۱۵ نتیجه برای مقاومت کششی
دوره ۰، شماره ۰ - ( ۶-۱۴۰۳ )
چکیده
افزایش دما در حوادثی نظیر آتش سوزی همواره یکی از دغدغه های مهندسان می باشد که در صورت عدم مهار آتش سوزی، ممکن است به فروپاشی کلی سازه منجر شود. سازه های بتنی به دلیل مقاومت، در دسترس بودن و تاب آوری مناسب در برابر آتش سوزی همواره مورد استفاده مهندسان ساختمان هستند. مقاومت کششی بتن کمتر از مقاومت فشاری آن است و به همین دلیل پژوهشگران در تلاشند که با بهبود مقاومت کششی بتن، مقاومت آن را در برابر آتش سوزی و گرم شدن افزایش دهند. بتن حاوی الیاف فولادی به علت مقاومت کششی بالای فولاد، از مقاومت فشاری و کششی مطلوبی برخوردار است. در این پژوهش نمونه های بتن با استفاده از الیاف فولادی دوسر خم به مقادیر ۵/۰، ۱ و ۲/۱ درصد حجمی بتن و فوق روان کننده در درصد های ۵/۰، ۱ و ۳/۱ درصد وزنی سیمان تولید شد و سپس نمونه های عمل آوری شده بتن ۲۸روزه، پس از حرارت دهی با دماهای متفاوت به دو روش خنک شدن تدریجی با هوای محیط و مه پاشی (آب پاشی)، تحت آزمایش های مقاومت فشاری، مقاومت کششی (تست برزیلی) و سرعت موج عبوری امواج فراصوت (تست آلتراسونیک) قرار گرفت. نتایج بیانگر بهبود مقاومت کششی در سه درصد حجمی الیاف بترتیب به مقدار ۶/۱۴، ۸/۱۶ و ۵/۶۴ درصد نسبت به بتن بدون الیاف شد و همچنین مقاومت فشاری بتن پس از تحمل گرمای ۲۵۰ درجه سانتی گراد و خنک سازی به روش مه پاشی به ترتیب دارای ۵/۴۴، ۶/۳۱ و ۳/ ۹ درصد و در روش خنک سازی تدریجی با هوا به ترتیب ۳/۴۳، ۹/۴۴ و۵۰ درصدی مقاومت فشاری شد.
دوره ۰، شماره ۰ - ( ۶-۱۴۰۳ )
چکیده
بتن‌پودری‌واکنشی (RPC) یکی از بتن‌های با مقاومت و دوام بالا است؛ مواد تشکیل‌دهنده آن، از جمله پودر کوارتز جزو مواد گران هستند که در منطقه آذربایجان کمیاب بوده و اغلب از معادن همدان و اصفهان تهیه میشود؛ که میتوان با جایگزین کردن مصالح بومی و ارزان‌تر هزینه‌های نهایی تولید آن را کاهش داد. پودر میکرونیزه کوارتز، کریستاله میباشد اما بخشی از ذرات بسیار ریز آن اثر جزئی در واکنش‌های پوزولانی دارد؛ ولی در مقابل، پودر دیاتومیت که هم دارای ذرات آمورف و هم دارای ذرات کریستالی است با درصد بالایی از سیلیس آمورف، واکنش‌های پوزولانی بیش‌تری خواهد داشت. در این پژوهش جایگزینی پودر دیاتومیت به جای پودر کوارتز با درصدهای ۲۵، ۵۰، ۷۵ و ۱۰۰٪ انجام شد. آزمایشهای مقاومت فشاری و مقاومت کششی (آزمایش دونیم‌شدن) در سنین ۷، ۱۴، و ۲۸ روزه انجام گرفت . همچنین مقادیر جذب آب استاندارد، جذب آب حین عمل آوری، چگالی و روانی اندازه گیری شد. برای آن که عمل‌آوری شبیه به شرایط کارگاهی و معمولی فصل بتن‌ریزی باشد، از اتوکلاو استفاده نشد و نمونه‌های ساخته‌شده در داخل حوضچه‌آب در دمای ۲۵ درجه‌سانتی‌گراد عمل‌آوری شدند. نتایج نشان داد که افزایش مقاومت در نمونه‌ها اتفاق افتاده‌است؛ به طوری که در جایگزینی ۱۰۰٪ در سن ۲۸ روزه، مقاومت فشاری را از ۵۴۳ تا ۸۰۶ مگاپاسکال(حدود ۴۹٪) و مقاومت کششی را از ۵۴۳ تا ۸۰۶ مگاپاسکال(حدود ۱۸٪) افزایش داده‌است. همچنین باید در نظر داشت به دلیل وجود معدن دیاتومیت در منطقه، هزینه نهایی تولید بتن به دست آمده نیز کاهش مییابد.
دوره ۵، شماره ۲ - ( ۳-۱۳۸۵ )
چکیده
چکیده - در این پژوهش تأثیر مسلح‌سازی آسفالت با کنف‌بافته، بر مقاومت فشاری و کششی، ارزیابی شده است. برای ارزیابی مخلوطهای آسفالتی و کنترل کیفیت آنها، نمونه‌های مختلفی از آسفالت غیرمسلح و مسلح به کنف‌بافته با دانه‌بندی، درصد قیر و درصد شکستگی متفاوت ساخته شد و تحت آزمایشهای مارشال، کشش غیرمستقیم، تک‌محوری و سهمحوری ویم قرار گرفت. آزمایش مارشال، به‌منظور بررسی تأثیر استفاده از کنف بر مقادیر معیارهای مارشال انجام شد تا اطمینان حاصل شود که مسلح‌شدن آسفالت به کنف، هیچگونه تأثیر منفی بر این معیارها ـ که در کشور برای طراحی و اجرای مخلوطهای آسفالتی مورد استفاده قرار می‌گیرند ـ ندارد. آزمایش کشش غیرمستقیم برای تعیین مقاومت کششی آسفالت مسلح به کنف‌بافته و مقایسه با آسفالت غیرمسلح با همان مشخصات انجام شد. همچنین آزمایش فشاری تک‌محوری به‌منظور بررسی تأثیر استفاده از کنف بر مقاومت فشاری آسفالت انجام شد. ارزیابی نتایج آزمایشها، افزایش قابل‌توجهی را در مقاومت کششی آسفالت مسلح به کنف‌بافته نسبت به آسفالت معمولی نشان میدهد. این موضوع با انجام آزمایش سهمحوری ویم نیز بررسی و تأئید شد.
دوره ۶، شماره ۲۰ - ( ۱-۱۳۸۸ )
چکیده
چکیده
به دلیل مخاطرات زیست محیطی ناشی از کاربرد پوششهای مصنوعی و تجزیه ناپذیر، پژوهشگران زیادی به سمت تولید پوششهای خوراکی طبیعی روی آوردهاند که یکی از منابع تهیۀ آنها پروتئین سویا است. در این تحقیق فیلم خوراکی از ایزوله پروتئینی سویا تولید شد و اثر افزودن گلیسرول به عنوان پلاستیسایزر در سه سطح ۴/۰، ۶/۰ و ۸/۰ گرم به ازای هر گرم ایزوله سویا بررسی شد. آزمونهای ویژگیهای مکانیکی (مقاومت کششی و میزان کش آمدگی) و ویژگیهای فیزیکی (میزان تراوایی به بخار آب، میزان کدورت، درصد مواد محلول و درصد جذب آب) روی فیلم ها انجام گرفت. فیلم تهیه شده بدون افزودن گلیسرول بسیار شکننده بود. نتایج نشان داد که افزودن گلیسرول منجر به بهبود معنی دار (۰۵/۰>p) ویژگیهای مکانیکی، کاهش مقاومت کششی و افزایش میزان کشآمدگی فیلمها شد. درصد مواد محلول، درصد جذب آب و تراوایی به بخار آب فیلمها با افزایش گلیسرول افزایش یافت. در حالیکه افزودن گلیسرول منجر به کاهش معنیداری در کدورت فیلمها شد (۰۵/۰>p)، اما غلظت گلیسرول روند مشخصی را در کاهش کدورت فیلمها ایجاد نکرد.
حسینعلی علیخانی، سمیه امامی،
دوره ۱۰، شماره ۳ - ( ۶-۱۳۹۸ )
چکیده
با گسترش شهرنشینی، کاربرد بتن و مصالح ساختمانی به‌صورت گسترده در سراسر دنیا در حال افزایش است. بنابراین استفاده از مکانیزمی که بتواند در افزایش طول عمر سازه‌های بتنی موثر باشد، ضروری است. دوام سازه‌های بتن آرمه عموماً تحت تاثیر ترک قرار دارد. ترک در بتن به علتهای مختلف مثل حملات زیست محیطی، اضافه بار، دورههای یخ ذوب، یا آسیبهای تصادفی ایجاد میشود. ترک‌های سطحی بتن، ورود مواد شیمیایی و خورنده مثل کلر را فراهم کرده که در اثر این عوامل، آرماتورهای داخل سازه‌های بتنآرمه خورده شده و موجب ازبین‌رفتن سازه‌های بتنی میشود. رسوبات آهکی میکروبی به‌عنوان یک درزگیر، توانمندی بالایی در پرکردن ترکها و شکافهای ریز در گرانیت، سنگ و ماسه دارد. در این روش اوره توسط آنزیم اورهآز ترشح‌شده از باکتری، هیدرولیز شده و کربنات‌کلسیم در حضور یون کلسیم تشکیل میشود و موجب بهبود پایداری و خواص بتن در طولانی‌مدت میشود. بنابراین مبحث استفاده از رسوبات زیستی در ترمیم ترک بتن میتواند به‌عنوان یک روش طبیعی و سازگار با محیط زیست مورد توجه قرار گیرد. این مقاله به بررسی پیشرفتهای اخیر و پتانسیل بالقوه این فناوری پرداخته است.
دوره ۱۲، شماره ۳ - ( ۷-۱۳۹۱ )
چکیده
از آن جایی که تراورس بتنی به عنوان یکی از اجزای روسازی خط راه آهن بالاستی در معرض شرایط آب و هوایی متنوعی قرار می گیرد، مسئله کنترل خوردگی و افزایش دوام آن از اهمیت به سزایی برخوردار است. از این رو اگر بتوان با به کارگیری مواد افزودنی مناسب در قالب مسلح کننده ها، میزان ایجاد و گسترش ترک های سطحی را در این عضو محدود کرد، این موضوع تأثیر مستقیمی بر بهبود دوام و افزایش عمر آن خواهد داشت.
در این مقاله تلاش شده است تا میزان افزایش مقدار مقاومت های کششی و خمشی و هم چنین کاهش مقاومت فشاری بتن مسلح شده به الیاف پلی پروپیلن با نظر به کاربرد آن در تراورس بتنی بررسی شود. برای این منظور با اضافه کردن مقادیر مختلفی از الیاف پلی پروپیلن به بتن تراورس و بررسی تأثیر آن بر رفتار ۷۲ نمونه ساخته شده، در نهایت مقدار بهینه ای برابر kg/m۳۷/۰ شناسایی شد که این مقدار با مقادیر اعلام شده به وسیله سایر محققان همخوانی دارد.
بررسی و تحلیل نتایج به دست آمده از آزمایش ها نظیر مقدار بهینه الیاف، نشان دهنده کاهش مقدار مقاومت فشاری، افزایش مقادیر مقاومت کششی، مقاومت خمشی و افزایشVB به ترتیب به میزان ۷/۸ ، ۳۳ ، ۱۰ و ۵۱ درصد می باشد
دوره ۱۳، شماره ۲ - ( ۲-۱۳۹۲ )
چکیده
چکیده- از آنجایی که حدود ۴/۳ حجم بتن را مصالح سنگی تشکیل میدهد، مطالعه در مورد تأثیر ویژگیهای آن از قبیل نوع دانه بندی بر پارامترهای فیزیکی و مکانیکی بتن ضروری به نظر میرسد حال آنکه تحقیقات مبسوطی در این زمینه انجام نگرفته است. هدف از این تحقیق بررسی تأثیر مدول نرمی مصالح سنگی ریزدانه برخواص فیزیکی و مکانیکی بتن میباشد. بدین منظور با استفاده از ۷ نوع دانه بندی با مدول نرمی ریزدانه متفاوت و ۱۱ نسبت آب به سیمان مختلف،۷۷ طرح اختلاط متفاوت طراحی وتحت آزمایش اسلامپ قرار گرفت. همچنین به واسطه طرح اختلاطهای طراحی شده، ۴۶۲ نمونه مکعبی و استوانهای ساخته و در سنین ۷ و۲۸ روز تحت آزمایش مقاومت فشاری، مدول الاستیسیته و مقاومت کششی قرار گرفت. نتایج حاصل بیانگر تأثیر مسقیم مدول نرمی مصالح سنگی ریزدانه برخواص فیزیکی و مکانیکی بتن می باشد. به این صورت که کاهش مدول نرمی ریزدانه از ۲۶/۳ تا ۶۶/۲، افزایش اسلامپ، مقاومت فشاری، مدول الاستیسیته و مقاومت کششی بتن را به همراه دارد. عامل افزایش پارامترهای مکانیکی بتن را میتوان در انسجام ساختار دانه بندی مصالح سنگی با مدول نرمی کمتر دانست. همچنین وجود مصالح سنگی با ابعاد کوچکتر در ساختار دانه بندی با مدول نرمی پایینتر سبب شده است تا شرایط مناسبتری برای جابجایی ذرات بزرگتر فراهم آید که این امر افزایش نرخ اسلامپ را در مقابل کاهش میزان مدول نرمی به همراه داشته است. در نتیجه میتوان گفت نوع دانه بندی مصالح سنگی به منظور ایجاد یک ساختار مناسب، تأثیر بسزایی بر خواص فیزیکی و مکانیکی بتن ایفا میکند.
دوره ۱۴، شماره ۵ - ( ۶-۱۳۹۳ )
چکیده
هدف از این تحقیق بررسی تاثیرات دو نوع فیلر آهکی (یکی پودر سنگ آهک و دیگری آهک هیدراته) بر مقاومت مخلوط های آسفالتی به خصوص در برابر عریان¬شدگی بوده است. در صورتی که چسبندگی قیر و مصالح سنگی کاهش یافته و یا از بین رود مخلوط آسفالتی دچار عریان شدگی و اضمحلال می¬ شود. این پدیده در صورت استفاده از سنگ¬های اسیدی و سیلیسی که دارای بارالکتریکی سطحی منفی هستند تشدید می¬شود. در این تحقیق مخلوط¬های آسفالتی با استفاده از مصالح سنگی کارخانه¬های شرق و غرب تهران و با درصدهای مختلف فیلرآهکی و آهک هیدراته تهیه شدند و طرح اختلاط بهینه آنها به روش مارشال به دست آمد. سپس مقاومت مخلوط¬های آسفالتی در برابر رطوبت و یخبندان با استفاده از آزمایش لاتمن اصلاح شده تحت استاندارد AASHTO T۲۸۳ و مقاومت فشاری تحت استاندارد ASTM D۱۰۷۵ و با مقایسه مقاومت کششی غیر مستقیم و مقاومت فشاری نمونه¬ها در شرایط اشباع و خشک مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که با افزودن حدود ۴ درصد فیلر آهکی و ۱ تا ۵/۱ درصدآهک هیدراته به ترکیب سنگدانه¬ها نسبت مقاومت کششی نمونه¬های اشباع به نمونه¬های خشک افزایش یافته و میزان عریان¬شدگی سنگدانه¬ها در مخلوط¬ کاهش یافت. با افزایش بیش¬تر قیلر آهکی و آهک هیدراته، به دلیل سخت شدگی مخلوط آسفالتی، مقاومت نمونه¬ها در برابر رطوبت نیز دچار کاهش گردیدند.
دوره ۱۶، شماره ۳ - ( ۷-۱۳۹۵ )
چکیده
گوگرد از سال‌ها قبل به عنوان یکی از افزودنی‌های مقاومتی آسفالت مورد استفاده بوده است، اما به دلایل زیست محیطی و ایجاد سختی بیش از حد در آسفالت کمتر مورد استفاده قرار گرفته است. در سالهای اخیر با گسترش تولید پلیمر، بکارگیری برخی از پلیمرها در تولید محصول گوگردپلیمری موردنظر قرار گرفت. اما به دلایل محدودیت امکان کاربرد پلیمر هنوز این آسفالت‌ها شکنندگی بالایی دارند. نتایج تحقیقات گذشته بیانگر عملکرد بهتر روش تر نسبت به روش خشک می-باشد.کاهش هزینه تولید، پوشش بهتر سنگدانه‌ها، انعطاف‌پذیری بیشتر و افزایش مقاومت مخلوط آسفالتی برخی از ویژگیهای استفاده از پودرلاستیک در مخلوط آسفالتی میباشد. در این پژوهش به ارزیابی نقش درصدهای مختلف گوگردپلیمری (۳۰،۴۰ و۵۰ درصد) و پودرلاستیک (۱۶،۱۸و۲۰ درصد) به تفکیک و همچنین بررسی تاثیر ترکیب این دو افزودنی بر حساسیت رطوبتی مخلوطهای آسفالتی پرداخته شده است. با استفاده از آزمایش لاتمن اصلاح شده (AASHTO -T۲۸۳) مقاومت کششی غیرمستقیم نمونه‌ها در شرایط اشباع و خشک به دست آمده و با یکدیگر مقایسه شده است. نتایج بدست آمده نشان داد که افزایش درصد گوگردپلیمری منجر به افزایش حساسیت رطوبتی شده و استفاده از پودرلاستیک، افزایش مقاومت کششی و کاهش حساسیت رطوبتی را به همراه دارد. بررسی تاثیرات ترکیب این دو افزودنی در این تحقیق نشان داد که استفاده از ۱۶ درصد پودرلاستیک در ترکیب با ۴۰ یا ۵۰ درصد گوگردپلیمری به مخلوط منجر به آن شد که مقدار TSR مخلوط کمتر از ۸۰ درصد گردد و در سایر نسبت‌های ترکیب این دو افزودنی مقدار TSR بیش از ۸۰ درصد است.
دوره ۱۸، شماره ۶ - ( ۹-۱۳۹۷ )
چکیده
در این تحقیق از ۰ ، ۵ ، ۱۰ ، ۱۵ و ۲۰ درصد خرده لاستیک، به‌عنوان جایگزین ریزدانه در روسازی بتنی استفاده گردیده است، همچنین در یک حالت دیگر نیم درصد الیاف فلزی حاصل از بازیافت تایرهای فرسوده به این نمونه ها افزوده شد و نتایج حاصل از این تحقیق بیانگر این است که مقاومت فشاری نمونه های با جایگزینی خرده لاستیک به میزان ۵ ، ۱۰ ، ۱۵ و ۲۰ درصد خرده لاستیک، نسبت به نمونه شاهد، به ترتیب دارای کاهش ۶/۱ ، ۹/۳۶ ، ۹/۴۹ و ۱/۶۳ درصدی و نمونه های با ۰ ، ۵ ، ۱۰ ، ۱۵ و ۲۰ درصد جایگزینی خرده‌لاستیک و ۵/۰ % الیاف فلزی، به ترتیب دارای کاهش ۳/۰ ، ۲/۱۱ ، ۷/۳۳ ، ۵/۴۱ و ۳/۴۴ درصدی بوده است، بنابراین مشاهده میشود که عملکرد بتن حاوی خرده لاستیک و الیاف فلزی، ازلحاظ مقاومت فشاری نسبت به نمونه حاوی خرده لاستیک به‌تنهایی بهتر بوده و کاهش مقاومت کمتری خواهد داشت و همچنین با جایگزینی ۵ ، ۱۰ ، ۱۵ و ۲۰ درصد خرده لاستیک در بتن، مقاومت کششی غیرمستقیم آن دارای ۵/۷ ، ۳/۱۵ ، ۴/۲۱ و ۲/۳۱ درصدی خواهد بود و با افزودن ۵/۰ % الیاف فلزی به بتن با جایگزینی ۰ ، ۵ ، ۱۰ ، ۱۵ و ۲۰ درصد خرده لاستیک، مقاومت کششی غیرمستقیم به ترتیب به میزان ۸/۶۷ ، ۷/۴۶ ، ۴/۳۲ ، ۸/۱۷ و ۵/۳ درصد افزایش می یابد و این نتیجه حاصل می شود که مقاومت کششی بتن، در اثر افزودن الیاف فلزی افزایش و در اثر افزایش میزان جایگزینی خرده لاستیک، کاهش خواهد یافت.
دوره ۱۹، شماره ۱۲۹ - ( ۹-۱۴۰۱ )
چکیده
در این تحقیق فیلم خوراکی بر پایه ژلاتین- صمغ فارسی تهیه و بهینه سازی آن با استفاده از نرم افزار دیزاین اکسپرت نسخه ۱۱ و طرح مخلوط انجام شد. فیلم‌های به‌دست‌آمده تحت آزمایشهای فیزیکوشیمیایی مختلفی از جمله pH، ماده جامد کل، توانایی دوخت حرارتی، مقاومت کششی، زاویه تماس، رنگ‌سنجی و جذب رطوبت قرار گرفتند. ابتدا مدل‌سازی پاسخ‌ها با استفاده از تحلیل رگرسیون داده‌ها انجام شد و سپس نمودارهای سه‌بعدی برای نشان دادن تأثیر ژلاتین (۱-۵/۰)، صمغ فارسی (۱-۵/۰) و گلیسرول (۵/۰-۰) بر ویژگیهای فیلم ترسیم شد. در نهایت بهینه سازی عددی بر اساس اهداف بهینه سازی انجام و نقطه بهینه با بیشترین مطلوبیت (۷۸/۰) به دست آمد. نسبت هر یک از متغیرهای مستقل در فرمول بهینه ۵/۰ بود. خواص مختلف فیلم بهینه از جمله pH، ماده جامد کل، قابلیت دوخت حرارتی، مقاومت کششی، زاویه تماس، جذب رطوبت و شاخص های L*، a* و b* به ترتیب ۶۶/۶، ۶۱/۹۵% ، N/M۴۵/۸۴ ، N۵/۶۴ ، ̊ ۳۴/۷۷، ۵/۴% ، ۹۸/۷۰، ۹۷/۰ و ۶۶/۰ به دست آمد. به طور کلی، این یافته ها پیشنهاد می کند که فیلم خوراکی بر پایه ژلاتین- صمغ فارسی می تواند به عنوان بسته بندی مواد غذایی مورد استفاده قرار گیرد.
دوره ۲۰، شماره ۱ - ( ۲-۱۳۹۹ )
چکیده
استفاده از الیاف مختلف جهت تسلیح بتن از جمله تلاش‌هایی است که توسط محققین به‌منظور بهبود رفتار مقاومتی بتن و افزایش عمر سرویس‌دهی سازه‌های بتنی صورت گرفته است. در این راستا تلاش شده است تا با استفاده از انواع مختلف الیاف و یا ترکیب آنها، رفتار بتن با رده‌های مقاومتی مختلف از جمله بتن توانمند را در مقابل بارهای ضربه‌ای و دینامیکی بهبود ببخشند. بر این اساس تحقیق حاضر تأثیر مقادیر مختلف الیاف فولادی دو سر قلاب موجدار بر مشخصه‌های مکانیکی بتن توانمند شامل مقاومت فشاری، مقاومت کششی و مقاومت در برابر ضربه را مورد بررسی قرار میدهد. علاوه بر آن تأثیر طول الیاف بر رفتار بتن نیز مورد توجه قرار گرفته است. بدین منظور در طرح اختلاط بتن از سه درصد حجمی ۵/۰، ۱ و ۵/۱ الیاف فولادی در دو طول متفاوت ۳۰ و ۵۰ میلی‌متر استفاده گردید. پس از مشخص شدن طرح اختلاط بتن، نمونه‌های استوانهای در سنین ۷ و ۲۸ روز عمل‌آوری شدند و سپس تحت آزمایشهای تعیین مقاومت فشاری، مقاومت کششی و مقاومت ضربه‌ای قرار گرفتند. نتایج به‌دست‌آمده نشان میدهد که استفاده از الیاف سبب افزایش قابل‌ملاحظه مقاومت فشاری و کششی بتن شده، به طوریکه در بهترین حالت با استفاده از ۵/۱ درصد الیاف فولادی با طول ۵۰ میلی‌متر این دو مشخصه به ترتیب ۲۵ و ۴۰ درصد نسبت به بتن بدون الیاف افزایش نشان میدهد. همچنین استفاده از الیاف فولادی به ویژه الیاف با طول بلندتر تعداد ضربات تا اولین ترک و ضربات تا شکست نهایی در تست مقاومت ضربه را به میزان قابل‌توجهی افزایش داد بطوریکه تعداد ضربات از ایجاد اولین ترک تا شکست نهایی در درصدهای بالای الیاف تا ۸۰ درصد افزایش پیدا کرد. از دیگر نتایج این تحقیق مشخص شد افزودن الیاف، افزایش شکل‌پذیری بتن توانمند را نسبت به بتن غیر مسلح در پی دارد و الگوی شکست بتن در آزمایشهای مختلف را به نحو مطلوبی تغییر میدهد.
دوره ۲۰، شماره ۲ - ( ۳-۱۳۹۹ )
چکیده
در سالهای اخیر ژئوپلیمر به عنوان یک عامل سیمانی جدید و دوستدار محیط زیست، به عنوان جایگزینی برای سیمان پرتلند مطرح شده است که میتواند منجر به کاهش مشکلات زیست محیطی ناشی از تولید سیمان پرتلند شود. بتن ژئوپلیمری الیافی به عنوان یک نوع از بتن‌های جدید با شکل‌پذیری بیشتر نسبت به بتن معمولی، شناخته میشود. در این پژوهش آزمایشگاهی، از دو نوع الیاف پلیمری شامل: الیاف پلی پروپلین و الیاف هیبریدی چهارگانه پلی الفین، برای ساخت بتن ژئوپلیمری الیافی استفاده شد. پس از انجام آزمایشهای اولیه و انتخاب طرح اختلاط بتن ژئوپلیمری، نمونه‌های بتن ژئوپلیمری الیافی و فاقد الیاف ساخته و عمل‌آوری شد. سپس آزمونهای جذب آب، مقاومت فشاری، مقاومت کششی غیرمستقیم (برزیلین) و مقاومت خمشی سه نقطه‌ای از نمونه‌های بتن ژئوپلیمری گرفته شد. به منظور بررسی تاثیر الیاف بر مقاومت در برابر حرارت‌های بالا (۲۰۰-۸۰۰ درجه سانتی گراد) بتن ژئوپلیمری نیز آزمونهای کاهش وزن و مقاومت فشاری بعد از مواجهه با دماهای بالا، از نمونه‌ها گرفته شد. نتایج نشان داد که الیاف سبب افزایش مقاومت فشاری، کششی و خمشی و کاهش جذب آب و وزن مخصوص نمونه‌ها در مقایسه با نمونه فاقد الیاف شده است اما استفاده از الیاف هیبریدی سبب بهبود قابل ملاحظه مقاومت‌های مکانیکی در مقایسه با الیاف ساده شد. همچنین استفاده از الیاف پلیمری اگرچه خطر کنده شدن لایه‌ای بتن را کاهش داد اما در مجموع، این الیاف تاثیر قابل ملاحظه‌ای بر مقاومت حرارتی بتن ژئوپلیمری ندارند.
دوره ۲۱، شماره ۳ - ( ۳-۱۴۰۰ )
چکیده
در چند دهه اخیر برای رفع و کاهش نواقص بتن و رسیدن به بتن با دوام، از پوزولانهایی مانند خاکستر بادی و دوده سیلیسی استفاده شده است. از طرفی یکی از بحرانیترین مسائل دنیا دفع مواد ضایعاتی است. رشد جهانی صنعت اتومبیل بعنوان وسیله اصلی حمل و نقل باعث رشد چشمگیر تولید لاستیک (تایر) شده است و به تبع آن شاهد انباشته های بزرگی از لاستیکهای مستعمل هستیم که دفع آنها بعنوان یک نوع زباله جامد میتواند منجر به مشکلات زیست محیطی زیادی شود. بنابراین استفاده بهینه از این ضایعات به یک ضرورت در جهت کاهش آلودگی زیست محیطی تبدیل شده است در این تحقیق برای رفع و کاهش معایب و استفاده بهینه از مزایای این عناصر در بتن، تأثیر توأم دوده سیلیسی و پودر لاستیک ریزدانه و درشت دانه ضایعاتی بر خواص مکانیکی بتن مورد بررسی قرار گرفته است .با بررسی تحقیقات گذشته و مطالعات صورت گرفته در این پژوهش ۱۰ نسبت مخلوط مختلف با جایگزینی ۱۰ و ۱۵ درصد ریزدانه و درشت دانه لاستیک جایگزین سنگدانه و ۶ درصد دوده سیلیس جایگزین سیمان در بتن مورد مطالعه قرار گرفته است. نتایج نشان میدهد که کمبود مقاومت حاصل از جایگزینی لاستیک بازیافتی تا حدودی با دوده سیلیس قابل جبران است به طوری که در بین نمونه های ساخته شده ۲۸ روزه در فاز درشت دانه استفاده از ۱۰ درصد لاستیک بازیافتی همراه با ۶ درصد دوده سیلیس و در فاز ریزدانه، نمونه حاوی ۱۰ درصد لاستیک بازیافتی و ۶ درصد دوده سیلیسی کمترین کاهش مقاومت فشاری و تغییر ناچیز مقاومت کششی نسبت به بتن معمولی را به همراه داشته است. در نهایت مقایسه نتایج آزمایش های انجام شده با روابط آییننامههای معتبر دنیا نشان داد که دقت روابط آیین نامه های موجود برای بتن با لاستیک بازیافتی تابعی از درصد لاستیک مصرفی در بتن می باشد.
دوره ۲۲، شماره ۶ - ( ۹-۱۴۰۱ )
چکیده
با توجه به اهمیت استفاده از بتن سبک در مهندسی عمران، در سالهای اخیر مطالعات زیادی بر روی خواص فیزیکی، شیمیایی و مکانیکی بتن سبک حاوی دانه‌های پلی‌استایرن منبسط شده، EPS، انجام گرفته است. با این حال مرور مطالعات موجود نشان میدهند که تاکنون تاثیر نسبت حجمی و اندازه دانه های پلی‌استایرن منبسط شده بر رفتار مکانیکی بتن EPS تحت بارگذاری چندمحوری مورد بررسی قرار نگرفته است. از این رو در مطالعه آزمایشگاهی حاضر، نمونه‌های بتن EPS متنوعی تهیه و تحت آزمایش فشاری تک محوری، کششی برزیلی و سهمحوری قرار گرفته‌اند. سه قطر ۲۵/۲، ۷۵/۲ و ۲۵/۳ میلی‌متر برای دانه های EPS به کار گرفته شد و نمونه‌ها در درصد تخلخلهای ۰، ۵%، ۱۰% و ۲۰% تهیه گردید. نتایج به دست آمده نشان میدهند که با کاهش قطر دانه های EPS برای درصد تخلخل یکسان، مقاومت سهمحوری بتن EPS در فشارهای جانبی پایین، افزایش مییابد. این اثر با بالا رفتن فشار جانبی کاهش مییابد که علت آن تبدیل شدن سازوکار خرابی از ایجاد ترک‌های موضعی بزرگ به خردشدگی گسترده در تمام نمونه میباشد.
