---

---

یکی از موارد آلوده کننده آبها هنگام تخلیه و پذیرش فاضلاب موادمغذی می باشند که شامل نیتروژن و فسفر است. چنانچه حد فسفر از حد استاندارد (۶ میلی گرم بر لیتر) بیشتر باشد، موجب بروز پدیده یوتریفیکاسیون می¬شود و بدین ترتیب باعث آلودگی ثانویه آنها به دلیل رشد بحرانی جلبکها هستند. در روش گیاه پالائی از یک نوع گیاه خاص جهت حذف، ذخیره، تثبیت، تجزیه یا تبخیر مواد آلوده کننده استفاده می¬شود که می¬توان حتی آن ماده مورد نظر را حذف یا بازیابی یا به عنوان منبع انرژی استفاده نمود. در این تحقیق از سه گیاه نی، بامبو و نخل مرداب برای حذف فسفر در غلظتهای ۲، ۱۰، ۲۵، ۵۰، ۱۰۰، کود کامل از آب در مقیاس آزمایشگاهی مورد استفاده قرار گرفتند. در بین گیاهان نی و در بین غلظتها ۲۵ بیشترین راندمان را داشتند. درصد حذف کلی با زمان ماند ۲ روز برای گیاه نی ۵۹، بامبو ۵/۴۵ و نخل مرداب ۶۵/۳۰ به دست آمد.

---

هدف این تحقیق بررسی اثر غلظت‌های مختلف آب پنیر و محیط کشت والنه جهت تولید بیومس Dunaliella salina و ارزیابی خصوصیات بیوشیمیایی آن بود. بدین منظور سه فاکتور شامل غلظت محیط کشت والنه (صفر تا ۵۰ میکرولیتر)، درصد آب پنیر (صفر تا ۵ درصد) و زمان گرمخانه گذاری (صفر تا ۱۴ روز) در قالب طرح باکس بانکن شامل ۱۷ نمونه مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان داد با افزایش درصد آب پنیر و همچنین محیط کشت والنه، تراکم سلولی افزایش یافت ولی این افزایش از نظر آماری معنی‌دار نبود (۰۵/۰