---

سابقه وهدف: در سال­های اخیر، نانو مواد دو بعدی در حوزه ی زیست پزشکی به میزان گسترده ای استفاده می­شوند. کربن نیترید گرافیتی به واسطه ی زیست سازگاری خوب و در عین حال سمیت اندک، در زمینه ی تصویر برداری زیستی، تشخیص و درمان سرطان اهمیت یافته است. هدف از انجام این طرح، بررسی اثر کربن نیترید گرافیتی بر بقای رده سلول سرطانی  Saos-۲  می باشد.
روش­ها: کربن نیترید گرافیتی از طریق افزودن ملامین به هیدروکلرید اسید سنتز شد و با استفاده از تست­هایFT-IR،XRD  و اسپکتروسکوپی رامان جهت بررسی ساختار و خواص فیزیکوشیمیایی مورد ارزیابی قرار گرفت. کربن نیترید گرافیتی سنتز شده (۵۰،۱۰۰،۲۰۰،۴۰۰ و ۸۰۰ میکروگرم/میلی لیتر) بر روی سلول­های Saos-۲  و فیبروبلاست در دو بازه ی زمانی ۴۸ و ۷۲ اضافه شد. درصد بقای سلول ها با استفاده از MTT مورد بررسی قرار گرفت.
یافته ها: تست های FTIR وXRD ، ساختار و پیوندهای ترکیب سنتز شده، صحت و خلوص مناسب آن را نشان دادند. نتایج حاصل از طیف سنجی رامان نیز گرافیتی بودن محصول تولید شده را نشان داد. پس از گذشت ۴۸ ساعت از مواجهه ی سلول­ها با کربن نیترید گرافیتی سنتز شده، میزان بقای سلولی در گروهی که دریافت کننده ی ۸۰۰ میلی گرم/میلی لیتر بود نسبت به گروه کنترل (درمان نشده) تا ۸۰ درصد کاهش یافت.
نتیجه گیری: ترکیب سنتز شده در این مطالعه ممکن است به عنوان یک گزینه ی مناسب در تحقیقات مربوط به سرطان در نظر گرفته شود.

---

هدف: استئون به‏عنوان یک ماده جانشین استخوان با ترکیب فسفات کلسیم دو‏فازی در دندانپزشکی کاربرد دارد. هدف از این تحقیق بررسی تأثیر این ماده بر تکثیر، نرخ بقا و تمایز سلول‏های شبه استخوانی saos-۲ در محیط آزمایشگاهی و همچنین مقایسه آن با ماده سرازورب بود. مواد و روش‏ها: سلول‏های saos-۲ در مجاورت دو نوع ماده پیوند استخوان استئون و سرازورب کشت داده شدند. گروه کنترل شامل هیچ ماده پیوندی نبود. در روز ۱۵ انکوباسیون در هر یک از نمونه‏ها برای تعیین نرخ بقای سلولی از آزمون MTT و برای تعیین میزان تمایز به استخوان از آزمون آلکالین فسفاتاز و آلیزارین قرمز استفاده شد. نتایج: در گروه‏های استئون و سرازورب فعالیت آلکالین فسفاتاز به‏طور معنی‏داری بالاتر از گروه کنترل بود. نرخ بقای سلولی به‏طور معنی‏داری در هر دو گروه تجربی از گروه کنترل پایین‏تر بود. در بین دو گروه استئون و سرازورب میزان تکثیر سلولی گروه استئون بالاتر بود. نتیجه‏گیری: نتایج بررسی در محیط آزمایشگاهی نشان داد که هر دو نوع ماده پیوندی استئون و سرازورب امکان رشد، تکثیر و تمایز سلول‏های saos-۲ را در محیط کشت فراهم می‏کند. ماده پیوند استخوان سنتتیک استئون در مقایسه با سرازورب به لحاظ برخی خواص زیست‏شناختی واکنش‏های مناسب‏تری از خود نشان داد.