جستجو در مقالات منتشر شده
۲ نتیجه برای کووید۱۹
سحر کریمی، شهرام نظریان، فتاح ستوده نژاد نعمت الهی، روح الله درستکار، جعفر امانی،
دوره ۱۴، شماره ۱ - ( ۱۲-۱۴۰۱ )
چکیده
با توجه به همه گیری کووید۱۹ به عنوان یک بحران جهانی طراحی واکسن به منظور پیشگیری حایز اهمیت است. این ویروس جز خانواده بتا کرونا ویروس بوده و بر سطح غشای ویروس گلیکوپروتئین اسپایک ساختارهای زائده مانندی را تشکیل می دهد . مطالعات روی SARS-CoV-۱ و واکسن‌های MERS-CoV مربوطه نشان داد که پروتئین اسپایک روی سطح ویروس یک هدف مناسب برای واکسن است. در این پژوهش تجربی، ما قطعات پروتیئن اسپایک نوترکیب recombinant fragment of spike protein (rfsp)را که در میزبان یوکاریوتی سلول CHO-K۱ و پروکاریوتی E. coli بیان شده است را از نظر قدرت ایمنی زایی, فعالیت خنثی سازی , توانایی شناسایی اپیتوپ های مشابه با سویه ویروس و توانایی اتصال به سرم بیماران بهبود یافته کووید ۱۹ از دو نوع واریانت آلفا و دلتا مقایسه کردیم. نتایج نشان داد که هر دو پروتئین rfSP یک کاندید آنتی ژن بالقوه جدید برای توسعه واکسن کووید۱۹ هستند. اما سلول CHO با انجام فرآیند تغییرات پس از ترجمه مانند گلیکولیزاسون سبب حفظ فعالیت بیولوژیکی پروتئین میشود. وهمین امر احتمال ایجاد اپی توپ های مشابه با سویه ویروس را بالا میبرد. و افزایش تیتر آنتی بادی های ویژه rfsp در سرم موش های ایمن شده را در سطح بالاتری قرار میدهد. لذا اولویت به rfsp بیان شده در سلول CHO برای ارزیابی کارایی واکسن داده میشود.
حمید اصغری، صدیقه اسد،
دوره ۱۴، شماره ۳ - ( ۱۲-۱۴۰۲ )
چکیده
در آخرین ماه سال ۲۰۱۹ در شهر ووهان در کشور چین یک ویروس ناشناخته پدیدار شد. مطالعات توالییابی نشان داد این ویروس عضو جدیدی از خانواده کروناویروسهاست که عمدتاً منجر به یک بیماری تنفسی با علائمی شبیه به ذات الریه میشود. کروناویروس جدید از ۲۵ پروتئین، از جمله ۴ پروتئین ساختاری اصلی و ۱۵ پروتئین غیرساختاری تشکیل شده است. پروتئین اسپایک یکی از ۴ پروتئین ساختاریِ مهم است که در سطح ویروس قرار دارد. این پروتئین عامل اتصال ویروس به سلول میزبان بوده و شدیداً گلیکوزیله است. گلیکانها با اتصال به پروتئینهای ویروسی دو نقش موثر در ساختار و عملکرد آنها ایفا میکنند؛ نخست آنکه فرآیند تاخوردگی پروتئینها را هدایت و تسهیل میکنند و نقش مهمی در برهمکنشهای پروتئینی ایفا میکنند، و دیگر آنکه با جلوگیری از شناسایی پروتئینها منجر به فرار ویروسها از حملات سیستم ایمنی میشوند. بنابراین همانطور که مشخص است مطالعه ساختارهای قندی در یک پروتئین ویروسی زمانی اهمیت بیشتری پیدا میکند که یا احتمال طراحی واکسن در میان باشد، یا آنکه گروههای قندی تاثیر ویژهای در تاخوردگی، فعالیت و برهمکنش پروتئین داشته باشند. لذا از آنجا که پروتئین اسپایک یک پروتئین ساختاری بوده و فاقد عملکرد است مطالعات ساختارهای قندی آن به دو هدفِ طراحی واکسن مناسب و بررسی نقش گلیکانها در اتصالات پروتئینی انجام میشود.
