دوره 6، شماره 1 - ( 1394 )                   جلد 6 شماره 1 صفحات 50-40 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Antioxidant properties of mucus and oral plate crude extract of Stichodactyla haddoni. JMBS 2015; 6 (1) :40-50
URL: http://biot.modares.ac.ir/article-22-10326-fa.html
شعبانی پنبه چوله سحر، خدابنده صابر. خواص آنتی اکسیدانی عصاره های خام مخاط و صفحه دهانی شقایق دریاییStichodactyla haddoni. زیست‌فناوری مدرس. 1394; 6 (1) :40-50

URL: http://biot.modares.ac.ir/article-22-10326-fa.html


1- دانشجوی دانشگاه تربیت مدرس، ساری
2- استاد گروه زیست شناسی دریا و معاون پژوهشی دانشکده منابع طبیعی و علوم دریایی
چکیده:   (9467 مشاهده)
شقایق دریایی Stichodactyla haddoni در مناطق بین جزر و مدی جزیره هرمز به فراوانی دیده می شود. استرس های محیطی باعث تولید اکسیدان ها و در نهایت آنتی کسیدان ها می شود. نمونه برداری از این شقایق، از ناحیه بین جزر و مدی بخش شرقی اسکله شهری جزیره هرمز، انجام گرفت. عصاره گیری با استفاده از دو حلال بافرفسفات نمکی (PBS) و متانول40% بر روی 2 گرم از وزن خشک مخاط با دو تکرار و 10 گرم از وزن تر صفحه دهانی با 6 تکرار از 6 نمونه مجزا به طور جداگانه انجام شد. غلظت‌های متفاوتی از عصاره خام تهیه و خاصیت آنتی اکسیدانی آن ها با استفاده از روش های خنثی کنندگی رادیکال DPPH و قدرت احیاکنندگی آهن III سنجیده شد. وابستگی غلظت با خاصیت آنتی اکسیدانی تمام عصاره‌ها، در هر دو روش مشاهده گردید. در روش DPPH، مقدار IC50 در مخاط عصاره گیری شده با دو حلال PBS و متانول 40% به ترتیب برابر با 0.208±1/469، 0.016±1/85، و برای صفحه دهانی عصاره گیری شده با حلال PBS و متانول 40% به ترتیب 0/06±0/733 و 0.036±0/444 میلی گرم بر میلی لیتر محاسبه شد. نتایج ما نشان داد که فعالیت آنتی اکسیدانی صفحه دهانی شقایق دریایی به طور معنی داری بیشتر از مخاط می‌باشد.
متن کامل [PDF 404 kb]   (3224 دریافت)    
نوع مقاله: مقاله استخراج شده از پایان نامه | موضوع مقاله: بیوتکنولوژی
دریافت: 1393/10/15 | پذیرش: 1394/7/1 | انتشار: 1394/7/21

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.