جستجو در مقالات منتشر شده
۳ نتیجه برای عملکرد دانه
هیمن عباسی، رئوف سید شریفی، وریا ویسانی،
دوره ۲، شماره ۱ - ( ۶-۱۳۹۰ )
چکیده
به منظور بررسی تأثیر سطوح مختلف نیتروژن و تراکم بر عملکرد و برخی خصوصیات مرفولوژیکی ارقام آفتابگردان، آزمایشی در سال زراعی ۱۳۸۸در مزرعه پژوهشی دانشکده کشاورزی دانشگاه محقق اردبیلی به صورت اسپلیت پلات فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک¬های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا گردید. سطوح نیتروژن شامل ۰، ۷۵ و ۱۵۰کیلوگرم در هکتار در کرت¬های اصلی و سطوح تراکم ۸، ۱۰ و ۱۲بوته در متر مربع و دو رقم یوروفلور و آرومایروسکی در کرت¬های فرعی بودند. در پایان آزمایش قطر ساقه و طبق، ارتفاع گیاه، تعداد دانه در طبق، تعداد برگ در برداشت نهایی و عملکرد دانه اندازه¬گیری گردید. ارقام آفتابگردان اثرمعنی¬داری بر قطرساقه، ارتفاع بوته و تعداد دانه در طبق ولی سطوح مختلف نیتروژن و تراکم هم اثر معنی¬داری را بر همه صفات اندازه¬گیری شده داشت. بیشترین عملکرد دانه ۲۶۲گرم در مترمربع در ترکیب تیماری ۱۵۰کیلوگرم نیتروژن در هکتار با رقم آرماویرسکی بدست آمد. افزایش تراکم بوته از طریق افزایش شمار طبق در واحد سطح، عملکرد را تحت تأثیر قرار داد. با توجه به برتری تراکم۸۰ هزار بوته و ۱۵۰کیلوگرم نیتروژن در هکتار نسبت به سایر تیمارها از نظر عملکرد دانه، این مقادیر نیتروژن و تراکم کاشت برای حصول عملکرد مناسب منطقه مورد آزمایش و مناطق مشابه قابل توصیه می¬باشد.
دوره ۷، شماره ۲۶ - ( ۷-۱۳۸۹ )
چکیده
چکیده
به منظور مطالعه تاثیر سیستم های تغذیه آلی، شیمیایی، تلفیقی و باکتری های افزاینده رشد بر عملکرد دانه، میزان روغن و ترکیب اسید های چرب رقم آلستار آفتابگردان، آزمایشی در سال ۱۳۸۶ در مزرعه پژوهشی دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس در راستای کاهش مصرف کود های شیمیایی، اصلاح خاک و بهبود وضعیت تغذیه گیاه اجرا گردید. عامل اصلی در ۵ سطح کودی شامل ۱۰۰ درصد آلی(F۱)، ۲۵ درصد شیمیایی و ۷۵ درصد آلی (F۲ )، ۵۰ درصد شیمیایی و۵۰ درصد آلی (F۳)، ۷۵ درصد شیمیایی و ۲۵ درصد آلی (F۴) و ۱۰۰ درصد شیمیایی(F۵ ) و عامل فرعی در ۲ سطح تلقیح شامل (I۱) بذور تلقیح شده به ازتوباکتر و آزوسپریلیوم و( I۰) بذور تلقیح نشده با استفاده از طرح های کرت های خرد شده در چارچوب بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار بررسی گردید. نتایج بیانگر آن است عملکرد دانه به طور معنی داری در سیستم تلفیقی بیشتر از سایر سیستم های شیمیایی و آلی بود (F۳›F۴›F۲›F۵›F۱). بیشترین و کمترین درصد روغن به ترتیب در تیمارF۱ (۱۰۰درصد آلی) و تیمار F۳(۵۰ درصد آلی +۵۰ درصد شیمیایی) به دست آمد. اسیدهای چرب اشباع (اسید پالمیتیک و اسید استئاریک) در پاسخ به افزایش کود آلی به طور معنی داری در سیستم های تغذیه کاهش یافته در حالیکه اسیدهای چرب غیر اشباع (اسید اولئیک و اسید لینولئیک) افزایش یافتند. بیشترین میزان اسید لینولئیک و اسید اولئیک بترتیب در سیستم ۱۰۰ درصد کود آلی(F۱) و سیستم تغذیه تلفیقی (F۳)ایجاد شد. نتایج نشان داد تلقیح بذرها با باکتری های افزاینده رشد موجب بهبود خصوصیات کیفی و کمی آفتابگردان گردید. بطوریکه سبب افزایش معنی دار عملکرد دانه، میزان روغن و اسید های چرب غیر اشباع و کاهش اسید های چرب اشباع روغن در مقایسه با تیمار کنترل گردید.
دوره ۲۱، شماره ۵ - ( ۶-۱۳۹۸ )
چکیده
فاضلاب تصفیه شده می تواند یک منبع آب ارزشمند برای بازیافت و استفاده مجدد در مناطق خشک باشد. به همین منظور جهت تعیین اثرات فاضلاب تصفیه شده شهری بر عملکرد و میزان فلزات سنگین در دانه گلرنگ، آزمایش دو ساله در مزرعه تحقیقاتی ایستگاه تصفیه خانه فاضلاب شهری یزد در سال ۹۴ و ۹۵ اجرا شد. آزمایش به صورت کرت های خرد شده و در قالب طرح بلوک کامل تصادفی و در سه تکرار انجام شد. تیمار های این آزمایش شامل سه نوع آب آبیاری (آبیاری با آب فاضلاب تصفیه شده، آبیاری با آب شیرین و فاضلاب تصفیه شده به صورت متناوب و آبیاری با آب شیرین) به عنوان کرت اصلی و سه رقم گلرنگ (صفه، بومی اصفهان و گلدشت) به عنوان کرت فرعی بودند. نتایج نشان دادند که آبیاری با فاضلاب تصفیه شده در مقایسه با دیگر روش های آبیاری باعث افزایش اجزاء عملکرد گلرنگ شده است. به طور کلی کاربرد فاضلاب تصفیه شده در مقایسه با آب شیرین باعث افزایش ۴۰ درصد عملکرد دانه و۹ درصد عملکرد بیولوژیک شد. مصرف آب فاضلاب تصفیه شده همچنین باعث تجمع فلزات کمیاب (آهن، منگنز، مس، کادمیوم و سرب) در بذر گلرنگ شد هرچند مقادیر این فلزات کمتر از حد مجاز توصیه شده توسط سازمان بهداشت جهانی بود.
