جستجو در مقالات منتشر شده
۲ نتیجه برای رزونانس پلاسمون سطحی
زهرا ابوالقاسمی، مهدی زین الدینی، سید مرتضی رباط جزی،
دوره ۱۴، شماره ۳ - ( ۱۲-۱۴۰۲ )
چکیده
نانوذرات کروی شکل طلا با خواص منحصر بفرد خود دارای قابلیت زیادی جهت تشخیص انواع مختلف آنالیتها بوده و امروزه استفاده از نانو ذرات طلا کاربردهای گستردهای در زمینه پزشکی و زیست فناوری از جمله تشخیص پاتوژنهای آلوده کننده آب، هوا و مواد غذایی داشته و جایگزین مناسبی برای روشهای شیمیایی و فیزیکی تلقی میگردد. فناوریهای نوین در طراحی حسگر زیستی مبتنی بر نانوذرات طلا، قابلیت شناسایی ترکیبات زیستی را به طور دقیق و سریع فراهم میسازد. یکی از این فناوریها، حسگرتشخیصی بر پایه رزونانس پلاسمون سطحی (SPR)[۱] است که بر اساس خواص نوری خود قادر به اندازهگیری بسیار حساس و اختصاصی میانکنشهای ملکولهای زیستی، بدون تأخیر زمانی میباشند. این فناوری میتواند در زمان کوتاه و با حساسیت مناسب ویژگیهای میانکش مواد زیستی (الیگونوکلئوتید، پروتئین، باکتری) بر روی سطح، از جمله سرعت واکنش، تمایل و غلظت میانکشهای سطحی را کمیسازی کند. در این مقاله مروری تلاش شده است ضمن بررسی خصوصیات و ویژگیهای پلاسمون سطحی نانوذرات طلا، کاربردهای تشخیصی ساده نانوذرات طلا بر اساس روش پلاسمون سطحی موضعی(LSPR) و تشخیص در زیست پزشکی، بررسی و تشریح گردد.
Surface Plasmone Resonance
دوره ۲۰، شماره ۱۳۶ - ( ۳-۱۴۰۲ )
چکیده
باکتری اشرشیا کلی انتروتوکسیژنیک با اتصال به مخاط روده و تولید انتروتوکسینهای حساس به حرارت، متداولترین عامل بیماری باکتریایی ایجاد کننده اسهال است. مطالعه حاضر با هدف روشن کردن برهمکنش دو نوع اگزوپلیساکارید دکستران با وزنهای مولکولی مختلف ((۹-۱۱ kDa) و (۶۰-۷۶ kDa)) تولید شده از باکتری پروبیوتیک Leuconostoc mesenteroidesبا توکسین حساس به حرارت (زیرواحد B-پنتامر) (LTB) با استفاده از رزونانس پلاسمون سطحی انجام شد. بر اساس نتایج به دست آمده از سینتیک برهمکنش حاصله در دمای K ۲۹۸، هر دو نوع دکستران با وزن مولکولی پایین و بالا، به ترتیب دارای میل ترکیبی بالایی (KA) ( M-۱ ۱۰۶ × ۰۷/۱ و M-۱ ۱۰۶ × ۹۵/۰) نسبت به توکسین LTB در شرایط برون تنی داشتند. از نقطه نظر ترمودینامیکی مقادیر به دست آمده از معادله وانت هوف، انرژی آزاد گیبس منفی (ΔG<۰)، آنتالپی و آنتروپی نیز هر دو مثبت (ΔH>۰ و ΔS >۰) ارزیابی شدند که به ترتیب نشاندهندهی فرآیند اتصال از نوع خود به خودی، گرماگیر و مبتنی بر بینظمی بود. با توجه به این یافتهها، فعل و انفعالات آبگریز به همراه پیوندهای هیدروژنی به نظر میرسد که نقش مهمی در برهمکنش هر دو نوع دکستران با توکسین LTB میتوانند ایفا کنند. بنابراین، میتوان نتیجه گرفت که اگزوپلیساکارید دکستران میتوانند با توکسین LTB تعامل داشته و تا حدودی خاصیت ضد توکسینی از خود نشان بدهند. به طور کلی، این نتایج میتواند بینش بیشتری برای شروع تحقیقات گسترده روی اگزوپلیساکاریدهای با منشا باکتریهای اسید لاکتیک در برهمکنش با توکسینهای باکتریهای پاتوژن مواد غذایی ارائه دهد.