---

---

چکیده
مطالعه به منظور معرفی عوامل ضد میکروبی جدید با منشاء طبیعی یک ضرورت غیر قابل چشم پوشی به شمار می رود. عسل ماده غذایی با پتانسیل بالای فعالیت ضدمیکروبی و آنتی اکسیدانی است و منشاء گل عسل در ویژگی های زیستی عسل نقش مهمی بازی می کند. این تحقیق به منظور بررسی فعالیت ضد باکتریایی چهار نوع عسل تک گل با منشاء گیاهی مختلف و یک نوع عسل چند گل جمع آوری شده از کندوهای زنبور عسل در استان گلستان در شمال ایران انجام شد.ارزیابی فعالیت ضد باکتریایی علیه چهار باکتری با روش چاهک انجام شد. کمترین غلظت مهارکنندگی (MIC) و کمترین غلظت باکتری کشی(MBC) نمونه های عسل با روش ماکرودایلوشن ارزیابی شد.نتایج حاکی از اثرات ضد باکتریایی عسل های مورد آزمون بود.بیشترین فعالیت ضد باکتریایی با روش چاهک برای عسل چندگل به ترتیب با قطر هاله عدم رشد ۲۲، ۲۱، ۱۶ و ۶۶/۱۳ میلی متر علیه شیگلا دیسانتری استافیلوکوکوس اورئوس ، باسیلوس سرئوس و اشریشیا کلی در غلظت ۵۰٪ گزارش شد. سطوح  MIC و  MBC به دست آمده برای عسل های چندگل، نمدار، افرا و گون در محدوده ۲۵-۲۵/۶ درصد بود و عسل مرکبات کمترین فعالیت ضدباکتریایی را نشان داد.به طور کلی نتایج این حکایت از این دارد که فعالیت ضد باکتریایی نمونه های عسل با منشاء گیاهی مختلف ، متغیر است و تفاوت بین انواع گیاهان مورد استفاده زنبور عسل در تولید محصول در خواص ضد باکتریایی آن تاثیر دارد.

---

اسانس گیاه اسطوخودوس کاربردهای گسترده­ای در صنایع آرایشی، غذایی و دارویی دارد. در این پژوهش برای نخستین بار، ریزپوشانی اسانس اسطوخودوس توسط زیست بسپار ژلاتین به روش الکتروریسی انجام شد. در ابتدا ترکیبات شیمیایی اسانس اسطوخودوس به کمک گازکروماتوگرافی متصل به طیف سنج جرمی (GC-MS) شناسایی و سپس در غلظت­های صفر، ۵/۲، ۰/۵ و  v/v ۰/۱۰% به محلول الکتروریسی اضافه گردید. نانوالیاف تهیه شده با استفاده از آزمون­های تصویربرداری الکترونی روبشی (SEM)، تعیین ضخامت (Image J)، پراش اشعه ایکس، خواص مکانیکی و راندمان بارگذاری اسانس مورد بررسی قرار گرفتند. همچنین خواص ضدباکتریایی نانوالیاف در برابر باکتری­هایStaphylococcus  aureus ، Bacillus cereus ، Escherichia coli و Salmonella typhimurium به روش انتشار دیسک بررسی گردیدند. مهمترین ترکیبات اسانس اسطوخودوس اجزاء لینالول (۲۱/۳۵ درصد) و لینالیل استات (۴۷/۲۶ درصد) بودند. تمامی نانوالیاف دارای شکل یکنواخت و پیوسته بودند. با افزایش غلظت اسانس در محلول الکتروریسی ضخامت (nm ۳/۷۰۵ - ۵/۴۳۱) و محتویات اسانس (۶/۱۴-۷/۴%) نانوالیاف افزایش یافت. اسانس اسطوخودوس تاثیری بر ایجاد ساختار کریستالی در نانوالیاف نداشت، اما باعث کاهش شدید مقادیر مدول یانگ و سختی گردید. نمونه نانوالیاف حاوی ۱۰% اسانس اسطوخودوس بیشترین سختی، مدول یانگ و کشش­پذیری ثبت نمود. ارزیابی فعالیت ضدباکتریایی نشان داد نمونه­های نانوالیاف حاوی اسانس­ دارای فعالیت ضدباکتریایی در برابر تمامی باکتری­های هدف بودند. بیشترین تاثیرگذاری توسط نانوالیاف ژلاتین + اسانس (۱۰%) در برابرS.aureus  و B. cereus  بدست آمد. با توجه به نتایج پژوهش حاضر احتمالا بتوان نانوالیاف ژلاتین حاوی اسانس اسطوخودوس را جهت بسته­بندی فعال مواد غذایی بکاربرد. بیان نتیجه قطعی مستلزم انجام آزمایشات بالینی و در محیط واقعی است.

---

در این پژوهش، شناسایی مولکولی  Lactiplantibacillus pentosus v۳۹۰توسط تجزیه و تحلیل ژن rRNA S ۱۶ به‌کمک پرایمرهای FYM۲۷ و R۱۴۹۲ انجام شد. قابلیت زنده مانی سویه در شرایط اسیدی در pHهای ۵/۲، ۵/۳ و ۵/۴، و مقاومت به صفرا  در غلظت های صفر، ۳/۰، ۵/۰ و ۷/۰ درصد بررسی شد. فعالیت آنتی‌اکسیدانی، جذب کلسترول، هیدروفوبیسیتی، پتانسیل تولید آنزیم DNase و آمین‌های بیوژنیک، فعالیت همولیتیک، و مقاومت به آنتی‌بیوتیک‌های رایج درمانی ارزیابی شد. اثر  ضدمیکروبی سویه علیه باکتری‌های بیماری‌زا (Shigella dysenteriae، Salmonella enterica serovar Typhimurium،  Escherichia coli،  Staphylococcus aureus ، Listeria monocytogenes و Bacillus subtilis) به‌ روش انتشار در آگار به ‌کمک چاهک و دیسک بررسی گردید. نتایج نشان داد سویه L. pentosus v۳۹۰  توانایی زنده‌مانی در pHهای مختلف را داشت اما با گذشت سه ساعت از نگهداری در pH ۵/۲ تعداد باکتری کاهش یافت. سویه مذکور قابلیت رشد در غلظت‌های مختلف نمک صفراوی را از خود نشان داد. L. pentosus v۳۹۰ نسبت به آنتی‌بیوتیک‌ Nitrofurazone نیمه‌حساس، نسبت به آنتی‌بیوتیک‌های Nalidixic و Imipenem مقاوم و نسبت به آنتی‌بیوتیک‌های Vancocin، Gentamicin، Chloramphenical،Penicillin  و Ciprofloxacin حساس بود. هیدروفوبیسیتی، فعالیت آنتی‌اکسیدانی (DPPH و ABTS)و میزان جذب کلسترول سویه به‌ترتیب ۳۸/۰ ± ۵۰/۴۶، ۴۰/۰ ± ۲۰/۳۷، ۴۵/۰ ± ۹۰/۳۹ و ۴۷/۰ ± ۵۰/۳۶ درصد بود. تولید آنزیم DNase، آمین‌های بیوژنیک و فعالیت همولیتیک از سویه مشاهده نشد.  L. pentosus v۳۹۰ دارای اثر ضدمیکروبی بیشتری بر باکتری‌های گرم مثبت بود. نتایج نشان داد کهL. pentosus v۳۹۰  دارای ویژگی‌های پروبیوتیکی مطلوبی است که پژوهش‌های بیشتر به‌ منظور تأیید قابلیت کاربرد آن در تولید محصولات غذایی ضروری است.
 

---