---

 اثر مهارکنندگی و کشندگی عصاره اتانولی کرفس کوهی و کاسنی بر باکتری استرپتوکوکوس اینیایی ولاکتوکوکوس گارویه جداسازی شده ازقزل‌آلای رنگین کمان بررسی شد.. برای تعیین قدرت ضد باکتریایی عصاره‌ها از روش چاهک گذاری (Well Diffiusion) استفاده گردید. حداقل غلظت مهارکنندگی (Minimum Inhibitory Concentration; MIC) و حداقل غلظت کشندگی (Minimum Bactericidal Concentration; MBC) نیز به روش رقت لوله‌ای تعیین گردید. حداقل غلظت مهارکنندگی عصاره اتانولی کرفس کوهی برای  باکتری‌های استرپتوکوکوس اینیایی و لاکتوکوکوس گارویه به ترتیب ۱۰۰و۵۰ mg/ml و MIC عصاره اتانولی کاسنی برای استرپتوکوکوس اینیایی ۱۰۰mg/ml اندازه‌گیری شد، بر اساس نتایج حاصل عصاره اتانولی کاسنی در هیچ یک از غلظت ها بر لاکتوکوکوس گارویه اثر بازدارندگی نداشت.

---

در سال‌های اخیر، به دلیل کاربردهای گسترده نانو ذرات طلا، تمایل زیادی برای سنتز آنها بوجود آمده است. اگرچه روش‌های شیمیایی، نانوذرات خالص و همگنی را تولید می‌کنند، با این حال روشی گران بوده و برای محیط زیست خطر آفرین است. استفاده از ارگانیسم‌های زنده و اجزای آنان به عنوان جایگزینی مناسب و سازگار با محیط زیست برای سنتز نانو ذرات (سنتز سبز) مطرح است. در این میان استفاده از عصاره گیاهی به دلیل اقتصادی بودن و عدم نیاز به نگهداری کشت‌های سلولی برتر از سایر فرآیندهای بیولوژیک است که می‌تواند در مقیاس وسیع استفاده گردد. در این مطالعه از عصاره برگی گیاه آب تره برای سنتز برون سلولی نانو ذرات طلا، به عنوان روشی پربازده، کم‌هزینه و غیرسمی استفاده گردید. نانو ذرات بعد از تیمار محلول HAuCl۴ با غلظت‌های مختلف عصاره گیاهی به عنوان عامل احیاء کننده در دماهای مختلف تشکیل شدند. به‌منظور سنجش پیشرفت واکنش از طیف سنجی UV-Vis و نیز جهت تعیین مشخصات نانوذرات سنتز شده از روش‌های تفرق نور پویا (DLS)، میکروسکوپ الکترونی عبوری (TEM) و طیف سنجی تبدیل فوریه مادون قرمز (FTIR) استفاده شد. تشکیل نانو ذرات تنها چند دقیقه بعد از واکنش در دمای ۶۰ و ۸۰ سانتی‌گراد با مقدار ۱۰۰۰ میکرولیتر عصاره نشان از سرعت مناسب واکنش است. نتایج TEM نشان داد که در دمای بالا و مقدار بالای شیرابه، نانو ذرات کروی کوچک با اندازه ۱۰ تا ۵۰ نانومتر تشکیل می‌شوند. بررسی نتایج حاصل از FTIR نشان از دخیل بودن پروتئین‌ها و پلی ساکاریدها در سنتز نانوذرات را دارد

---

اهداف: روش‌های تولید زیستی نانوذرات نسبت به روش‌های فیزیکی و شیمیایی، به‌دلیل کاهش هزینه انرژی و زمان اولویت دارد. هدف پژوهش حاضر بررسی تهیه زیستی نانوذرات نقره با استفاده از گیاه دارویی درمنه(Artemisia sieberi)  بود.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی، از عصاره‌ گیاه درمنه برای تولید نانوذرات نقره توسط یک روش ساده، غیرسمی و کم‌هزینه استفاده شد. تشکیل نانوذرات نقره با وجود پیک جذبی در طول موج حدود ۴۹۰نانومتر با استفاده از دستگاه اسپکتروفوتومتری مشخص و اندازه و مورفولوژی نانوذرات تولیدشده توسط میکروسکوپ الکترونی نگاره تعیین شد. اندازه دقیق نانوذرات نقره و دامنه تغییرات آن توسط دستگاه تعیین‌کننده اندازه ذرات (PSA) محاسبه شد. نتایج آنالیز تبدیل فوریه مادون قرمز نیز نقش گروه‌های عاملی موجود در عصاره گیاه را بر فرآیند سنتز مشخص کرد.
یافته‌ها: تغییر رنگ عصاره از زرد کم‌رنگ به قهوه‌ای روشن و پیک جذب در حدود طول موج ۴۹۰نانومتر تولید نانوذرات نقره را نشان داد. نانوذرات به‌طور عمده به شکل کروی و قطر آنها در گستره ۲۷ تا ۶۵نانومتر بود و در برخی از نواحی به‌صورت انباشته یا پراکنده کنار هم قرار داشتند. میانگین اندازه دقیق نانوذرات ۷۰نانومتر و پراکندگی آنها در بازه ۴۰ تا ۱۴۰نانومتر به‌دست آمد.
نتیجه‌گیری: شکل نانوذرات نقره به‌دست‌آمده از گیاه دارویی درمنه، کروی و اندازه متوسط آنها در حدود ۷۰نانومتر است و پراکندگی آنها در محدوده ۴۰ تا ۱۴۰نانومتر قرار دارد.

---

---

باکتری آئروموناس هیدروفیلا یک عامل بیماری‌زای فرصت طلب و مسئول گستره وسیعی از بیماری‌های باکتریایی در ماهیان پرورشی گرمابی می‌باشد.در پژوهش حاضر تأثیر سطوح مختلف کورکومین(Curcumin) در جیره غذایی بر بازماندگی و مقاومت در برابر عفونت با باکتری آئروموناس هیدرو فیلا (Aeromonas hydrophila) در ماهی کپور معمولی کپور معمولی (Cyprinus carpio) به روش تزریق صفاقی موردبررسی قرار گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل سطوح مختلف کورکومین بودند (تیمار ۱:فاقد کورکومین (شاهد) تیمار ۲: غلظت ۲/۰ تیمار ۳: غلظت ۴/۰  تیمار ۴:  غلظت ۶/۰ تیمار ۵:  غلظت ۸/۰ تیمار ۶:  غلظت ۱درصد سطوح مختلف کورکومین  با خوراک مخصوص کپور ماهیان مخلوط گردید. تعداد ۳۶۰ عدد ماهی کپور معمولی) با وزن متوسط) ۷/۴±۵۰ گرم به شش گروه به شش گروه) هر گروه ۶۰ ماهی و ۲۰ ماهی در هر تکرار)  تقسیم شدند. ماهی‌ها به مدت ۸ هفته با این خوراک تغذیه گردیدند. تیمارها در انتهای دوره با باکتری زنده آئروموناس هیدرو فیلا به مدت ۱۰ روز تحت مواجهه با غلظت‌ Cfu/ml۱۰از آئروموناس هیدرو فیلا قرارگرفته و تلفات بعد از چالش بین تیمارها مقایسه گردید.
تیمارهای آزمایشی نسبت به گروه شاهد مقاومت آنها در برابر بیماری باکتری زنده آئروموناس هیدرو فیلا  افزایش یافت (p<۰,۰۵)بین تیمارهای آزمایشی تیمار ۸/۰ و ۱ درصد کورکومین بیشترین تاثیر بر آئروموناس هیدرو فیلا داشت . در کل با در نظر گرفتن نتایج  افزودن ۸/۰ و ۱ درصد کورکومین به جیره غذایی پاسخ بهتری نسبت به افزایش مقاومت در برابر عفونت‌های باکتریایی آئروموناس هیدرو فیلا نسبت به دیگر تیمارها از خود نشان داد.

---

ماهیان بسیار فساد پذیر بوده و برای جلوگیری یا به تعویق انداختن فساد در آنها استفاده از مواد نگهدارنده طی دوره نگهداری ضروری است. هدف از این پژوهش افزایش عمر ماندگاری و کاهش روند تغییرات شیمیایی در دمای فوق سرد(۳- درجه سانتیگراد) از طریق افزودن عصاره گیاه اوجی(غلظت های ۱و ۰/۵ درصد) به عنوان نگهدارنده طبیعی بر فیله ماهی کپور نقره ای می باشد. بدین منظور فیله این ماهی ها در ۲ گروه شاهد(غوطه ور در آب مقطر) و مورد(غوطه ور در عصاره اوجی ۰/۵ و ۱ درصد) تقسیم و در معرض هوا بسته بندی و در دمای ۳- درجه سانتیگراد نگهداری شدند. طی ۲۸ روز در تناوب های زمانی ۷ روزه آزمون های شیمیایی(TVB-N،PV ،FFA ،TBA ، pH) و ویژگی های حسی مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که به طور کلی عصاره اوجی به طور معنی داری(P<۰,۰۵) اکسیداسیون چربی را در طول دوره نگهداری در فیله های تیمار شده به تأخیر انداخت. مقادیر TVB-N،PV ،FFA ،TBA ، pH در تیمارها در مقایسه با نمونه کنترل، تغییرات کمتری طی زمان نگهداری نشان دادند(به ترتیب تیمار ۱ درصد اوجی > تیمار ۰/۵ درصد اوجی >نمونه شاهد). بر اساس نتایج حاصل، می توان از عصاره اوجی به عنوان نگهدارنده طبیعی، جهت کاهش روند آنتی اکسیدانی در مدت ذخیره سازی و افزایش زمان ماندگاری فیله ماهی کپور نقره ای استفاده کرد.

---

هدف: آنتی اکسیدان‏ها از عناصر ضروری، برای حرکت اسپرم است. عصاره گیاه کالیگونوم دارای آنتی اکسیدان‏های مهمی چون کاتچین و کرستین است. هدف این مطالعه بررسی آثار عصاره گیاه کالیگونوم بر پارامتر‏های اسپرم و میزان مرگ سلولی برنامه‏ریزی شده در بافت بیضه موش مسن است. مواد و روش‏ها: عصاره گیاه کالیگونوم در سه دوز ۱۰، ۳۰ و۵۰ میلی‏گرم در کیلوگرم به موش‏های نر NMRI ۱۱-۱۳ ماهه تزریق شد. در این مطالعه ۲۵ سر موش به پنج گروه شامل کنترل، شم و سه گروه آزمون تقسیم شدند. گروه‏های آزمون دوز ۱۰، ۳۰ و ۵۰ میلی‏گرم در کیلوگرم از عصاره گیاه را به مدت ۵ هفته و به صورت داخل صفاقی دریافت کردند. گروه شم نیز حلال دی متیل سولفوکسید را به شکل داخل صفاقی دریافت کرد. یک هفته پس از اتمام تزریقات و پس از جداسازی اپیدیدیم، پارامترهای اسپرم در گروه‏ها بررسی شد. در هر موش یکی از بیضه‏ها برای انجام پاساژ بافتی و رنگ‏آمیزی تانل در تثبیت کننده بوئن قرار داده شد. نتایج: پارامترهای اسپرم شامل تحرک، میزان بقا و ریخت‏شناسی طبیعی اسپرم در گروه تیمار شده با دوز ۳۰ میلی‏گرم در کیلوگرم نسبت به سایر گروه به صورت معنی‏دار بهبود پیدا کرد (۰۵/۰P≤). همچنین رنگ‏آمیزی تانل و شمارش تعداد سلول‏های دچار مرگ سلولی برنامه‏ریزی شده در بافت بیضه هریک از گروه‏های مورد مطالعه، نشان دهنده کاهش معنی‏دار این پارامتر در گروه تیمار شده با دوز ۳۰ میلی‏گرم در کیلوگرم نسبت به سایر گروه‏ها بود (۰۵/۰P≤). نتیجه‏گیری: دوز ۳۰ میلی‏گرم در کیلوگرم از عصاره گیاه کالیگونوم منجر به بهبود کیفیت اسپرم و کاهش میزان مرگ سلولی برنامه‏ریزی شده در سلول‏های بافت بیضه می‏شود.

---

به منظور بررسی اثر مقادیر مختلف بنتونیت و pH عصاره در هنگام تماس با بنتونیت بر میزان شفایت عصاره گیاه استویا Stevia) (rebaudiana Bertoni، پژوهشی روی دو عامل به صورت جداگانه در قالب طرح کاملا­ تصادفی در چهار تکرار اجرا گردید. عامل اول، شامل مقادیر بنتونیت در چهار سطح با غلظت­های، ۰ (شاهد)، ۱۰، ۲۰ و ۳۰ ­گرم در لیتر و عامل دوم، شامل pH های مختلف عصاره خام در پنج سطح با مقادیر ۹/۵ (شاهد)، ۵/۵، ۵، ۵/۴ و ۴ بودند. نتایج به­دست آمده از تجزیه واریانس داده­ها نشان داد که تیمار مقادیر مختلف بنتونیت اثر بسیار معنی­داری بر میزان فنول، کارتنوئید، کلروفیل a، کلروفیل b و کلروفیل ­کل و فلاونوئید عصاره­ها دارد. همچنین بهترین سطح از بنتونیت با کمترین مقدار و بیشترین رنگزدایی، مقدار ۲۰ گرم در لیتر با مقادیر فنول ۰۷/۰ میلی­گرم در میلی­لیتر، کارتنوئید ۳۶/۰ میلی­گرم در لیتر، کلروفیل a ۱ میلی­گرم در لیتر، کلروفیل b ۰۳/۲، کلروفیل­ کل ۰۴/۳ میلی­گرم در لیتر و در نهایت با مقدار فلاونوئید ۶۹/۲ میکرو­گرم در میلی­لیتر جهت انجام آزمایش بعدی انتخاب گردید. pH عصاره برای بهبود عملکرد بنتونیت، بیانگر  اثر معنی­دار بر میزان فنول عصاره و اثر بسیار معنی­داری بر بقیه صفات ذکر شده بود. بهترین سطح از pH عصاره با بیشترین رنگ­زدایی و توجه به سلامت بشر، pH (۵) با مقادیر فنول ۱۵/۰ میلی­گرم در میلی­لیتر، کارتنوئید ۴۲/۱ میلی­گرم در لیتر، کلروفیل a ۷۷/۰ میلی­گرم در لیتر، کلروفیل b ۸۴/۰ میلی­گرم در لیتر، کلروفیل ­کل ۶۱/۱ میلی­گرم در لیتر و در نهایت فلاونوئید با مقدار ۱۷/۲ میکرو­گرم در میلی­لیتر انتخاب گردید. بنابراین نتایج به دست آمده از این تحقیق نشان می­دهد که می­توان با در نظر گرفتن مقادیر مناسب ترکیبات رنگ­بری همچون بنتونیت (۲۰ گرم در لیتر) در یک pH مناسب (۵) عصاره خام، رنگ و شفافیت عصاره گیاه استویا را بهبود بخشید.

---

---

غنی­سازی ماست با مواد سرشار از ترکیبات زیست­فعال، یکی از رو­ش­های کارآمد جهت مقابله با بروز بیماری­های مرتبط با کمبودهای تغذیه­ای است. درهرحال، به­کارگیری این روش ممکن است سبب تغییر ویژگی­های محصول گردد. بنابراین این تحقیق به منظور بررسی تأثیر عصاره فلفل دلمه­ای (BPE) با سه رنگ مختلف بر ویژگی­های حسی و میکروبی ماست قالبی انجام شد. برای تهیه ماست، مقدار ۵% از عصاره­های تغلیظ شده فلفل دلمه­ای­ با رنگ­های زرد، نارنجی یا قرمز جایگزین شیر مورد استفاده در تولید ماست گردید. نتایج این تحقیق نشان داد که با به­کارگیری BPE در تولید ماست، شمارش باکتری­های آغازگر به­شکل معنی­داری افزایش یافت، اما در مورد ویژگی حسی، به غیر از بافت و ظاهر، امتیاز طعم و رنگ محصول کاهش یافت (۰۱/۰p<). مقدار میانگین باکتری­های اسید لاکتیک (LAB) ماست شاهد و حاوی عصاره­های فلفل دلمه­ای زرد، نارنجی و قرمز به­ترتیب ۶۲/۹، ۰۹/۱۰، ۰۸/۱۰ و Log CFU/g ۱۰/۱۰ تعیین شد. زمان نگهداری نیز اثر معنی­داری بر ویژگی­های مورد بررسی داشت و باگذشت زمان نگهداری، شمارش باکتری­های آغازگر و ویژگی­های حسی کاهش یافت. نتایج این تحقیق نشان داد هرچند افزودن BPE با رنگ­های متفاوت در فرمولاسیون تولید ماست سبب کاهش امتیاز ویژگی­های حسی طعم و رنگ می­گردید، اما تمامی نمونه­های ماست حاوی  BPE از امتیازات حسی قابل قبولی برخوردار بودند (میانگین امتیاز > ۷ یا خوب). درنتیجه باتوجه به ترکیبات عملگرای موجود در فلفل ­دلمه­ای، می­توان ماستی با خواص عملگرایی مطلوب تولید نمود. بنابراین، استفاده از BPE با رنگ­های مختلف (به­ویژه نارنجی) جهت تولید ماست  فراسودمند پیشنهاد می­شود.

---

اکلیل کوهی با نام عمومی رزماری، گیاهی از خانواده نعناعیان با خاصیت آنتی­اکسیدانی می­باشد، لذا هدف از این تحقیق، استخراج عصاره گیاه رزماری با استفاده از حلال­ها، روش­ها (ماسیراسیون، استخراج گرم، سوکسله، پرکولاسیون و سونیکاسیون)، اندازه ذرات (۳۰۰، ۵۰۰ و ۸۰۰ میکرومتر) و نسبت­های گیاه به حلال (۱:۱۰۰، ۲:۱۰۰، ۳:۱۰۰، ۴:۱۰۰ و ۵:۱۰۰) مختلف می­باشد. در این مطالعه آزمایشگاهی، ابتدا سنجش میزان ترکیبات فنولی و فلاوونوئیدی به روش رنگ­سنجی آلومینیوم کلراید و بررسی فعالیت آنتی­اکسیدانی عصاره گیاه به روش DPPH صورت گرفت و برای استخراج این ترکیبات از حلال­ها و روش­های مختلف استفاده و با یکدیگر مقایسه شدند و تجزیه و تحلیل داده­ها نیز با نرم­افزار SPSS و آزمون ANOVA انجام گردید. بهترین حلال جهت استخراج ترکیبات فنولی، فلاوونوئیدی و آنتی­اکسیدانی، آب و متانول (۸۰:۲۰) بود. میزان ترکیبات فنولی تام با استفاده از این حلال (mg/g) ۱۷۲/۷ و ترکیبات فلاوونوئیدی (mg/g) ۱۵۷/۲۸ و فعالیت آنتی­اکسیدانی برای مهار رادیکال­های آزاد (mg/lit) ۲۳۵۸۶/۸۷ بود. بهترین روش برای استخراج ترکیبات فنولی روش ماسراسیون با میزان (mg/g) ۴۸۱/۷ و برای ترکیبات فلاوونوئیدی نیز با میزان (mg/g) ۸۵/۴۷ و به میزان (mg/lit) ۵۲۴/۷۳ برای مهار رادیکال­های آزاد تعیین گردید. نتایج نشان می­دهد برای دستیابی به حداکثر میزان استخراج ترکیبات فنلی تام، فلاوونوئید و آنتی­اکسیدان موجود در عصاره گیاه رزماری، استفاده از پودر گیاه با اندازه ذرات۳۰۰ میکرومتر، حلال آب: متانول (۸۰:۲۰)، نسبت گیاه به حلال (g/ml) ۱۰۰: ۱ و استفاده از روش ماسراسیون باید به عنوان شرایط عملیاتی مطلوب استفاده شود.