جستجو در مقالات منتشر شده
۴ نتیجه برای پلی فنل اکسیداز
زهرا قراری، رمضانعلی خاوری نژاد، رضا شکسته بند، فرزانه نجفی، محمد نبیونی،
دوره ۷، شماره ۱ - ( ۳-۱۳۹۵ )
چکیده
بسیاری از گیاهان نواحی گرمسیری و نیمه گرمسیری وقتی در معرض تیمار سرما ((۲-۱۵°C قرار می‌گیرند آسیب می‌بینند. گیاه آرابیدوپسیس تالیانا گیاه مقاوم به سرما می‌باشد و بنابراین یک مدل گیاهی خوب به منظور تشخیص ویژگی‌های مقاومت به تیمار سرما می‌باشد. برای تعیین این که آیا بیان ژن سوپراکسید دیسموتاز مس/روی۲ (CSD۲) ظرفیت به دام اندازی سوپراکسید و احتمالا قدرت ادامه حیات جهش یافته‌های حساس به تنش متوسط سرمای گیاه آرابیدوپسیس تالیانا را افزایش خواهد داد یا نه و نیز تعیین نقش سایر آنزیم های آنتی اکسیدان نظیر پلی فنل اکسیداز، سوپراکسید دیسموتاز و پراکسیداز در ظهور فنوتیپ‌های متمایز تحت تنش متوسط سرما در این گیاه، ۴ جهش یافته کلاس ۱ (chs۱-۱، chs۱-۲، chs۲-۱ و chs۲-۲) تحت تیمارهای دمایی ۴ (تنش شدید سرما)، ۱۳(تنش متوسط سرما) و ۲۳ (شاهد) درجه سانتیگراد قرار گرفتند و سنجش‌های مربوطه انجام شد. نتایج نشان داد که ژن (CSD۲) در هیچ یک از جهش یافته ها بیان نداشت، در صورتیکه در گیاه نوع وحشی تحت تنش متوسط سرما و تنش شدید سرما بیان داشته است. افزایش فعالیت آنزیمهای سوپراکسید دیسموتاز و پراکسیداز نیز نقش حفاظتی این آنزیم‌‌ها را در دفاع از گیاه تحت دماهای پایین نشان می‌دهد. افزایش فعالیت آنزیم پلی‌فنل اکسیداز تحت تنش متوسط سرما می‌تواند نقش آن را در ظهور فنوتیپ کلروز در جهش یافته‌ها تحت تنش متوسط سرما نشان دهد. عدم بیان ژن CSD۲ در جهش یافته‌ها احتمالا به دلیل جهش در ژن‌های CHS می‌باشد، در نتیجه احتمالأ بر اثر جهش مذکور بیان این ژن‌ها نیز تحت تأثیر قرار گرفته است.
دوره ۱۰، شماره ۴۰ - ( ۸-۱۳۹۲ )
چکیده
چکیده
این پروژه با هدف بررسی امکان استفاده از عصاره دانه انگور برای جلوگیری از ایجاد لکه سیاه در میگوی پرورشی و جایگزینی آن بجای ترکیبات شیمیایی مصنوعی بود. تیمارها شامل میگوی غوطه ور شده در غلظت ۱۰ g/lعصاره دانه انگور به مدت ۱۵ دقیقه و میگوی شاهد بودند. تیمارها به مدت ۶ ماه در سردخانه ۱۸- درجه سلسیوس نگهداری شدند. کیفیت نمونه ها با استفاده از آزمایش های شیمیایی و حسی مورد ارزیابی قرار گرفت. در نمونه های آزمایشی بر خلاف شاهد فاکتورهای شیمیایی شامل پراکسید و اسید چرب آزاد طی مدت زمان نگهداری در سردخانه تفاوت معنی دار نداشتند(۰۵/۰( P>.. در فاکتورهای تیوباربیتوریک اسید و pH نمونه های آزمایشی و شاهد طی مدت زمان نگهداری در سردخانه تفاوت معنی دار نداشتند(۰۵/۰( P>. فاکتورهای تری متیل آمین و (TVN) Total Volatile Nitrogen در میگوی آرمایشی در مقایسه با شاهد کاهش داشتند. فاکتورهای رطوبت، تری متیل آمین و TVN در میگوی آزمایشی و شاهد طی مدت زمان نگهداری در سردخانه تفاوت معنی دار داشتند(۰۵/۰.(P<. در فاکتور رنگ و ملانوزیز در نمونه های آزمایشی در مقایسه با شاهد طی مدت زمان نگهداری در سردخانه تفاوت معنی دار مشاهده نشد(۰۵/۰( P<. پروتئین، چربی و خاکستر در نمونه های آزمایشی در مقایسه با شاهد تفاوت معنی دار نداشتند(۰۵/۰ (P>. تیمار آزمایشی در مقایسه با شاهد از کیفیت بهتری برخوردار بود. در تیمار آزمایشی تا پایان مدت زمان نگهداری در سردخانه لکه های سیاه ظاهر نشد اما در میگوی شاهد بعد از مدت زمان ماندگاری ۲۰ روز در سردخانه ملانوزیز ظاهر شد.
دوره ۱۵، شماره ۷۷ - ( ۴-۱۳۹۷ )
چکیده
قارچ خوراکی ماندگاری پایینی دارد. بنابراین به کارگیری راه کار های علمی برای افزایش ماندگاری آن جهت بهبود و توسعه تولید ضروری به نظر می رسد. لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر تیمار نیتریک اکسید و زمان ماندگاری بر خواص فیزیکوشیمیایی قارچ خوراکی Agaricus bisporus انجام گرفت. این آزمایش به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی در۲ غلظت صفر و ۴/۵ میلی مولار نیتریک اکسید با ۳ تکرار انجام گرفت. در ابتدا دو غلظت صفر و ۴/۵ میلی مولار (سدیم نیتروپروساید) محلول آزاد کننده ی نیتریک اکسید تهیه و قارچ ها به مدت۱۰ دقیقه در آن غوطه ور شد سپس در بسته های پلی استایرن بسته بندی و در دمای ۴ درجه سانتی گراد به مدت ۹ روز نگهداری گردید. از لحاظ میزان فنل کل، ویتامین ث، سفتی و فعالیت آنزیم پلی فنل اکسیداز در روز های ۶،۳ و۹ مورد بررسی قرار گرفت. تیمار با نیتریک اکسید به طور معنی دار باعث حفظ کیفیت قارچ در پایان مدت نگهداری شد به طوری که، قارچ حاوی غلظت ۴/۵ میلی مولار نیتریک اکسید در مقایسه با شاهد بیشترین میزان سفتی، محتوای فنل کل، ویتامین ث و کاهش فعالیت آنزیم پلی فنل اکسیداز را در روز سوم نگهداری داشت. نتایج این پژوهش نشان می دهد که استفاده از نیتریک اکسید می تواند به عنوان راهبرد موثری جهت افزایش عمر نگهداری قارچ دکمه ای استفاده گردد.
دوره ۲۰، شماره ۵ - ( ۴-۱۳۹۷ )
چکیده
ریبوفلاوین (ویتامین B۲) در رشد و نمو گیاهان و در بسیاری از فرایندهای احیایی که در پاسخهای دفاعی گیاهان نقش دارند، اثر گذارمی باشند. اندام هوایی دو رقم برنج اصلاح شده (فجر) و محلی (طارم محلی) با غلظت های افزایش یابنده ای از ریبوفلاوین (۰، ۱، ۵/۱، ۲ میلی مول) اسپری گردیدند و سپس در معرض آلودگی با قارچ P. oryzae قرار گرفتند. سپس اندام هوایی (برگها) در زمانهای مختلف صفر، ۲، ۴، ۶ و ۸ روز پس از آلودگی جمع آوری شدند و فعالیت آنزیم هایی از قبیل پراکسیداز، پلی فنل اکسیداز و فنیل آلانین آمونیا لیاز اندازه گیری شد. نتایج نشان داد، درصد گیاهان آلوده شده و اندازه بخشهای صدمه دیده برگها در رقم فجر بیشتر از طارم محلی بوده است. علاوه بر این، افزایش فعالیت آنزیم هایی از قبیل پراکسیداز، پلی فنل اکسیداز و فنیل آلانین آمونیا لیاز در رقم فجر نسبت به رقم محلی مخصوصا در غلظت ۲ میلی مول ریبوفلاوین نشان دهنده افزایش بالاتر مقاومت القا شده به وسیله ریبوفلاوین در رقم فجر نسبت به رقم طارم محلی می باشد. شدت باندهای ایزو آنزیمی پراکسیداز با وزن مولکولی پایین در هر دو رقم با افزایش غلظت ریبو فلاوین، افزایش یافته است در حالیکه غلظت بالای ریبو فلاوین منجر به تولید سه ایزوآنزیم در رقم فجر(g, h, i) و یک ایزوآنزیم در رقم طارم محلی(f) گردیده است. در نتیجه گیری کلی، رقم فجر به قارچ بیماری زای P. oryzae حساسیت بیشتری نسبت به رقم طارم محلی نشان داده است. علاوه بر این، فعالیت آنزیمهای POD،PPO وPAL ، افزایش شدت باندهای ایزو آنزیمی پراکسیداز و تولید ایزوآنزیمهای جدید دراثرافزیش غلظت ریبو فلاوین، نشان دهنده افزایش بالاتر مقاومت القا شده به وسیله ریبوفلاوین در رقم فجر نسبت به رقم طارم محلی می باشد.
