جستجو در مقالات منتشر شده
۳ نتیجه برای Acetobacter
فوزیه مقدمی، محمدرضا صعودی،
دوره ۹، شماره ۲ - ( ۶-۱۳۹۷ )
چکیده
اهداف: سازگاری سویههای میکروبی بومی هر منطقه از لحاظ آب‌وهوای خاص آن مناطق بسیار مورد توجه است. بررسی سویههای بومی باکتریهای تولیدکننده استیک‌اسید می‌تواند در استفاده بهینه از آنها بسیار موثر باشد. هدف این مطالعه، بررسی ویژگیهای باکتری گرماپای مولد استیک‌اسید Acetobacter sp. A۱۰ بود.
مواد و روش‌ها: در مطالعه تجربی حاضر، از سویه بومی گرماپای Acetobacter sp. A۱۰ استفاده شد. برای تهیه کشت تازه و نگهداری سویه گرماپای از محیط کشت GYC و به‌منظور تولید استیک‌اسید توسط سویه Acetobacter sp. A۱۰، از محیط کشت EYB استفاده شد. اثر غلظتهای اولیه اتانول و استیک‌اسید بر تولید استیک‌اسید توسط سویه Acetobacter sp. A۱۰ با کمک محیط‌‌‌های کشت حاوی ۹-۲% اتانول و ۵-۲% استیک‌اسید مورد بررسی قرار گرفت.
یافته‌ها: سویه Acetobacter sp. A۱۰ توانست در شرایط بهینه یعنی دمای C°۳۳، pH برابر ۴ و در فلاسک شیاردار با سرعت ۱۵۰ دور در دقیقه با غلظت اولیه ۴۰% اتانول در مدت ۲۴ ساعت به مقدار ۴۰گرم بر لیتر استیک‌اسید تولید کند. این سویه در دمای C°۳۷ نیز قادر بود در حضور غلظت اولیه ۴% استیک‌اسید و غلظت اولیه ۸% اتانول، استیک‌اسید تولید کند. سرعت فرمنتاسیون در سویه Acetobacter sp. A۱۰ ۵/۲برابر بیش از سویههای مزوفیل بود.
نتیجه‌گیری: سویه Acetobacter sp. A۱۰ در دامنه دمایی متفاوتی نسبت به سویههای مزوفیل دارای فعالیت است و قدرت تحمل اتانول و استیک‌اسید را نیز تا غلظتهای بیشتری دارا است. به‌علاوه، دارای بازدهی بالاتر و نیز سرعت و توان فرمنتاسیون بیشتری است.
دوره ۱۳، شماره ۵۷ - ( ۸-۱۳۹۵ )
چکیده
دوغ یک نوشیدنی سنتی ایرانی است که از طریق تخمیر لاکتیکی شیر پاستوریزه تولید می شود. به منظور شناسایی و جداسازی ریزسازواره های موجود در نمونه های دوغ های صنعتی ایران از روشواکنش PCR و توالی یابیاستفاده شد. نمونه های دوغ مورد آزمون متشکلاز ۱۷ نام تجاری بود. پس از انجام شناسایی مقدماتی با استفاده از روش های مشاهده میکروسکوپی و بیوشیمیایی، برای تایید نتایج حاصل از نمونه ها محیط های کشت خالص تهیه و شناسایی با استفاده از روش PCR و توالی یابی ادامه یافت. براساس نتایج حاصل از توالی خوانی ژن ۱۶S rRNA باکتری های لاکتوباسیلوس (ل. برویس، ل. فرمنتوم، ل. پاراکازئی، ل. گالیناروم) از خانواده باکتری های تولیدکننده اسیدلاکتیک، باسیلوس های اسپوردار گرم مثبت (ب. لیچینه فرمیس، ب. آنتراسیس و ب. سوبتیلیس) و باکتری های تولیدکننده اسیداستیک (استوباکتر تروپیکالیس و استوباکتر ایندونزینسیس) شناسایی شدند. علاوه بر آن براساس نتایج حاصل از توالی خوانی ژن D۱/D۲ ۲۶S rDNA مخمرهای پیشیا فرمنتنس، کریپتوکوکوس مگنوس و ساکارومایسس یونیسپوروس در نمونه های دوغ صنعتی یافت شدند. یافته های این مطالعه نشان داد که علاوه بر باکتری های لاکتیکی غیراستارتری، سایر انواع باکتری ها و مخمرها در نمونه های دوغ صنعتی ایران حضور داشته باشند.
دوره ۱۸، شماره ۱۱۰ - ( ۱-۱۴۰۰ )
چکیده
کشف سویه های جدید با قابلیتهای مفید صنعتی و دارویی و پرهیز از واردات سویههای میکروبی از سه منظر اقتصادی، پدافند غیرعامل و حفظ ذخایر ژنتیکی میکروبی کشور دارای اهمیت فراوان میباشد. حضور و فعالیت میکروبهای مناسب، عاملی ضروری برای موفقیت فرآیندهای تخمیری محسوب میشود. غذاها و نوشیدنیهای تخمیری، یکی از مهمترین و بهترین منابع و زیستبومهای طبیعی برای کشف سویههای مفید میباشد. در این پژوهش، نمونههایی از سرکه خرمای سنتی از بازار کرمان تهیه شد و ویژگیهای فیزیکوشیمایی (pH، اسیدیته، مواد جامد محلول، فنول کل و فعالیت آنتیاکسیدانی)، رئولوژیکی (شاخص قوام و اندیس جریان) و جمعیت میکروبی آن با کمک روشهای مولکولی (ARDRA و توالییابی ژن ۱۶S rRNA) از نظر حضور باکتریهای اسید استیک بررسی شد. حاصل این تحقیق، شناسایی دو گونه از باکتریهای اسید استیک به نامهای استوباکتر پاستوریانوس و کوماگاتئیباکتر اروپائوس بود. علاوه بر این سه باکتری لاکتوباسیلوس، پانیباسیلوس و استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس در نمونههای سرکه مشاهده گردید. از طرف دیگر مشخص شد که نمونههای مختلف سرکه از نظر بار میکروبی و نوع میکروبهای موجود با یکدیگر متفاوت میباشند که رقم خرما، روش تولید و سن سرکه از جمله دلایل احتمالی این تنوع میباشد. در نهایت، به کارگیری باکتریهای اسید استیک شناسایی شده در این پژوهش به عنوان کشت آغازگر برای تولید سرکه میوه پیشنهاد میشود. این باکتریها با کدهای FCC-۱۰۹۷۱ و FCC-۱۰۹۷۳ در کلکسیون میکروبهای غذایی دانشگاه شهید باهنر کرمان ذخیره شدند و قابل سفارش توسط سایر پژوهشگران میباشند.
