جستجو در مقالات منتشر شده
۴ نتیجه برای گازوئیل
فاطمه زرین کمر، فاطمه ری پور، خسرو خواجه،
دوره ۵، شماره ۲ - ( ۱۲-۱۳۹۳ )
چکیده
لاکاز یک پلی فنل اکسیداز حاوی چندین اتم مس (multi-copper oxidase) می باشد، که دارای ساختار گلیکوپروتئینی بوده و به نام بنزن دیول: اکسیژن اکسیدو- ردوکتاز (benzenediol:oxygen oxidoreductase) شناخته می شود. طی تحقیقات صورت گرفته، مشخص گردیده است که آنزیم لاکاز می تواند در سم زدایی از ترکیبات آلاینده آروماتیک- از جمله مشتقات نفتی- و تبدیل آن ها به موادی با سمیت کمتر نقش داشته باشد. از طرفی، گیاه Festuca arundinacea با داشتن ریشه فیبری گسترده، موجب ایجاد محیط مناسب و افزایش تجزیه آلاینده های نفتی می شود. با در نظر داشتن این نکته که افزایش در فرآیند تجزیه آلاینده ها می تواند به واسطه حضور و تغییر فعالیت آنزیم های مختلف گیاه، صورت گیرد؛ در این تحقیق، تغییر فعالیت آنزیم لاکاز موجود در اندام های رویشی فستوکا تحت شرایط آلودگی خاک به غلظت های مختلف گازوئیل بررسی شده است. برای این منظور ابتدا بذرها در شرایط گلخانه ای درون گلدان های حاوی خاک آلوده به گازوئیل و گلدان های شاهد کشت گردیدند. پس از برداشت گیاهان در تیمارهای زمانی هفتگی به مدت چهار هفته، عصاره گیاهی حاوی لاکاز به طور جداگانه از بخش های هوایی و ریشه گیاهان استخراج شده و سپس تغییر فعالیت آنزیم با دستگاه اسپکتروفتومتر اندازه گیری گردید. نتایج نشان می دهند که اعمال تیمارهای آلودگی در خاک، در بسیاری از موارد منجر به افزایش فعالیت لاکاز نسبت به نمونه شاهد می گردد. به عبارتی گیاه با افزایش فعالیت لاکاز، توان خود را در تجزیه و همانندسازی هیدروکربن های آلاینده بیشتر می سازد.
دوره ۱۴، شماره ۱۵ - ( ۱۲-۱۳۹۳ )
چکیده
در تحقیق حاضر اثر هم‌سوزی گاز-گازوئیل از طریق تزریق قطرات گازوئیل به درون شعله گاز طبیعی بر درخشندگی و انتقال حرارت تابشی مورد مطالعه قرار گرفته است. تزریق قطرات با استفاده از یک نازل میکرونی تک پاشش با قطر ۱۰۰ میکرومتر و فشار پاشش ۹ بار انجام شده است. برای اندازه‌گیری تابش درخشانی از یک آشکارساز فوتوولتائیک و برای اندازه‌گیری تابش کل شعله (ترکیب تابش‌های حرارتی و درخشانی) از یک ترموپیل استفاده شده است. از تلفیق خاصیت نورتابی ذرات دوده با روش تصویر برداری مادون قرمز، امکان تعیین توزیع کیفی ذرات دوده به عنوان عنصر اصلی تابشی شعله و خصوصیات ظاهری شعله فراهم شده است. نتایج نشان می‌دهد که هم-سوزی گاز-گازوئیل با افزایش غلظت ذرات دوده، درخشندگی و سطح شعله را در مقایسه با حالت بدون تزریق به ترتیب ۳۸ و ۲/۵ برابر افزایش می‌دهد. همچنین در نسبت -هم‌سوزی گازوئیل به گاز %۱۰ (بر مبنای جرمی)، تغییرات دمای شعله فقط ۹۵ درجه سانتی‌گراد بوده در حالیکه انتقال حرارت تابشی شعله %۵۲ بهبود یافته است. علت اصلی افزایش انتقال حرارت تابشی در هم‌سوزی گاز-گازوئیل افزایش ضریب صدور تابش شعله در ناحیه مادون قرمز طیف امواج الکترومغناطیسی می‌باشد. این در حالی است که تزریق قطرات گازوئیل آلاینده‌های CO و NO را در مقایسه با حالت بدون تزریق ۴ و ppm ۳۵ افزایش می‌دهد؛ اما به دلیل پایین بودن دبی جرمی تزریق، این افزایش در محدوده استاندارد آلاینده‌های خروجی قرار دارد.
دوره ۱۸، شماره ۲ - ( ۴-۱۳۹۷ )
چکیده
مقدار قابل توجهی پساب آلوده به مشتقات نفتی توسط پالایشگاه‌های نفت تولید می‌شود که مستلزم تصفیه قبل از ورود به محیط‌زیست می‌باشد. در این تحقیق حذف بخش محلول گازوئیل از محیط آبی با استفاده از جاذب گل قرمز پودری مورد بررسی قرار گرفت. میزان حذف مشتقات نفتی حاصل از انحلال گازوئیل در آب با اندازه‌گیری میزان COD در بخش گازوئیل حل شده در آب قبل و پس از استفاده از جاذب اندازه گیری و محاسبه گردید. تاثیر فاکتورهای مختلف شامل pH، زمان تماس، دوز جاذب و غلظت اولیه آلاینده بر فرایند جذب و مقدار پارامتر COD محلول مطالعه گردید. بیشینه کاهش در COD محلول در بهترین نتایج در حالات بررسی شده، pH معادل ۷، زمان تماس ۱۵ دقیقه، دوز جاذب ۱۰ گرم‌بر‌لیتر و غلظت اولیه آلاینده ۱%، برابر ۱۰۰% محاسبه گردید. نتایج به‌دست‌آمده از فرآیند جذب بیش‌ترین انطباق را با مدل ایزوترم لانگمویر و سینتیک شبه مرتبه دوم به ترتیب با ضرایب همبستگی ۹۸/۰ و ۹۹/۰ داشته است. با توجه به نتایج حاصل از آزمایشات، جاذب مورد استفاده در این تحقیق، دارای بازده مناسب جهت کاهش COD ناشی از انحلال هیدروکربنهای گازوئیل در آب می‌باشد.
دوره ۲۲، شماره ۲ - ( ۱۱-۱۴۰۰ )
چکیده
مطالعات متعددی برای استفاده از سوخت‌های سبک در موتورهای اشتعال تراکمی به جهت کاهش انتشار آلاینده‌ها و افزایش بازده انجام شده است؛ موتورهای اشتعال تراکمی کنترل واکنشی از جمله این مطالعات هستند. اما استفاده از بخار سوخت‌های سنگین برای ایجاد احتراق شبه همگن مورد توجه نبوده است. استفاده از بخار گازوئیل نیاز به مخزن سوخت ثانویه در خودروها را بر طرف می‌کند، اما گازوئیل حاوی هیدروکربنهای سنگین است و از واکنش‌پذیری بالایی برخوردار است. لذا در این مطالعه با تبخیر گازوئیل و تزریق آن به هوای ورودی به مطالعه یک احتراق شبه همگن با کمک بخار گازوئیل پرداخته شده است. آزمایشات در سرعت rpm ۲۰۰۰ (سرعت حداکثر گشتاور) انجام شده است. بر اساس نتایج حاصله افزودن بخار گازوئیل علی رغم حضور هیدروکربنهای سنگین در آن و به عنوان یک سوخت با واکنش‌پذیری بالا، می‌تواند انتشار دوده و اکسیدهای نیتروژن را به ترتیب حداکثر ۲۰ درصد و ۵۰ درصد کاهش دهد. افزایش بار موتور اثر مثبت بخار گازوئیل در کاهش دوده و اکسیدهای نیتروژن را کاهش می‌دهد، اما این اثر مثبت تا ۸۰ درصد بار کامل ادامه دارد. افزودن بخار گازوئیل تاثیری بر کاهش و یا افزایش تغییرات سیکلی و شدت صدای موتور ندارد، اما انتشار منواکسیدکربن و هیدروکربنهای نسوخته را افزایش می‌دهد. برای تبخیر گازوئیل به طور متوسط ۱۵ درصد توان ترمزی موتور مصرف می‌شود. با گرمایش گازوئیل تا دمای گازهای خروجی، می‌توان به طور متوسط ۵ درصد از توان لازم برای تبخیر گازوئیل را بازیابی کرد.
