جستجو در مقالات منتشر شده
۲ نتیجه برای بقای سلولی
مریم قاسمی کاسمان، پریسا خاکپور، شهرام قاسمی، رقیه پورباقر،
دوره ۱۲، شماره ۳ - ( ۶-۱۴۰۰ )
چکیده
سابقه وهدف: در سالهای اخیر، نانو مواد دو بعدی در حوزه ی زیست پزشکی به میزان گسترده ای استفاده میشوند. کربن نیترید گرافیتی به واسطه ی زیست سازگاری خوب و در عین حال سمیت اندک، در زمینه ی تصویر برداری زیستی، تشخیص و درمان سرطان اهمیت یافته است. هدف از انجام این طرح، بررسی اثر کربن نیترید گرافیتی بر بقای رده سلول سرطانی Saos-۲ می باشد.
روشها: کربن نیترید گرافیتی از طریق افزودن ملامین به هیدروکلرید اسید سنتز شد و با استفاده از تستهایFT-IR،XRD و اسپکتروسکوپی رامان جهت بررسی ساختار و خواص فیزیکوشیمیایی مورد ارزیابی قرار گرفت. کربن نیترید گرافیتی سنتز شده (۵۰،۱۰۰،۲۰۰،۴۰۰ و ۸۰۰ میکروگرم/میلی لیتر) بر روی سلولهای Saos-۲ و فیبروبلاست در دو بازه ی زمانی ۴۸ و ۷۲ اضافه شد. درصد بقای سلول ها با استفاده از MTT مورد بررسی قرار گرفت.
یافته ها: تست های FTIR وXRD ، ساختار و پیوندهای ترکیب سنتز شده، صحت و خلوص مناسب آن را نشان دادند. نتایج حاصل از طیف سنجی رامان نیز گرافیتی بودن محصول تولید شده را نشان داد. پس از گذشت ۴۸ ساعت از مواجهه ی سلولها با کربن نیترید گرافیتی سنتز شده، میزان بقای سلولی در گروهی که دریافت کننده ی ۸۰۰ میلی گرم/میلی لیتر بود نسبت به گروه کنترل (درمان نشده) تا ۸۰ درصد کاهش یافت.
نتیجه گیری: ترکیب سنتز شده در این مطالعه ممکن است به عنوان یک گزینه ی مناسب در تحقیقات مربوط به سرطان در نظر گرفته شود.
دوره ۱۷، شماره ۳ - ( ۷-۱۳۹۳ )
چکیده
هدف: سرطان سینه از علل عمده مرگ و میر زنان در سراسر جهان است. درمانهای دارویی متعارف با استفاده از داروهای سیتوتوکسیک دارای سطح بالایی از عوارض جانبی برای بیمار است. امروزه محققین به دنبال درمان جایگزین با آثار جانبی کم و حداکثر بهرهوری هستند. oipA یکی از مهمترین پروتئینهای غشای خارجی هلیکوباکتر پیلوری است. هدف این مطالعه بررسی اثر توکسیسیتی پروتئین نوترکیب غشای خارجی التهاب ی(oipA) هلیکوباکتر پیلوری بر رده سلولی سرطانی سینه در شرایط آزمایشگاهی است. مواد و روشها: بیان و تخلیص پروتئین نوترکیب OipA با استفاده از ستون نیکل انجام شد. از واکنش آنتیبادی پلیکلونال ضد پیکره هلیکوباکتر پیلوری با باندهای پروتئینی برای اثبات حضور پروتئین استفاده شد. سلولهای سرطانی سینه ۴T۱ با غلظتهای مختلف پروتئین تیمار شد. میزان بقای سلولی با آزمون MTT سنجیده شد. نتایج: واکاوی SDS-PAGE بیان پروتئین را تأیید کرد. اندازه پروتئین بیان شده ۳۴۰۰۰ دالتون بود. نتایج آزمون MTT در زمان ۲۴ ساعت نشان داد که پروتئین OipA در غلظت ۲۵۰ میکروگرم/ میلیلیتر روی سلولهای سرطانی سینه ۴T۱ دارای اثر سیتوتوکسیک است. نتیجهگیری: در این مطالعه اثر توکسیک پروتئین OipA مشاهده شد. OipA بهطور مستقیم بر سلولهای سرطانی سینه اثر توکسیک دارد. این پروتئین ممکن است بهعنوان یک ابزار جدید برای راهکارهای درمانی در آینده برای درمان سرطان مطرح باشد.
