دوره 1، شماره 1 - ( 1389 )                   جلد 1 شماره 1 صفحات 0-0 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Mozafari S, Sherafat M A, Javan M, Mirnajafizadeh S J. Electrophysiological and histological comparison of the processes of demyelination and remyelination in optic chiasm and nerves of male-castrated and female rats. JMBS 2010; 1 (1)
URL: http://biot.modares.ac.ir/article-22-1122-fa.html
مظفری صباح، شرافت محمد امین، جوان محمد، میرنجفی زاده سید جواد. مقایسه الکتروفیزیولوژیک و بافت شناسی الگوی دمیلیناسیون و رمیلیناسیون کیاسما و عصب بینایی در موشهای صحرایی نر گنادکتومی شده با موشهای صحرایی ماده. زیست‌فناوری مدرس. 1389; 1 (1)

URL: http://biot.modares.ac.ir/article-22-1122-fa.html

مقایسه الکتروفیزیولوژیک و بافت شناسی الگوی دمیلیناسیون و رمیلیناسیون کیاسما و عصب بینایی در موشهای صحرایی نر گنادکتومی شده با موشهای صحرایی ماده
صباح مظفری1 ، محمد امین شرافت1 ، محمد جوان* 2، سید جواد میرنجفی زاده3
1- دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده علوم پزشکی، گروه فیزیولوژی، تهران
2- دانشگاه تربیت مدرس- دانشکده پزشکی- گروه فیزیولوژی، تهران
3- دانشگاه تربیت مدرس، گروه فیزیولوژی
چکیده:   (10898 مشاهده)
بیماری مولتیپل اسکلروزیس سبب بروز اختلالات نورولوژیکی بیشتری در زنان نسبت به مردان میشود. هورمونهای گنادی نقش بالقوه ای در بلوغ و تمایز سلولهای عصبی و گلیالی دارند. اثر برخی هورمونهای گنادی نظیر پروژسترون بروی دمیلیناسیون و رمیلیناسیون بخوبی مشخص شده است. نقش آندروژنها نیز در تکوین سیستم عصبی و میلیناسیون گزارش شده است. ما در مطالعات قبلی مشاهده کردیم که گنادکتومی حیوانات نر توان مغز را جهت مقاومت در برابر آسیبهای دمیلینه کننده و نیز ترمیمهای بعدی می کاهد. در این گزارش با القا دمیلیناسیون در دستگاه بینایی سعی نمودیم اثرات حذف هورمونهای گنادی بر الگوی دمیلیناسیون و رمیلیناسیون در موشهای نر گنادکتومی را با موشهای ماده مقایسه کنیم. تغییرات ایجاد شده در امواج پتانسیلهای برانگیخته بینایی (VEP) و در رنگپذیری میلین بدنبال القا مدل دمیلیناسیون موضعی توسط لیزولسیتین در بین موشهای نر گنادکتومی و ماده در روزهای 2،7،14 و 28 پس از آسیب ارزیابی و مشاهده شد که دمیلسناسیون در هر دو گروه در روز 2 آغاز شد، در روزهای 7 و 14 به بالاترین مقدار خود رسید و نهایتا در روز 28 ترمیم نسبی ناکامل اگرچه معنی داری رخ داد. فرایندهای دمیلیناسیون و رمیلیناسیون به لحاظ زمانی و کیفی در گروههای گنادکتومی و ماده الگوی مشابهی نشان داد. به نظر می رسد تفاوتهای اساسی بین دمیلیناسیون و رمیلیناسیون در موشهای نر و ماده عمدتا بدلیل حظور آندروژنهای گنادی در نرهاست. نتایج این پژوهش می تواند در فهم بیشتر نقش هورمونهای جنسی در بیماریهای دمیلینه کننده مفید باشد و اطلاعات مهمی جهت فراهم نمودن درمانهای ترمیمی ارائه دهد.
واژه‌های کلیدی: دمیلیناسیون، ترمیم میلین، لیزولسیتین، گنادکتومی، عصب و کیاسمای بینایی، آندروژنهای گنادی، موش صحرایی نر و ماده
متن کامل [PDF 640 kb]   (2983 دریافت)    

دریافت: 1389/6/1 | پذیرش: 1389/8/23 | انتشار: 1389/9/22
ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA
بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.