جستجو در مقالات منتشر شده
۶ نتیجه برای کارواکرول
دوره ۶، شماره ۱ - ( ۳-۱۳۹۶ )
چکیده
هدف از این تحقیق، استفاده از غلظت ۵ و ۱۰ درصد کارواکرول در تولید فیلم زئین و ارزیابی خواص ضدمیکروبی و رهایش کارواکرول از بستر پلیمر در مدل غذایی اسید استیک و اتانول در دماهای مختلف با استفاده از کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا بود. ضریب نفوذپذیری و انرژی فعال‌سازی فیلم زئین براساس قانون دوم فیک محاسبه شد. نتایج نشان داد که با افزایش دما از ۴ به ۳۷ درجه سانتی‌گراد، رهایش کارواکرول پس از ۶۰ دقیقه در مدل غذایی اسیدی ( از ۸۲/۹ به ۷۸/۴۰ درصد) و اتانولی (۸۰/۱۱ به ۴۴/۴۷ درصد) افزایش یافت. ضریب نفوذپذیری کارواکرول در مدل غذایی اسیدی در دماهای ۴ ،۲۲ و ۳۷ درجه سانتی‌گرادبه‌ترتیب ۲۳/۰، ۲۰/۱ و ۷۰/۶ متر بر ثانیه تعیین شد. انرژی فعال‌سازی برای انتشار کارواکرول در اسید استیک (۷۵/۷۲ کیلوژول بر مول) کمتر از مدل غذایی اتانول (۷۳/۷۹ کیلوژول بر مول) بود. فعالیت ضدباکتریایی فیلم زئین حاوی ۵ و ۱۰ درصد کارواکرول در برابرباکتری‌هایاشرشیاکلای و لیستریا مونوسایتوژنز در دمای ۴ و ۳۷ درجه سانتی‌گراد مطالعه شد. فیلم زئین حاوی ۵ درصد کارواکرول از قدرت مهارکنندگی باکتریایی خوبی برخوردار بود. افزودن ۱۰ درصد کارواکرول در بستر پلیمریمنجر به بازدارندگی کامل علیه اشرشیاکلای در دماهای مورد آزمون گردید. براساس نتایج این تحقیق، فیلم زئین حاوی کارواکرول بهعنوان فیلم فعال در بسته‌بندی مواد غذایی برای بهبود ایمنی و ماندگاری مواد غذایی توصیه می‌گردد.
فاطمه صداقت، مرتضی یوسف زادی، ارش قادری، فاطمه شایسته،
دوره ۱۴، شماره ۲ - ( ۳-۱۴۰۲ )
چکیده
فراریت اسانس‌ها و ناپایداری آنها در برابر عوامل محیطی، موجب محدودیت استفاده از آنها می‌گردد. با این وجود، کپسوله کردن در نانوذرات پلیمری میتواند به طور قابل توجهی نیمه عمر این ترکیبات را افزایش دهد و استفاده از آنها را به مدت طولانی‌تری، امکان‌پذیر نماید. در میان انواع پلیمرهای مورد استفاده در کپسولاسیون اسانس‌ها، پلیمر زیست‌تخریب‌پذیرکیتوسان به دلیل سمیت پایین و رهایش کنترل شده بسیار مورد توجه است. از اینرو، پژوهش حاضربا هدف نانوکپسولاسیون کارواکرول و تیمول درکیتوسان با تکنیک ژل‌سازی یونی انجام گرفت؛ و با در نظر گرفتن سه متغیر غلظت کیتوسان (۱/۰- ۳/۰ درصد)، غلظت TPP (۱/۰- ۲/۰ درصد) و غلظت اسانس (۱/۰- ۲/۰ درصد)، متوسط اندازه‌ی نانوذرات با استفاده از روش سطح پاسخ و طرح مرکب مرکزی بهینه‌سازی شد. توزیع اندازه‌ی ذرات و شاخص پراکندگی (PDI) نانوفرمولاسیون‌های آماده‌سازی شده به کمک آنالیز DLS، تأیید بارگیری اسانس با آنالیز FTIR و بازده‌ی کپسولاسیون به روش اسپکتروفتومتری تعیین شد. در ادامه، نتایج حاصل از بهینه‌سازی سنتز نانوذرات مورد بررسی قرار گرفت که بر این اساس، شرایط بهینه‌ی سنتز نانوذرات کیتوسان- تیمول و دستیابی به سایز ۱۰۱ نانومتر و بازده‌ی کپسولاسیون ۷۲ درصد، غلظت ۱۱/۰ درصد کیتوسان، ۱۹/۰ درصد TPP و ۱۴/۰ درصد تیمول تعیین شد. در مورد نانوذرات کیتوسان- کارواکرول، غلظت ۱۳/۰ درصد کیتوسان، ۱۹/۰ درصد TPP و ۱۵/۰ درصد کارواکرول منجر به تشکیل نانوذراتی با سایز ۹۵ نانومتر و بازده‌ی کپسولاسیون ۶۵ درصد گردید. به طورکلی، نتایج این مطالعه توانایی روش سطح پاسخ جهت پیش‌بینی اندازه و پراکندگی ذرات نانوفرمولاسیون‌های کیتوسان حاوی کارواکرول و تیمول را نشان داد.
دوره ۱۴، شماره ۷۱ - ( ۱۰-۱۳۹۶ )
چکیده
چکیده
با توجه به میزان بالای ضایعات انگور، بکار بردن روش‌هایی در بسته‌بندی به منظور کاهش ضایعات و افزایش عمر انبار‌مانی ضروری است. استفاده از فرآورده‌هایی مانند پوشش‌ها و فیلم‌های خوراکی و نیز ترکیبات ضدمیکروبی طبیعی راه حل مطلوبی برای کنترل باکتریهای پاتوژن و توسعه زمان ماندگاری محصولات بسته‌بندی میباشد. هدف از این مطالعه ارزیابی ویژگی‌های فیزیکوشیمیایی و ضدمیکروبی انگور پوشش داده شده با صمغ دانه قدومه شیرازی حاوی اسانس کارواکرول بود. بنابراین غلظت‌های ۵/۰ ، ۱ و ۵/۱ درصد از کارواکرول به پوشش خوراکی یک درصد صمغ دانه قدومه شیرازی اضافه گردید و سپس انگورها در محلول فوق غوطه‌ور گردیدند و نمونه‌ها در دمای ۴ و ۲۵ درجه سانتی‌گراد به مدت سه هفته نگهداری شدند. آزمون‌های فیزیکوشیمیایی، میکروبی و ارزیابی حسی در فواصل زمانی ۱، ۷، ۱۴ و ۲۱ روز انجام گرفتند. با افزودن پوشش صمغ دانه قدومه شیرازی حاوی اسانس کارواکرول روی انگورها میزان اسیدیته، افت وزن، رشد میکروبی و درخشندگی انگورهای پوشش‌دار در مقایسه با شاهد (بدون پوشش) به شکل معنی‌داری )۰۵/۰≥P) کاهش داشت. افزودن پوشش مذکور به انگورها منجر به حفظ سفتی بافت انگورها در مقایسه با شاهد پس از ۲۱ روز نگهداری گردید. نمونههای انگور پوشش‌داده شده حاوی ۱ درصد اسانس کارواکرول دارای بالاترین میزان پذیرش کلی پس از ۲۱ روز نگهداری بودند. بنابراین استفاده از ۱ درصد کارواکرول در پوشش صمغ دانه قدومه شیرازی، به منظور بهبود خواص فیزیکوشیمیایی، حسی، بافتی و میکروبی انگور طی دوره نگهداری پیشنهاد می‌گردد.
دوره ۱۶، شماره ۹۱ - ( ۶-۱۳۹۸ )
چکیده
بالا رفتن سطح آگاهی مردم نسبت به اثرات منفی نگهدارنده‌های شیمیایی منجر به انجام تحقیقات بیشتر در زمینه اثر ضدمیکروبی اسانس‌های گیاهی و پتانسیل آنها برای استفاده به عنوان ترکیبات نگهدارنده شده است. در این مطالعه اثر ضدمیکروبی ترکیبات تیمول، کارواکرول، اوژنول و منتول که از مواد موثره‌ی شناخته شده و فراوان در اسانس‌های گیاهی مختلف هستند بر باکتریهای باسیلوس سرئوس (PTCC ۱۱۵۴)، سودوموناس نیگریفاسینس (ATCC ۱۹۳۷۵)، اروینیا کاروتوورا (PTCC ۱۶۷۵) و زانتوموناس کامپستریس (PTCC ۱۴۷۳) به روش میکرودایلوشن و انتشار دیسک بررسی شد. در روش میکرودایلوشن، کمترین غلظت بازدارنده رشد ۵۰ ppm گزارش شد که مربوط به اثر ترکیب تیمول بر سودوموناس نیگریفاسینس، اروینیا کاروتوورا و باسیلوس سرئوس بود. در حالیکه بیشترین غلظت بازدارنده رشد برای سودوموناس نیگریفاسینس مربوط به ترکیب منتول (۱۰۰ ppm) و برای باسیلوس سرئوس، اروینیا کاروتوورا و زانتوموناس کامپستریس مربوط به ترکیب اوژنول (به ترتیب ۱۲۵، ۱۲۵ و ۱۰۸ ppm) تعیین شد. بزرگترین هاله مهار رشد با قطر ۸/۸ میلی‌متر مربوط به اثر منتول بر سودوموناس نیگریفاسینس بود و کوچکترین هاله مهار رشد با قطر ۸/۵ میلی‌متر مربوط به اثر اوژنول بر اروینیا کاروتوورا بود. منتول نسبت به سایر ترکیبات اثر ضد میکروبی قویتری نشان داد و اوژنول ضعیف ترین اثر را داشت (p-value<۰,۰۵). این در حالیست که هر چهار ترکیب درجات مختلفی از اثر ضد میکروبی بر میکروارگانیسم‌های مولد فساد را داشتند و پتانسیل آنها برای استفاده به عنوان ترکیبات نگهدارنده نشان داده شد.
دوره ۱۶، شماره ۹۱ - ( ۶-۱۳۹۸ )
چکیده
در این تحقیق تاثیر تنوع فصلی بر نوع و درصد ترکیبات فیتوشیمیایی اسانس گیاه معطر درمنه برای نخستین بار در گیاه دارویی درمنه معطر Artemisia fragrans Willd. بررسی شد. نمونههای گیاهی در چهار فصل متفاوت جمعآوری و سپس توسط دستگاه کلونجر اسانسگیری شدند.در ادامه اسانس فصول مختلف با استفاده از دستگاه کروماتوگرافی گازی-طیف سنج جرمی آنالیز شدند. در مجموع ۵۰ ترکیب مختلف در ۴ نوع اسانس حاصل از فوصل مختلف شناسایی شد. اجزای اصلی اسانس در فصلهای مختلف شامل کامفور، توجون، ۱،۸- سینئول بودند. همچنین نتایج آنالیز نشان داد که منوترپنها بخش عمده ترکیبات اسانس در شهریور (۸۷/۹۱ %)، آذر (۵۵/۹۰ %)، اردیبهشت (۳۲/۹۶ %) و تیر (۴/۹۵ %) بودند. بیشترین مقدار ترکیبات فنولی (mg GAE/g ۴۹/۵) و ظرفیت آنتی اکسیدانی (۸۹/۲۸ %) در اسانس حاصل از شهرویور ماه مشاهده شد. اثرات ضد باکتریایی اسانس فصول مختلف با استفاده از روش انتشار دیسک بر روی باکتریهای Escherichia coli، Proteus vulgaris، Klebsiella pneumonia، Staphylococcus aureus وBacillus subtillus انجام گرفت. بر اساس نتایج تحقیق، باکتریهای گرم منفی (E. coli، P. vulgaris وK. Pneumonia ) در برابر اسانس درمنه معطر در مقایسه با باکتریهای گرم مثبت (S. aureus و B. subtillus) حساستر بودند. نتایج این تحقیق میتواند در تعیین بهترین تاریخ نمونهبرداری از این گیاه جهت مصارف دارویی و ضدباکتریایی مفید باشد.
دوره ۱۹، شماره ۱۳۳ - ( ۱۲-۱۴۰۱ )
چکیده
پوسیدگی ناشی از قارچ بیماریزای پنیسیلیوم از مهمترین عوامل کاهش عمر پس از برداشت محصولات میوهای در سراسر دنیا میباشد. در تحقیق حاضر، اثر اسانس گیاه دارویی مرزنجوش (Origanum vulgare L.) و باکتری باسیلوس در کنترل پوسیدگی ناشی از کپک آبی میوه گیلاس (Prunus avium L.) در آزمایشگاه باغبانی دانشگاه ارومیه بررسی شد. اسانس مرزنجوش در مرحله گلدهی با دستگاه کلونجر و به روش تقطیر با آب استخراج شد. ابتدا میوههای گیلاس با سوسپانسیون قارچ به غلظت ۱۰۵ هاگ در میلیلیتر آلوده شدند. سپس تیمارهای آزمایشی شامل سوسپانسیون با غلظت ۱۰۸ سویه منتخب باکتری آنتاگونیست و اسانس مرزنجوش در ۵ سطح غلظت (۰، ۲۵۰، ۵۰۰، ۷۵۰ و ۱۰۰۰ میکرولیتر در لیتر) اعمال گردیدند. میوههای تیمار شده در سردخانه با دمای صفر درجه سلسیوس و رطوبت نسبی ۹۵-۹۰ درصد به مدت ۳۰ روز نگهداری و در نهایت صفات مختلف کیفی شامل اسیدیته قابل تیتراسیون، pH، مواد جامد محلول، سفتی بافت، میزان کاهش وزن، فعالیت آنتیاکسیدانی با روش جاروبکنندگی رادیکال DPPH و پوسیدگی قارچ طی سه زمان (۰، ۱۵ و ۳۰ روز) و در سه تکرار مورد اندازهگیری قرار گرفتند. تیمار اسانس مرزنجوش در غلظت ۷۵۰ میکرولیتر در لیتر و باکتری باسیلوس مؤثرترین تیمار در حفظ اسیدیته قابل تیتراسیون، کاهش pH و مواد جامد محلول در روز ۱۵ام بود. همچنین فعالیت آنتیاکسیدانی با افزایش غلظت اسانس تقویت گردید. کمترین میزان کاهش وزن میوه مربوط به غلظت ۵۰۰ میکرولیتر در لیتر اسانس طی روز۱۵ام مشاهده شد. طبق یافتههای ما، ترکیبات اسانس مرزنجوش بهویژه کارواکرول و نیز باکتری باسیلوس بهعنوان مواد طبیعی و تضمینکننده سلامت انسان میتوانند جایگزین ترکیبات شیمیایی در کنترل قارچهای بیمارگر محصولات میوهای پیشنهاد گردند.
