---

نانوتکنولوژی به علت تولید نانوذرات در اندازه، شکل، ترکیب شیمیایی و پراکنش متفاوت و کاربردهای بسیار آنها، برای بشر، حوزه تحقیقاتی جذابی به حساب می‌آید. روش‌های تولید زیستی نانوذرات نسبت به روش‌های فیزیکی و شیمیایی؛ به دلیل کاهش مصرف انرژی و زمان؛ اولویت دارند. در این مطالعه امکان سنتز نانوذرات نقره با استفاده از عصاره متانولی جوانه‌های گل میخک هندی بررسی گردید و سپس اثر ضد باکتری و ضد قارچی نانوذرات نقره تولید شده، به دو روش دیسک و چاهک مورد آزمایش قرار گرفت. جهت تایید تولید نانوذرات نقره از دستگاه اسپکتروفتومتری با طول موج ۳۰۰ تا ۶۰۰ نانومتر و جهت اندازه‌گیری ابعاد و شکل نانوذرات از دستگاه میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) استفاده شد. همچنین به منظور بررسی ترکیبات آلی احتمالی که در سنتز نانوذرات دخالت دارند آنالیز FTIR انجام گردید. براساس نتایج حاصل از این تحقیق، نانو ذرات تولید شده به وسیله عصاره متانولی میخک هندی؛ کروی بوده و در محدوده ۲۷ تا ۶۹ نانومتر قرار داشتند. همچنین نانو ذرات تولید شده، فعالیت ضد میکروبی موثری علیه باکتری‌های Bacillus subtilis، Escherichia coli، Staphylococcus aureus، و مخمر Saccharomyces cerevisiae نشان دادند. بنابراین می‌توان گفت که گیاه میخک هندی غیر از نقش دارویی ویژه‌ای که دارد، می‌تواند برای تولید نانوذرات نقره جهت مصارف پزشکی و داروسازی استفاده شود.

---

  چکیده فعالیت آنتی اکسیدانی بسیاری از عصاره های گیاهی با میزان ترکیبات فنولی آن­ها مرتبط است. در این تحقیق ترکیبات فنولی میوه دو واریته­ی بلوط Q.branti var persica (Q.b) و Q.castaneifolia var castaneifolia (Q.c) با متانول (۸۰%) استخراج گردید. پس از تغلیظ با تبخیر کننده­ی چرخان، عصاره­ها توسط خشک کن انجمادی به پودر خشک تبدیل شدند. مقدار ترکیبات فنولی پودر حاصله با روش فولین سیو کالتو اندازه­گیری و بر حسب میلی گرم اسید تانیک در گرم عصاره بیان گردید. واریته­ی کاستانیفولیا حاوی مقادیر بیشتری از ترکیبات فنولی بود (۶۵/۲۱۷ میلی­گرم در هر گرم عصاره­ی پودر شده). فعالیت آنتی اکسیدانی عصاره­ها در پایداری روغن آفتاب گردان با اندازه­گیری اعداد پراکسید و تیوباربیتوریک اسید تحت شرایط تسریع شده مورد ارزیابی قرار گرفت و با آنتی اکسیدان­های سنتزی مقایسه شد. برای این منظور عصاره­ها در سه سطح غلظت (۲۵۰، ۵۰۰ و ۱۰۰۰ پی­پی­ام) و آنتی اکسیدان­های سنتزی در دو سطح غلظت (۱۰۰ و ۲۰۰ پی­پی­ام) به روغن افزوده شدند. هر دو عصاره توانستند اکسیداسیون روغن را در دمای c°۷۰ به تاخیر بیاندازند. مقدار اعداد پراکسید و تیوباربیتوریک اسید نمونه­ی شاهد در روز دوازدهم به ترتیب به ۸۸/۳۲۸ میلی اکی والان پراکسید و ۵۸/۰ میلی گرم مالون آلدهید در هر کیلو گرم روغن رسید در حالیکه این مقادیر برای نمونه های روغن حاوی  ۱۰۰۰ پی­پی­ام عصاره­ی متانولی Q.c، ۳۶/۱۷۶ و ۳۳۲/۰ و برای Q.b، ۲/۱۸۳ و ۳۷۴/۰ بود.

---

چکیده فعالیت آنتی اکسیدانی بسیاری از عصاره های گیاهی با میزان ترکیبات فنولی آن­ها مرتبط است. در این تحقیق ترکیبات فنولی میوه دو واریته­ی بلوط Q.branti var persica (Q.b) و Q.castaneifolia var castaneifolia (Q.c) با متانول (۸۰%) استخراج گردید. پس از تغلیظ با تبخیر کننده­ی چرخان، عصاره­ها توسط خشک کن انجمادی به پودر خشک تبدیل شدند. مقدار ترکیبات فنولی پودر حاصله با روش فولین سیو کالتو اندازه­گیری و بر حسب میلی گرم اسید تانیک در گرم عصاره بیان گردید. واریته­ی کاستانیفولیا حاوی مقادیر بیشتری از ترکیبات فنولی بود (۶۵/۲۱۷ میلی­گرم در هر گرم عصاره­ی پودر شده). فعالیت آنتی اکسیدانی عصاره­ها در پایداری روغن آفتاب گردان با اندازه­گیری اعداد پراکسید و تیوباربیتوریک اسید تحت شرایط تسریع شده مورد ارزیابی قرار گرفت و با آنتی اکسیدان­های سنتزی مقایسه شد. برای این منظور عصاره­ها در سه سطح غلظت (۲۵۰، ۵۰۰ و ۱۰۰۰ پی­پی­ام) و آنتی اکسیدان­های سنتزی در دو سطح غلظت (۱۰۰ و ۲۰۰ پی­پی­ام) به روغن افزوده شدند. هر دو عصاره توانستند اکسیداسیون روغن را در دمای c°۷۰ به تاخیر بیاندازند. مقدار اعداد پراکسید و تیوباربیتوریک اسید نمونه­ی شاهد در روز دوازدهم به ترتیب به ۸۸/۳۲۸ میلی اکی والان پراکسید و ۵۸/۰ میلی گرم مالون آلدهید در هر کیلو گرم روغن رسید در حالیکه این مقادیر برای نمونه های روغن حاوی  ۱۰۰۰ پی­پی­ام عصاره­ی متانولی Q.c، ۳۶/۱۷۶ و ۳۳۲/۰ و برای Q.b، ۲/۱۸۳ و ۳۷۴/۰ بود.

---

DNA methylation detection by a novel fluorimetric nanobiosensor for early cancer diagnosis استفاده از کوانتوم دات­ها به عنوان پروب­های فلورسنت برای اهداف زیست شناسی سلولی، انتقال DNA، تصویربرداری زیستی، و درمان سرطان می­باشد. روش­های زیستی سنتز نانوذرات نسبت به روش­های شیمیایی موثرتر و با محیط­زیست سازگاری بیشتری دارند. در این تحقیق تولید کوانتوم دات­ها با استفاده از عصاره متانولی برگ گیاه فیسالیس انجام شد. نتایج به­دست آمده از طیف سنجی UV-Vis، TEM، FT-IR، ­فلورفتومتری، تولید زیستی کوانتوم دات­ها را با استفاده از فیسالیس تائید کرد. تغییر رنگ واکنش به نارنجی در عصاره متانولی یک نشانه از سنتز کوانتوم دات­های CdS در محلول واکنش بود. حداکثر پیک جذب نانوذرات توسط  UV-Vis در محدوده ۶۰۰ نانومتر مشاهده شد. نتایج طیف نشری ثبت شده از سنتز سبز کادمیوم سولفید در شرایط pH مختلف نشان داد که سنتز کوانتوم دات های واجد باندهای نشری در طول موج­های ۴۷۵ و ۶۷۵ نانومتر بوسیله فیسالیس انجام شده است که نشان دهنده تولید کوانتوم دات­های با انداره مختلف بودند. نانو­ذرات تولید شده دارای شکل کروی با اندازه ۱۰-۲ نانومتر بودند. بر اساس آنالیز FT-IR، عامل احتمالی احیاء یون های CdS و تبدیل آن به کوانتوم دات­ها، فنول­ها و گروه های عاملی مختلف موجود در فیسالیس می باشد. 

---

چکیده گیاهان دارویی منابع طبیعی با­ارزشی هستند که به دلیل وجود ترکیبات موثره در جوامع امروزی مورد توجه قرار گرفته­اند. زیره سیاه، گشنیز و شوید از جمله این منابع می­باشند که دارای خواص درمانی و دارویی زیادی هستند. هدف ازاین پژوهش ارزیابی فعالیت ضداکسایشی عصاره متانولی-آبی بذرهای زیره سیاه، گشنیز و شوید در مقایسه با BHT می­باشد. برای تهیه عصاره متانولی-آبی، بذرهای مذکور به نسبت ۴:۱ وزنی/حجمی با حلال متانول-آب (۲۰:۸۰ حجمی/حجمی) مخلوط شد. میزان ترکیبات فنلی کل عصاره­های فوق با استفاده از روش فولین سیوکالتو  تعیین شد. فعالیت ضد رادیکالی و مهارکنندگی آن­ها با روش DPPH اندازه­گیری و با ضداکساینده سنتزی BHT مقایسه شد. فعالیت ضداکسایشی عصاره­های فوق در روغن سویا با اندازه­گیری اعداد پراکسید و تیوباربیتوریک اسید (آزمون گرمخانه­گذاری در دمای ۶۰ درجه سانتیگراد) تعیین و در سطح غلظتی ۱۰۰ میلی­گرم بر میلی­لیتر با BHT مقایسه شد. مقدار ترکیبات فنلی در عصاره متانولی­-­آبی زیره سیاه، گشنیز و شوید به ترتیب ۷۷/۹۵۵، ۶۲/۸۹۰ و ۱۶/۹۲۳ میلی­گرم در کیلوگرم عصاره بود. بیشترین مقدار _۵۰IC به عصاره متانولی­-­آبی زیره سیاه (۷۶/۱۰۴ میلی­گرم بر میلی­لیتر) مربوط بود که حاکی از بیشتر بودن فعالیت ضد رادیکالی آن نسبت به عصاره­های گشنیز و شوید بود. در آزمون گرمخانه­گذاری عصاره متانولی-آبی زیره سیاه بیشترین فعالیت ضداکسایشی را نشان داد و در سطح غلظتی ۱۰۰ میلی­گرم بر میلی­لیتر معادل با BHT در سطح غلظتی ۱۰۰ میلی­گرم بر میلی­لیتر عمل کرد. عصاره­های متانولی-آبی بذرهای فوق به عنوان ضداکساینده­های طبیعی، توانایی مهار رادیکال­های حاصل از اکسایش لیپیدها را داشته و موجب کاهش سرعت اکسایش خود به خودی می­شوند.  

---

در سال‌های اخیر توجه ویژه‌ای به داروهای با منشأ گیاهی معطوف شده است. گیاهان دارویی دارای ترکیبات متنوعی هستند که قابلیت پوشش طیف وسیعی از اثرات درمانی را دارا می‌باشند. در این پژوهش، عصاره متانولی گیاه ترشک (Rumex alveollatus L.) به روش خیساندن تهیه شد و محتوای فنول کل، فلاونوئید کل، فعالیت آنتی‌اکسیدانی (مهار رادیکال آزاد DPPH و ABTS) و خاصیت ضدمیکروبی (دیسک دیفیوژن، چاهک آگار و حداقل غلظت بازدارندگی و کشندگی) آن در برابر باکتری‌های انتروباکتر ائروژنز، سالمونلا تیفی، استافیلوکوکوس اورئوس و استرپتوکوکوس پیوژنز بررسی گردید. عصاره متانولی ترشک حاوی محتوای فنول کل ۹۰/۹۱ میلی‏گرم گالیک اسید در گرم و فلاونوئید کل ۶۰/۴۸ میلی‌گرم کوئرستین در گرم بود. نتایج فعالیت آنتی‌اکسیدانی نشان داد که عصاره متانولی قادر به مهار رادیکال‌های آزاد DPPH (۵۸/۶۹ درصد) و ABTS (۵۹/۸۰ درصد) می‌باشد. غلظت‌های بالای عصاره از رشد میکروارگانیسم‌های مورد مطالعه جلوگیری نمود و باکتری‌های انتروباکتر ائروژنز و استافیلوکوکوس اورئوس به ترتیب مقاوم‌ترین و حساس‌ترین باکتری­ها در برابر عصاره متانولی ترشک بودند. بنابراین، عصاره متانولی ترشک می‌تواند بعنوان ترکیبی مؤثر در کنترل عفونت‌های باکتریایی و اکسایش ترکیبات لیپیدی معرفی گردد.

---