---

---

دوغ یک نوشیدنی سنتی ایرانی است که از طریق تخمیر لاکتیکی شیر پاستوریزه تولید می شود.  به منظور شناسایی و جداسازی ریزسازواره های موجود در نمونه های دوغ های صنعتی ایران از روشواکنش PCR و توالی یابیاستفاده شد. نمونه های دوغ مورد آزمون متشکلاز ۱۷ نام تجاری بود. پس از انجام شناسایی مقدماتی با استفاده از روش های مشاهده میکروسکوپی و بیوشیمیایی، برای تایید نتایج حاصل از نمونه ها محیط های کشت خالص تهیه و شناسایی با استفاده از روش PCR و توالی یابی ادامه یافت. براساس نتایج حاصل از توالی خوانی ژن ۱۶S rRNA باکتری های لاکتوباسیلوس (ل. برویس، ل. فرمنتوم، ل. پاراکازئی، ل. گالیناروم) از خانواده باکتری های تولیدکننده اسیدلاکتیک، باسیلوس های اسپوردار گرم مثبت (ب. لیچینه فرمیس، ب. آنتراسیس  و ب. سوبتیلیس) و باکتری های تولیدکننده اسیداستیک (استوباکتر تروپیکالیس  و استوباکتر ایندونزینسیس) شناسایی شدند. علاوه بر آن براساس نتایج حاصل از توالی خوانی ژن D۱/D۲ ۲۶S rDNA مخمرهای پیشیا فرمنتنس، کریپتوکوکوس مگنوس  و ساکارومایسس یونیسپوروس در نمونه های دوغ صنعتی یافت شدند. یافته های این مطالعه نشان داد که علاوه بر باکتری های لاکتیکی غیراستارتری، سایر انواع باکتری ها و مخمرها در نمونه های دوغ صنعتی ایران حضور داشته باشند.

---

هدف: ترکیبات ارگانوفسفره به وفور در آفت‌کش‌ها و عوامل عصبی شیمیایی استفاده شده‌است. آنزیم ارگانوفسفر هیدرولاز یک پروتئین همودایمر است که اولین بار از باکتری سودوموناس دیمینوتا و فلاوباکتریوم جدا شده است. این آنزیم قادر به تجزیه گستره وسیعی از ترکیبات ارگانوفسفره سمی است. استفاده از فرم تثبیت شده این آنزیم در مقابل فرم آزاد آن باعث افزایش پایداری آنزیم می­شود و قیمت آن را به‌واسطه امکان بازیافت و استفاده مجدد از آن کاهش می‌دهد. همچنین با تثبیت آنزیم امکان جداسازی آسان و سریع آن از محیط واکنش نیز فراهم می‌شود. مواد و روش‌ها: در این مطالعه ژن کد کننده آنزیم نوترکیب ارگانوفسفر هیدرولاز در ناقل بیانی (+)۲۶b -pET کلون شد و در میزبان اشرشیاکلی(E. coli)BL۲۱ (DE۳) pLysS  بیان و به داخل محیط کشت باکتری ترشح شد. سپس آنزیم خالص‌سازی و برای اولین بار روی سطح اسپور باکتری باسیلوس سوبتیلیس به روش جذب سطحی تثبیت شد. نتایج: نتایج این مطالعه نشان داد که تقریباً حدود ۴۲ تا ۴۵ درصد فعالیت آنزیم ارگانوفسفر هیدرولاز در ارتباط با اسپور‌ها مشاهده شد و در pH و دمای بهینه فعالیت آنزیم با جذب روی اسپور تغییری حاصل نشد اما پایداری آنزیم متصل به اسپور در دما و pH‌های بالا بیشتر از فرم آزاد آنزیم بود. نتیجه‌گیری: با توجه به امنیت اسپور باکتری باسیلوس سوبتیلیس برای انسان و محیط زیست از این سیستم می‌توان به‌عنوان یک تجزیه‌گر زیستی دوستدار محیط زیست برای تجزیه ترکیبات ارگانوفسفره با کارآیی بالا استفاده نمود.

---

هدف اصلی از انجام این مطالعه، جداسازی و تعیین خصوصیات آن دسته از باکتری های اسپورزای خاک می باشد که طی فاز سکون می توانند پروتئین های کریستالی پارا-اسپورال علیه لارو فلس بالان تولید کنند. دو روش مختلف برای جداسازی سویه های اسپورزا مورد استفاده قرار گرفت. از واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR) برای شناسایی محتوای ژن های cry در سویه های جداسازی شده و از روش تعیین ترادف ۱۶S rRNA برای شناسایی سویه های باکتریایی استفاده شد. کارایی سویه ها بعنوان حشره کش در یک آزمون زیست سنجی با استفاده از لارو حشرات انجام شد. با توجه به وجود کریستال های ذخیره ای و الگوهای الکتروفورزی (SDS-PAGE) ، ده سویه باکتریایی از ۲۰۰ نمونه خاک جداسازی شد. آنالیز مخلوط های کریستال-اسپور با کمک SDS-PAGE طیف وسیعی از پروتئین ها با وزن مولکولی بین ۱۱ تا ۲۳۰ کیلودالتون را نشان داد. داده های آنالیز PCR نشان داد که فقط دو سویه RIPI۶ و RIPI۱۸ واجد ژن cry۳ می باشند. همچنین، فقط سویه های RIPI۲۱ و شاهد (باسیلوس تورنجیینسیس کورستاکی) واجد ژن cry۱ بودند. ترادف یابی ژن های ۱۶S rRNA تمام سویه های جداسازی شده وجود یک انطباق حداقل ۹۶ درصدی با سویه های باسیلوس تورنجیینسیس ثبت شده در بانک ژنی را نشان داد. نتایج آزمون های زیست سنجی نشان دهنده کارایی سویه های RIPI۷, ۱۰ , ۲۲ در کشتن لاروهای Anagasta kuehniella و Plutella xylostella بود. به طور خلاصه می توان گفت که برای کنترل بیولوژیک آفات گیاهی در شمال ایران می توان برخی از گزینه های باکتریایی را نیز مورد توجه قرار داد.
 

---