---

مقدمه: خطاها در آزمایش ها و آزمایشگاه ها اجتناب ناپذیرند به خصوص اگر از روش ها و ابزار های غیر استاندارد استفاده گردد. برای ریختن محیط کشت در آزمایش انتشار دیسک از یک روش غیر استاندارد و به صورت چشمی استفاده می شود که موجب ایجاد خطاهای غیر قابل چشم پوشی در نتایج این آزمایش می گردد. هدف این پژوهش طراحی و ساخت پتریدیشی جهت حذف خطاهای موجود و استاندارد نمودن انجام این آزمایش است.
روش ها: طی مطالعه ای که در استاندارد های CLSI (Clinical and Laboratory Standard Institute) درباره آزمایش های حساسیت سنجی انجام گرفت مشخص شد که ضخامت استاندارد محیط کشت در این گونه آزمایش ها ۴ میلی متر می باشد. بر همین اساس و توسط نرم افزار سه بعدی پتریدیشی استاندارد که بتواند این ضخامت را به خوبی مشخص کند طراحی و ساخته شد.
نتایج: بر اساس نتایج این تحقیق مشخص شد که پتریدیش های موجود گزارش های متفاوت و نادرستی از هاله های عدم رشد حتی برای آنتی بیوتیک های یکسان تولید می کنند که منجر به تجویز نادرست آنتی بیوتیک به طور قابل توجهی می گردد (P<۰,۰۵). به علاوه میزان اتلاف محیط کشت در پتریدیش های موجود ۳۳ تا ۵۰ در صد ثبت گردید.
بحث: پتریدیش استاندارد طراحی شده آزمایش انتشار دیسک و سایر آزمایش های حساسیت سنجی را استاندارد می کند و باعث دقت و یکسانی نتایج هاله های عدم رشد و انتخاب آنتی بوتیک مناسب می گردد و میزان مصرف محیط کشت به طور قابل توجهی کاهش یافت.

---

---

هدف: استفاده غذایی و پزشکی خیار دریایی دارای قدمت بالایی است. آثار ضد باکتریایی، ضد قارچی، آنتی اکسیدانی و ضد توموری آن در مطالعات نشان داده شده است. هدف از این مطالعه بررسی اثر ضد باکتریایی چهار عصاره به‌دست آمده از خیار دریایی Holoturia. SP جمع‌آوری شده از سواحل جزیره هنگام در خلیج فارس است. مواد و روش‌ها: عصاره‌های متانولی، هگزانی، آبی و کلروفرمی از بافت دیواره بدن خیار دریایی استخراج شد که آثار ضد باکتریایی این عصاره‌ها بر سه سویه TG۱، K۱۲ و TOP ۱۰ F′ از باکتری‌های اشرشیاکلی با استفاده از دو روش سنجش باکتریایی انتشار دیسک و ریزرقیق‌سازی محیط کشت آزمایش شد. نتایج: مهار رشد در تمامی سویه‌های بررسی شده در غلظت‌های ۷۸/۰ تا ۱۰۰ میلی‌گرم در میلی‌لیتر از عصاره‌های متانولی، هگزانی و کلروفرمی نشان داده شد. از میان این عصاره‌ها تنها عصاره متانولی و کلروفرمی در غلظت ۱۰۰ میلی‌گرم در میلی‌لیتر به‌ترتیب باعث مرگ سویه‌های باکتریایی K۱۲ و TG۱ شدند. عصاره آبی نیز در هر سه سویه دارای اثر القاکنندگی بر رشد باکتری بوده است. نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که خیار دریایی را می‌توان به‌عنوان یک منبع از ترکیباتی با توان ضد باکتریایی معرفی نمود که این ترکیبات می‌توانند کاندیدای مناسبی برای ساخت ترکیبات دارویی-پزشکی و آنتی‌بیوتیک‌ها باشند.

---

چکیده  هدف ازانجام این پژوهش بررسی اثرضدباکتریایی عصاره آبی دانه کرچک (دوواریته مشهد واصفهان) روی باکتری های استافیلوکوکوس اورئوسATCC۲۵۹۲۳،  اشرشیاکلی ATCC۲۵۹۲۲ و لیستریااینوکوآATCC۳۳۰۹۰ به عنوان پاتوژن های شاخص غذایی می باشد. حساسیت این ریزسازواره ها به عصاره های کرچک به روش انتشار دیسک و کمترین غلظت بازدارندگی(MIC) و کشندگی (MBC) به روش براث میکرودایلوشن مورد بررسی قرار گرفت. در روش آزمون انتشار دیسک، باکتری های گرم مثبت استافیلوکوکوس اورئوس و لیستریا اینوکوآ مقاومترین و اشرشیاکلی حساس ترین باکتری تعیین شد. ازآنتی بیوتیک های اریترومایسین، جنتامایسین، کلرامفنیکل به عنوان کنترل مثبت روی لیستریااینوکوآ، استافیلوکوکوس اورئوس، اشرشیاکلی به ترتیب استفاده شد و اثر بازدارندگی این آنتی بیوتیک ها با عصاره های مورد آزمون مقایسه گردیدکه قطر هاله آنها mm ۱۲، mm۲۲، mm۳۰ بود. براساس رقت های تهیه شده در آزمایش، محدوده کمترین غلظت بازدارندگی عصاره آبی کرچک واریته مشهد برای لیستریااینوکوآ، استافیلوکوکوس اورئوسو اشرشیاکلی بین mg/ml ۱۶۰-۴۰ و محدوده عصاره آبی دانه کرچک واریته اصفهان روی لیستریا اینوکوآبین mg/ml۴۰-۲۰ و برایاستافیلوکوکوس اورئوس بین mg/ml ۸۰-۴۰ و روی اشرشیاکلی بینmg/ml۸۰-۲۰ محاسبه شد. درآزمون کمترین غلظت کشندگی، عصاره های آبی دانه کرچک واریته مشهد و اصفهان در غلظت mg/ml۱۶۰موجب غیر فعال شدن باکتری ها شدند. نتایج نشان داد که عصاره های آبی دانه کرچک واریته مشهد و اصفهان هر دو دارای ویژگی ضد باکتریایی قوی بوده اما عصاره آبی دانه کرچک واریته اصفهان ویژگی بازدارندگی قوی تری نسبت به عصاره آبی دانه کرچک واریته  مشهد از خود نشان داد. همچنین عصاره این دو واریته از لحاظ ویژگی ضد باکتریایی می تواند با آنتی بیوتیک اریترومایسین برابری کند.  

---

چکیده در این تحقیق عصاره جلبک Entromorpha intestinalis با استفاده از حلال‌های آب، کلروفرم، متانول، اتانول، هگزان و استون استخراج گردید و خاصیت ضدباکتریایی و ضد قارچی این عصاره‌ها با استفاده از روش اصلاح شده انتشار دیسک مورد ارزیابی قرار گرفت. میکروارگانیسم های مورد بررسی شامل باکتری های گرم مثبت Lactococcus  lactis، Listeria monocytogenes ، Bacillus subtilis ، باکتری گرم منفیEscherichia coli  و قارچ Candida albicans  بودند. بر اساس نتایج این تحقیق، برای باکتری L. lactis عصاره های متانولی و هگزانی دارای بهترین اثر ممانعت کنندگی بودند (۰۵/۰>p). عصاره متانولی و عصاره اتانولی نیز بهترین عصاره‌ها برای مهار باکتری L. monocytogenes بودند (۰۵/۰>p). اما برای سایر میکرواورگانیسم‌های مورد بررسی در این تحقیق، عصاره استونی بهترین هاله‌های بازدارندگی رشد را ایجاد نمود (۰۵/۰>p). با توجه به نتایج این پژوهش عصاره جلبک E. intestinalis دارای فعالیت ضدباکتری و ضد قارچی خوبی بر علیه میکروارگانیسم های مورد بررسی بوده و می تواند به عنوان یک ماده ضدمیکروبی طبیعی مورد استفاده قرار گیرد.

---

هدف از این پژوهش، استخراج و شناسایی ترکیبات فرار اسانس پوست دو گونه از مرکبات به­نامهای کلمنتین و ماندارین و بررسی پتانسیل آنتی­اکسیدانی و ضدمیکروبی آنها بود. ترکیبات اسانس­ها که به روش تقطیر با بخارآب تهیه شده بودند توسط گازکروماتوگرافی متصل به طیف سنج جرمی شناسایی شدند. توانایی آنتی­اکسیدانی اسانس­ها با روش­ رادیکال­هایABTS  و DPPH اندازه­گیری گردید. فعالیت ضدمیکروبی اسانس­ها با روش­ انتشار در دیسک علیه سه باکتری گرم مثبت ( استافیلوکوکوس اورئوس، باسیلوس سوئوس و باسیلوس سابتیلیس)، دو باکتری گرم منفی (اشرشیا کلی و سالمونلا تیفی) و یک مخمر (کاندیدا آلبیکنس) و یک قارچ (آسپرژیلوس نایجر) در مقایسه با آنتی­بیوتیک­های مصنوعی بررسی شد. نتایج GC/MS نشان داد که هر دو اسانس سرشار از مونوترپن­های هیدروژنه بوده و لیمونن ترکیب عمده در هر دو  اسانس بود. بیشترین درصد مهار رادیکال­های آزاد  DPPHو ABTS برای اسانس کلمنتین، به ترتیب برابر ۳۸/۳۴ و ۴۴/۴۸ درصد و برای اسانس ماندارین به ترتیب ۵۳/۶۷ و۴۴/۹۶ درصد در غلظت ppm ۹۰۰ مشاهده شد. نتایج نشان داد که هر دو اسانس مانع از رشد میکروارگانیسم­های مورد مطالعه شدند و با افزایش غلظت اسانس، هاله عدم رشد افزایش یافت. بیشترین قطر هاله عدم رشد در هر دو اسانس در کاندیدا آلبیکنس مشاهده گردید. هم­چنین کمترین قطر هاله عدم رشد برای اسانسهای کلمنتین و ماندارین به ترتیب در اشرشیا کلی و آسپرژیلوس نایجر مشاهده گردید. به طور کلی اثر ضد قارچی هر دو اسانس بیشتر از اثر ضدباکتریایی آن¬ها بود. در نتیجه، اسانس پوست مرکبات می­تواند به عنوان یک ماده آنتی اکسیدان و ضد میکروب طبیعی جهت استفاده در مواد غذایی پیشنهاد گردد.