جستجو در مقالات منتشر شده


۱۲ نتیجه برای Mirna
مقایسه تغییرات بیانی تعدادی از Mirna ها در گیاهچه ی گندم
بهرام محمدسلطانی، حسین سماواتیان،
دوره ۸، شماره ۱ - ( ۱-۱۳۹۶ )
چکیده
miRNA‌ها گروه جدیدی از ژن‌های تنظیمی هستند که بیان ژن‌های هدف را در یوکاریوت‌ها کنترل می‌کنند. در تحقیق حاضر، تغییرات بیانی پنج miRNA شامل tae-miR۱۵۶،tae-miR۱۵۹ ،tae-miR۱۶۷ ،tae-miR۱۷۱ و tae-miR۳۹۳که در پاسخ به بیمارگرهانقش دارند، در روند رشد برگ گیاهچه‌ی گندم رقم Taichung ۲۹بررسی شد. از آنجا که گیاهچه ۱۰ تا ۲۰ روزه گندم در تحقیقات واکنش گیاه به بیمارگرها مورد استفاده قرار می‌گیرد، هدف پژوهش حاضر بررسی تغییرات بیانی این miRNA‌ها در دوره زمانی مذکورو بصورت مستقل از بیماری است، ابتدا گندم در شرایط گلخانه کشت،و ۱۰، ۱۱، ۱۳، ۱۷ و ۲۰ روز پس از کاشت، برگ گندم‌هابرای استخراجRNA و سنتز ‌cDNAاستفاده شد. سپس تغییرات بیانی miRNA‌ها با روش qRT-PCR بررسی شد. بررسی‌ها افزایش بیانtae-miR۱۵۶و tae-miR۱۵۹را تا روز هفدهم رشد و سپس کاهش شدید را نشان می‌دهند. از طرفی بیان tae-miR۱۶۷وtae-miR۳۹۳ و tae-miR۱۷۱ روندی افزایشی را از حوالی روز ۱۳ رشد نشان میدهند. این نتایج پیشنهاد میکند که درفاصله زمانی روزهای ۱۳ تا ۱۷ تغییرات بنیادین فیزیولوژیکی در گندم رقم۲۹Taichung در حال وقوع است که متاثر از نحوه عمل miRNA هاست. از آنجا که عمده اهداف ژنی این miRNA ها ناشناخته هستند، تحلیل این تغییرات تنها بر اساس معدود اهداف شناخته شده، پیشنهادکننده تطابق تغییرات بیانی این miRNA ها و اهدافشان در مسیرهای پیام رسانی، بویژه مسیر اکسین می‌باشد. همچنین، با توجه به الگوی حفاظت شدگی توالی‌های پیش ساز miRNA ها، کد شدن miR* های کارآمد توسط پیش سازهای tae-miR۱۵۹, tae-miR۳۹۳ , tae-miR۱۵۶ نیز پیشنهاد می شود.
داده‌کاوی به‌عنوان ابزاری برای شناخت Mirnaهای تنظیم‌کننده بنیادینگی، متاستاز و مقاومت به دارو در سرطان معده
مهناز عظیمی، مهسا رحیمی، مرضیه ابراهیمی، مهدی توتونچی،
دوره ۱۰، شماره ۲ - ( ۴-۱۳۹۸ )
چکیده
سرطان معده پنجمین سرطان شایع در جهان است. به نظر می‌رسد که سلول‌های بنیادی واقع در تومور از خاصیت جاودانگی برخوردار بوده و مسئول مقاومت به درمان، بازگشت تومور و متاستاز باشند. امروزه مشخص شده است که miRNAها که از دسته RNAهای کوچک غیرکدکننده هستند نقش مهمی در تنظیم فعالیت سلول‌‎های بنیادی سرطان دارند. بنابراین هدف مطالعه مروری حاضر، معرفی miRNAهایی است که در تنظیم هر سه خصوصیت بنیادینگی، متاستاز و مقاومت به دارو دخیل هستند. با شناسایی این miRNAها، می‌توان از آنها به‌عنوان نشانگرهای زیستی در تشخیص و هدف‌گیری به‌منظور درمان هرچه بهتر سرطان بهره برد. در این مطالعه با استفاده از مرور سیستماتیکی و داده‌کاوی، هفت miRNA شامل miR-۱۰۰، miR-۱۰۷، miR-۱۹b، miR-۳۰a، miR-۲۷a، miR-۲۳a و miR-۳۴a به دست آمد که قادر به تنظیم هر سه مسیر بنیادینگی، متاستاز و مقاومت به دارو در سرطان معده بودند و همچنین ۵۲ عدد ژن هدف به دست آمد که از مهم‌ترین ژن‌های آن می‌توان به AXL، CD۲۴، CD۴۴، SIRT۱، NOTCH۲، NOTCH۱، CDK۶ و MYC اشاره کرد که در تنظیم چندین فرآیند زیستی دخالت دارند.

بررسی بیان و اثر SPTBN۴-miR۱ در روند تمایز عصبی سلول‌های NT۲
فهیمه‌سادات حسینی، بهرام محمدسلطانی، حسین بهاروند، سامان حسینخانی،
دوره ۱۰، شماره ۴ - ( ۹-۱۳۹۸ )
چکیده
ژن SPTBN۴ از اعضای خانواده پروتئینی اسپکترین در فرآیندهای مختلف سلول از جمله چرخه سلولی، تکوین سلول‌های عصبی و غیره نقش ایفا می‌کند. اخیراً یک miRNA جدید در این ژن SPTBN۴ پیدا شده که در پایگاه NCBI به ثبت رسیده است. هدف از مطالعه حاضر، بررسی بیان این miRNA، با نام SPTBN۴-miR۱ در روند تمایز سلول‌های بنیادی کارسینومای جنینی NT۲ و همچنین بررسی اثر بیش‌بیانی آن بر روند تمایزی این سلول‌ها است. نتایج RT-qPCR بیانگر آن بود که SPTBN۴-miR۱-۵p و SPTBN۴-miR۱-۳p در روند تمایز عصبی افزایش بیان معنی‌داری را از روز سوم شروع و تا روزهای ۸ و ۱۴ تمایزی نشان می‌دهند. سپس، بعد از بیش بیان پیش‌ساز SPTBN۴-miR۱ در سلول‌های NT۲ و تیمار با رتینوئیک‌اسید، بررسی بیان مارکرهای پرتوانی و تمایزی، بیانگر نقش SPTBN۴-miR۱-۵p و SPTBN۴-miR۱-۳p در پیشبرد تمایز و خروج از حالت پرتوانی بود. به نظر می‌رسد با انجام مطالعات بیشتر و پیداکردن اهداف احتمالی این miRNAها، می‌توان به یک مارکر تمایزی دست یافت و از آن برای بهبود روند تمایز بهره برد.


دوره ۱۲، شماره ۳ - ( ۵-۱۴۰۳ )
چکیده

بررسی نقش miR-۱۲۲۶-۳p در سرطان پستان
زهرا محمدزاده، بهرام محمد سلطانی، فروزنده محجوبی، پریسا حسین پور،
دوره ۱۲، شماره ۴ - ( ۹-۱۴۰۰ )
چکیده
سرطان پستان یکی از اصلی ترین دلایل مرگ وابسته به سرطان در زنان کل دنیا به حساب می آید. در ایران سرطان پستان در جایگاه نخست سرطانهای شناخته شده در زنان با اختصاص دادن ۲۴,۴% از کل بدخیمی ها به خود قرار می گیرد. در حال حاضر زیاد بودن عوامل اتیولوژیک و همچنین پیچیدگی سرطان پستان از مهمترین چالش های پیشگیری و درمان سرطان پستان به شمار می آیند. تومورزایی سرطان پستان بعنوان یک فرآیند چند مرحله ای تعریف می شود که طی آن سلول نرمال وارد تغییرات بدخیم شده و تا تبدیل به تومور پیشرفته حاصل از تجمع تغییرات ژنتیک و اپی ژنتیک پیش می رود  از طرفی بسیاری از مطالعات نقش مسیرهای پیام دهی در سرطان پستان را نشان داده اند.  ژن EGFR در سرطان پستان بیش بیان می شود. جفت شدن EGFR/HER۲ از طریق فعال کردن مسیر سیگنالدهی PI۳K/AKT پیشرفت سرطان پستان را القا می کند.
microRNAها ریز RNAهای کوچک غیر کد کننده درون زادی هستند که بیان ژن را در مرحله نسخه برداری و پس از نسخه برداری تنظیم می کنند. جفت شدن ناکامل microRNAها با نواحی از ناحیه ۳ʼ ترجمه نشونده ژنهای هدفش منجر به سرکوب ترجمه یا تجزیه mRNA می شود. آنها با کنترل بیان صدها ژن نقش های مهمی در فرآیندهای سلولی از جمله تکثیر سلولی، تمایز، مرگ برنامه ریزی شده سلولی و تکامل به عهده دارند. این مطالعه نشان دهنده اثر سرکوبگر تومور miR-۱۲۲۶-۳p از طریق هدف قرار دادن انکوژن EGFR در سرطان پستان را نشان میدهد. 
بررسی بیوانفورماتیک Mirna های دخیل در بیماری از کار افتادگی زودرس تخمدان (POF)
پارسا تفضلی، هانیه مطهری راد، سیده فاطمه سیادت، روح الله فتحی، مهری مشایخی،
دوره ۱۲، شماره ۴ - ( ۹-۱۴۰۰ )
چکیده
هدف مطالعه: نارسایی زودرس تخمدان[۱](POF) یکی از مهمترین بیماریهای تولید مثلی در خانم های زیر ۴۰ سال بوده که با ایجاد عوارض کوتاه مدت و بلند مدت بر کیفیت زندگی و طول عمر این افراد موثر است.
بیمار طی  این بیماری از مراحلی همچون بی کفایتی زودرس تخمدان ها (POI)[۲]و کاهش ذخیره تخمدانی (DOR)[۳] عبورکرده، در مراحل ابتدایی بیماری بازده عملکردی تخمدان ها کاهش یافته  (POI)و در ادامه و با پیشرفت بیشتر بیماری، بیمار دچار کاهش ذخیره تخمدان و کاهش بیشتر عملکرد و از کار افتادگی زودرس و در نهایت از کارافتادگی کامل تخمدان ها و یا POF آنها می شود. عوامل متعددی از جمله عوامل ژنتیکی در ایجاد این بیماری دخالت دارند. بررسی های ژنتیکی نشان داده است که ژن های متعددی در بروز این بیماری نقش دارند. بخشی از تنظیم بیان این ژن ها، بر عهده عوامل ژنتیکی کوچکی به نام miRNA ها می باشد.
مواد و روش ها: در مطالعه حاضر، اطلاعات بیوانفورماتیکی miRNA های دخیل در این بیماری مورد بررسی قرار گرفته است. بدین منظور از پایگاه های داده ژنتیکی از جمله UCSC، NCBI، KEGG، MIRBASE، TARGET SCAN، STRING و ... جهت دسترسی به ژن های دخیل در این بیماری، ارتباط ساختاری و عملکردی، مسیرهای پیام رسانی و miRNA تنظیم کننده آن استفاده گردید.
نتایج و نتیجه‌‎گیری: نتایج این مطالعه، حاکی از آن است که سه عامل miRNA-۱۸۷، miRNA-۳۳b و miRNA-۳۳a در ایجاد و پیشرفت این بیماری بسیار موثر می باشند.
 
[۱] Premature Ovarian Failure
[۲] Primary ovarian insufficiency
[۳] Diminished ovarian reserve

شناسایی و کشف microRNAهای جدید در ژنوم انسان

دوره ۱۸، شماره ۱ - ( ۱-۱۳۹۴ )
چکیده
گرچه بیش از ۹۸ درصد ژنوم مهره‌داران رونوشت‏برداری می‌شود، ولی اغلب آن به پروتئین ترجمه نشده و RNA غیر کد کننده محسوب می‌شود. miRNAها دسته‌ای از RNA‌های غیر کد کننده است که طولی در حدود ۲۲ نوکلئوتید دارد و در تنظیم بسیاری از فرآیندهای سلولی از جمله رشد، تکثیر، تمایز، چرخه سلولی، مرگ سلولی برنامه‏ریزی شده و متابولیسم نقش دارد. همچنین نقش این مولکول‌ها در ایجاد بسیاری از بیماری‌های انسانی از جمله انواع مختلفی از سرطان‌ها و اختلالات قلبی عروقی به اثبات رسیده است. کشف و تعیین عملکرد miRNA‌های جدید دستاورد بسیار مهمی محسوب می‌شود. miRNAهایی که بیان کمی دارد یا در زمان یا بافت خاصی بیان می‌شود با روش‌های آزمایشگاهی رایج به راحتی شناسایی نمی‌شود. بنابراین نرم‌افزارهای بیوانفورماتیکی زیادی برای پیش‌بینی وجود ساختارهای شبه پیش‌سازهای miRNA در ژنوم انسان طراحی شده است. همچنین نرم‌افزارهایی طراحی شده‌است که با پیش‌بینی ژن‌های هدف miRNA راه را برای درک عملکرد این عوامل در سلول هموار می‌سازد. در مقاله حاضر تلاش می‌شود که روش‌های کارآمد بیوانفورماتیکی و آزمایشگاهی که برای پیش‌بینی و کشف miRNAهای جدید و اهداف ژنی آن‌ها در ژنوم انسان استفاده می‌شود، معرفی شود.
میکروRNAهای کبدی و نقش آن‌ها در ژنوتیپ‌های مختلف عفونت ویروس هپاتیت C

دوره ۲۰، شماره ۴ - ( ۱۰-۱۳۹۶ )
چکیده
ویروس هپاتیت C، یکی از علل اصلی سیروز و سرطان کبد در سراسر جهان است. قابل قبول‌ترین رژیم دارویی در درمان بیماران مبتلا به عفونت ویروس هپاتیت C استفاده از درمان ترکیبی پلی‏اتیلن گلیکول- اینترفرون به‌همراه ریباورین است. مطالعات متعددی نشان داده‌است که به‌دنبال استفاده از رژیم دارویی فوق به‌عنوان رژیم دارویی استاندارد، درصد نسبتاً کمی از مبتلایان به ژنوتیپ‌های ۱ و ۴ ویروس به حالت پاسخ‌های ویروسی پایدار (SVR) (حذف دائم ویروس) می‌رسند (۴۲-۴۶ درصد) این در حالیست که میزان پاسخ‌های ویروسی پایدار در مورد ژنوتیپ‌های ۲ و ۳ ویروس به مراتب بهتر است (۷۶-۸۲ درصد). در مجموع، زمان مناسب برای رسیدن به پاسخ‌های ویروسی پایدار در مورد ژنوتیپ‌های ۱ و ۴ یک سال است در حالی که طول این مدت در ژنوتیپ‌های ۲ و ۳ حدود ۶ ماه است. از سال ۲۰۱۱ استفاده از داروهای ضد ویروسی با عملکرد مستقیم علیه ویروس هپاتیت C برای درمان بالینی آغاز شد که به‌طور مستقیم پروتین‌های کد شده توسط ویروس را مورد هدف قرار می‌دهند. نسل اول مهارکننده‌های "پروتئازHCV NS۳/۴A " مانند تلاپریویر (Telaprevir) سبب افزایش پاسخ ویروسی پایدار در بیماران مبتلا به ویروس هپاتیت C شد. با وجود پتانسیل بالقوه این داروها، رژیم درمانی مذکور با عوارض جانبی شدید همراه است. برای بیماران مبتلا به ویروس هپاتیت C که به درمان سخت جواب می‌دهند، گزینه‌های درمانی بیشتری مورد نیاز است. مطالعات بیشتر برای اثر بخشی و کاهش آثارجانبی داروها نگاه‌ها را به سمت دنیای مولکولی و میکروRNAها سوق داد. میکروRNAها، نقش مهمی در استقرار عفونت ویروس هپاتیت C که در تکثیر ویروس مؤثر است. در مطالعه مروری حاضر تلاش شده است که از یک طرف عفونت ویروس هپاتیت C، میکروRNAها، بیوژنز آن‌ها و سایر موارد بررسی شود و از طرف دیگر نقش میکروRNAها در چرخه تکثیر HCV ونیز ژنوتیپ‌های مختلف ویروس مورد بحث قرار می‌گیرد.
شناسایی میکرو آر ان ای های جدید و محافظت شده در توالی های برچسب دار و نشان دار شده مرغ (Gallus gallus)

دوره ۲۲، شماره ۳ - ( ۱-۱۳۹۹ )
چکیده
میکرو آر ان ای ها و سایر آر ان های غیر کد کننده کوچک نقش مهمی در تنظیم بیان ژن ها چه در مرحله پس از رونویسی و چه در مرحله ترجمه آر ان ای پیامبر در یوکاریوت هابازی می کنند. در این مطالعه، ۱۹۲۰۲۰ از EST های جوجه برای یافتن میکرو آر ان ای ها تجزیه شدند. تعداد ۲۱۲۹۸ میکرو آر ان ای شناخته شده در این تجزیه شناسایی شدند که مربوط به ۱۱۴ گونه از جانوران هستند. تعداد ۶۰ کاندید میکرو آر ان ای احتمالی شناسایی شدند در نتیجه چهار میکرو آر ان ای جدید در بین این کاندید ها معرفی شدند که شامل: gga-miR-۹۲a، gga-miR۲۴۳۸، gga-miR-۲۹۷۰-۵p و gga-miR-۲۹۷۰-۳p بودند. این میکرو آر ان ای های جدید متعلق به خانواده های miR-۹۲، miR-۲۴۳۸و miR-۲۹۷۰ هستند. ژن های هدف این میکرو آر ان ای ها نیز پیش بینی گردید به طوری که ۶۷۸، ۴۲۲،۱۷۱ و ۱۱۰ ژن هدف به ترتیب برای gga-miR-۹۲a، gga-miR۲۴۳۸، gga-miR-۲۹۷۰-۵p و gga-miR-۲۹۷۰-۳p پیدا شد. بسیاری از این ژن های هدف در فرآیندهای زیستی مختلف مانند سیستم ایمنی، تنظیم بیوسنتز cAMP، تنظیم فعالیت سیکلاز و لیاز نقش داشتند. تجزیه فیلوژنتیکی gga-miR-۹۲a و gga-miR-۲۹۷۰ نشان داد که ارتباط نزدیکی میان جوجه و Taeniopygia guttata وجود دارد در حالی که gga-miR-۲۴۳۸ شباهت بسیار زیادی با bta-miR-۲۴۳۸ در Bos Taurus دارد. مطالعه حاضر برای اولین بار جهت جستجوی میکرو آر ان ای ها در داده های EST جوجه انجام شد.
 
سنجش لوسیفراز روشی برای نشان‌دادن صلاحیت میکروRNA let-۷bانتخابی در سرکوب تکثیر ویروس هپاتیت C

دوره ۲۳، شماره ۲ - ( ۱-۱۳۹۹ )
چکیده
اهداف: توسعه عوامل ضدویروسی جدید رویکردی مناسب برای ریشه‌کن‌شدن عفونت هپاتیت C است. به‌دلیل عدم وجود مدل‌های حیوانی مناسب همواره سدی برای ارزیابی مناسب ترکیبات ضدویروسی در محیط زنده وجود دارد. توجه روزافزون به microRNAها نقطه قوت جدیدی در درمان‌های ضدویروسی محسوب می‌شود. هدف از مطالعه حاضر، استفاده از سنجش لوسیفراز برای تایید میان‌کنش بین miRNA و RNA ژنومی ویروس هپاتیت C (HCV) ژنوتیپ ۱b به‌منظور سرکوب تکثیر این ویروس است.
مواد و روش‌ها: قطعات ژنومی NS۵B از ژنوم ویروس هپاتیت C به‌عنوان ناحیه MRE درون وکتور psiCHECK-۲-TM ساب‌کلون شد. بیان نسبی وکتورهای لنتی‌ویروس بیان‌کننده miRNA در سلول Huh۷,۵ از طریق میکروسکوپ فلورسانس و real-time PCR ارزیابی شد. لنتی‌ویروس بیان‌کننده let-۷b به سلول‌های Huh۷,۵ ترانسداکت شد. NS۵B-psiCHECK-۲-TM (MRE) به سلول Huh۷,۵ مورد نظر ترانسفکت شد. به کمک کیت سنجش دوگانه لوسیفراز بیان نسبی لوسیفراز اندازه‌گیری شد.
یافته‌ها: با استفاده از لنتی‌ویروس‌های بیان‌کننده let-۷b شرایط بیان بالا و دایمی از let-۷b در سلول مورد نظر ایجاد شد. از سوی دیگر اتصال اختصاصی توالی پاسخ دهنده (NS۵B) به میکروRNA let-۷b با کاهش نور لوسیفراز نشان داده شد.
نتیجه‌گیری: برای حفظ بیان بالا و پایدار میکروRNAها در سلول از وکتورهای لنتی‌ویروس استفاده می‌شود. استفاده از سنجش لوسیفراز یکی از مناسب‌ترین روش‌های تایید میان‌کنش بین miRNA-mRNA است که می‌تواند برای ژن‌های ویروسی دیگر با میکروRNAهای متفاوت استفاده شود.


دوره ۲۶، شماره ۵ - ( ۶-۱۴۰۳ )
چکیده


دوره ۲۷، شماره ۲ - ( ۱۲-۱۴۰۳ )
چکیده

صفحه ۱ از ۱