جستجو در مقالات منتشر شده
۵ نتیجه برای گیاهان دارویی
دوره ۴، شماره ۱۷ - ( ۹-۱۳۸۶ )
چکیده
حکیم نظامی گنجه‌ای بزرگترین داستان‌سرا و نامیترین قصهپرداز تاریخ ادب پارسی است. گسترۀ دانش و اطلاعات او سبب شده است تا آثار او نه تنها از نظر ادبی و هنری که جنبههای علمی و اجتماعی نیز درخور بررسی و پژوهش باشد. هرچند این موارد در برابر آفتاب درخشان آفرینشهای ادبی – هنری او مجالی برای خودنمایی نیافتهاند، با این همه تأمل و دقت در آنها، زوایای دیگری از توانایی و قدرت نظامی را بر ما آشکار میسازد.
در این مقاله برخی از مسائل پزشکی که در آثار نظامی بدانها اشاره شده، از رهگذر مقایسه با کتابهای مهم پزشکی– دارویی کهن، مورد سنجش و ارزیابی قرار گرفته است.
این مقایسه و تطبیق با بهرهگیری از کتابهایی چون قانون، هدایه المتعلمین فیالطب، الابنیه عن حقایق الادویه و ... انجام شده و در آخر به این نتیجه رسیده است که وسعت آگاهی و دانش نظامی از علم پزشکی درخور توجه و تأمل است و چه بسا او این اندوختهها را به طور مستقیم از کتب طبی گذشته به دست آورده باشد.
مجتبی انصاری، مهدی عشقان ملک، بی بی فاطمه حقیرالسادات،
دوره ۱۲، شماره ۳ - ( ۶-۱۴۰۰ )
چکیده
مقدمه: امروزه استفاده از گیاهان دارویی در درمان سرطان به دلیل عوارض جانبی کمتر، مورد توجه قرارگرفته است.خار مریم گیاهی دارویی از تیره کاسنی است که در درمان بیماریهای کبدی و کیسه صفرا ، سرطان, بیماریهای قلبی عروقی و ... موثر است. کپسوله کردن مواد فعال زیستی در نانو لیپوزوم یک رویکرد عملی و کارامد برای تنظیم رهایش دارو، افزایش پایداری ، محافظت از آن ها دربرابر واکنش با محیط، کاهش فراریت و افزایش میزان تأثیرآن است. هدف از این پژوهش کپسوله کردن عصاره خارمریم درون لیپوزوم و ارزیابی فیزیکوشیمیایی آن با هدف اثرگذاری بر سلولهای سرطان کبد است.
روش بررسی: در این پژوهش عصاره خار مریم با روش سوکسله استخراج شد و وزیکولهای لیپوزومی با روش آب پوشانی لایه نازک تهیه گردید و عصاره خار مریم در آن بارگذاری شد. درنهایت نانوذرات ساخته شده از نظر راندمان بارگذاری، رهایش عصاره از لیپوزوم و شاخصههای فیزیکوشیمیایی چون اندازه, پتانسیل زتا، مورفولوژی،طیف مادون قرمز مورد بررسی قرار گرفت.
یافتهها: نانولیپوزوم حاوی عصاره خار مریم دارای بازده انکپسولاسیون ۳۷/۶۳ % و اندازه nm ۱۲۲، پتانسیل زتا۱/۱۳- میلی ولت و شاخص پراکندگی۱۹۷/۰ می باشد.رهایش عصاره خار مریم از نانولیپوزوم به صورت آهسته و کنترل شده است . هیچ برهمکنش شیمیایی بین عصاره و لیپوزوم وجود ندارد و از نظر مرفولوژی همگن و دارای ساختار کروی میباشد.
نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان میدهد که میتوان عصاره خارمریم را با اندازه و کارایی مناسب به شکل نانولیپوزوم کپسوله کرد. بنابراین لیپوزوم حامل مناسبی برای عصاره خار مریم محسوب می شود.
سید مهدی حسینی، فاطمه پوراسحقی،
دوره ۱۳، شماره ۱ - ( ۱۲-۱۴۰۰ )
چکیده
زمینه: در سالهای اخیر استفاده از گیاهان دارویی و داروهای گیاهی افزایش چشمگیری یافته است. اسانسها از مهمترین متابولیتهای ثانویه پیکره گیاهان بوده و پتانسیل بالقوه نوید بخشی برای حفظ و ارتقاء سلامت دارند. لذا توجه به کیفیت و اثر بخشی محصولات گیاهان دارویی موضوعی است که از اهمیت خاصی برخوردار است. استفاده از اسانسها بشکل آزاد بعلت فراریت، پایداری کم، حلالیت ضعیف در آب و فراهمی زیستی پایین، کاربرد و اثرگذاری آنها را محدود نموده. مهمترین ابزار برای افزایش کیفی اثرگذاری اسانس بعنوان داروی گیاهی، کاربرد نانوذرات بعنوان حامل اسانس میباشد. هدف از مطالعه حاضر، بررسی نانوکپسولهسازی اسانسهای گیاهان دارویی و تاثیر آن در افزایش پایداری اسانسها و ارتقای کیفیت سیستم‌های دارورسانی میباشد. روش بررسی: در پژوهش حاضر از دادههای مقالات علمی پژوهشی متعدد موجود در پایگاه دادههای الکترونیکی برای بررسی موضوع بهبود اثربخشی خواص اسانسها با استفاده از نانوذرات، استفاده گردید. یافتهها: نانوذرات حمل کننده دارو شامل مواد مختلفی مانند نانوپلیمرها، دندریمرها، لیپیدها، نانوامولسیونها و نانوذرات لیپیدی جامد میباشند که با توجه به روش تولید و سنتز آنها میتوانند دارای شکل و اندازههای متفاوتی باشند. امروزه از فناوری نانوکپسولهسازی اسانسها با استفاده از نانوذرات جهت افزایش پایداری، هدفمندی و کنترل زمان رهاسازی اسانسها در بدن بهرهگیری میشود. از مزیتهای دارورسانی هدفمند، تجمع دقیق و هوشمندانهی اسانس بعنوان دارو در محل هدف و در نتیجه افزایش پایداری و اثرات فارماکولوژی ترکیبات اسانس بر روی بافت هدف در بدن است. نتیجهگیری: نانوکپسولهای حامل اسانس گیاهان دارویی به میزان چشمگیری کارایی اسانس را در کاربردهای دارویی و پزشکی افزایش دادند.
دوره ۱۸، شماره ۱۱۳ - ( ۴-۱۴۰۰ )
چکیده
استفاده از عصارهها و اسانسهای گیاهان دارای ویژگیهای آنتیاکسیدانی برای پایدارسازی روغنها روشی مرسوم است. اما اینکار مستلزم مرحله استخراج عصاره و اسانس است که وقتگیر و هزینه بر است. روشی جدید استفاده از گیاه همراه با دانه روغنی در حین استخراج روغن با پرس است. در این مطالعه، برگ رزماری در درصدهای صفر (نمونه کنترل)، ۵/۲، ۵، ۵/۷ و ۱۰ درصد (وزنی/وزنی) به سیاهدانه اضافه شد سپس روغن آن از طریق پرس استخراج شد. ویژگیهای کیفی روغنهای استخراجی در روز تولید و هر ۳۰ روز در طی نگهداری به مدت ۹۰ روز بررسی شد. نتایج نشان داد که با افزایش برگ رزماری در ترکیب، مقدار اسانس موجود در روغن (از ۱/۰ تا ۷۷/۰ درصد) نیز افزایش مییابد. عدد پراکسید روغنهای استخراجی نیز با افزایش برگ رزماری در ترکیب از ۲۰ به(meqO۲/kg oil) ۸/۸ کاهش یافت و در طی نگهداری نیز پایداری اکسیداسیونی بیشتری داشتند. اسیدیته روغن استخراجی در درصدهای بالاتر برگ رزماری (بیشتر از ۵ درصد) افزایش یافت. مقدار کلروفیل (از ۵۲ تا mg/kg oil ۲۰۴) و مقدار کاروتنوئید ( از ۲/۵ تا mg/kg oil ۷/۱۳) روغن با افزایش برگ رزماری در ترکیب افزایش یافتند، اما مقادیر آنها تا حدود ۵۰ درصد در طی نگهداری بخاطر تجزیه کاهش یافتند. در کل نتایج نشان داد که روش جدید پرس همزمان برگ رزماری گیاهی حاوی ترکیبات آنتیاکسیدان با دانه روغنی امکانپذیر است و میتواند در پایداری روغن و تولید محصولی جدید کمک کند.
دوره ۱۹، شماره ۳ - ( ۸-۱۳۹۵ )
چکیده
هدف: بیماریآلزایمر شایع ترین شکل زوال عقل در پیری است. مهمترین عامل آسیبشناختی این بیماری رسوبات خارج سلولی پپتید بتا آمیلویید است که از طریق مکانیسمهای مختلف باعث مرگ سلولهای عصبی میشود. درمانهای جدید روی ترکیباتی تمرکز میکنند که از طریق چند مکانیسم بتوانند در بهبود این بیماری مؤثر باشند. گیاهان دارویی، به خاطر دارا بودن ترکیبات متعدد، با آثار فارماکولوژیک گوناگون، از طریق مکانیسمهای مختلف، میتوانند در درمان این بیماری، مؤثر باشند. هدف از این مطالعه، بررسی اثر حفاظتی عصاره متانولی هفت گیاه از گیاهان دارویی ایرانبر سمیت پپتید بتا آمیلویید در مدل سلولی PC۱۲ است.
مواد و روشها: عصارهگیری از گیاهان با حلال متانول به روش ماسیراسیون در دمای اتاق انجام گرفت. سلولهای PC۱۲ طبق برنامه استاندارد کشت داده شدند. سپس سلولها با پپتید بتا آمیلویید به تنهایی و به همراه غلظتهای مختلف عصارهها بهمدت ۲۴ ساعت انکوبه شدند و میزان بقای سلولی با استفاده از روش MTT اندازهگیری شد.
نتایج: از بین عصارههای مورد مطالعه، عصاره گیاهان Sanguisorba minor، Cerasus microcarpa،Ferulago angulata،Rosa canina توانستند مرگ سلولی ناشی از پپتید بتا آمیلویید را در کشت سلولهای PC۱۲ کاهش دهند. اثر حفاظتی مشاهده شده برای این عصارهها وابسته به دوز بود. عصاره گیاهان Stachys pilifera، Amygdalus scoparia و Alhagi pseudalhagi آثار حفاظتی نشان ندادند.
نتیجهگیری: با توجه به این نتایج عصاره گیاهان Sanguisorba minor، Cerasus microcarpa، Ferulago angulata، Rosa canina میتوانند در درمان بیماری آلزایمر مورد توجه قرار گیرند.
