جستجو در مقالات منتشر شده
۶ نتیجه برای فاکتور رشد اندوتلیال عروقی
وحید زراعتی، پرویز عبدالمالکی، رضا حسن ساجدی، عبدالکریم مؤذنی رودی،
دوره ۱۳، شماره ۱ - ( ۱۲-۱۴۰۰ )
چکیده
بررسی عوامل مؤثر بر تکثیر سلول‌های اندوتلیال یک بخش اساسی در مطالعات رگزایی است. نظر به اهمیت مهار رگزایی در درمان سرطان‌ها و به دلیل عوارض جانبی و هزینه سنگین داروهای ضد‌رگزایی مثل اوستین، کاربرد عوامل فیزیکی که در درمان کمک کنند و نیاز به دوزهای بالای دارو را کاهش دهند، شایسته توجه است. میدان‌های مغناطیسی به دلیل اثرگذاری از فاصله دور و غیرتهاجمی بودن، مورد توجه هستند و مطالعات زیادی در مورد اثرات آنها روی پدیده‌های زیستی از جمله رگزایی انجام شده است که نتایج انها ناهمگون بوده است. در مطالعه حاضر اثر میدان مغناطیسی متناوب ۲ میلی‌تسلا با فرکانس ۲۰۰ هرتز به همراه اوستین روی تکثیر سلول‌های اندوتلیال ورید بند ناف انسانی (HUVEC) بررسی شده است. سلول‌ها به مدت ۴۸ ساعت تحت تأثیر مخلوط محلول غلظت ۵۰ میکروگرم در میلی‌لیتر فاکتور رشد اندوتلیال عروقی(VEGEF) و اواستین در غلظت‌های( صفر(کنترل دارو)، ۵۰، ۱۰۰، ۲۰۰ و ۴۰۰ میکروگرم در میلی‌لیتر) و همچنین گروه‌های تیمار میدان به مدت زمان‌های ۳، ۶، ۱۲، ۲۴ و ۴۸ ساعت در معرض میدان مغناطیسی قرار‌گرفتند. سپس بررسی تکثیر سلول‌ها با استفاده از تست رنگ‌سنجی آلامار‌بلو انجام شد. داده‌ها با آنالیز واریانس سه‌عاملی تحلیل گردید. بر‌اساس یافته‌ها، زمان‌های مواجهه ۱۲، ۲۴ و ۴۸ ساعت، کاهش معنی‌داری در تکثیر سلول‌ها در مقایسه با گروه کنترل ایجاد کردند اما در تیمارهای ۳ و ۶ ساعت این تفاوت معنی‌دار نبود. همچنین میزان اثرات تداخلی عوامل مذکور با یکدیگر بر تکثیر HUVEC، مورد بررسی قرار‌گرفت.
دوره ۲۱، شماره ۱ - ( ۱-۱۳۹۷ )
چکیده
اهداف: فعالیت ورزشی و مصرف مکمل‌های گیاهی از طریق تاثیر بر فاکتورهای رگزایی، در تنظیم انقباض عروقی موثرند. هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر مصرف مکمل کافئین و جنیستئین بر سطوح نیتریک‌اکساید و فاکتور رشد اندوتلیال عروقی بافت قلب موش‌های صحرایی، متعاقب یک جلسه تمرین حاد شنا بود.
مواد و روش‌ها: در پژوهش تجربی حاضر، ۴۹ سرموش صحرایی نر ۱۰-۸هفته‌ای از نژاد ویستار به‌صورت تصادفی به۷ گروه کنترل، سالین، تمرین حاد شنا، کافئین، جنیستئین، تمرین حاد شنا به‌علاوه کافئین و تمرین حاد شنا به‌علاوه جنیستئین تقسیم شدند (۷ سر در هر گروه). تمرین به‌صورت یک جلسه تمرین حاد شنا به‌مدت ۹۰ دقیقه بود. گروه‌های دریافت‌کننده مکمل، کافئین را به‌میزان ۵میلی‌گرم به‌ازای هر کیلوگرم وزن بدن به‌صورت گاواژ و جنیستئین به‌میزان ۱۰۰میلی‌گرم به‌ازای هر کیلوگرم وزن بدن به‌صورت تزریق زیرصفاقی دریافت کردند. ۲ ساعت پس از اتمام جلسه تمرین، سطوح قلبی نیتریک‌اکساید و فاکتور رشد اندوتلیال عروقی به‌روش الایزا اندازه‌گیری شد. تحلیل داده‌ها با نرم‌افزار SPSS ۲۰ از طریق تحلیل واریانس یک‌طرفه صورت گرفت.
یافته‌ها: اجرای ۹۰ دقیقه تمرین شنا سبب افزایش معنی‌دار سطوح قلبی نیتریک‌اکساید و فاکتور رشد اندوتلیال عروقی در گروه‌های تمرین حاد شنا، تمرین به‌علاوه کافئین و تمرین به‌علاوه جنیستئین نسبت به گروه کنترل و سالین شد (۰۱/۰=p)، در حالی که دریافت مکمل کافئین یا جنیستئین به‌تنهایی سبب افزایش معنی‌دار سطوح بافت قلبی این فاکتورها نسبت به گروه‌های کنترل و سالین نشد.
نتیجه‌گیری: مصرف مکمل کافئین وجنیستئین باعث افزایش سطوح نیتریک‌اکساید و فاکتور رشد اندوتلیال عروقی بافت قلب موش‌های صحرایی متعاقب یک جلسه تمرین حاد شنا می‌شود
دوره ۲۱، شماره ۱ - ( ۱-۱۳۹۷ )
چکیده
اهداف: اگزوزوم‌های مشتق از سلول‌های توموری منبعی غنی از میکروRNAها هستند ولی عملکرد زیستی آنها در سلول‌های پذیرنده به‌خوبی مشخص نشده است. هدف مطالعه حاضر بررسی سطح بیانی miR-۹ در اگزوزوم‌های مشتق از سلول‌های اپی‌تلیال کارسینومای تخمدان و تاثیر تیمار اگزوزومی بر بیان ژن فاکتور رشد اندوتلیال عروقی (VEGF) در سلول‌های اندوتلیال ورید بند ناف انسانی بود.
مواد و روش‌ها: در مطالعه تجربی حاضر اگزوزوم‌ها از محیط کشت سلول‌های اپی‌تلیال کارسینومای تخمدان جداسازی شده، اندازه و شکل ظاهری آنها به‌وسیله میکروسکوپ الکترونی نگاره بررسی شد. اگزوزوم‌های تخلیص‌شده با رنگ فلورسنت PKH نشاندار، سپس سلول‌های اندوتلیال ورید بند ناف انسانی با اگزوزوم‌های نشاندارشده تیمار و جذب سلولی توسط میکروسکوپ فلورسنت ارزیابی شد. به‌وسیله PCR کمی، بررسی سطوح بیانی miR-۹ و ژن VEGF صورت گرفت و آزمون T جفتی برای تحلیل داده‌ها به‌کار رفت.
یافته‌ها: اگزوزوم‌ها به‌شکل وزیکول‌هایی کروی‌شکل با قطری بین ۱۰۰-۵۰نانومتر مشاهده شدند. اگزوزوم‌های نشاندار در سیتوپلاسم سلول‌های اندوتلیال مکان‌یابی شدند. این امر حاکی از قابلیت جذب اگزوزوم‌های مشتق از سلول‌های توموری توسط سلول‌های اندوتلیال بود. هم در سلول‌های توموری تخمدان و هم در اگزوزوم‌های مشتق از آنها، miR-۹ بیان شد. سطح بیانی miR-۹ در اگزوزوم‌ها بیشتر و اگزوزوم‌های مشتق از سلول‌های توموری تخمدان منجر به افزایش معنی‌دار بیان سطح رونوشت ژن VEGF در سلول‌های اندوتلیال شدند.
نتیجه‌گیری: اگزوزوم‌های مشتق از سلول‌های توموری تخمدان موجب افزایش سطح بیان رونوشت ژن فاکتور رشد اندوتلیال عروقی در سلول‌های اندوتلیال می‌شوند و احتمالاً انتقال اگزوزومی miR-۹ می‌تواند مکانیزمی برای چگونگی افزایش بیان فاکتور رشد اندوتلیال عروقی در روند رگزایی تومور در سلول‌های اندوتلیال باشد.
دوره ۲۱، شماره ۳ - ( ۷-۱۳۹۷ )
چکیده
اهداف: اختلال در عملکرد عروقی یکی از پیامدهای بیماری دیابت است. فعالیت بدنی نیز در بهبود این اختلال نقش بسزایی دارد. هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر تمرین هوازی شدید بر تغییرات سطوح سرمی برخی شاخص‌های مهاری و تحریکی آنژیوژنز در زنان مبتلا به دیابت نوع دو بود.
مواد و روش‌ها: در این پژوهش نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون که بین بیماران زن دیابتی نوع دو ساکن شهر گرگان در سال ۱۳۹۶ اجرا شد، ۲۸ نفر با روش نمونه‌گیری داوطلبانه انتخاب و به دو گروه تمرین و کنترل (هر گروه، ۱۴ نفر) تقسیم شدند. مداخله تمرینی شامل ۸ هفته تمرین هوازی با شدت (۸۰-۷۰%) حداکثر ضربان قلب و با تکرار ۳ جلسه در هفته بود. قبل از شروع تمرین و ۴۸ ساعت بعد از آخرین جلسه تمرینی، سطوح سرمی نیتریک‌اکساید، فاکتور رشد اندوتلیال عروقی و اندواستاتین و شاخص‌های متابولیک اندازه‌گیری شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با نرم‌افزار SPSS ۲۴ از طریق آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر صورت گرفت.
یافته‌ها: اجرای ۸ هفته تمرین هوازی شدید سبب افزایش معنی‌دار سطوح سرمی نیتریک اکساید (۰/۰۱۶=p)، فاکتور رشد اندوتلیال عروقی (۰/۰۳۶=p) و افزایش غیرمعنی‌دار اندواستاتین (۰/۲۳۷=p) شد. همچنین کاهش معنی‌داری در میزان گلوکز ناشتا (۰/۰۲۷=p) و هموگلوبین گلیکوزیله (۰/۰۰۳=p) نسبت به گروه کنترل دیده شد.
نتیجه‌گیری: تمرین هوازی منظم باعث بهبود سطوح سرمی شاخص‌های مرتبط با آنژیوژنز و شاخص‌های متابولیک زنان مبتلا به دیابت نوع دو می‌شود.
دوره ۲۱، شماره ۳ - ( ۷-۱۳۹۷ )
چکیده
اهداف: فرآیند پیری با تغییرات در عوامل نوروآنژیوژنیک مغز همراه است. فعالیت ورزشی نقش مهمی در بهبود عملکرد مغز به‌خصوص در دوره سالمندی ایفا می‌کند. هدف این پژوهش، بررسی اثر تمرین تناوبی شدید بر برخی از عوامل نوروآنژیوژنیک مغز در موش‌های ماده پیر بود.
مواد و روش‌ها: پژوهش تجربی حاضر روی ۱۴ سر موش صحرایی ماده مسن نژاد ویستار با میانگین وزنی ۳۰۰-۲۵۰گرم که دو سال داشتند، اجرا شد. موش‌ها به‌صورت تصادفی به دو گروه کنترل و تمرین تناوبی شدید تقسیم شدند (۷ سر موش در هر گروه). حیوانات پیر ۱۰ سِت تمرین تناوبی شدید دویدن یک‌دقیقه‌ای (۳۴-۲۰متر در دقیقه) روی نوار گردان را با ۲دقیقه استراحت بین سِت‌ها، ۳ روز در هفته و به‌مدت ۸ هفته انجام دادند. موش‌ها ۴۸ ساعت پس از آخرین جلسه تمرین ورزشی کشته شدند و سطوح مغزی عامل رشد اندوتلیال عروقی (VEGF) و عامل تبدیل رشد بتا-۱ (TGF-β۱) به روش الایزا تعیین شد. داده‌ها با نرم‌افزار SPSS ۲۰ از طریق آزمون T مستقل تحلیل شدند.
یافته‌ها: سطوح VEGF در گروه تمرین به‌طور معنی‌داری در بافت مغز موش‌های مسن تمرین‌کرده بیشتر از گروه کنترل بود. سطوح مغزی TGF‐β۱ در مقایسه با گروه کنترل کاهش یافت.
نتیجه‌گیری: تمرین‌های تناوبی شدید، تغییرات آنژیوژنیک مغز ناشی از افزایش سن موش‌های ماده پیر را از طریق تنظیم مثبت VEGF و کاهش در سطوح TGF‐β۱ بهبود می‌بخشد.
دوره ۲۲، شماره ۴ - ( ۷-۱۳۹۸ )
چکیده
اهداف: هدف مطالعه حاضر بررسی اثرات لیزوفسفاتیدیک‌اسید (LPA) در محیط کشت بافت تخمدان انسانی بر مرفولوژی و نیز رگزایی با تغییر در بروز فاکتور رشد اندوتلیال عروقی (VEGF) پس از پیوند بود.
مواد و روش‌ها: در مطالعه تجربی حاضر، بافت تخمدان از افراد تغییر جنسیتی (۸ نفر) جمع‌آوری شد و سپس به صورت قطعات کوچک (۹۸ قطعه) بریده شد و بعد از انجماد- ذوب به مدت ۲۴ساعت در دو گروه در غیاب و حضور LPA کشت و سپس به ۱۳ موش اشعه گاما زده‌شده پیوند شدند. بعد از دو هفته برای مطالعه بافت‌ها از نظر مورفولوژی از رنگ‌آمیزی هماتوکسیلین و ائوزین استفاده شد و پروتئین VEGF از طریق ایمونوهیستوشیمی بررسی شد. بیان ژن VEGF نیز با Real time RT-PCR ارزیابی شد.
یافته‌ها: ساختار بافت‌های پیوندی طبیعی و فولیکول‌ها در مراحل مختلف تکوینی و با اندازه‌های مختلف در تمامی گروه‌های مورد مطالعه قابل مشاهده بود. در مطالعات مولکولی میزان بیان ژن VEGF در گروه تیمار با LPA افزایش معنی‌داری در مقایسه با گروه بدون تیمار داشت (۰/۰۵p<). واکنش مثبتی برای آنتی‌بادی VEGF در دیواره عروق خونی موجود در بافت استرومای تخمدان به صورت رنگ سبز در همه گروه‌ها دیده شد.
نتیجه‌گیری: به‌کارگیری LPA در کشت بافت تخمدان انسانی قبل از پیوند می‌تواند باعث افزایش بروز ژن VEGF مرتبط به آنژیوژنز در بافت پیوندی شود.
