---

نوروتوکسین‌های بوتولینوم، سمی ترین ترکیبات بیولوژیک شناخته­­ شده‌اند که باعث ایجاد فلج عضلانی می­شوند. خاصیت آنزیمی این توکسین‌ها، مهار آزاد­سازی میانجی عصبی استیل کولین را باعث می­شود. مطالعه حاضر با هدف تولید نوترکیب بخش کاتالیتیک (زنجیره سبک) سم بوتولینوم تیپ A با درصد خلوص بالا، به‌منظور ارزیابی فعالیت آنزیمی انجام‌شد.  توالی ژن زنجیره کاتالیتیک نوروتوکسین بوتولینوم تیپ A از پایگاه ژنی NCBI گرفته‌شد. پس از بهینه‌سازی کدون ترجیحی ژن مورد‌ نظر برای E.­coli، توالی نهایی ژن به‌منظور سنتز در وکتور بیانی pET۲۸a(+) سفارش داده شد. پس از انتقال وکتور بیانی نوترکیب دارای ژن مذکور به میزبان E.­coli BL۲۱-DE۳ ، فرایند بیان در شرایط استاندارد انجام شد. در ادامه تولید پروتئین مورد نظر به شکل محلول با بهینه سازی کشت میزبان و بیان پروتئین صورت پذیرفت. پروتئین بیانی به وسیله ستون Ni-NTA تخلیصو با آنتی بادی اختصاصی مورد تأیید قرار گرفت. در این تحقیق بالاترین میزان بیان به شکل محلول، در شرایط غلظت ۵/۰ میلی مولار IPTG، با جذب نوری ۵/۰ و زمان القای ۱۸ ساعت در دمای ۱۸ درجه سانتی گراد به‌دست آمد. آزمایش‌های وسترن بلات و الایزا، وجود پروتئین هدف را تأیید‌کردند.براساس نتایج، زنجیره سبک نوروتوکسین بوتولینوم تیپ A به شکل محلول تولید شد. فرایند تخلیص نیز با رزین تمایلی با کیفیت عالی انجام شد به طوری‌که پروتئین مورد نظر با درصد خلوص ۹۸ به‌دست آمد.

---

کتان سفید (Linum album) گیاهی علفی و دارویی است که لیگنان‌های مهمی مانند پودوفیلوتوکسین تولید می‌کند. پودوفیلوتوکسین و مشتقات آن، ویژگی‌های خواص ضدویروسی و ضدسرطان دارند. با توجه به این که ساخت شیمیایی پودوفیلوتوکسین اقتصادی نیست، تولید آن با کشت سلول گونه‌های سرده Linum، جایگزین سودمندی است. روش‌های زیادی برای افزایش تولید متابولیت‌های ثانوی در کشت سلول استفاده می‌شود .در این پژوهش، اثر کیتوزان بر رشد سلول و میزان پودوفیلوتوکسین، ۱، ۲، ۳ و ۵ روز پس از افزودن به محیط در کشت سلول گونه L album بررسی شد. بیشترین میزان پودوفیلوتوکسین، روز پنجم پس از تیمار، با اندازه‌ی دو برابر دیده شد. برای درک سازو کار کیتوزان، بیان ژن فنیل‌آلانین آمونیالیاز (PAL)، سینامیل آلکل دهیدروژناز (CAD)، سینامویل کوآ ردوکتاز (CCR) و پینورزینول لاریسی رزینول ردوکتاز (PLR) بررسی شد. بیان ژن‌ها بعد از افزودن کیتوزان، افزایش یافت و اوج بیان آن‌ها پس از ۳ روز دیده شد. کیتوزان با اثر بر بیان ژن آنزیم‌های مسیر بیوسنتزی پودوفیلوتوکسین، باعث افزایش میزان پودوفیلوتوکسین شد.

---

چکیده آفلاتوکسین  M۱حاصل متابولیت ثانویه آفلاتوکسین B۱در بدن نشخوارکنندگان می باشد . آفلاتوکسین B۱توسط غذای آلوده به بدن حیوان راه یافته و بعد از متابولیزه شدن به آفلاتوکسین M۱ تبدیل می گردد.این سم در شیر به عنوان مهمترین آلاینده باقی می ماند . جهت بررسی نحوه توزیع آفلاتوکسین M۱ در مشتقات شیر مانند پنیر سفید ایرانی از آنجا که روش معتبری برای پایش آن وجود نداشت ، نیاز به اعتبار بخشی به روش آزمون اندازه گیری آفلاتوکسین M۱ در پنیر  احساس شد و به دنبال آن برای اولین بار روش ارائه شده در مقاله برای پنیر سفید ایرانی ، معتبرسازی کامل شد.به این منظور ابتدا سم از نمونه توسط یک حلال قطبی ( دی کلرومتان) استخراج و سپس عصاره استخراجی خشک و عصاره خشک شده در مخلوطی از هگزان ، متانول و آب ،حل و پس از جداسازی فاز آبی توسط ستون ایمونوافینیتی تخلیص گردید . عصاره تخلیص شده در دستگاه کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا تشخیص و تعیین مقدار گردید.جهت معتبرسازی روش آزمون فاکتورهای صحت  ، دقت ،حساسیت روش با احتساب ۲ کمیت حد تشخیص و حد تعیین  به منظور مناسب بودن برای اندازه گیری در مقادیر به دست آمده،  مدنظر بوده است . اندازه گیری صحت با غنی سازی  نمونه های شاهد فاقد آلودگی انجام گرفت . به این منظور با احتساب وزن نمونه و غلظت سم استاندارد و سطح آلودگی مورد نظر  ، حجم استاندارد لازم محاسبه و به نمونه شاهد اضافه گردید. نمونه های آلوده شده به همراه نمونه شاهد در شرایط تعریف شده در تکرار پذیری، مورد آزمون قرار گرفت. برای اندازه گیری دقت، روش آزمون در ۶ روز کاری تحت شرایط تکرار پذیری انجام و با محاسبه میانگین ، واریانس ، انحراف معیار و نهایتا انحراف معیار نسبی استاندارد (RSD)،مورد ا رزیابی قرار گرفت .حد تشخیص روش یعنی کمترین غلظت  قابل اندازه گیری در این روش  ppt۵۵  و حد تعیین مقدار  ppt۱۸۳ به صورت عملی محاسبه گردیده است. با توجه به انجام مراحل  معتبر سازی اندازه گیری آفلاتوکسین M۱در پنیر در آزمایشگاه می توان این روش را یک روش مطمئن برای اندازه گیری این سم در پنیر سفید ایرا نی دانست.  

---

تاثیر اسانس زنیان در غلظت‌های ۰ (شاهد)، ۵/۰، ۷۵/۰ و ۱% بر رشد و بیان ژنی انتروتوکسین‌های A و C باکتری Staphylococcus aureus در سوریمی ماهی کیلکا (Clupeonella cultriventris caspia)  در مدت ۵، ۱۰، ۱۵ و ۲۰ روز نگه‌داری در یخچال (۴ درجه) بررسی شد. ترکیبات اصلی اسانس شامل تیمول (۴/۳۶%)، پاراسایمین (۴/۳۱%) و گاما-ترپینن (۷۳/۲۱%) بود. حداقل غلظت بازدارنده رشد و حداکثر غلظت قابل تحمل برای باکتری در محیط کشت مایع به‌ترتیب معادل ۰۶/۰% و ۰۱۵/۰% به‌دست آمد. نتایج ارزیابی رشد تفاوت معناداری را بین تعداد باکتری در نمونه کنترل (log CFU/g ۳۱/۱۱) و نمونه‌های تیمار شده (۷۶/۹، ۲۱/۷ و log CFU/g ۰۶/۶ به‌ترتیب در حضور ۵/۰%، ۷۵/۰% و ۱% اسانس) نشان داد. نتایجReal-Time PCR  بیانگر بیشترین تاثیر بازدارندگی در برابر بیان ژن انتروتوکسین‌ها در غلظت ۱% اسانس بود. همچنین تاثیر بازدارندگی غلظت‌های مختلف اسانس بر بیان ژنی انتروتوکسین C بیشتر از انتروتوکسین A بود، به‌طوری‌که در روزهای پنجم و بیستم نگه‌داری، بیان ژن انتروتوکسین A، به‌ترتیب، ۵/۴ و ۲۳/۸ و بیان ژن انتروتوکسین C، به‌ترتیب ۱۱/۵ و ۹۴/۸ برابر کمتر از نمونه کنترل بود. به‌طور کلی نتایج این مطالعه نشان داد که اسانس زنیان ترکیب موثری جهت کاهش سرعت رشد باکتری Staphylococcus aureus و کاهش تولید انتروتوکسین‌های ناشی از آن در سوریمی ماهی کیلکا می‌باشد.

---

چکیده اهمیت نقش شیر در تغذیه انسان، خصوصاً تغذیه نوزدان به خوبی شناخته شده است. به عبارت دیگر آلودگی شیر با آفلاتوکسین ها خطر بالقوه ای برای سلامتی انسان محسوب می شود. در این مطالعه، وجود آفلاتوکسین M۱ در نمونه های شیر خام جمع آوری شده از ۸۶ مزرعه پرورش گاو شیری استان چهار محال و بختیاری به وسیله آزمایش الایزا مورد آزمایش قرار گرفت. در ۴۱ نمونه از مجموع ۸۶ نمونه آزمایش شده وجود آفلاتوکسین M۱ با غلظتی مابین ۸۶۸/۲ تا ۱۹۲/۱۷۶ نانوگرم در لیتر تعیین شد. در ۱۶ نمونه (۶/۱۸ درصد) از نمونه های مثبت، سطح آلودگی به آفلاتوکسین M۱ بیش از حد مجاز استاندارد مورد استفاده در اتحادیه اروپا یعنی ۵۰ نانوگرم در لیتر بدست آمد. ضریب همبستگی بین تعداد کل گاو، تعداد راس گاو شیری در گله و میانگین میزان تولید شیر روزانه (kg) و آلودگی به آفلاتوکسین در سطح ۰۵/۰P< معنادار بود.

---

چکیده در این تحقیق، توانایی اتصال افلاتوکسین به دیواره سلولی مخمر ساکارومایسس سرویزیه به منظور کاهش سمیت افلاتوکسین بر روی نمونه های پسته مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاکی از این است که در غلظت ppb ۱۰ افلاتوکسین، مخمر در فاز لگاریتمی می تواند با حدود ۴۰% ازافلاتوکسین موجود اتصال برقرار کند. تیمارهای اسیدی و حرارتی، این توانایی را به ترتیب به حدود ۶۰% و ۵۵% افزایش می دهند. به نظر می رسد اتصال افلاتوکسین به مخمر یک پدیده فیزیکی باشد که در مدت ۳-۲ ساعت ابتدای فرایند به حد اشباع خود می رسد. همچنین نتایج نشان داد که تثبیت مخمر بر روی پسته آلوده به افلاتوکسین در جهت کاهش سم، تاثیری بر فاکتور رنگ ندارد. فاکتورهای هانتر لب (a^*, L^* b^*, ) تغییرات قابل توجهی نشان نمی دهند. نتایج نشانگر آن است که سلول های مخمر، زنده یا غیر زنده، متصل کننده موثر افلاتوکسین می باشند و این ویژگی به خصوص در غذاهایی که میزان بالای افلاتوکسین در آنها یک عامل مخاطره آمیز محسوب می شود، قابل توجه است.

---

چکیده افلاتوکسین ها متابولیت ثانویه کپک ها هستند که بوسیله گونه های کپک آسپرژیلوس تولید می گردند. افلاتوکسین ها  منجر به مسمومیت حاد و/ یا مزمن شده و دارای اثرات کارسینوژنیک ، موتاژنیک و تراتوژنیک  هستند. افلاتوکسین M۱ متابولیت افلاتوکسین B۱ است و همراه با شیر حیوانات شیرده که با علوفه آلوده به افلاتوکسین B۱ تغذیه شده اند دفع می گردد. وجود افلاتوکسین M۱ در پنیر ناشی از تولید این فرآورده لبنی از شیرهای آلوده به افلاتوکسین M۱ می باشد. در این مطالعه مقطعی ۱۸۸ نمونه پنیر سفید ایرانی در فصول زمستان و تابستان از سطح عرضه نمونه برداری شد و مقدار افلاتوکسین آنها با روش الیزا تعیین شد,۱۳۳ نمونه(۷/۷۰%)  آلوده بودند . میانگین غلظت افلاتوکسین M۱ در نمونه ها ng/kg ۳۴۳ بود و در ۶۸ نمونه ( ۲/۳۶%) آلودگی بیشتر از حداکثرحد تحمل (ng/kg ۲۵۰) پذیرفته شده بوسیله بعضی از کشورهای اروپایی بود. میانگین غلظت افلاتوکسین در فصل زمستان (ng/kg ۴۹۵) بطور معنی داری (۰۵/۰ p <) از  فصل تابستان (ng/kg ۱۹۱)  بیشتر بود . نتیجه گرفته شد که میزان شیوع  آلودگی پنیر با افلاتوکسین M۱  زیاد بوده که از نقطه نظر سلامتی قابل توجه می باشد.

---

پرتوسیس توکسین مهمترین عامل ویرولانس باکتری Bordetella pertussis است که از نوع اگزوتوکسین های پروتئینی AB۵ می باشد و آنتی ژن محوری درساخت واکسن های غیر سلولی سیاه سرفه است. به دلیل ملاحظات اقتصادی روشهای تخلیص پرتوسیس توکسین بطور کامل منتشر نشده است. هدف از این تحقیق، راه اندازی و اصلاح روش تخلیص پرتوسیس توکسین از مایع رویی کشت باکتری و زیست سنجی آن توسط آزمون CHO-cell بود. سویه واکسینال ۵۰۹ B. pertussis و سلول CHO از موسسه رازی تهیه گردید. کشت باکتری در فرمانتور ۳۰۰ لیتری در دمای ۳۵ درجه سانتیگراد و در محیط B۲ به مدت ۴۴ ساعت صورت پذیرفت. سپس مایع رویی جدا سازی گردیده و به ترتیب با فیلتر ۴۵/۰ میکرومتر تصفیه گردید و سپس با دستگاه اولترافیلتراسیون (cut off ۱۰ kDa) تغلیظ شد. تخلیص توکسین توسط کروماتوگرافی میل ترکیبی با فتوئین سفاروز انجام گردید. پس از اعمال توکسین تخلیص شده بر منولایر سلولی CHO، فرایند خوشه ای شدن سلول ها از ساعت نخست پدیدار گردید و در مشاهدات ساعت دوازدهم به بعد متوقف شد. میزان توکسین تخلیص شده IU/ml ۴۳/۰ ±۵۳/۲ محاسبه گردید. طی تولید واکسن های سلولی، پس از جدا سازی جرم سلولی، فاز مایع دور ریخته می شود، حال آنکه نتایج بررسی حاضر نشان داد این فاز محتوی مقادیر قابل توجه توکسین می باشد. با توجه به آنکه استحصال پرتوسیس توکسین، رکن اصلی در توسعه و ساخت واکسن های نوین غیر سلولی است لذا تحقیقات تکمیلی در خصوص استفاده از سایر سویه ها و بررسی شرایط مختلف کشت باکتری پیشنهاد می شود.

---

چکیده مسمومیت های باکتریایی ناشی از مواد غذایی از مشکلات دایج در جامعه انسانی هستند که بخش عمده ای از آنها توسط انتروتوکسین های استافیلوکوکوس اورئوس ایجاد می شوند.از طرفی اخیرا" تاثیر بازدارنده برخی از پروبیوتیک ها( که اثرات مفیدشان بر سلامتی به خوبی شناخته شده اند) بر روی تعدادی از باکتری های بیماری زای مواد غذایی مورد توجه قرار گرفته است. در این تحقیق اثر سویه های پروبیوتیک لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس و لاکتوباسیلوس کازئی بر رشد و تولید انتروتوکسین باکتری استافیلوکوکوس ارئوس (ATCC ۲۹۲۱۳) مورد بررسی قرار گرفت. دز تلقیح پروبیوتیک ها cfu/ml  ۱۰^۸ * ۱ و دز تلقیح استافیلوکوکوس اورئوسcfu/ml  ۱۰^۵ * ۱ بود و پس از تلقیح در محیط TSB  و گرم خانه گذاری در دو دمای ۲۵ و ۳۵ درجه سانتی گراد، در زمان های صفر، ۲۴، ۴۸ و ۷۲ ساعت، از کشت مخلوط موجود در محیط TSB در محیط های اختصاصی BP و MRS کشت داده شد و تعداد استافیلوکوکوس اورئوس در Baird parker(BP) بعد از ۲۴ ساعت و تعداد لاکتوباسیلوس در MRS بعد از ۴۸  ساعت شمارش شد. استافیلوکوکوس اورئوس بدون حضور پروبیوتیک ها به عنوان کنترل گرم خانه گذاری شد. پروبیوتیک هادر این مطالعه، رشد استافیلوکوکوس اورئوس (ATCC ۲۹۲۱۳)  رانسبت به نمونه کنترل ۳ لوگ در دمای ۲۵ درجه سانتی گراد و ۲ لوگ در دمای ۳۵ درجه سانتی گراد کاهش دادند که این نتایج از نظر آماری معنی دار است (P<۰,۰۵) . سویه های پروبیوتیکی تولید انتروتوکسین های A، C و E را در دمای ۲۵ درجه سانتی گراد مهار کرده اند و همچنین در دمای ۳۵ درجه سانتی گراد انتروتوکسین نوع E و A توسط لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس و فقط انتروتوکسین Eتوسط لاکتوباسیلوس کازئی  مهار شد . نتایج این مطالعه نشان می دهد که پروبیوتیک ها، رشد استافیلوکوکوس اورئوس و تولید انتدوتوکسین بوسیله این میکروارگانیسم را به صورت معنی داری مهار کرده است. این امر می تواند نمایانگر نقش ضد میکروبی پروبیوتیک ها در مواد غذایی باشد.

---

چکیده برای پوشش دهی خوراکی مغز پسته رقم اکبری دامغان  از پلیمر طبیعی بر پایه کنسانتره پروتئین آب پنیر همراه با عصاره آویشن شیرازی (Zataria multiflora) استفاده گردید. غلظت کمینه ممانعت کنندگی و غلظت کمینه کشندگی اسانس آویشن شیرازی بر علیه قارچ آسپرژیلوس فلاووس  با بررسی مهار رشد قارچ در سطح محیط کشت از طریق تاثیر عصاره به طور مستقیم (روش چاهک) انجام شد. برای مطالعه تاثیر اسانس آویشن شیرازی بر روی آسپرژیلوس فلاووس در مغز پسته از مقادیر ۱۰۰ ،۵۰۰ ،۱۰۰۰ ،۱۵۰۰ ،۲۰۰۰ ،۲۵۰۰ ،۳۰۰۰ ،۳۵۰۰ ،۴۰۰۰ ،۵۰۰۰ و ۵۵۰۰ پی پی ام عصاره در ترکیب پوشش خوراکی مغز پسته استفاده شد و میزان مهار گسترش رشد دیسک تلقیح شده حاوی کشت نه روزه قارچ بر روی پسته های پوشش دیده  اندازه گیری گردید.نتایج نشان داد که آسپرژیلوس فلاووس در غلظت های کمتر از ۴۰۰۰ پی پی ام عصاره الکلی آویشن شیرازی رشد نمود. افزایش میزان غلظت عصاره در پوشش منجر به کاهش معنی دار رشد قارچ تلقیح شده گردید. در ادامه میزان بازدارندگی غلظت های مختلف اسانس آویشن شیرازی در ترکیب پوشش مغز پسته بر روی تولید سموم آفلاتوکسین های B۱، B۲، G۱ و G۲ توسط روش کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا (HPLC) بررسی و نتایج نشان داد که مقادیر بالاتر از ppm ۴۰۰۰ عصاره آویشن شیرازی در پوشش خوراکی کنسانتره پروتئینی آب پنیر  باعث جلوگیری از تولید آفلاتوکسین در مغز پسته گردید.

---

---

---

چکیده آفلاتوکسین ها از متابولیت های ثانویه قارچ ها با بیشترین درجه مسمومیت در بین انواع مایکوتوکسین ها هستند. روشهای مختلف فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی برای کاهش میزان آفلاتوکسین ارزیابی شده است. یکی از روش های بیولوژیک کاهش آفلاتوکسین کاربرد باکتری های مفید مثل باکتری های اسید لاکتیک جهت حذف توکسین از محیط است. بسیاری از مطالعات اتصال فیزیکی لاکتوباسیل ها به موتاژن و حذف آنها از محیط را عامل اثر حفاظتی می دانند. در این بررسی توانایی جذب و کاهش آفلاتوکسین B_۱ برخی لاکتوباسیل های جداشده از فرآورده­های لبنی سنتی با روش الایزا و HPLC سنجیده و مقایسه شد. نتایج بدست آمده از غربال لاکتوباسیل ها با روش الایزا نشانگر تفاوت توانایی لاکتوباسیل ها در کاهش آفلاتوکسین B_۱ می­باشد. مقایسه نتایج دو روش الایزا و HPLC نشان داد روش الایزا به دلیل سرعت و سهولت انجام آزمون ها روش مناسبی برای غربال و انتخاب اولیه سویه های دارای توانایی کاهش آفلاتوکسین B۱ بوده اما در گام های بعدی بایستی از روش های کمی حساس­تر مانند HPLC استفاده کرد. بررسی های تکمیلیin vitro  و in vivoمی تواند منجر به معرفی سویه های بومی ایران با پتانسیل کاربرد در صنایع مرتبط شود. از این سویه ها می توان در صنایع غذایی و تهیه خوراک دام و طیور به منظور کاهش آفلاتوکسین B_۱ استفاده نمود.  

---

چکیده مایکوتوکسین ها متابولیت های سمی تولید شده توسط برخی از گونه های جنس های قارچی از قبیل آسپرژیلوس ، پنیسیلیوم و فوزاریوم می باشند. این ترکیبات در بسیاری از گونه های جانوری و انسان، سرطان زا، جهش زا ، عامل ناقص الخلقه زایی و سرکوب کننده سامانه ایمنی هستند. انسان از طریق غذاهایی همچون شیر، غلات، حبوبات و ادویه های مختلف در معرض آفلاتوکسین و اکراتوکسین قرار می گیرد. هدف از این مطالعه تعیین محتوای آفلاتوکسین (AF) و اکراتوکسین A ( OTA) موجود درفلفل قرمز ایران (سبزوار) توسط کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا (HPLC) با آشکارساز فلورسانس و با استفاده از ستون خالص ساز ایمونوافینیتی می باشد. از فاز متحرک آب- استونیتریل – متانول (۶۰: ۲۵ :۱۵ ,   v / v / v)  در تعیین آفلاتوکسین ها و از فاز متحرک آب -استونیتریل- استیک اسید ( ۴۷ :۵۱ :۲ ,   v / v / v) در تعیین اکراتوکسین A با سرعت جریان۰/۱ میلی لیتر در دقیقه استفاده گردید. حد تشخیص ((LOD و حد تعیین مقدار ((LOQ به ترتیب برای AFB۱ و AFB۲ ۱/۰ و ۳/۰ میکروگرم در کیلوگرم ، برای AFG۱ و AFG۲ ۱۴/۰ و ۴۵/۰ میکروگرم در کیلوگرم و برای OTA  ۱۵/۰ و ۵/۰ میکروگرم در کیلوگرم بدست آمد. مقادیر متوسط بازیافت مایکوتوکسین ها ۲/۹۶-۱/۷۱  درصد بود و محدوده بازیافت هنگامی که AFB۱ و AFG۱ در سطح ۱۰ میکروگرم در کیلوگرم ، AFB۲ و AFG۲ در سطح ۲ میکروگرم در کیلوگرم و OTA در سطح ۵ میکروگرم در کیلوگرم به فلفل قرمز اضافه شده بود ، برای AFB۱ ، AFB۲ ، AFG۱ ، AFG۲ و OTA به ترتیب  ۲/۸۹-۷/۸۲ درصد ، ۲/۱۱۴-۳/۷۹ درصد ، ۹/۷۱-۵/۶۶ درصد ، ۵/۹۲-۳/۶۶ درصد و ۸۰-۱/۶۱ درصد به دست آمد. در این تحقیق، ۳۶ نمونه فلفل از سطح مزرعه جمع آوری و تا رسیدن به رطوبت استاندارد (حداکثر ۱۱ درصد) در آفتاب ( با میانگین دمای روزانه ۵± ۲۵ درجه سانتیگراد و میانگین رطوبت نسبی محیطی  ۵± ۳۵ درصد) خشک گردید. آفلاتوکسین کل در ۲۵ نمونه (۴/۶۹ درصد) از ۳۶ نمونه تحت آزمایش تشخیص داده شد و میزان این آلودگی ۶/۱۵-۴/۰ با انحراف معیار ۹/۳ میکروگرم بر کیلوگرم بود. از بین انواع آفلاتوکسین ها، آفلاتوکسین B۱ بالاترین شیوع آلودگی را دارا بوده و در ۲۵ نمونه از مجموع ۳۶ نمونه یافت شد. ازنمونه های مورد آزمایش، به ترتیب هفت نمونه (۵/۱۹ درصد) و سه نمونه (۳۴/۸  درصد) دارای میزان آفلاتوکسین بالاتر از محدودیت های نظارتی اتحادیه اروپا برای AFB۱ (۵ میکروگرم بر کیلوگرم) و آفلاتوکسین کل (۱۰ میکروگرم برکیلوگرم) بود. میزان  OTA نیز در شش نمونه (۷/۱۶ درصد) در مقادیر ۱۷/۲-۷۴/۰ با انحراف معیار ۶۲/۰ میکروگرم بر کیلوگرم شناسایی شد. مقادیر OTA در هیچ یک از نمونه ها بالاتر از محدودیت های قانونی مجاز نبود.  

---

هدف: با توجه به آثار مرگ‏بار آفلاتوکسین‏‌ها و به‏خصوص آفلاتوکسین B۱ بر سلامتی انسان، اندازه‌گیری آفلاتوکسین متصل به آلبومین، به‏عنوان یک شاخص مهم میزان در معرض بودن به آفلاتوکسین ضروری به‏نظر می‌رسد. هدف از این پژوهش، بهینه‏سازی روش کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا و آشکارگر فلورسانس به‏منظور اندازه‏گیری این شاخص در خون است. مواد وروش‏ها: در این مطالعه، از نمونه سرم خون سه گروه رت به‏عنوان کنترل‌ مثبت (تیمار شده با آفلاتوکسین B۱)، کنترل (بدون تیمار خاص) و استاندارد (تیمار شده با میزان معینی آفلاتوکسین B۱ نشان‏دار با تریتیوم) استفاده شد. پس از جداسازی آلبومین از نمونه سرم با استفاده از آمونیوم سولفات و اسید استیک، خلوص آلبومین با الکتروفورز SDS-PAGE بررسی و غلظت آن به روش برادفورد اندازه‏گیری شد. سپس آلبومین تحت تأثیر پروناز هیدرولیز شد تا آفلاتوکسین متصل به آلبومین به‏صورت آفلاتوکسین- لیزین آزاد شود. سپس آنزیم پروناز و باقیمانده حاصل از هیدرولیز آلبومین توسط استون در سرما رسوب داده و جدا شد. حجم محلول رویی را با دستگاه فریز- درایر تقلیل داده و سپس نمونه تغلیظ شده به دستگاه HPLC تزریق و مقدار آفلاتوکسین موجود در آن در مقایسه با نمونه مشابه حاصل از رت‌های گروه استاندارد، اندازه‏گیری شد. نتایج: با الکتروفورز SDS-PAGE، خلوص آلبومین جدا شده اثبات شد و غلظت آن در نمونه‌های کنترل مثبت، منفی و استاندارد به‏ترتیب ۱۰، ۵/۱۲ و ۱۳ میلی‏گرم در میلی‏لیتر به‏دست آمد. در روش HPLC حداقل میزان تشخیص (Detection limit) برای اندازه‏گیری آفلاتوکسین متصل به آلبومین، ۲۰ پیکوگرم در هر میلی‏گرم آلبومین، اختصاصیت روش، ۹۲ درصد و حساسیت آن، ۱۰۰ درصد تعیین شد. میانگین میزان آفلاتوکسین متصل به آلبومین در سرم رت‏های کنترل مثبت، ۱۰ نانوگرم در هر میلی‏گرم آلبومین محاسبه شد و تکرارپذیری روش طی بارها تکرار، بسیار خوب ارزیابی شد. نتیجه‏گیری: در این تحقیق برای اندازه‏گیری آفلاتوکسین متصل به آلبومین به روش HPLC تغییراتی در فاز متحرک، درصد حلال‌ها و زمان هر آزمایش ایجاد شد و همچنین کروماتوگرافی میل ترکیبی قبل از انجام HPLC حذف شد. بر این اساس HPLC-Fluorescence به‏عنوان یک روش دقیق، حساس و اختصاصی و با بهینه‏سازی ایجاد شده با سرعت و سهولت بیشتر، تکرارپذیری بالاتر و هزینه کمتر می‌تواند برای اندازه‏گیری آفلاتوکسین B۱ در سرم استفاده شود.

---

چکیده در این تحقیق، مدل سازی با شبکه عصبی مصنوعی و از نوع پرسپترون (الگوریتم طبقه بندی ورودی) چند لایه به منظور ارزیابی استفاده از  اسید سیتریک در کاهش تولید آفلاتوکسین در نان های خشک ضایعاتی در سطح شهر مشهد استفاده شد. از آن جا که نان های ضایعاتی به عنوان ماده اصلی تغذیه حیوانات هستند و به دلیل فراهم بودن شرایط محیطی مناسب جهت رشد قارچ ها، این نان ها به شدت به مایکوتوکسین و به ویژه آفلاتوکسین آلوده بوده و نگرانی هایی برای بشر و حیوانات به وجود می آورند. به همین علت آلودگی غذاها با مایکوتوکسین، از طریق زنجیره ی غذایی باید به دقت کنترل گردد. نتایج نشان داده اند که مدل سازی با شبکه عصبی مصنوعی روش مناسبی خصوصا در صنایع غذایی است. هم چنین نتایج نشان می دهند که افزودن زئولیت نسبت به اسید سیتریک کاهش آفلاتوکسین بیشتری را به همراه دارد. هم چنین استفاده توام از زئولیت و اسید سیتریک نسبت به زمانی که از هر یک از مواد به تنهایی استفاده می شود کاهش بیشتری در میزان آفلاتوکسین را به همراه دارد. براساس نتایج حاصل از به کار گیری شبکه عصبی مصنوعی مدل شبکه عصبی مصنوعی برای داده های زئولیت با یک لایه مخفی،تابع انتقال تانژانت هیپربولیک، قاعده یادگیری لیونبرگ و تعداد ۳ نرون٬ با ۶۰% برای زیر گروه آموزشی و ۲۰% برای هر یک از زیر گروه های ارزیابی و آزمایشی با ضریب همبستگی ۹۷۳/۰ بهترین برازش را به همراه داشت. نتایج مدل سازی مبین سازگاری بالابین مقادیر آفلاتوکسین اندازه گیری شده و پیش بینی شده می باشد.  

---

هدف: وروتوکسین یکی از سموم خانواده توکسین‏های شیگا است. این خانواده شامل توکسین‏های پروتئینی AB، یعنی توکسین‏هایی با یک بخش فعال آنزیماتیک (A) و یک بخش باند شونده به سطح سلول (B) است. سلول‏هایی که دارای جایگاه اتصالی یعنی گیرنده Gb۳ باشند به آثار توکسیک توکسین پاسخ می‏دهد. نشان داده شده است که وروتوکسین نوع ۱ بر انواعی از سلول‏های توموری که گیرنده Gb۳ را دارا هستند، اثر آپوپتوتیک داشته و به‏صورت انتخابی عمل می‏کند. مطالعات زیادی که روی آثار ضد توموری و ضد رگ‏زایی این سم روی رده‏های سلولی سرطانی مختلف در شرایط آزمایشگاهی و حیوانات آزمایشگاهی انجام گرفته نشان‏دهنده اثر بخشی آن‏ها است. هدف از این پژوهش مقایسه آثار سمیت سلولی وروتوکسین نوع ۱ انتروهموراژیک اشرشیاکلی روی دو رده سلولی ورو (استاندارد طلایی برای بررسی آثار سمیت سلولی وروتوکسین) و راجی (رده سلولی به‏دست آمده از کشت سلول‏های لنفوبلاستوئید بیماران مبتلا به لنفوم بورکیت انسانی) است. مواد و روش‏ها: پس از تهیه مواد، سویه توکسین‏زا و رده‏های سلولی، سویه مورد نظر کشت داده شد و توکسین‏زایی آن با استفاده از روش آگلوتیناسیون پاسیو معکوس تأیید شد. وروتوکسین ۱ با استفاده از روش کروماتوگرافی جذبی تخلیص شد و آن‏گاه اثر سمیت سلولی آن بر روی دو رده سلولی ورو و راجی با استفاده از آزمون MTT بررسی و اندازه‏گیری شد. نتایج: یافته‏ها نشان داد که وروتوکسین نوع ۱ روی سلول‏های راجی نیز مانند سلول‏های ورو اثر سرکوب‏گری بالایی دارد و این اثر وابسته به غلظت توکسین است و با رقیق شدن سم اثر سرکوب‏گری آن کاهش می‏یابد. بررسی آماری نشان داد که خاصیت سرکوب‏گری سم روی سلول‏های راجی در رقت‏های ۱:۴ تا ۱:۱۲۸ نسبت به خاصیت سرکوب‏گری سم روی سلول‏های ورو دارای اختلاف معنی‏داری است و این اثر روی سلول‏های ورو بیشتر از سلول‏های راجی است (۰۵/۰P<). اما این توکسین در رقت‏های بالاتر قادر به سرکوب معنی‏دار نبوده است. نتیجه‏گیری: نتایج به‏دست آمده نشان داد که وروتوکسین نوع ۱ روی سلول‏های راجی مانند سلول‏های ورو اثر سرکوب‏گری بالایی دارد و این اثر بر سلول‏های ورو بیشتر از سلول‏های راجی است (۰۵/۰P<).

---

زمینه و هدف: سموم بوتولینوم (BoNTs) جزء کشنده‌ترین ترکیباتی هستند که تاکنون شناخته‌شده‌ و عامل بیماری بوتولیسم می‌باشند. در حال حاضر، تشخیصBoNT در غذا به استفاده از سنجش زیستی روی موش آزمایشگاهی است که یک روش بسیار حساس (محدوده تشخیص pg mL^-۱ ۷ تا ۲۰)  اما زمان‌بر می‌باشد. این روش سریع، اختصاصی و می تواند حساسیتی معادل آزمایش روی موش آزمایشگاهی دارد. هدف از این تحقیق استفاده از روش  ساندویچ الایزا جهت شناساییBoNT/B بود.
مواد و روش‌ها: پروتئین نوترکیب ۳۷۰ اسید آمینه‌ای از انتهای کربوکسیل بخش اتصال‌دهنده سم BoNT/B با وزن مولکولی ۴۵ کیلودالتون به عنوان آنتی‌ژن بیان و  به روش کروماتوگرافی تمایلی Ni-NTA خالص‌سازی شد. آنتی‌بادی IgG از سرم موشی و خرگوشی با روش کروماتوگرافی تمایلی رزین پروتئین G جداسازی و به روش SDS-PAGE و آزمون الایزا ، تائیدشد. حساسیت و اختصاصیت روش طراحی‌شده جهت تشخیص آنتی‌ژن نوترکیب BoNT/B-HcC  و توکسوئید بوتولینوم تایپ B ارزیابی شد.
نتایج: غلظت آنتیبادی  موشی و خرگوشی تخلیص شده به ترتیب ۳ و ۵/۴ میلی‌گرم از هر میلی‌لیتر سرم بود. حداقل غلظت پروتئین قابل شناسایی به روش الایزا غیر مستقیم با آنتی بادی تخلیص شده موشی و خرگوشی ۴۷۵ و ۱۱۸ پیکوگرم تعیین شد. با بهینه سازی روش ساندیچ الایزا حداقل۳۰ نانوگرم از آنتی‌ژن نوترکیبBoNT/B-HcC  و ۱۴۶ پیکوگرم ازBoNT/B با اختصاصیت بالا شناسایی شد.
نتیجه‌گیری: روش ساندویچ الایزای طراحی شده می تواند برای شناسایی دقیق و حساس سم کلستردیوم بوتولینوم تیپ B مورد استفاده قرار گیرد. لازم است در آینده کارآیی این روش برای تشخیص سم بوتولینوم در نمونههای محیطی و غذایی ارزیابی گردد.
 

---

ایمنوتوکسین‌ها روش جذابی برای درمان سرطان هستند؛ در این روش سموم پروتئینی با سمیت سلولی بالا به طور اختصاصی سلول‌های سرطانی را هدف قرار می‌دهند. ایمنوتوکسین از یک جزء هدف‌گیرنده (یک آنتی‌بادی، سایتوکاین یا پروتئین دیگری که به سلول متصل می‌شود) تشکیل شده‌ که به طور شیمیایی به یک محموله سیتوتوکسیک (یک باکتری، سم گیاهی یا پروتئین انسانی سیتوتوکسیک) کونژوگه شده یا به صورت نوترکیب هم‌جوشی کرده است. ایمنوتوکسین با کمک گیرنده‌های اختصاصی، سلول هدف را می‌شناسد و به روش اندوسیتوز وارد سلول می‌شود و بعد از این که به سیتوسل راه پیدا می‌کند با کمک جزء سمی سلول‌ سرطانی مورد نظر را از بین می‌برد.
هرچند در طول دهه‌های اخیر، ایمنوتوکسین‌های مختلفی با ساختارهای متنوع بررسی و امتحان شده‌اند اما فقط ۳ ایمنوتوکسین- دنیلوکین دیفتیتوکس، تاگرازوفوسپ و موکستوموماب پاسودوتوکس- از نظر بالینی برای درمان سرطان‌های خون تایید شده‌اند. هیچ ایمنوتوکسینی برای استفاده‌های بالینی علیه تومورهای جامد تایید نشده است. در این مقاله مروری به بحث در مورد تحقیقات مهم و دو چالش­ در سر راه تولید و توسعه ایمنوتوکسین‌ها که موفقیت بالینی آنها را دچار محدودیت کرده است، می‌پردازیم و روش‌های غلبه بر این موانع را بررسی خواهیم کرد. این چالش­ها شامل سمیّت‌ برای سلول‌های هدف و غیرهدف و ایمنی‌زایی هستند.
 

---

آفلاتوکسین‌ B۱ نوعی مایکوتوکسین‌ است که توسط قارچ‌هایی از جنس آسپرژیلوس در حین تولید و نگهداری مواد غذایی ساخته می‌شوند. آفلاتوکسین‌ها دارای اثرات سمی متعدد بر روی بدن هستند که باعث موتاژن، تراتوژن و دارای خاصیت سرطان زایی بالایی هستند که باعث ایجاد سرطان در کبد و سایر اندام‌ها می‌شود. اگرچه روش‌های مرسوم دستگاهی جهت اندازه‌گیری آفلاتوکسینB۱ در مواد غذایی، حساس  و دقیق هستند، ولی دارای معایبی همچون زمان تشخیصی بالا، گران قیمت، نیاز به یک کاربر آموزش دیده و ایجاد جواب مثبت کاذب می باشد.  بنابراین، توسعه روش‌های نوین سنجشی در اولویت پژوهشگران قرار گرفته است. از جمله این روش‌های سنجشی، استفاده از زیست حسگر‌ها است که سریع‌، ساده‌ و مقرون ‌به‌ صرفه‌تر بوده و امروزه مورد استفاده در صنایع غذایی است. در تحقیق حاضر از یک آپتاسنسور نوری رنگ‌سنجی با استفاده از نانوذرات طلا با حساسیت مناسب و انتخابیت بالا برای تشخیص آفلاتوکسینB۱  در سرم و بافر استفاده شده است. برای این منظور نانوذرات طلا به روش احیا HAuCl۴ توسط سدیم سیترات (با اندازه ۱۴,۴۰نانومتر و پتانسیل زتا ۲۷.۵-)، سنتز شد. در این روش از اثر محافظتی توالی DNA در سطح نانوذرات طلا در حضور یا عدم حضور آفلاتوکسین با دخالت نمک با ویژگی تغییر چشمی رنگ استفاده شده است. حد تشخیص این روش ۵۰ نانوگرم بر لیتر و محدوده خطی آن ۲۸۰۰۰-۲۰۰ نانوگرم بر لیتر تخمین زده شد. درنتیجه از آپتاسنسور طراحی شده می توان در جهت شناسایی و غربالگری سریع این توکسین در مواد غذایی آلوده استفاده نمود.