---

---

---

---

هدف: آلفا-تالاسمی یکی از شایع‌ترین اختلالات هموگلوبین در جهان محسوب می‌شود و در اکثر موارد در نتیجه ایجاد حذف در یک یا هر دو ژن آلفا-گلوبین اتفاق می‌افتد. حذف‌های شناخته شده آلفا-گلوبین مانند حذف‌های ۷/۳، ۲/۴، ۵/۲۰ کیلوبازی و Med را می‌توان با روش PCR چندگانه تشخیص داد. با این وجود تعدادی از حذف‌های ناشناخته در این ژن وجود دارند که با استفاده از روش‌هایی مانند روش فوق و همچنین روش تعیین توالی قابل تشخیص نخواهند بود. در این تحقیق از روش Real-time PCR به‌منظور تشخیص وجود یا عدم وجود حذف‌های ناشناخته استفاده شده است. مواد و روش‌ها: روش Real-time PCR مبتنی بر استفاده از رنگ سایبرگرین I به‌منظور تکثیر ژن‌های α۱، α۲ و همچنین ژن مرجع CLCN۷ انجام پذیرفت و آنالیز داده‌ها با استفاده از روش مقایسه‌ای چرخه آستانه برای تعیین میزان ژنی انجام شد. نتایج: نتایج به‌دست آمده با استفاده از روش مقایسه‌ای چرخه‌ آستانه نسبت ۱۶/۰±۹۰/۰ را برای افراد نرمال و نسبت ۱۵/۰±۳۲/۰ را برای افراد ناقل حذف هتروزیگوت در ژن‌های α۱ و α۲ گلوبین نشان می‌دهد. همچنین آنالیز منحنی ذوب اختصاصیت تکثیر ژن‌های مورد نظر را تأیید کرد. نتیجه‌گیری: روش Real-time PCR روشی ساده، سریع و مطمئن بوده و می‌توان از آن برای شناسایی حذف‌های ناشناخته در ناقلین آلفا-تالاسمی استفاده نمود.

---

---

هدف: این مطالعه به‏منظور بررسی امکان تشخیص نشانگان داون پیش از تولد با روش Real-Time PCR انجام شد. در این راستا، تعیین روش مناسب برای تخلیص DNA از نمونه‏های آمنیوسیت برای دستیابی به DNA با کیفیت بالا نیز مورد توجه قرار گرفت. مواد و روش‏ها: ابتدا زنان بارداری که در غربالگری از طریق سنجش نشانگرهای بیوشیمیایی و سونوگرافی خطر بالای ابتلای جنین به نشانگان داون را داشتند، به مرکز ﺁمنیوسنتز معرفی شده و از مایع آمنیوتیک آن‏ها نمونه‏گیری شد. تخلیص DNA از ۵۹ نمونه مایع آمنیوتیک با روش‏های مختلف انجام شد که این روش‏ها شامل روش جوشاندن، روش رسوب‏دهی با نمک، دستورالعمل استخراج DNA از خون و بافت با کیت DNPTM (سیناژن)، دستورالعمل استخراج DNA از سلول با کیت DNA Isolation Kit for cells and tissues (Roche)، دستورالعمل استخراج DNA از بافت با کیت MagNa Pure DNA Isolation (Roche) و کیت QIAamp DNA Micro (Qiagen) بودند. سپس کیفیت و کمیت نمونه‏های تخلیص شده به‏وسیله دستگاه اسپکتروفتومتر نانودراپ NanoDrop® ND-۱۰۰۰ ارزیابی شد. واکنش Real-Time PCR با استفاده از رنگ سایبرگرین I (Applied Biosystems, UK) به‏منظور تکثیر اختصاصی ژن‏های DYRK۱A۲ و DSCAM و ژن مرجع PMP۲۲ روی نمونه‏های تخلیص شده انجام شد. آنالیز داده‏ها با استفاده از روش مقایسه‏ای چرخه آستانه برای تعیین میزان ژنی و تعیین تعداد نسخه‏های کروموزوم ۲۱ صورت گرفت. نتایج: این بررسی نشان داد که DNA استخراج شده از نمونه‏های مایع آمنیوتیک با استفاده از کیت QIAamp DNA Micro دارای کمیت و کیفیت مطلوب است. تکثیر اختصاصی ژن‏های هدف و مرجع انجام و تفاوت گروه طبیعی و گروه مبتلا براساس اختلاف در چرخه آستانه مشخص شد. نتیجه‌گیری: تشخیص پیش از تولد با روش Real-Time PCR روی نمونه‏های DNA تخلیص شده از سلول‏های مایع آمنیوتیک با استفاده از کیت Qiagen امکان‏پذیر است. نتایج حاصل با نتایج مشابه حاصل از روش‏های متداول سیتوژنتیک قابل مقایسه است.

---

هدف: سرطان پروستات یکی از شایع‏ترین سرطان‏ها در کشورهای پیشرفته است. در بیشتر موارد مرگ و میر ناشی از سرطان به خاطر پیشرفت متاستازی است، از این‏رو جلوگیری از فرآیند متاستازی ضرورت دارد. سیلیبینین نوعی ترکیب فلاوونوئیدی است که تکثیر سلولی را مهار می‏کند و سبب مرگ سلول‏های سرطان پروستات انسانی می‏شود. در این مطالعه بیان ژن CD۸۲ در سلول‏های PC-۳ تیمار شده با غلظت‏های افزایشی سیلیبینین ارزیابی شد که می‏تواند منجر به افقی تازه در درمان سرطان پروستات باشد. مواد و روش‏ها: در این مطالعه سلول‏های PC-۳ با غلظت‏های متفاوت سیلیبینین به‏مدت ۲۴ ساعت تیمار شدند. LD۵۰ تعیین، RNA با استفاده از ترایزول استخراج و سپس cDNA سنتز شد. آغازگرهای اختصاصی برای ژن‏های CD۸۲ و GAPDH با استفاده از از نرم‏افزار اختصاصی طراحی شد. میزان بیان ژن CD۸۲ نسبت به ژن GAPDH در غلظت‏های مختلف سیلیبینین با استفاده از روش بسیار حساس Real-Time PCR کمّی بررسی شد. نتایج: بیان ژن CD۸۲ در سلول‏های PC-۳ تیمار شده با غلظت‏های ۱۰۰، ۱۵۰ و ۲۰۰ میکروگرم در هر میلی‏لیتر سیلیبینین در مدت ۲۴ ساعت، به‏ترتیب به میزان ۲۶/۰±۹۷/۱ (۰۵/۰>P)، ۲۶/۰±۰۰/۳ (۰۱/۰>P) و ۴۳/۰±۴۸/۳ (۰۱/۰>P) افزایش یافت. نتیجه‏گیری: نتایج حاصل از Real-Time PCR کمّی نشان داد که سیلیبینین احتمالاً می‏تواند سبب کاهش متاستازی در سلول‏های PC-۳، از طریق افزایش بیان ژن مهارکننده متاستاز CD۸۲ شود.

---

هدف: در این مطالعه بیان ژن‏های MDR۱ و hOCT۱ در بیماران مبتلا به لوسمی میلوئیدی مزمن و افراد طبیعی با استفاده از RT-Real Time PCR مطالعه شد. مواد و روش‏ها: برای ارزیابی بیان ژن از سیستم Real-Time PCR با Syber Green Master-Mix استفاده شد. از تعداد ۳۰ بیمار مبتلا به لوسمی میلوئیدی مزمن و ۲۷ فرد سالم نمونه‏گیری شد. نتایج Real Time-PCR به روش سنجش نسبی ارزیابی شد. نتایج: نتایج تحقیق حاضر نشان داد که MDR۱ افزایش بیان معنی‏داری در گروه بیماران تحت درمان با ایماتیب دارد و این افزایش با پیشرفت بیماری مرتبط است و در فازهای تسریع کننده و بلاستیک در مقایسه با فاز مزمن بیماری، افزایش بیان MDR۱ مشاهده می‏شود. در مقابل بیان hOCT۱ تغییر معنی‏داری نسبت به گروه طبیعی نداشت. نتیجه‏گیری: افزایش بیان MDR۱ در غشای سلول سرطانی باعث کاهش غلظت داخل سلولی دارو شده و فعالیت تیروزین کیناز BCR-ABL مهار نشده و سلول به حالت سرطانی باقی مانده و دچار مرگ برنامه‏ریزی شده نمی‏شود و بیماری به طرف فاز تسریع شده و بلاستیک پیشرفت می‏کند. همچنین تغییرات در بیان hOCT۱ به‏عنوان ناقل درون‏دهی داروی ایماتیب می‏تواند بر غلظت داخل سلولی دارو و در نهایت، بر نتیجه درمان تأثیرگذار باشد که در این مطالعه بیان ژن hOCT۱ متغیر بود و تغییرات معنی‏داری مشاهده نشد.

---

هدف: برای نگهداری DNA میکروارگانیسم‏ها از روش‏های سنتی نگهداری در دمای پایین ۴،۲۰- و۸۰- درجه سانتی‏گراد استفاده می‏شود. کارت DBC یک روش نوین نگهداری DNA در دمای اتاق است. پ‍‍ژوهش حاضر به‏منظور بررسی پایداری DNA باکتری و تعیین بهترین روش نگهداری DNA روی کارت نگهداری DNA طراحی شد. مواد و روش‏ها: از یک جفت آغازگر از قسمت حفاظت شده دومین ۱۶ srRNA برای شناسایی اشریشیا کلی استفاده شد و چهار نوع مختلف نمونه باکتریایی شامل سوسپانسیون باکتری، DNA خالص باکتری به روش فنل- کلروفرم، باکتری لیز شده با بافر لیز کننده و DNA باکتری با روش جوشاندن تهیه و در روی کارت جداگانه ریخته و در دمای اتاق خشک شد. سپس در زمان‏های ۳ ،۵ و ۷ ماه پایداری DNA باکتری اشریشیا کلی با دو روش مولکولی PCR مرسوم با تعداد ۱، ۲، ۳ دیسک (به قطر ۱ میلی‏متر) به‏عنوان منبعی از DNA باکتری و Real-Time PCR بررسی شد. نتایج: DNA باکتری پس از هفت ماه روی یک دیسک از کارت نگهداری DNA پایداری خود را حفظ نمود و حتی یک پانچ از دیسک به‏عنوان منبع DNA کافی بود. اما نتایج بررسی حاضر نشان داد که سوسپانسیون باکتری بهترین روش نگهداری طولانی مدت DNA باکتری روی کارت نگهداری DNA است. نتیجه‏گیری: در روش‏های سنتی نگهداری DNA، پس از منجمد و ذوب شدن DNA کیفیت آن کاهش می‏یابد اما در روش کارت نگهداری DNA کیفیت DNA برای زمان طولانی‏تر حفظ می‏شود و علاوه برآن این روش مزایایی مانند آسانی در کارکردن با نمونه، قیمت پایین، تخلیص سریع‏تر و در نهایت کاهش آلودگی فردی و محیطی را دارد.

---

سرطان معده یکی از شایع­ترین سرطان­ها در جهان است. درمان­های رایج این بیماری، گران قیمت بوده و آثار جانبی شدیدی ایجاد می­کند. بنابراین درمان با ترکیبات طبیعی و عوامل درمانی شناخته شده یا ترکیبی از هر دو گروه از این عوامل می­تواند به عنوان درمان جایگزین مؤثری مطرح شود. پی-کوماریک اسید  و متفورمین در زمره چنین درمان­های جایگزین ضدسرطانی هستند. گذار اپیتلیالی-مزانشیمی (EMT) یک فرایند چندمنظوره است که نقش مهمی را در سرطان معده ایفا می­کند. این فرایند شامل شبکه­ای پیچیده از نشانگرهای زیستی است که در آغاز سرطان معده و در متاستاز آن ایفای نقش می­کنند. در نتیجه، عواملی که بیان نشانگرهای EMT را کاهش دهند، می­توانند به صورت بالقوه به عنوان عوامل ضدسرطان معده مطرح شوند. از آنجا که تأثیر پی-کوماریک اسید ، متفورمین و ترکیب آنها برروی بیان نشانگرهای گذار اپیتلیالی-مزانشیمی ZEB۱، Snail۲، Vimentin و VEGFA مورد بررسی قرار نگرفته بود، هدف مطالعه پیش روی، ارزیابی این تأثیرات بود. آزمون MTT اثر کشندگی یاخته­ای ۴۸ ساعته
پی-کوماریک اسید و متفورمین را در دودمان سلولی AGS نشان داد. Real-time PCR برای ارزیابی تغییرات در سطوح بیان ژنهای دخیل در فرایند گذار اپیتلیالی-مزانشیمی بعد از تیمارهای ۴۸ ساعته، مورد استفاده قرار گرفت. ترکیب پی-کوماریک اسید و متفورمین بیان ژن­های ZEB۱ و Vimentin را در غلظت­های غیرکشنده به طور معناداری کاهش داد. بنابراین این دو ترکیب را می­توان به عنوان نامزدهای بالقوه­ای برای مطالعات بیشتر در زمینه مبارزه با سرطان معده در نظر گرفت.

---

هدف: ویروس سیتومگال انسانی بیماری‏زای اصلی ای است که سلامت بیماران دریافت کننده پیوند سلول های بنیادی خون‏ساز را تهدید می کند. برای تشخیص و پایش عفونت ویروس سیتومگال انسانی در دریافت کنندگان پیوند از روش های به‏خصوصی استفاده می شود. پژوهش حاضر با هدف بررسی کارایی روش های آنتی ژنمی pp۶۵ و PCR کیفی در پایش ویروس سیتومگال در این بیماران انجام شد. مواد و روش ها: تعداد ۱۷۹ نمونۀ بالینی از ۴۱ بیمار بررسی شد. در این مطالعه از یک PCR کیفی خانگی معتبر شده و از یک روش آنتی‏ژنمی تجاری استفاده شد. در نهایت نتایج به‏دست آمده به وسیلۀ یک روش Real-time PCR کمّی به عنوان استاندارد طلایی ارزیابی شد. نتایج: عفونت ویروس سیتومگال انسانی در ۸/۲۶ درصد و ۶/۴۲ درصد از بیماران به‏ترتیب بر‏اساس روش های آنتی ژنمی و PCR کیفی مشاهده شد. از مجموع ۱۷۹ نمونه بالینی، ۸/۵۰ درصد به‏وسیلۀ هر دو روش منفی بود و ۲/۲۱ درصد به‏وسیلۀ هر دو روش مثبت شد. از سوی دیگر؛ ۳/۲۶ درصد نمونه ها منحصراٌ به‏وسیلۀ PCR کیفی نتیجه مثبت را نشان داد و ۷/۱ درصد تنها به‏وسیله روش آنتی ژنمی، مثبت شد. مقایسه نتایج به‏دست آمده با روش Real-time PCR نشان داد که روش PCR کیفی دارای حساسیت بیشتری نسبت به روش آنتی ژنمی است (۷/۹۸ درصد در مقابل ۷/۴۵درصد). با این وجود ویژگی هر دو روش با هم برابر بود (۸/۹۶ درصد). به علاوه نتایج کمّی حاصل از روش آنتی ژنمی دارای همبستگی مناسبی با روش Real-time PCR است (۰۰۰۱/۰ >P ۷۱۵/۰R=). نتیجه گیری: هر دو روش آنتی ژنمی و PCR کیفی دارای نقایصی خاصی در تشخیص مؤثر عفونت ویروس سیتومگال انسانی است. از این‏رو به نظر می رسد مدیریت مناسب عفونت ویروس سیتومگال انسانی در بیماران پیوندی نیازمند روش های حساس کمّی دیگری همچون qPCR است.

---

هدف: امروزه ویروس هپاتیت C به‌عنوان یک مشکل سلامت در تمام دنیا مطرح است. عفونت ویروس هپاتیت C در اکثر موارد مزمن می‌شود و در ادامه به سمت فیبروز و سیروز و کارسینومای سلول‌های کبدی پیش می‌رود. بسیاری از تغییرات در سلول به واسطه پروتئین‌های ویروسی صورت می‌گیرد. هدف از این پژوهش، ارزیابی تأثیر پروتئین مرکزی ویروس هپاتیت C بر القای روند فیبرزایی در سلول است. مواد و روش‌ها: در این پژوهش از رده سلولی LX-۲ که از منشأ سلول‌های ستاره‌ای کبد است، استفاده شد. پلاسمید بیان کننده پروتئین مرکزی ویروس هپاتیت C به سلول‌ها ترانسفکت شد. پس از ۷۲ ساعت، استخراج RNA و پس از تیمار با DNase، cDNA تولید شد. سلول‌های کنترل مثبت نیز با هورمون فیبروتیک لپتین تیمار شدند. در آخر با استفاده از روشReal-Time PCR میزان بیان ژن اکتین آلفای عضله صاف اندازه‌گیری شد و مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. نتایج: یافته‌ها نشان دادند که پروتئین مرکزی ویروس هپاتیت C باعث افزایش بیان معنی‌دار در بیان ژن اکتین آلفای عضله صاف می‌شود (۰۵/۰ >P). بیان ژن اکتین آلفای عضله صاف در سلول‌های تیمارشده با لپتین بیشتر از سلول‌های تیمارشده با core ویروس هپاتیت C بوده است. نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های به‌دست آمده، عفونت ویروس هپاتیت C عامل مؤثر در پیشبرد هپاتیت مزمن به سمت فیبروزه شدن بافت کبد است و در این میان، پروتئین Core ویروس هپاتیت C می‌تواند مسیر فیبرزایی در هپاتیت ویروسی را القا کند.  

---

ذرت و سویا بیشترین سطح کشت تراریختگی را در دنیا به خود اختصاص داده اند. با توجه به افزایش واردات سویا و ذرت به ایران و همچنین به دلیل استفاده از روغن های محصولات استراتژی در شیر خشک و غذای کودک، لذا ردیابی تراریختگی در مواد غذایی فرآوری شده با تکنیک Real-time PCR یک نیاز اساسی می باشد. ابتدا ۴۰ نمونه غذای کودک و شیر خشک از داروخانه ها و سوپر مارکت های شهر تهران جمع آوری شد. همه نمونه با استفاده از کیت DNA آزما اکسیر پژوه استخراج شدند و بررسی کمی غلظت اسید نوکلئیک با دستگاه نانودراپ انجام شد. سپس برای بررسی کیفی استخراخ DNA انجام شده، تست PCR ژن های کنترل داخلی برای سویا(Lectin) و ذرت(Zein) گذاشته شدند. سپس با تکنیک Real-time PCR حضور ژن تراریخته CaMV۳۵S بررسی گردید و نتایج به دست آمده از حضور ژن تراریخته در ۲,۵ ٪ نمونه غذای کودک و ۱۰ ٪ نمونه در شیر خشک را نشان دادند. بنابراین در این مقاله میزان نفوذ ژن تراریخته در غذای کودک و شیر خشک مورد بررسی قرار گرفته است.
 

---

کرم طوقه‏بر، Agrotis segetum، یکی از آفات مهم بسیاری از محصولات زراعی و سبزیجات در سراسر دنیا است. شناسایی مورفولوژیکی گونه‏های Agrotis اغلب براساس خصوصیات افراد بالغ بوده و کلیدهای شناسایی برای مراحل نابالغ غالبا موجود نیست. در تجارت بین‏المللی، در ایستگاه‏های قرنطینه غالبا مراحل نابالغ آفات یافت شده که همین امر شناسایی مورفولوژیک آنها را دچار چالش می‏کند. برای شناسایی سریع و دقیق همه مراحل زیستی A. segetum، روش TaqMan real-time PCR بر اساس ژن میتوکندریایی COI مورد استفاده قرار گرفت. تمامی نمونه‏های A. segetum (شامل مراحل زیستی مختلف) شناسایی شدند و در آزمون‏های اختصاصیت، در هیچ یک از ۵ گونه دیگر Agrotis واکنش متقابلی مشاهده نشد. آزمایشات کاملا تکرارپذیر و قابل اعتماد بودند. آزمایشات با نمونه‏های له شده و استفاده از آنها به عنوان DNA الگو، به خوبی انجام شد که نشان‏دهنده این موضوع بود که سهولت آزمایش با حذف مرحله استخراج DNA قابل افزایش است. این روش، با در نظر گرفتن سرعت، کارایی و همچنین حساسیت، روشی مناسب برای شناسایی تمام مراحل زیستی A. segetum می‏باشد.

---

زنگ سیاه که توسط قارچ (Pgt) Puccinia graminis f.sp. tritici ایجاد می­شود، یکی از بیماری­های مهم گندم با اپیدمی های مخرب گزارش شده در ایران و جهان می­باشد. در تحقیق حاضر برخی از نمونه­های ژنتیکی گندم بومی ایران در گلخانه و در مرحله گیاهچه­ای نسبت به پاتوتیپ جدیدی از نژاد Ug۹۹، TTSSK، که از ایران جمع آوری شده بود، مورد ارزیابی قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل با استفاده از نشانگرهای مولکولی به منظور شناسایی تعدادی از ژن­های مقاومت موجود در نمونه­های ژنتیکی مقاوم انجام شد. نتایج نشان داد که ژن­های مقاومت Sr۲۲، Sr۳۵ و SrWeb عامل بروز مقاومت در ژنوتیپ­های مقاوم بررسی شده می­باشند. سپس، ژنوتیپ­های حساس که در مرحله بلوغ مقاومت نشان داده بودند، به منظور ردیابی حضور ژن Sr۲ مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج این بررسی نشان داد که برخی از این نمونه­های ژنتیکی حامل ژن(های) مقاومت در مرحله بلوغ دیگری به جز Sr۲ می­باشند. در بخش دیگری از تحقیق به منظور ارزیابی تغییرات بیان ژن دفاعی در تعاملات سازگار و ناسازگار، از رقم موروکو (حساس) و نمونه ژنتیکی KC-۴۴۰ (مقاوم) استفاده شد. نمونه برداری صفر، ۱۲، ۱۸، ۲۴ و ۷۲ ساعت پس از مایه زنی با جدایه Pgt و آب به عنوان شاهد، انجام شد. بیان ژن بتا-۱ و ۳ گلوکاناز با استفاده از آغازگرهای qGLU-S و qGLU-AS و همچنین ژن­های ۱۸SrRNA، بتا توبولین و EF۱-α به عنوان کنترل داخلی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد در تعامل ناسازگار بیان ژن دفاعی، ۲۴ ساعت پس از مایه­زنی افزایش یافت اما در تعاملات سازگار، سطح بیان ژن ۱۲ ساعت پس از مایه­زنی به حداکثر میزان خود رسید و سپس ۱۸ ساعت پس از مایه­زنی به شدت کاهش یافت. بر این اساس، بیان ژن دفاعی بتا-۱ و ۳ گلوکاناز در تعاملات سازگار نسبت به تعاملات ناسازگاز سریع­تر اتفاق می افتد، اما مقدار بیان این ژن نسبت به تعاملات ناسازگار کمتر است.

---

از زمان تجارتی شدن گیاهان تراریخته در ۱۹۹۶، مساحت زیر کشت گیاهان بیوتک (زیست-تکنیک ) به طور پیوسته ای در حال گسترش است. مصرف کنندگان اروپایی به طور مشخصی در مورد ژن های ترازیخت در محصولات غذایی مشکوک بوده اند و اتحادیه اروپا (EU) در این باره مقررات بسیار پیچیده ای به کار بسته است. انجام تجزیه و تحلیل مواد غذایی نیازمند توسعه و بهبود روش های تشخیص برای ردیابی در چارچوب قانونی و پاسخ دادن به نیازهای مصرف کنندگان است. در دهه گذشته، روشهای مبتنی بر real-time PCR (واکنش زنجیره ای پلیمراز) روش انتخابی برای بسیاری از آزمایشگاه ها بوده است، ولی به دلیل های مختلف، روش های مبتنی بر End-Point PCR همچنان مورد استفاده قرار می گیرند. در این پژوهش، ۷۳ نمونه مواد غذایی و علوفه ای برای تعیین حضور اجزای معمولی ساختار ژن های تراریخته Cauliflower Mosaic Virus ۳۵S promoter (P-۳۵S) و Agrobacterium tumefaciens Nopaline Synthase Terminator (T-NOS) با استفاده از روش های مبتنی بر End-Point PCR مورد تجزیه قرار داده شد. این نمونه ها قبلا با روش تایید شده مبتنی بر real-time PCR برای تشخیص همان اجزای ژن های تراریخته مورد آزمون قرار گرفته بودند. مقایسه حساسیت روش های مزبور نشان داد که روش های مبتنی بر real-time PCR ارجحیتی انکار نشدنی دارند. عامل مهمتر در این موارد اختصاصی بودن (specificity) است و نیز این واقعیت که فهرست تایید شده ارگانیسم های تغییر ژنتیکی یافته (GMO) به طور پیوسته در حال افزایش است چنین ایجاب می کند که دستورالعمل روش های تشخیص به روز باشد. با در نظر گرفتن روند افزایشی GMO ، مهم است که به بهبود و تخصصی کردن روشهای تشخیص GMO توجه بیشتری معطوف شود.