دوره 10، شماره 1 - ( 1397 )                   جلد 10 شماره 1 صفحات 157-151 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Shojaei F, Homaei A, Taherizadeh M, Kamrani E. Enhancing Activity and Stability of Penaeus vannamei Protease against Heavy Metal Poisoning via immobilization on Chitosan Nanoparticles. JMBS 2019; 10 (1) :151-157
URL: http://biot.modares.ac.ir/article-22-15621-fa.html
شجاعی فوزیه، همایی احمد، طاهری‌زاده محمدرضا، کامرانی احسان. افزایش فعالیت و پایداری پنائوس وانامی پروتئاز در برابر اثرات سمی فلزات سنگین با تثبیت روی نانوذرات کیتوزان. زیست‌فناوری مدرس. 1397; 10 (1) :151-157

URL: http://biot.modares.ac.ir/article-22-15621-fa.html

افزایش فعالیت و پایداری پنائوس وانامی پروتئاز در برابر اثرات سمی فلزات سنگین با تثبیت روی نانوذرات کیتوزان
فوزیه شجاعی1 ، احمد همایی* 2، محمدرضا طاهری‌زاده1 ، احسان کامرانی1
1- گروه زیست‌شناسی دریا، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران
2- گروه بیوشیمی، دانشکده علوم، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران، بندرعباس، دانشگاه هرمزگان، دانشکده علوم. گروه بیوشیمی. کد پستی : 7916193145 ، a.homaei@hormozgan.ac.ir
چکیده:   (6542 مشاهده)
آنزیم‌های جانداران دریایی کاندیدای مناسبی برای پایش زیستی سنجش آلودگی‌ها در محیط‌های دریایی هستند. برای استفاده گسترده از آنزیم‌ها در فرآیندهای صنعتی که در شرایط فیزیکوشیمیایی خاص انجام می‌شوند، بایستی پایداری آنها را بهبود بخشید. در این پژوهش با استفاده از نانوذره‌های کیتوزان به‌عنوان بستری سازگار با سیستم‌های زیستی گامی موثر در جهت افزایش پایداری و حفظ فعالیت آنزیم پروتئاز خالص‌‌شده از میگوی پنائوس وانامی در برابر یون‌های فلزی برداشته شد. پس از فعال‌نمودن نانوذره به‌منظور اتصال الکترواستاتیک آنزیم به نانوذره، محلول پروتئینی با غلظت ۷میلی‌گرم بر میلی‌لیتر به نانوذره اضافه و به‌مدت ۴ساعت در دمای C°۱۰ انکوبه شد، سپس بعد از سه‌بار شست‌وشو با بافر فسفات با pH برابر ۷/۵، نانوآنزیم در یک‌میلی‌لیتر بافر فسفات حل و برای پژوهش‌های بعدی استفاده شد. نتایج این تحقیق نشان داد که یون‌های Fe۲+ و Mn۲+ به‌‌طور قابل توجهی فعالیت آنزیم را افزایش دادند، اثر مهاری قوی در حضور یون‌های Cu۲+، Zn۲+، +۲Cd، Hg۲+، Co۲+ و +۲Ni و اثر مهاری ضعیفی در حضور یون‌های +K و Na+ مشاهده شد. آنزیم تثبیت‌شده نسبت به همتای آزادش مقاومت بیشتری به یون‌های فلزی از خود نشان داد، در حالی که آنزیم آزاد نسبت به حضور یون‌های فلزی حساس بود و با افزایش غلظت آنها کاهش فعالیت آنزیم محسوس‌تر بود. پایداری بالای آنزیم تثبیت‌شده به‌دلیل حضور نانوذره‌های کیتوزان است. حفظ پایداری آنزیم تثبیت‌شده در غلظت‌های بالای یون‌های فلزی بیانگر کارآیی بالای روش تثبیت در حفظ پایداری و فعالیت آنزیم تثبیت‌شده بود.
 
واژه‌های کلیدی: تثبیت، آنزیم پروتئاز، یون‌های فلزی، نانوذره‌های کیتوزان
متن کامل [PDF 640 kb]   (2392 دریافت)    
نوع مقاله: مقاله استخراج شده از پایان نامه | موضوع مقاله: بیوتکنولوژی کشاورزی
دریافت: 1396/4/28 | پذیرش: 1396/10/23 | انتشار: 1397/12/25
ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA
ارسال پیام به نویسنده مسئول

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.