---

موضوع تحقیق: یکی از روش‌های مهم در درمان زخم‌های پوستی استفاده از زخم‌پوش است. اخیراً استفاده از زخم‌پوش‌های پایه پلیمری بسیار رواج پیدا کرده است. در این راستا، استفاده از پلیمرهای طبیعی در ساخت زخم‌پوش‌ها اهمیت ویژه‌ای یافته است. هدف از پژوهش حاضر طراحی و ساخت نوعی زخم‌پوش متشکل از پلی‌وینیل‌الکل/آلوئه‌ورا با قابلیت ترمیم زخم‌های پوستی است.
روش تحقیق: برای ساخت نمونه‌ها از روش الکتروریسی استفاده شد. ابتدا ژل آلوئه‌ورا استخراج، خالص‌سازی و به روش خشک‌کردن انجمادی به پودر تبدیل شد. در تمامی نمونه‌ها درصد وزنی مجموع پلی‌وینیل‌الکل و پودر آلوئه‌ورا ثابت و معادل ۸% وزنی در نظر گرفته شد. این مقدار به صورت تجربی، با سعی و خطا و باتوجه به کیفیت الیاف تولیدی انتخاب گردید. نمونه‌هایی شامل مقادیر مختلف از پلی‌وینیل‌الکل و آلوئه‌ورا ساخته شدند و ساختار، استحکام کششی، تورم‌پذیری در محیط آبی، قابلیت تخریب‌پذیری و خاصیت ضدمیکروبی آن‌ها مورد بررسی قرار گرفت.
نتایج اصلی: نتایج نشان داد الیاف با آرایش تصادفی و قطر یکنواخت بدون قطره‌ریزی تولید شدند. قطر الیاف با افزایش سهم آلوئه‌ورا افزایش یافت. این رفتار به افزایش ویسکوزیته محلول در حضور آلوئه‌ورا نسبت داده شد. با افزایش سهم آلوئه‌ورا در نمونه‌ها استحکام کششی کاهش ولی درصد ازدیاد طول افزایش یافت. رفتار تورمی نمونه‌ها با اندازه‌گیری افزایش وزن آن‎ها در محیطی مشابه با pH سطح پوست مورد بررسی قرار گرفت و مشخص شد که حضور آلوئه‌ورا خاصیت آب‌دوستی را افزایش می‌دهد. خاصیت ضدمیکروبی نمونه‌ها در مقابل دو باکتری گرم مثبت استافیلوکوکوس آرئوس و گرم منفی سودوموناس آئروژینوزا ‌با استفاده از روش دیسک انتشار بررسی شد و مشخص گردید حضور آلوئه‌ورا در نمونه‌ها خاصیت ضدمیکروبی نسبت به سودوموناس آئروژینوزا ایجاد کرده است. در نهایت یافته های این پژوهش ظرفیت استفاده از ترکیب پلی‌وینیل‌الکل/آلوئه‌ورا برای تولید زخم‌پوش الکتروریسی شده را تأیید می‌کند.

---

  چکیده گزارشات زیادی در تائید قدرت ضدباکتریایی عسل وجود دارد. این گزارشات تاثیر عسل را در ممانعت از رشد انواع مختلف میکروارگانیسمها تائید می نمایند . قصد ما از ارائه این طرح ارزیابی خاصیت ضد میکروبی عسلهای تولید شده در مناطق مختلف شهرستان ارومیه بوده است. این تحقیق بر روی نمونه های جمع آوری شده از عسلهای تولید شده در پنج منطقه اصلی تولید کننده عسل در ارومیه  ) مارمیشو:۱ ، نازلو :۲ ، دره قاسملو:۳، مرگه ور:۴ ، ترگه ور:۵ ) انجام شده است. از هر منطقه ۲۰ نمونه مجموعا ۱۰۰ نمونه مورد ارزیابی قرار گرفته اند. نمونه ها بر روی محیطهای  کشت باکتریهای استافیلوکوکوس اروئوس، ایشرشیا کلی و پزودوموناس آئروژینوزا بعنوان میکروارگانیسمهای کنترول و همچنین میکروارگانیسمهای جدا شده از مراجعات درمانگاهی قرار داده شدند. پس از گذراندن دوره انکوباسیون ، مناطق مهاری (IZ) بر حسب میلی متر محاسبه گردیدند. و همچنین با تهیه غلظتهای ۷۵% ،۵۰% ، ۴۰% ، ۲۰% و ۱۰ %  میزان  حد اقل غلظت مهاری (MIC) برای نمونه های مختلف اندازه گیری شدند. بر اساس نتایج حاصل از این تحقیق نمونه عسل شماره ۵ (عسل ترگه ور ) دارای بیشترین منطقه مهاری (IZ)  بر روی محیط کشت میکروبهای کنترول بوده است. (p<۰,۰۵) کمترین غلظت مهاری (MIC) نمونه های عسل مورد آزمون بر روی میکروارگانیسمهای کنترول ۴۰% بوده است. نمونه های عسل مورد ارزیابی، تاثیرمهاری بر روی برخی ازمیکروارگانیسم های جدا شده از موارد بالینی داشته اند ولی این تاثیر بر روی میکرارگانیسمهای قارچی قابل مشاهده نبوده است.وجود اختلاف در پتانسیل ضد باکتریایی نمونه های مختلف عسل اساسا به مواد فیتوشیمیائی خاص حاصل از فلور گیاهی منطقه پرورش زنبور بستگی دارد. پیشنهاد میشود با انجام بررسی بر روی بافت گیاهی منطقه (( ترگه ور)) و انتخاب گیاهان مناسب و پرورش آنها در مزارع خاص اقدام به پرورش زنبور عسل در چنین مزارع کنترول شده ای نموده و از این طریق عسلهایی با قدرت ضد باکتریایی بالاتر جهت استفاده در مصارف  دارویی و درمانی تولید نمود.

---

در این پژوهش خواص ضدمیکروبی عصاره کاکوتی کوهی (Ziziphora clinopodioides) بر باکتری های مولد فساد و بیماری زای مواد غذایی به روش رقت لوله ای مورد آزمایش قرار گرفت. عصاره کاکوتی کوهی بر باکتری های گرم منفی و گرم مثبت مورد آزمایش شامل انتروباکتر آئروژنز، اشرشیاکلی، کلبسیلا نومونیا، سالمونلا انتریتیدیس، شیگلا دیزنتری، باسیلوس سرئوس، استافیلوکوکوس اورئوس و لیستریا مونوسایتوژنز دارای اثر مهارکنندگی و میکروبکشی بود ولی بر سودوموناس آئروژینوزا اثری نداشت. حداقل غلظت مهارکنندگی (MIC) و میکروب کشی (MBC) عصاره کاکوتی کوهی برای باکتری های گرم منفی ۱۰۰۰-۲۰۰۰ mg/l و برای باکتری های گرم مثبت ۱۰۰۰-۴۰۰۰ mg/l بود. نتایج نشان داد عصاره کاکوتی کوهی می تواند از رشد باکتری های مولد فساد و بیماری زای مواد غذایی جلوگیری نماید. بنابراین می توان استفاده از آن را به عنوان یک ترکیب نگهدارنده و طعم دهنده طبیعی در فرآورده های غذایی پیشنهاد نمود.

---

هدف از این تحقیق، استفاده از غلظت ۵ و ۱۰ درصد کارواکرول در تولید فیلم زئین و ارزیابی خواص ضدمیکروبی و رهایش کارواکرول از بستر پلیمر در مدل غذایی اسید استیک و اتانول در دماهای مختلف با استفاده از کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا بود. ضریب نفوذپذیری و انرژی فعال‌سازی فیلم زئین براساس قانون دوم فیک محاسبه شد. نتایج نشان داد که با افزایش دما از ۴ به ۳۷ درجه سانتی‌گراد، رهایش کارواکرول پس از ۶۰ دقیقه در مدل غذایی اسیدی ( از ۸۲/۹ به ۷۸/۴۰ درصد) و اتانولی (۸۰/۱۱ به ۴۴/۴۷ درصد) افزایش یافت. ضریب نفوذپذیری کارواکرول در مدل غذایی اسیدی در دماهای ۴ ،۲۲ و ۳۷ درجه سانتی‌گرادبه‌ترتیب ۲۳/۰، ۲۰/۱ و ۷۰/۶ متر بر ثانیه تعیین شد. انرژی فعال‌سازی برای انتشار کارواکرول در اسید استیک (۷۵/۷۲ کیلوژول بر مول) کمتر از مدل غذایی اتانول (۷۳/۷۹ کیلوژول بر مول) بود. فعالیت ضدباکتریایی فیلم زئین حاوی ۵ و ۱۰ درصد کارواکرول در برابرباکتری‌هایاشرشیاکلای و لیستریا مونوسایتوژنز در دمای ۴ و ۳۷ درجه سانتی‌گراد مطالعه شد. فیلم زئین حاوی ۵ درصد کارواکرول از قدرت مهارکنندگی باکتریایی خوبی برخوردار بود. افزودن ۱۰ درصد کارواکرول در بستر پلیمریمنجر به بازدارندگی کامل علیه اشرشیاکلای در دماهای مورد آزمون گردید. براساس نتایج این تحقیق، فیلم زئین حاوی کارواکرول به‌عنوان فیلم فعال در بسته‌بندی مواد غذایی برای بهبود ایمنی و ماندگاری مواد غذایی توصیه می‌گردد.

---

مقدمه:نانوتکنولوژی می‌تواند بسیاری از مشکلات زیست پزشکی را حل نموده و سبب تحول در زمینه سلامت و داروسازی شود.کاربرد این صنعت در حذف باکتری‌های بیماری‌زا بسیار مورد توجه است. افزایش بیماری های غذایی، همراه با مشکلات اجتماعی و اقتصادی حاصل و پیشرفت مقاومت آن‌ها به آنتی‌بیوتیک‌های مختلف، محققین و داروسازان را به سمت استفاده از نانوتکنولوژی سوق داده است. مواد و روش‌ها:در این پژوهش به بررسی اثر ضدمیکروبی نانوذرات نقره (ساخته شده) وTiO۲بر علیه باکتری‌های بیماری‌زا با منشا غذا شامل Staphylococcus aureus PTCC ۱۴۳۱ وListeria monocytogenes از طریق تعیین MIC وMBCپرداخته شد. نتایج:نانوذرات نقره ساخته شده با اندازه ۱۰۳نانومتربا غلظت ۱میلی مولار،نانوذرات TiO۲با اندازه ۲۱نانومتر با غلظت ۱% دارای اثر ضدمیکروبی بر باکتری‌های Staphylococcus aureus PTCC ۱۴۳۱ وListeria monocytogenes می باشند. نتیجه‌گیری: با توجه به اثر ضدمیکروبی که نانوذرات نقره و تیتانیوم بر علیه باکتریها با منشا غذا از خود نشان می دهند می توان در جهت کنترل آلودگی های میکروبی مواد غذایی در بسته بندی های ضدمیکروبی موادغذایی استفاده نمود.

---

اهداف: اسانس‌های گیاهی، کمپلکسی از ترکیبات فرار به‌دست‌آمده از بخش‌های مختلف گیاهان هستند. اسانس دارچین (Cinnamomum zeylanicum) به‌عنوان منبع مناسب برای ترکیبات ضدباکتریایی شناخته شده است. هدف مطالعه حاضر بررسی فعالیت ضدباکتریایی اسانس دارچین و نانوذرات اکسید روی علیه دو سویه لیستریا مونوسیتوژنز بود.   
مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی، دو سویه باکتری لیستریا مونوسیتوژنز (سویه استاندارد و سویه جداسازی‌شده از ماهی) مورد استفاده قرار گرفت. فعالیت ضدمیکروبی اسانس دارچین و نانوذرات اکسید روی با روش چاهک ارزیابی شد. همچنین حداقل غلظت بازدارندگی (MIC) و حداقل غلظت کشندگی (MBC) اسانس دارچین و  نانوذرات اکسید روی با استفاده از روش ماکرودایلوشن تعیین شد. علاوه بر این، خصوصیات ضدباکتریایی اسانس دارچین و نانوذرات اکسید روی در یک محیط مایع بررسی شد. داده‌ها به‌کمک نرم‌افزارSPSS ۱۹  و توسط آزمون تحلیل واریانس یک‌طرفه و آزمون تعقیبی توکی تحلیل شدند.
یافته‌ها: میزان MIC و MBC اسانس دارچین به‌ترتیب ۱۶ و بیش از ۶۴‌میکرولیتربرمیلی‌لیتر گزارش شد. همچنین مقادیر MIC و MBC برای نانوذرات اکسید روی به‌ترتیب ۱۲/۵ و ۲۵میلی‌گرم‌برمیلی‌لیتر محاسبه شد. با افزایش غلظت نانومواد و اسانس، جمعیت باکتری‌ها کاهش یافت (۰/۰۵>p) و در خلال دوره نگهداری در دمای سرد اختلافات قابل توجهی بین دو سویه مشاهده شد.
نتیجه‌گیری: اسانس دارچین و نانوذرات اکسید روی، اثرات ضدمیکروبی قوی علیه لیستریا مونوسیتوژنز دارند، به‌طوری که اسانس دارچین روی لیستریا اثر باکتریواستاتیک، اما نانوذرات اکسید روی اثر باکتریوسایدی نشان می‌دهند.

---

چکیده اخیراً باکتری Alicyclobacillus acidoterrestris  به علت مقاومت بالای آن به پاستوریزاسیون رایج در صنایع آب میوه، مورد توجه قرار گرفته است. تاکنون روش های زیادی برای مقابله با این باکتری ارائه شده است. پوست انار به عنوان یکی از محصولات جانبی کارخانه های تولید آب میوه، دارای خواص ضدباکتری و فراسودمند (Functional)است. ترکیبات موثرۀ پوست انار به کمک متانول، اتانول، و استون استخراج شد. در مقایسه با سایر عصاره ها، عصاره استونی دارای بیشترین میزان فنول کل، فلاونوئید کل و فلاونول کل به ترتیب ۲۲۶، ۷۰ و ۶۱ mg/g بود. عصاره استونی در غلظتμg/ml ۲۵۰بدون آنکه اثر نامطلوبی روی کدورت آب سیب داشته باشد، روی محیط کشت جامد عصاره پرتقال (Orange Juice Agar) و آب سیب اثر شدید ضد-Alicyclobacillus acidoterrestris  از خود نشان داد. عصاره متانولی طی مدت ۲۴ روز در هیچ یک از   غلظت های مورد بررسی اثر نامطلوبی روی کدورت آب سیب نداشت، در حالی که در همین مدت عصاره های اتانولی و استونی در غلظت µg/mL ۱۰۰۰ باعث افزایش کدورت آب سیب شدند.

---

---

استروئیدها یکی از مهمترین و فراوان­ترین متابولیت­های ثانویه اسفنج‌های دریایی می­باشند. هدف از این مطالعه، بررسی خواص ضد­­باکتریایی فرکشن های استروئیدی استخراج­شده از اسفنج ­دریایی خلیج فارس گونه Axinella sinoxea بود. ابتدا عصاره­گیری با حلال استون انجام گرفته و سپس جداسازی فرکشن ها توسط ستون کروماتوگرافی با سیلیکاژل انجام شد. شناسایی استروئیدها در فرکشن­های استخراج شده از ستون سیلیکاژل با استفاده از کروماتوگرافی لایه­نازک و کروماتوگرافی گازی همراه با طیف سنجی جرمی صورت گرفت. سپس خواص ضد­باکتریایی فرکشن های حاوی استروئید با استفاده از روش رقت لوله­ای به منظور تعیین حداقل غلظت مهار­کنندگی و حداقل غلظت کشندگی بررسی شد. فرکشن های استروئیدی شناسایی شده از اسفنج A. sinoxea شامل Stigmasta-۵,۲۴(۲۸)-dien-۳-ol,(۳β-۲۴Z) و Ergosta-۵,۲۲-dien-۳-ol,(۳β,۲۲E,۲۴S) بودند. استروئیدهای استخراج شده از A. sinoxea نتایج متفاوتی را در مهار رشد و کشتن سویه­های باکتری­­های گرم­منفی Escherichia coli، Klebsiella pneumonia ، Vibrio harveyi و باکتری­های گرم­مثبت  Micrococcus roseusو Staphylococcus aureus در غلظت های مختلفِ مورد آزمایش نشان دادند. در ﺟﻤﻊﺑﻨﺪی ﻧﻬﺎیﯽ، نتایج امیدوارکننده ای در ﻣﻮرد ﺧﻮاص ﺿﺪﻣﯿﮑﺮوﺑﯽ فرکشن های استروئیدی اﺳﺘﺨﺮاج ﺷﺪه از اﺳﻔﻨﺞ دریﺎیﯽ A. sinoxea ﺟﺰیﺮه ﻻرک خلیج فارس حاصل شد که لزوم بررسی بیشتر ﺑﺮای ﺳﻨﺘﺰ مواد دارویﯽ و آﻧﺘﯽ ﺑﯿﻮﺗﯿﮏ از ترکیبات زیست فعال دریایی را آشکار می سازد.

---

این پژوهش به منظور بررسی خواص مکانیکی و فیزیکی فیلم­های ژلاتین ماهی و تأثیر عامل شبکه­ساز گلوتارآلدئید بر کنترل رهایش عامل ضد میکروب پلی­ال­لایزین طراحی و اجرا شد. در این پژوهش تهیه فیلم به روش کاستینگ  (casting)انجام گرفت و به فیلم تهیه شده از ژلاتین ماهی، ۰۵/%۰ گلوتارآلدئید(glutaraldehyde)  و ۰۵/۰% پلی­ال­لایزین اضافه شد. نتایج نشان داد افزودن گلوتارآلدئید به فیلم ژلاتین ماهی موجب افزایش مقاومت کششی (۸۰/۶ مگاپاسکال)، کاهش حلالیت (۵۱/۳۸ %)، کاهش رطوبت (۰۵/۸ %)، کاهش نفوذپذیری به بخار آب (۰۳/۲ گرم، میلی متر/ساعت، میلی­متر مربع کیلو پاسکال)، افزایش تراکم و انسجام و ایجاد سطحی صاف و بدون خلل فرج با توجه به تصاویر SEM گردید. همچنین رهایش پلی­ال­لایزین از بیوپلیمر حاوی کراسلینکر (crosslinker) یا عامل شبکه­ساز گلوتارآلدئید به دلیل ایجاد اتصالات عرضی و به دام افتادن آن، آهسته­تر و مداوم­تر بود. با توجه به خصوصیات مکانیکی و فیزیکی فیلم­های تولید شده و پایداری و کنترل رهایش ترکیب ضدمیکروبی پلی­ال­لایزین، بنظر می­رسد فیلم­های حاوی ۰۵/۰ %عامل شبکه­ساز گلوتارآلدئید می­توانند در جهت ماندگاری محصولات فاسدشدنی پیشنهاد شوند.

---

---

چکیده اثر ضد میکروبی فیلم حاوی اسانس آویشن شیرازی بر روی سه میکروارگانیسم مهم بیماریزای مواد غذایی سالمونلا تیفی موریوم (۱۴۰۲۸ATCC)، اشرشیاکلیO۱۵۷:H۷ (ATCC ۳۵۲۱۸ ) و استافیلوکوکوس اورئوس (PTCC ۱۴۳۱) مورد ارزیابی قرار گرفت. برای این کار ابتدا کمترین غلظت بازدارنده(MIC) و کمترین غلظت کشنده(MBC) اسانس آویشن شیرازی در ۶ سطح غلظتیppm ۱۲۵،۲۵۰،۵۰۰،۱۰۰۰،۲۰۰۰،۴۰۰۰ با استفاده از روش آزمایش رقت در محیط مایع برای هر یک از میکروارگانیسم های ذکر شده تعین گردید. نتایج به دست آمده نشان داد که اسانس آویشن شیرازی اگر چه بر هر سه باکتری موثر است، ولی بیشترین تاثیر آن براستافیلوکوکوس اورئوس با MIC و MBC برابر با ppm ۲۵۰ بود. میزان MIC و MBC برای دو میکروارگانیسم دیگر ppm ۵۰۰ به دست آمد. ارزیابی خاصیت ضد میکروبی فیلم با کمک روش دیسک های انتشاری انجام گرفت. در این آزمون نیز نشترین قطر هاله بازدارندگی مربوط به استافیلوکوکوس اورئوس با متوسط قطر هاله برابر با ۱۷/ ۲۵ میلی متربود. متوسط قطر هاله برای سالمونلا تیفی موریوم و اشریشیاکلی O۱۵۷:H۷ برابر با ۰۲/۱۵ و ۶۲/۱۷میلی متراندازه گیری شد.

---

چکیده با ظهور بیماری­های عفونی و گسترش سویه­های مقاوم به برخی آنتی­بیوتیک­ها، استفاده از ترکیبات ضدمیکروبی با منشا گیاهی در این زمینه ضرورت می­یابد. در این پژوهش عصاره اتانولی میوه سپستان برای ارزیابی اثر ضدمیکروبی علیه میکروارگانیسم هایی نظیرStaphylococcus aureus ،Bacillus cereus،Escherichiacoli،Salmonella typhi ،Aspergillusniger وCandida albicans استفاده شد. هم­چنین عصاره گیری با کمک فراصوت تحت تاثیر سه پارامتر مستقل زمان (۴۰- ۵ دقیقه)، دما (۵۰-۲۰ درجه سانتی­گراد) و شدت صوت (۱۰۰-۲۰ درصد) انجام گرفت. از متدلوژی رویه سطح پاسخ جهت یافتن حالت بهینه اثر متقابل فاکتورها و برآورد بهترین شرایط فرایند با کمترین میزان آزمون استفاده گردید. اثر ضدمیکروبی با روش­هایی چون انتشار دیسک در آگار، کشت آمیخته و تعیین حداقل غلظت مهار کننده و کشنده تعیین شد. نتایج نشان داد که در زمان استخراج ۸/۳۹ دقیقه، دما ۲/۴۲ درجه سانتی­گراد و شدت صوت ۴۶/۹۴ درصد بیشترین میزان درصد استحصال عصاره اتانولی معادل ۵/۸ درصد بدست آمد. در تمامی روش­های مذکور، اثر بازدارندگی عصاره اتانولی بهینه علیه دو سویه باکتریاییBacillus cereus و Staphylococcus aureus و سویه قارچی Candida albicans قابل ملاحظه بود (۰۵/۰p≤).

---

چکیده
امروزه اسانس مریم­گلی (Salvia multicaulis) ﺑﻪ ﺩﻟﻴﻞ دارا بودن ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ آنتی­اکسیدانی و ضدمیکروبی ﺟﻬﺖ ﺍﻓﺰﻭﺩﻥ ﺑﻪ ﺳﺎﻣﺎنهﻫﺎﯼ ﻏﺬﺍﻳﯽ ﻭ ﺯﻳﺴﺘﯽ ﻣﻮﺭﺩ ﺗوﺟﻪ زیادی ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻪ است. استفاده از این اسانس­ها به صورت آزاد برای نگهداری مواد غذایی عموما به­دلیل محلولیت پایین در آب، فشار بخار بالا و  ناپایداری فیزیکی و شیمیایی با دشواری­هایی همراه است. یکی از روش­های کاهش این محدودیت­ها، ریزپوشانی اسانس­ها در حامل­های لیپیدی از جمله نانولیپوزوم­ها است. از اینرو هدف از این پژوهش درون­پوشانی اسانس مریم­گلی در نانولیپوزوم­ها و بررسی خواص ضدمیکروبی و آنتی­اکسیدانی این اسانس می­باشد. در این مطالعه نانولیپوزوم­های حاوی اسانس مریم­گلی، با استفاده از نسبت­های مشخصی از لسیتن و کلسترول (۹۰-۰، ۸۰-۱۰، ۷۰-۲۰ میلی­گرم) به روش هیدراسیون لایه نازک و سونیکاسیون تولید شدند. تعیین اندازه و توزیع ذرات و همچنین پایداری فیزیکی نانولیپوزوم­ها از لحاظ اندازه در طی زمان با استفاده از پراکندگی نور پویا (DLS) و کارایی درون­پوشانی به روش اسپکتروفوتومتری مورد بررسی گرفت. برای اندازه گیری فعالیت انتی اکسیدانتی از ۲ و ۲ دی فنیل -۱ پیکریل هیدرازین و برای خاصیت ضد میکروبی روش میکرودایلوشن به کار گرفته شد. نتایج نشان داد که اندازه ذرات و توزیع اندازه ذرات به ترتیب در محدوده ۸۸-۸۲ و ۴۲/۰-۳۹/۰ بود. کارایی درون­پوشانی اسانس مریم­گلی در همه فرمولاسیون­ها بالای ۷۰% و نانولیپوزوم­های حاصل به مدت ۱ ماه پایدار بودند. اسانس مریم­گلی درون­پوشانی شده فعالیت آنتی­­اکسیدانی بالا و خاصیت ضدمیکروبی بیشتری علیه تمامی میکروارگانیسم­ها در مقایسه با اسانس آزاد نشان داد. این تحقیق نشان داد که خاصیت ضدمیکروبی و آنتی­اکسیدانی اسانس درون­پوشانی شده در لیپوزوم در مقایسه با حالت آزاد اختلاف معنی داری داشت.

---

چکیده
نایسین و ناتامایسین به عنوان ماده ضدمیکروبی در صنایع غذایی و داروئی کاربردهای متعددی دارند. در فرم آزاد، به دلیل واکنش با قند احیاء کننده و به طور غیراختصاصی با باند شدن بر لیپیدها و پروتئین­ها خاصیت ضد­میکروبی و ضد قارچی آنها کاهش می­یابد. برای غلبه بر این محدودیت، درون پوشانی نایسین و ناتامایسین با استفاده از لیپوزوم­ها گزارش شده است. هدف این کار پژوهشی،بررسی اثر ضدمیکروبی و ضد قارچی نانوانکپسول­های حاوی نایسین و ناتامایسین بر رشد استافیلوکوکوس اورئوس و آسپرژیلوس نایجر است. در این تحقیق، نانولیپوزوم­های حاوی نایسین و ناتامایسین به روش مظفری تولید شدند. سپس، اندازه ذرات، درصد انکپسولاسیون و خصوصیات ضد میکروبی و ضد قارچینایسین و ناتامایسین به صورت آزاد و انکپسوله شده در دمای ۸ و ۲۵ درجه سانتی­گراد مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان می دهد اندازه ذرات و توزیع اندازه ذرات بترتیب در محدوده^ءnm۷۶ تا ۹۰ و  nm۷۳/۰ تا ۹/۰ و درصد درون پوشانی نایسین و ناتامایسین به ترتیب در محدوده ۸۵ تا ۹۲ درصد و ۸۹ تا ۹۶ درصد است و نتایج حاصل از فعالیت ضدمیکروبی و قارچی نشان داد، استفاده از فرم انکپسوله شده مواد ضد­میکروبی، استفاده از ترکیبی از باکتریوسین­ها و دمای پایین نگهداری تاثیر بیشتری بر کاهش جمعیت میکروبی و قارچی داشته است.در این تحقیق نانولیپوزوم­ها به طور موفقیت آمیزی با روش مظفری تولید شدند. این روش از نظر انکپسولاسیون نایسین و ناتامایسین و ارزیابی خصوصیات ضدمیکروبی و ضدقارچی روش مناسبی بوده است.

---

امروزه تمایل به استفاده از ضدمیکروب‌های طبیعی در مواد غذایی افزایش یافته است. پوست انار با داشتن ترکیبات فنولی و ضدمیکروبی فراوان یک منبع مهم برای استخراج این ترکیبات به شمار می‌رود. در این پژوهش استخراج عصاره از پوست انار با نسبت‌های مختلفی از حلال اتانول/ آب (۴۰ به ۶۰، ۶۰ به ۴۰ و ۸۰ به ۲۰) در دماهای ۲۵، ۴۰ و ۵۵ درجه سانتی‌گراد و زمان‌های ۲۰، ۲۴ و ۲۸ ساعت انجام شد. بازده استخراج، میزان ترکیبات فنولی، فلاونوئیدها و آنتوسیانین‌ها اندازه‌گیری گردید. قدرت ضدمیکروبی عصاره‌های استخراج شده علیه چند میکروارگانیسم شاخص در مواد غذایی شامل سالمونلا اینتریتیدیس، اشریشیا کلی،  لیستریا مونوسیتوژنز، استافیلوکوکوس اورئوس، آسپرژیلوس نایجر و ساکارومایسس سرویزیه با روش انتشار دیسک و تعیین حداقل غلظت بازدارندگی رشد (MIC) تعیین شد. نتایج نشان داد در نسبت اتانول به آب ۶۰ به ۴۰، دمای ۲۵ درجه سانتی‌گراد و زمان ۲۴ ساعت بیشترین بازدهی استخراج (۱/۵۰%)، میزان ترکیبات فنولی کل (۵۱۸/۳۴۹ میلی‌گرم اسیدگالیک بر گرم عصاره خشک)، فلاونوئیدها (۱۲۴/۲۵۰ میلی‌گرم روتین بر گرم عصاره خشک)، آنتوسیانین‌ها (۰۴۷/۲۵۲ میلی‌گرم سیانیدین ۳ گلوکوزید در ۱۰۰ گرم عصاره) ونیز قویترین خاصیت ضدمیکروبی به دست آمد. تمامی عصاره‌ها خاصیت ضدمیکروبی در مورد میکروارگانیسم‌های مورد مطالعه داشتند. در میان میکروارگانیسم‌های مورد آزمون، استافیلوکوکوس اورئوس بیشترین حساسیت را نسبت به عصاره پوست انار داشت.

---

چکیده
لیپوزوم­ها ذرات کروی شکل، شامل سیستم غشائی تشکیل شده از لایه­های چربی هستند که بدلیل ساختار آمفی فیلیک خود، مولکول­های آبدوست را داخل فضای درونی و مولکول­های چربی دوست را بین غشاء لیپوفیلیک کپسول ریز پوشانی می­کنند. یکی از کاربردهای لیپوزوم، درون پوشانی پپتیدهای ضدمیکروبی می­باشد. درون پوشانی پپتیدهای ضدمیکروبی در لیپوزم­ها یک روش جایگزینی و موثر در زمینه حفاظت مواد ضدمیکروبی، افزایش میزان کارایی درون پوشانی و پایداری این ترکیبات در کاربردهای غذایی به شمار می­آید. در این تحقیق، لیپوزوم­های حاوی ناتامایسین به روش حرارتی تولید شدند سپس اندازه ذرات نانولیپوزوم­ها، درصد درون پوشانی و اثرات ضد میکروبی ناتامایسین آزاد و انکپسوله شده بر رشد آسپرژیلوس نایجر مورد بررسی قرار گرفت اندازه ذرات نانولیپوزم­های حاوی ناتامایسین ۴/۱± ۸۹ نانومتر وکارایی درون پوشانی ناتامایسین ۸۰ درصد بود. نتایج آزمون­های میکروبی نشان داد، استفاده از ناتامایسین به صورت آزاد و انکپسوله شده جمعیت باکتریایی را کاهش می­دهد. اما تاثیر آنها نسبت به هم (آزاد و انکپسوله شده) مشابه است.

---

چکیده
پایداری اکسایشی حلوا ارده با وجود دارا بودن ضداکساینده های طبیعی می تواند در اثر شرایط نگهداری تحت تاثیر قرار گیرد. استفاده از اسانس آویشن شیرازی (غلظت های ۰۵/۰ و ۱/۰ درصد) و ضداکساینده سنتزی BHT و تاثیر آنها بر ویژگی‎های شیمیایی (اسیدیته، عدد پراکسید و عدد تیوباربیتوریک اسید)، حسی و میکروبی حلوا ارده در مقایسه با نمونه کنترل در طی ۲ ماه نگهداری در دمای °C ۴ و °C ۲۵ مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که در دمای °C ۴ پایداری اکسایشی نمونه های حلوا ارده حاوی BHT بیشتر از نمونه های دارای اسانس بود، ولی در دمای °C ۲۵ عدد پراکسید و عدد تیوباربیتوریک نمونه های دارای اسانس آویشن کمتر از نمونه های دارای BHT بود. در هر دو دمای نگهداری، فعالیت ضدقارچی اسانس بیشتر از BHT بود. همچنین، ارزیاب ها خصوصیات حسی نمونه ها را از نظر عطر و بو، طعم و مزه، رنگ، بافت و پذیرش کلی ارزیابی کردند. نتایج نشان داد که به استثنای رنگ، سایر امتیازات حسی نمونه ها در طی دوره نگهداری در هر دو دما روندی کاهشی داشتند. کمترین میزان پذیرش به نمونه حاوی ۱/۰ درصد اسانس آویشن تعلق گرفت و بین بقیه تیمارها تفاوت معنی داری مشاهده نشد. بطورکلی می توان بیان کرد افزودن اسانس آویشن به حلوا ارده تا سطح ۰۵/۰درصد سبب بهبود ویژگی های ضداکسایشی و میکروبی نمونه ها شده و در راستای تنوع بخشی در حلوا ارده می تواند در فرمولاسیون آن مورد استفاده قرار گیرد.

---

چکیده
نگهدارنده­های طبیعی استخراج شده از گیاهان دارویی، جزء مهمترین ترکیبات زیست فعال هستند که می­توانند در تولید مواد غذایی مورد استفاده قرار بگیرند. استفاده از این اسانس­ها به صورت آزاد برای نگهداری مواد غذایی عموما با محدودیت­هایی همراه است. یکی از روش­های کاهش این محدودیت­ها، درون­پوشانی کردن اسانس­ها در حامل­های لیپیدی از جمله نانولیپوزوم­ها است. از این رو هدف این پژوهش بررسی خاصیت ضدمیکروبی عصاره متانولی، اسانس و نانولیپوزوم حاوی اسانس نعناع فلفلی می­باشد. اسانس­گیری از گونه نعناع فلفلی به روش تقطیر با بخار آب انجام شد و ترکیب­های موجود در آن با استفاده از GC و GC-MS شناسایی شدند. عصاره متانولی نیز به روش خیساندن تهیه شد. نانولیپوزوم­ حاوی اسانس نعناع به روش هیدراسیون لایه نازک و سونیکاسیون تولید شدند. اندازه ذره­ای نانولیپوزوم با استفاده از پراکندگی نور پویا و پتانسیل زتا با استفاده از زتا سایزر مورد بررسی گرفت. خواص ضدمیکروبی نیز با روش میکرودایلوشن اندازه­گیری شد. مهمترین ترکیبات تشکیل دهنده اسانس عبارت بودند از: منتول (۴۶/۴۰ %)، منتون (۳۳/۱۶%)، منتوفوران (۳۷/۱۳%) و منتیل استات (۱۱/۷%). اندازه ذرات و پتانسیل زتا به ترتیب ۵۳/۹۸ نانومتر و ۱۴- میلی­ولت بود و نانولیپوزوم­ حاصل به مدت ۴۰ روز پایدار بود. میزان حداقل غلظت بازدارندگی اسانس در هر دو حالت آزاد و درون­پوشانی بر روی باکتری­های گرم مثبت بیشتر از گرم منفی و نمونه قارچی بود در حالی که عصاره بر روی باکتری­­های گرم منفی و قارچ غیر­فعال بود و خاصیت ضعیفی بر روی باکتری­های گرم مثبت داشت. همچنین اسانس در حالت درون­پوشانی خاصیت ضدمیکروبی بیشتری نسبت به حالت آزاد داشت.

---

چکیده
متابولیت­های ثانویه استخراج شده از گونه­های مریم­گلی عمدتا ترپنوئیدها و فلاونوئیدها هستند، که جز ترکیبات زیست فعال با اثرات سلامت بخشی بالا می­باشند. ولی بسیاری از این مواد بعد از استخراج از گیاه، از لحاظ شیمیایی ناپایدار می­شوند و هنگام مصرف اثر سلامت بخشی کمتر از حد لازم را نشان می­دهند. یکی از روش های کاهش این محدودیت­ها، ریز پوشانی کردن اسانس­ها در حامل­های لیپیدی از جمله نانوامولسیون­ها است. نانوامولسیون­های حاوی اسانس مریم­گلی، با استفاده سورفکتانت­های تویین ۸۰ و اسپن ۸۰  در تعادل آب دوست-چربی دوست مختلف به روش اولتراسوند با شدت بالا تولید شدند. تعیین اندازه و توزیع ذرات و همچنین پایداری فیزیکی نانوامولسیون­ها از لحاظ اندازه در طی زمان با استفاده از پراکندگی نور پویا (DLS) مورد بررسی گرفت. نتایج نشان داد که اندازه ذرات و توزیع اندازه ذرات به ترتیب در محدوده ۱۴۱-۸۹ و ۴۱/۰-۳۶/۰ نانومتر بود و نانوامولسیون­های تولید شده به مدت ۶۰ روز نگهداری در دمای ۲۵ پایدار بودند. نتایج حاصل از آزمایش­های میکربی نشان داد، تاثیر اسانس در دو حالت آزاد و کپسوله شده در برابر باکتری گرم مثبت بیشتر از باکتری گرم منفی بود. همچنین خاصیت ضدمیکروبی نانوامولسیون نسبت به اسانس در حالت آزاد در برابر تمام باکتری­های مورد آزمایش بیشتر بود.