوتراپیست با استفاده از دستگاه پس‏خواراند فشاری، در وضعیت‏های طاق‏باز، نشسته روی صندلی، ایستاده ثابت و ایستاده همراه با بالا بردن اندام فوقانی با حداکثر سرعت، یک بار در روز انجام دادند. پس از پایان دوره تمرین‏درمانی متغیرهای مورد بررسی در این تحقیق در هر دو گروه آزمایش و کنترل مجدداً ارزیابی شد. انحراف معیار زمان تأخیر پاسخ عضلات تنه نسبت به عضله دلتوئید در دو گروه با استفاده از آزمون آماری t وابسته مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. نتایج: بررسی نتایج نشان داد که انجام تمرینات ثباتی در افراد گروه آزمایش، تغییرپذیری زمان‏بندی تنظیمات وضعیتی پیش‏بینانه عضله عرضی شکم/مایل داخلی را افزایش می‏دهد (۰۳۷/۰=P). در حالی‏که تغییرپذیری در عضلات مایل خارجی (۳۴۶/۰=P) و ارکتور اسپاین (۶۷۳/۰=P) این بیماران تغییر قابل ملاحظه‏ای را نشان نداد. تغییرپذیری زمان‏بندی تنظیمات وضعیتی پیش‏بینانه در عضلات عرضی شکم/مایل داخلی (۱۹۹/۰=P)، مایل خارجی (۷۰۲/۰=P) و ارکتور اسپاین (۴۶۵/۰=P) بیماران گروه کنترل نیز تغییر معنی‏داری را نشان نداد. نتیجه‏گیری: بررسی نتایج نشان داد که کاهش تغییرپذیری در سیستم کنترل وضعیت بیماران مبتلا به کمر درد غیراختصاصی تکرار شونده که یکی از عوامل تداوم کمردرد است، می‏تواند با انجام تمرینات ثباتی هدفمند بهبود یابد.

---

کاملینا (کاملینا ساتیوا) دانه روغنی از خانواده براسیکاسه بوده که منبع غنی از روغن (۴۰-۲۸%) و اسیدهای چرب امگا-۳ می باشد. این گیاه قادر است در شرایط مختلف آب و هوایی و خاک رشد نماید و در مقایسه با سایر دانه های روغنی نیاز کمتری به آب، کود و آفت کش‌ها دارد. در این بررسی دانه‌های کاملینا (دی اچ ۱۰۲۵) در شهرهای کرمانشاه، کنگاور و سرپل ذهاب، کشت و ویژگی های روغن آن مورد مطالعه قرار گرفت. ۱۳ اسید چرب مختلف با استفاده از روش کروماتوگرافی گازی در روغن حاصل از این دانه شناسایی شد. چهار اسید چرب عمده در تمام نمونه های روغن به ترتیب اسید لینولنیک (۳۱/۳۰-۰۳/۲۸%)، اسید لینولئیک (۳۳/۱۹- ۶۴/۱۸%)، اسید اولئیک (۳۶/۱۸- ۴۴/۱۵%) و اسید ایکوزانوئیک (۴۸/۱۷- ۹۴/۱۵%) بودند. مقادیر متوسط عدد یدی، عدد صابونی، چگالی نسبی، ضریب شکست و اسیدیته روغن این گیاه به ترتیب ۵/۱۴۳، ۲/۱۸۴، ۹۱۵/۰، ۴۶۸/۱ و ۴۱/۰ و وزن هزار دانه آن معادل ۰۱۷/۱ تعیین شد. پایداری اکسیداتیو روغن کاملینا معادل ۵۰/۱۰ ساعت بود.