جستجو در مقالات منتشر شده
۳ نتیجه برای نانو ذرات طلا
آرش رزمی، مریم نیکخواه، عبدالرضا باقری، سعید ملک زاده شفارودی، مسعود شمس بخش،
دوره ۸، شماره ۱ - ( ۱-۱۳۹۶ )
چکیده
در سالهای اخیر، به دلیل کاربردهای گسترده نانو ذرات طلا، تمایل زیادی برای سنتز آنها بوجود آمده است. اگرچه روشهای شیمیایی، نانوذرات خالص و همگنی را تولید می‌کنند، با این حال روشی گران بوده و برای محیط زیست خطر آفرین است. استفاده از ارگانیسم‌های زنده و اجزای آنان به عنوان جایگزینی مناسب و سازگار با محیط زیست برای سنتز نانو ذرات (سنتز سبز) مطرح است. در این میان استفاده از عصاره گیاهی به دلیل اقتصادی بودن و عدم نیاز به نگهداری کشت‌های سلولی برتر از سایر فرآیندهای بیولوژیک است که می‌تواند در مقیاس وسیع استفاده گردد. در این مطالعه از عصاره برگی گیاه آب تره برای سنتز برون سلولی نانو ذرات طلا، به عنوان روشی پربازده، کم‌هزینه و غیرسمی استفاده گردید. نانو ذرات بعد از تیمار محلول HAuCl۴ با غلظتهای مختلف عصاره گیاهی به عنوان عامل احیاء کننده در دماهای مختلف تشکیل شدند. به‌منظور سنجش پیشرفت واکنش از طیف سنجی UV-Vis و نیز جهت تعیین مشخصات نانوذرات سنتز شده از روشهای تفرق نور پویا (DLS)، میکروسکوپ الکترونی عبوری (TEM) و طیف سنجی تبدیل فوریه مادون قرمز (FTIR) استفاده شد. تشکیل نانو ذرات تنها چند دقیقه بعد از واکنش در دمای ۶۰ و ۸۰ سانتی‌گراد با مقدار ۱۰۰۰ میکرولیتر عصاره نشان از سرعت مناسب واکنش است. نتایج TEM نشان داد که در دمای بالا و مقدار بالای شیرابه، نانو ذرات کروی کوچک با اندازه ۱۰ تا ۵۰ نانومتر تشکیل می‌شوند. بررسی نتایج حاصل از FTIR نشان از دخیل بودن پروتئین‌ها و پلی ساکاریدها در سنتز نانوذرات را دارد
دوره ۱۷، شماره ۱۰۳ - ( ۶-۱۳۹۹ )
چکیده
شناسایی باقیمانده آنتیبیوتیکها در مواد غذایی از جمله عسل از اهمیت خاصی برخوردار است. تاکنون روشهای مختلفی برای شناسایی آنتیبیوتیکها در عسل و سایر فرآوردههای دامی توسعه داده شدهاند. در سالهای اخیر ساخت زیست حسگرهای الکتروشیمیایی در ترکیب با نانو مواد توجه زیادی را به خود جلب کردهاند. در مطالعه حاضر یک زیست حسگر ایمپدیمتریک مبتنی بر نانو مواد شامل گرافن اکسید احیاشده و نانو ذرات طلا برای شناسایی آنتیبیوتیک تتراسایکلین در نمونههای عسل توسعه داده شد. از تکنیک‌های ولتامتری چرخهای و طیف‌سنجی امپدانس الکتروشیمیایی برای ارزیابی سطح الکترود کاری استفاده گردید. مقادیر پیک جریان در حالتهای مختلف به ترتیب ۰۳۴/۰، ۰۴۸/۰، ۰۶۹/۰، ۰۲۰/۰ و ۰۱۵/۰ میکرو آمپر برای الکترود اصلاح‌نشده، تثبیت گرافن، طلا، آپتامر و آنتیبیوتیک دست آمد. مشخصههای زیست حسگر شامل تکرارپذیری، تکثیر پذیری، پایداری و گزینش پذیری با استفاده از دادههای مقاومت انتقال بار مورد ارزیابی قرار گرفت که نتایج حاکی از قابلقبول بودن آنها داشت. به‌منظور محاسبه درصد ریکاوری غلظتهای ۹-۱۰× ۱ و ۱۱-۱۰× ۱ مولار از تتراسایکلین تهیه و در نمونههای عسل تزریق گردید. نتایج نشان داد که زیست حسگر پیشنهادی درصد ریکاوری ۱/۹۴ تا ۴/۱۰۳ درصد را برای شناسایی تتراسایکلین در نمونههای عسل ارائه میدهد.
دوره ۱۸، شماره ۱۱۴ - ( ۵-۱۴۰۰ )
چکیده
شیر از فرایند تولید تا مصرف در معرض آلودگیهای مختلف میکروبی و شیمیایی قرار دارد. یکی از مهمترین سموم آلوده‌کننده شیر آفلاتوکسین M۱ است که به دلیل سرطان‌زا بودن و اثرات مخربی که برای مصرفکننده به همراه دارد، همواره موردتوجه بوده است. بنابراین شناسایی سریع، حساس و مقرون به صرفه آفلاتوکسین M۱ در شیر امری ضروری است. در پژوهش حاضر، یک آپتاسنسور الکتروشیمیایی مبتنی بر الکترود صفحه-چاپی اصلاح‌شده با نانو ذرات مغناطیسی و نانو ذرات طلا جهت شناسایی آفلاتوکسین M۱ در شیر گاو پیشنهاد گردید. الکترود صفحه-چاپی با اعمال پتانسیل در محدوده ۵/۱- تا ۱+ ولت در مقابل الکترود مرجع با سرعت روبش ۲۰۰ میلی ولت بر ثانیه در ۵ سیکل پیوسته در محلول از اسیدسولفوریک ۵/۰ مولار و پتاسیم کلرید ۱/۰ مولار بود فعال شد. به کمک تکنیک ولتامتری چرخهای تغییرات سطح الکترود در مراحل مختلف آمادهسازی ارزیابی شد. تحت شرایط بهینه، با استفاده از ولتامتری چرخهای مشخص شد که آپتاسنسور محدوده غلظتی ۷۰۰-۱۰۰ نانوگرم بر لیتر و حد تشخیص ۵۰ نانوگرم بر لیتر را ارائه میدهد. رابطه تغییرات پیک جریان با غلظت آنالیت خطی بود و از معادله رگرسیونی (R²=۰,۹۸۹۷) ∆I=۰,۰۲۰۹C+۲.۱۴ پیروی نمود. محاسبه انحراف استاندارد نسبی (%۲/۳=RSD) حاکی از تکرارپذیری قابلقبول آپتاسنسور الکتروشیمیایی بود. برای بررسی تکثیر پذیری انحراف استاندارد نسبی پیک‌های جریان ۴/۷ درصد به دست آمد که نشان از تکثیر پذیری خوب آپتاسنسور الکتروشیمیایی داشت. نتایج نشان داد که پاسخ آپتاسنسور بعد از گذشت ۸ روز تنها ۷ درصد در مقایسه با روز اول، کاهش مییابد که نشان از پایداری مطلوب آپتاسنسور دارد. محدوده درصد ریکاوری برای نمونههای شیر گاو در غلظتهای ۱۰۰ و ۲۰۰ نانوگرم بر لیتر به ترتیب ۵/۸۶ و ۹۳ درصد به دست آمد که نشان از درصد ریکاوری قابلقبول آپتاسنسور الکتروشیمیایی پیشنهادشده داشت.
