---

ملاس چغندرقند یک منبع کربن شناخته شده، ارزان و دردسترس برای رشد سلول‌های میکروبی است. قند موجود در ملاس به‌عنوان منبع کربن برای رشد میکروب‌ها مصرف می‌شود و ترکیبات غیرقندی آن به‌ویژه ترکیبات نیتروژن‌دار نقش تعیین‌کننده‌ای در بهبود رشد سویه‌های باکتریایی برعهده دارند. از سوی دیگر تثبیت سلول کامل، شامل استقرار سلول دست نخورده و محدود کردن فیزیکی آن در ناحیه ویژه‌ای از فضا با حفظ فعالیت کاتالیتیکی آن است که امکان استفاده مجدد از آن ها را فراهم می‌آورد. این تکنیک انجام پیوسته و سریع فرایندهای زیستی ‌را ممکن می‌سازد. همچنین بازده تولید و کیفیت محصول بهبود می‌یابد و بازیافت ساده‌تر آن امکانپذیر می‌گردد. سلول های زنده تثبیت‌شده، به‌عنوان بیوکاتالیزورهای کنترل شده، قادر به انجام واکنش‌های آنزیمی تک‌مرحله‌ای و فرایندهای تخمیری پیوسته می‌باشند. در بررسی حاضر، سلول‌های اشریشیاکلی در هیدروژل آلژینات کلسیم تثبیت شدند و با استفاده از ملاس چغندر قند به‌عنوان منبع کربن، در واکنش تولید تریپتوفان با دخالت پیش‌سازهای سرین و ایندول مورد استفاده قرار گرفتند. مقایسه تریپتوفان تولیدی توسط کاتالیزور سلولی آزاد و تثبیت‌شده در ژل، بر افزایش %۴۲/۹تولید این اسیدآمینه در بستر آلژینات کلسیم دلالت دارد. هم‌چنین این واکنش تولید در ۹ سیکل متوالی پیگیری شد و نتایج نشان دادند سلول‌های E.coli تثبیت‌شده در آلژینات، در حضور ملاس چغندرقند قادر به تولید اسیدآمینه تریپتوفان در چندین سیکل سلولی هستند. استفاده از ملاس (محصول جانبی صنایع کشاورزی) برای رشد سلول‌های میکروبی و تولید اسیدآمینه تریپتوفان، سبب کاهش در هزینه تولید و تولید مقرون به‌صرفه تریپتوفان شده است.

---

هدف: باکتری اشرشیاکلی O۱۵۷: H۷، از زیرگروه اشرشیاکلی‌های خونریزی‌دهنده داخلی (انتروهموراژیک اشرشیاکلی) است. این باکتری تولید کننده توکسینی شبیه شیگا توکسین است که در ایجاد اسهال‌های خونی، غیرخونی و نشانگان یورمی همولیتیک نقش دارد. نشانگان یورمی همولیتیک یک عامل مهم ناتوانی کلیوی در کودکان و بزرگسالان است. ژن fepA از باکتری اشرشیاکلی O۱۵۷:H۷ با ۲۲۴۱ جفت‌باز، پروتئین غشایی به نام پروتئین اتصالی فریک انتروباکتین را کد می‌کند که برای جذب فریک انتروباکتین در باکتری اشرشیاکلی ضروری است. در صورت ممانعت از جذب آهن توسط باکتری، می‌توان میزبان را از تهاجم آن ایمن نمود. در این مطالعه تأثیر ایمنی‌زایی پروتئین غشایی FepA بررسی شد. مواد و روش‌ها: به‌منظور تهیه پروتئین نوترکیب FepA، پس از کشت باکتری اشرشیاکلی O۱۵۷:H۷، ژنوم آن به روش لیز قلیایی تخلیص شد. با کمک واکنش زنجیره پلیمراز ژن fepA از اشرشیاکلی به‌طول ۲۲۴۱ جفت‌باز فراوان‌سازی و سپس روی ناقل بیانی pET۲۸a(+) کلون شد. پس از انتقال سازه نوترکیب به میزبان اشرشیاکلی سویه Bl۲۱DE۳، بیان پروتئین مورد نظر توسط غلظت‌های مختلف ایزوپروپیل تیو بتا- دی گالاکتوزید القا و بهینه‌سازی شد. نتایج بیان با SDS-PAGE بررسی و پروتئین نوترکیب از طریق کروماتوگرافی میل ترکیبی با کمک ستون Ni-NTA تخلیص شد. در نهایت پس از تزریق پروتئین تخلیص شده به موش و تکمیل دوره ایمن‌سازی، تیتر آنتی‌بادی با سنجش الایزا ارزیابی شد. نتایج: پروتئین نوترکیب با وزن ۸۵ کیلودالتون تولید و تخلیص شد. تزریق پروتئین به موش‌های Balb/C نشان‌دهنده توان بالای آن در تحریک سیستم ایمنی و تولید آنتی‌بادی و نیز توان آنتی‌بادی تولید شده در شناسایی پروتئین اتصالی فریک انتروباکتین که منجر به تقویت مقاومت موش در برابر LD۵۰ ۱۰۶ است. نتیجه‌گیری: با توجه به توان بالای آنتی‌بادی نوترکیب در شناسایی پروتئین اتصالی فریک انتروباکتین، امکان استفاده از این آنتی‌بادی در محدود کردن رشد و توسعه انتروباکتریاسه مطرح می‌شود.

---

 اکتیوین A یکی از اعضای خانواده‌ی فاکتور رشد تغییردهنده‌ی بتا (TGF-β) است که نقش مهمی در فرآیندهای فیزیولوژیکی متعدد همانند تمایز سلولی، ترمیم بافتی، رگ زایی، تمایز سلول های بنیادی، چسبندگی سلولی و آپوپتوز دارد. لذا با توجه به کاربردهای بالینی متعدد این پروتئین، تولید نوترکیب آن سودمند می‌باشد.از آنجاییکه اشرشیاکلی یکی از محبوب ترین میزبان ها برای تولید پروتئین‌های نوترکیب است، در این تحقیق از بیان سیتوپلاسمی در این سویه به منظور تولید مقادیر بالایی از اکتیوین A استفاده گردید. بدین منظورابتدا cDNA ناحیه‌ی بالغ ژن اکتیوین A  تکثیر و در وکتور (+)pET۲۸a کلون گردید. وکتور حاصل به سویه‎های (DE۳)BL۲۱،  plysS(DE۳)BL۲۱ و  Rosetta gami (DE۳)BL۲۱ انتقال داده شد. پس از القای پروموتر با استفاده از IPTG و بیان پروتئین، تولید  اکتیوین A  به وسیله‌ی روش های SDS-PAGE و وسترن بلات تایید شد. نتایج نشان داد که بیان اکتیوین A در سیتوپلاسم هر سه سویه یک رویکرد موثر برای دست‌یابی به میزان بالایی از پروتئین نوترکیب است اما در این بین، سویه (DE۳)BL۲۱ مقدار بیشتری پروتئین تولید کرده است. در مرحله ی بعد به منظور دست یابی به شکل محلول اکتیوین A از بیان همزمان چپرون‌های سیتوپلاسمی TF، GroEL/ES و DnaK/J  با وکتور (+)pET۲۸a که حامل اکتیوینA بود استفاده شد. نتایج SDS-PAGE و وسترن بلات نشان داد که بیان همزمان اکتیوین A با استفاده از پلاسمید چپرونی pGro۷ که دارای چپرون های GroEL و GroES می‌باشد، در سویه‌ی(DE۳)BL۲۱ یک رویکرد مؤثر برای تولید پروتئین اکتیوین A محلول است.

---

هدف: وروتوکسین یکی از سموم خانواده توکسین‏های شیگا است. این خانواده شامل توکسین‏های پروتئینی AB، یعنی توکسین‏هایی با یک بخش فعال آنزیماتیک (A) و یک بخش باند شونده به سطح سلول (B) است. سلول‏هایی که دارای جایگاه اتصالی یعنی گیرنده Gb۳ باشند به آثار توکسیک توکسین پاسخ می‏دهد. نشان داده شده است که وروتوکسین نوع ۱ بر انواعی از سلول‏های توموری که گیرنده Gb۳ را دارا هستند، اثر آپوپتوتیک داشته و به‏صورت انتخابی عمل می‏کند. مطالعات زیادی که روی آثار ضد توموری و ضد رگ‏زایی این سم روی رده‏های سلولی سرطانی مختلف در شرایط آزمایشگاهی و حیوانات آزمایشگاهی انجام گرفته نشان‏دهنده اثر بخشی آن‏ها است. هدف از این پژوهش مقایسه آثار سمیت سلولی وروتوکسین نوع ۱ انتروهموراژیک اشرشیاکلی روی دو رده سلولی ورو (استاندارد طلایی برای بررسی آثار سمیت سلولی وروتوکسین) و راجی (رده سلولی به‏دست آمده از کشت سلول‏های لنفوبلاستوئید بیماران مبتلا به لنفوم بورکیت انسانی) است. مواد و روش‏ها: پس از تهیه مواد، سویه توکسین‏زا و رده‏های سلولی، سویه مورد نظر کشت داده شد و توکسین‏زایی آن با استفاده از روش آگلوتیناسیون پاسیو معکوس تأیید شد. وروتوکسین ۱ با استفاده از روش کروماتوگرافی جذبی تخلیص شد و آن‏گاه اثر سمیت سلولی آن بر روی دو رده سلولی ورو و راجی با استفاده از آزمون MTT بررسی و اندازه‏گیری شد. نتایج: یافته‏ها نشان داد که وروتوکسین نوع ۱ روی سلول‏های راجی نیز مانند سلول‏های ورو اثر سرکوب‏گری بالایی دارد و این اثر وابسته به غلظت توکسین است و با رقیق شدن سم اثر سرکوب‏گری آن کاهش می‏یابد. بررسی آماری نشان داد که خاصیت سرکوب‏گری سم روی سلول‏های راجی در رقت‏های ۱:۴ تا ۱:۱۲۸ نسبت به خاصیت سرکوب‏گری سم روی سلول‏های ورو دارای اختلاف معنی‏داری است و این اثر روی سلول‏های ورو بیشتر از سلول‏های راجی است (۰۵/۰P<). اما این توکسین در رقت‏های بالاتر قادر به سرکوب معنی‏دار نبوده است. نتیجه‏گیری: نتایج به‏دست آمده نشان داد که وروتوکسین نوع ۱ روی سلول‏های راجی مانند سلول‏های ورو اثر سرکوب‏گری بالایی دارد و این اثر بر سلول‏های ورو بیشتر از سلول‏های راجی است (۰۵/۰P<).

---

چکیده باکتری اشرشیاکلی تولید کننده شیگا توکسین یکی از مهمترین عوامل بیماری زا در صنعت فرآورده های لبنی محسوب می‌شود. پاستورزاسیون شیر به منظور جلوگیری از رشد میکروبی تاثیری بر سمیت توکسین های تولید شده ندارد. لذا شناسایی دقیق و سریع عامل تولید کننده، می تواند از مسمومیت های غذایی جلوگیری کند. هدف از این تحقیق ارزیابی همبستگی بین حضور ژن های تولیدکننده شیگاتوکسین (stx۱ و stx۲) در  اشرشیاکلیO۱۵۷: H۷  باپارامترهای میکروبی وشیمیایی درشیرخام بود. از اینرو،۳۰ نمونه شیر خام از مراکز توزیع مواد لبنی و گاوداری های سطح شهرستان مشهد به شکل تصادفی جمع آوری و به منظور غربالگری و جداسازی باکتری اشرشیاکلیO۱۵۷: H۷ کشت اختصاصی داده شد. پس از استخراج DNA از سویه های جدا شده، واکنش زنجیره ای پلی مراز جهت شناسایی ژن های ۱۶srRNA، stx۱ و stx۲ انجام شد. نتایج کشت میکروبی و واکنش   زنجیره ای پلی مراز به ترتیب نشان داد که ۶۲ و ۸۹ درصد از نمونه های شیرخام حاوی اشرشیاکلیO۱۵۷: H۷بودند. همچنین ۸۸ درصد اشرشیاکلی های توکسین زای شناسایی شده حاوی ژنstx۱ بودند در حالیکه ژنstx۲ در هیچ باکتری مورد مشاهده نشد. ضریب همبستگی بین حضور  ژن تولیدکننده شیگاتوکسین (stx۱) دراشرشیاکلیO۱۵۷: H۷با  دامنه شمارش باکتری های مزوفیل، دامنه شمارش اشرشیاکلی، دامنه اسیدیته، دامنه pH، دامنه ماده خشک بدون چربی، دامنه چربی و دامنه ضریب هدایت الکتریکی به ترتیب ۱۷۴/۰، ۴۷۴/۰، ۹۹۲/۰، ۱۷۷/۰، ۷۲۴/۰، ۶۲۲/۰ و ۸۹۷/۰ برآورد شد. نتیجه این تحقیق نشان داد که پارامترهای شیمیایی شیر خام از همبستگی بالایی با حضور ژن شیگاتوکسین (stx۱)در اشرشیاکلیO۱۵۷: H۷ برخوردارند.

---

باکتری اشرشیاکلی یکی از مهمترین میزبان ­های مورد استفاده برای تولید پروتئین نوترکیب می ­باشد. به عنوان مثال، بیشتر پروتئین­ های دارویی که توسط سازمان غذا و داروی  آمریکا جهت مصرف مورد تایید قرار گرفته ­اند در اشرشیاکلی تولید شده اند. یکی از مزیت­ هایی که این موجود را به یک کارخانه مناسب جهت تولید پروتئین­های نوترکیب تبدیل کرده، شناخت کامل ماهیت زیستی آن می­ باشد. این امر سبب شده است که در سال­ های اخیر امکان ایجاد تغییرات جهت دار برای مبدل ساختن این کارخانه کوچک به سامانه­ ای هوشمند برای ساخت آسان­تر انواع پروتئین ­های نوترکیب با ویژگی­ های گوناگون فراهم شود. به طوری که هم اکنون سویه­ های مهندسی شده­ ی مختلف و بسیار پرکاربردی برای تولید مقدار بالا و پایدار پروتئین­ های مورد نظر از سویه­ های والد و وحشی به دست آمده است که در آزمایشگاه و صنعت قابل استفاده می­ باشد. در این مقاله مروری ما به معرفی تعدادی از این سویه­ ها که پرکاربردتر هستند می­ پردازیم.

---

اشرشیاکلی O۱۵۷:H۷  انتروهموراژیک از مهمترین و شایع ترین پاتوژن­های غذایی در سراسر دنیاست که در حال کسب مقاومت در برابر برخی ترکیبات ضدمیکربی سنتزی رایج می­باشد. هدف از این پژوهش تعیین حداقل غلظت مهار کنندگی (MIC) و حداقل غلظت باکتری­کشی  (MBC)نانو امولسیون اسانس ترخون (Artemisia dracunculus) برای سویه انتروهموراژیک اشرشیاکلی و سپس تاثیر غلظت­های تحت MIC آن  بر نرخ رشد و بیان ژن­های حدت  stx۱) و (stx۲ بود. نانوامولسیون اسانس ترخون به روش فراصوت تهیه و اندازه قطرات و پتانسیل زتای آن تعیین شد. MIC و MBC اسانس و نانوامولسیون با استفاده از روش میکرودایلوشن براث تعیین شد. میزان رشد و بیان ژن­های stx۱A و stx۲A در اشرشیاکلی پس از تیمار با غلظت­های مختلف تحت MIC بررسی شد. استراگول به عنوان اصلی­ ترین ماده تشکیل دهنده اسانس شناسایی شد. قطر ذرات نانوامولسیون به طور متوسط ​​۵۰ نانومتر و پتانسیل زتا ۳۰- میلی ولت بود. مقادیر MIC اسانس و نانوامولسیون، به ترتیب، ۱۱/۰± ۵۸/۰ و ۰۷/۰± ۳۳/۰میلی­گرم در میلی لیتر و MBC معادل، به ترتیب، ۲۰/۰± ۶۵/۰ و ۱۵/۰± ۳۸/۰میلی­گرم در میلی لیتر به دست آمد. نانوامولسیون نسبت به اسانس خالص دارای اثر مهارکنندگی بیشتری در برابر رشد باکتری بود. در پایان دوره ۷۲ ساعته، تیمار با نانوامولسیون در غلظت ۷۵ درصد MIC منجر به کاهش نسخه برداری از stx۱A و stx۲A به ترتیب برابر ۷۵/۳ و ۱۰/۴ برابر گردید در حالی که در غلظت ۷۵ درصد MIC اسانس، میزان نسخه برداری از stx۱ و stx۲ در مقایسه با شاهد به ترتیب ۹۱/۱ و ۰۲/۲ برابر کاهش یافت. بیشتر بودن فعالیت مهارکنندگی نانوامولسیون اسانس ترخون در مقایسه با اسانس خالص در برابر رشد و تولید شیگاتوکسین اشرشیاکلی پتانسیل آن را برای کاربرد به عنوان نگهدارنده خوراکی طبیعی و نیز راه حلی جهت مشکل جهانی ظهور میکرب­های مقاوم به آنتی بیوتیک نشان می­دهد.

---

سبزیجات تازه منابع مهم مواد مغذی، ویتامین و فیبر بوده و مصرف آنها به ویژه به صورت خام در سالهای اخیر به دلیل توجه ویژه به ارتقای سطح سلامت جامعه افزایش یافته است، امروزه با وجود به کارگیری روشهای گندزدایی سختگیرانه در کارخانجات تولید سبزی و سالاد، همچنان مشکل آلودگیهای میکروبی بخصوص آلودگی به باکتری مزوفیل اشرشیاکلی در فصل تابستان باقی است. 

هدف از این تحقیق، بررسی احتمال امکان وجود آلودگی میان بافتی سبزیجات به کلی فرمها و به طور اختصاصی باکتری اشرشیاکلی میباشد.در این تحقیق از نمونههای کاهو آیسبرگ و سبزی گندزدایی نشده به عنوان نمونههای شاهد و ۴ نمونه کاهو و سبزی گندزدایی شده که به طور تصادفی از خط تولید نمونهگیری شد، استفاده گردید. نمونهها پس از طی مراحلگندزدایی با محلول پراستیک اسید و هیپوکلریت کلسیم و سپس آبکشینهایی با آب، به محیط کشت مربوطه تلقیح شد و جهت بررسی آلودگی سطحی، پس از طی زمانهای ۱ ، ۵ و۲۰ دقیقه و همچنین برای بررسی آلودگی میان بافتی به صورت بسیار ریز خرد شده پس از ۲۰ دقیقه، آزمون اختصاصی جستجوی باکتری اشرشیاکلی انجام شد. رشد این باکتری در نمونههای شاهد و نمونههای سبزی به صورت بسیار ریز خرد شده، مشاهده گردید. نتایج این تحقیق حاکی از صحت و کفایت پروسه گندزدایی و عدم آلودگی سطحی و احتمال وجود آلودگی میان بافتی و جذب این باکتری از طریق ریشه و آوندهای گیاه میباشد.

---

عصاره گیاه نعناع فلفلی حاوی ترکیبات فنولی، فعالیت ضداکسایشی و ضد­میکروبی بالایی می­باشد. به منظور جلوگیری از رشد باکتری‌ها و قارچ‌های مولد فساد از این عصاره  به عنوان یک عامل نسبتا" قوی ضد میکروبی استفاده می‌شود.  یکی از راهکارهای مناسب در جهت رفع محدودیت های استفاده از عصاره ها و اسانس­های غنی از ترکیبات فنولی، ریزپوشانی است.  هدف از این تحقیق تهیه نانوذرات از عصاره استخراج شده نعناع فلفلی توسط اولتراسوند می باشد. موارد مورد بررسی شامل متداستخراج عصاره ها، متدتهیه نانوذرات، بررسی سایز ذرات، خواص فیزیکی، آماده سازی دوغ و بررسی پارامترهای شیمیایی و میکروبی شامل اثر نانوعصاره بر اشرشیاکلی ۰۱۵۷:H۷ و بررسی خواص حسی دوغ می باشد .کلیه آنالیزهای آماری در قالب طرح کاملاً تصادفی انجام شد.آزمایش به صورت  فاکتوریل بود که فاکتورT (متغیر دمای نگهداری)در ۳ سطح (۴،۱۹و ۳۵ درجه سانتیگراد)و متغیر زمان نگهداری (Z) در ۳ سطح(زمان صفر و  روزهای ۲۲ ام و ۴۵ ام نگهداری)  کلیه نتایج با سه تکرار انجام شده است. نتایج حاکی از ان است که با افزایش دما رشد باکتری اشرشیاکلی افزایش می باید(۰۵/۰≥p ). تمامی اثرات متقابل دو جانبه بر تعداد باکتری اشرشیاکلی در دوغ معنی دار بودند (۰۱/۰>p).
با افزایش زمان نگهداری رشد باکتری اشرشیا روند کاهشی داشته است رشد باکتری اشرشیاکلی در طی زمان نگهداری در نمونه های عصاره های  نانوکپسول  شده  بطور معنی دار کمتر از نمونه های شاهد بود(۰۵/۰≥p ). نانوعصاره ها با آزادسازی تدریجی ترکیبات فنلی در طول زمان اثربازدارندگی برای میکروارگانیسم ها دارند. اثر دما و زمان نگهداری بر آزاد سازی ترکیبات فنلی معنی دار بودند(۰۱/۰>p). همچنین تمامی اثرات متقابل دو جانبه(دما و زمان، زمان و نوع عصاره، نوع عصاره، دما ) برآزادسازی ترکیبات فنلی معنی دار بودند (۰۱/۰>p). نتایج تست حسی نشان می دهد نمونه های نانو عصاره بیشترین امتیاز را داشتند.

---

 اسانس­­ و عصاره زیره سیاه به دلیل ترکیبات ضدمیکروبی و آنتی اکسیدانی از اهمیت ویژه‌ای در حفاظت از غذاهای خام و فرآوری شده، برخوردار است. در مطالعه حاضر ترکیب شیمیایی، خواص ضدباکتریایی و آنتی­اکسیدانی اسانس زیره سیاه استخراج شده به روش کلونجر و پیش‌فرآوری توسط امواج التراسوند (فرکانس­های ۳۷ و ۸۰ کیلوهرتز و توان­های ۷۰ و ۱۰۰ درصد) و بهینه‌‌یابی شرایط استخراج با توجه به ویژگی­های شیمیایی اسانس بررسی شد. خصوصیات ضدباکتریایی اسانس زیره سیاه علیه باکتری­های پاتوژن اشرشیاکلی و استافیلوکوکوس اورئوس با اندازه‌گیری حداقل غلظت ممانعت از رشد و حداقل غلظت کشندگی باکتریهای پاتوژن با استفاده از روش میکرو-پلیت انجام شد. فعالیت آنتی­ اکسیدانی اسانس با بررسی درصد مهارکنندگی رادیکال­های آزاد DPPH سنجیده شد. نتایج آنالیز اسانس زیره سیاه با کروماتوگرافی گازی- اسپکترومتری جرمی نشان داد که عمده­ترین ترکیب اسانس زیره سیاه استخراج شده گاما-ترپنین با ۰۳/۳۰ درصد به روش کلونجر، و ۰۴/۳۱ درصد به روش اولتراسوند بود. بیشترین راندمان اسانس و عصاره استخراج شده به روش کلونجر به ترتیب ۰۴/۲ و ۷۵/۰ درصد و در روش اولتراسوند با فرکانس ۸۰ کیلوهرتز و توان ۱۰۰ درصد (۱۰۰/۸۰) ۲ و ۱ درصد بود. میزان ترکیبات فنولی در اسانس و عصاره استخراج شده به روش کلونجر به ترتیب ۲/۱۳ و ۰۹/۱۱۱ و در روش اولتراسوند (۱۰۰/۸۰) به ترتیب برای اسانس و عصاره ۶۵/۱۸ و ۱۹/۱۴۱میلی­گرم اسیدگالیک به ازای ۱۰۰ گرم ماده خشک بدست آمد. نتایج نشان داد که استافیلوکوکوس اورئوس حساس­ترین و اشرشیاکلی مقاومترین باکتری نسبت به اسانس زیره سیاه بودند. بر این اساس، می­توان بیان کرد که استخراج اسانس زیره سیاه با روش اولتراسوند اولتراسوند (۱۰۰/۸۰) بیشترین تاثیر را در استخراج مواد موثره اسانس و عصاره داشته است و می­تواند برای حفاظت از مواد غذایی در مقابل انواع سیستم­های اکسیداتیو و میکروارگانیسم­های عامل عفونت مورد استفاده قرار گیرد.

---