Mohammadi M, Ramazani A, Garmroodi M, Yousefi M, Yazdi A, Esfahani K. Resolution of Ibuprofen Enantiomers by Rhizomucor miehei Lipase (RML) Immobilized via Physical and Covalent Attachment. JMBS 2019; 10 (3) :351-361
URL:
http://biot.modares.ac.ir/article-22-15424-fa.html
محمدی* مهدی، رمضانی علی، گرمرودی مریم، یوسفی مریم، یزدی امیز، اصفهانی کسری. تفکیک انانتیومرهای ایبوپروفن با استفاده از آنزیم Rhizomucor miehei lipase (RML) تثبیتشده به روش جذب سطحی و کوالانسی. زیستفناوری مدرس. 1398; 10 (3) :351-361
URL: http://biot.modares.ac.ir/article-22-15424-fa.html
1- گروه مهندسی زیست فرآیند، پژوهشکده صنعت و محیط زیست، پژوهشگاه ملی مهندسی ژنتیک و زیستفناوری، تهران، ایران،
2- گروه شیمی، دانشکده علوم، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران، زنجان، بلوار دانشگاه، دانشگاه زنجان، دانشکده علوم مهدی محمدی: گروه مهندسی زیست فرآیند، پژوهشکده صنعت و محیط زیست، پژوهشگاه ملی مهندسی ژنتیک و زیستفناوری، تهران، ایران ، aliramazani@gmail.com, m.mohammadi@nigeb.ac.ir
3- گروه شیمی، دانشکده علوم، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران،
4- مرکز تحقیقات فناوریهای نوین زیستی، پژوهشگاه ابن سینا، جهاد دانشگاهی، تهران، ایران،
5- باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، واحد تهران شرق، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.،
6- گروه زیستفرآوردههای گیاهی، پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی، پژوهشگاه ملی مهندسی ژنتیک و زیستفناوری، تهران، ایران،
چکیده: (7270 مشاهده)
در این تحقیق تفکیک انانتیومرهای ایبوپروفن راسمیک توسط آنزیم لیپاز تثبیتشده Rhizomucor miehei lipase (RML) روی مشتقات سیلیکا و نانوذره متخلخل سیلیکا SBA-۱۵ مورد مطالعه قرار گرفت. به این منظور و برای بهرهمندی از مزایای دو روش جذب هیدروفوب و اتصال کوالانسی، تثبیت آنزیم RML روی بسترهای حاوی دو گروه عاملی متفاوت بهصورت همزمان صورت پذیرفت. اصلاح شیمیایی بسترهای سیلیکا و نانوذرات حفرهدار سیلیکاتی توسط دو عامل با نسبتهای مختلف انجام شد؛ عامل اکتیلتریاتوکسیسیلان (OTES) بهعنوان عامل هیدروفوبکننده و ۳- گلایوکسیپروپیل- تریمتوکسیسیلان (GPTMS) بهمنظور اتصال کووالانسی آنزیم RML انتخاب شد. نتایج بهدستآمده نشان میدهد، مشتقات بهدستآمده از آنزیم RML تثبیتشده روی بسترهای حاوی گروه عامل اکتیل، فعالیت ویژهای در حدود ۱/۵ تا ۲ برابر فعالیت ویژه آنزیم آزاد دارند. همچنین با افزایش تعداد گروههای اپوکسی، فعالیت مضاعف و میزان رهایش آنزیم کاهش یافت. مناسبترین بستر، با توجه به بررسی فعالیت ویژه پس از تثبیت و رهایش آنزیم RML، مربوط به مشتق بهدستآمده از بستری بود که گروههای عاملی اپوکسی و اکتیل را با نسبت یکبهیک دارد. مشتق حاضر و همچنین مشتقات بهدستآمده با جذب صرفاً هیدروفوب برای سنتز استرهای فرم S- پروفن مورد استفاده قرار گرفت. استریفیکاسیون در شرایط دمایی مختلف و مقادیر متفاوت بیوکاتالیست انجام شد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد بهترین میزان تفکیک انانتیومر S- ایبوپروفن مربوط به بسترهای سیلیکا اکتیلاپوکسی ۱/۱ و SBA اکتیل- اپوکسی ۱/۱ در دمای محیط بود.
نوع مقاله:
مقاله استخراج شده از پایان نامه |
موضوع مقاله:
بیوتکنولوژی کشاورزی دریافت: 1396/6/13 | پذیرش: 1396/10/11 | انتشار: 1398/6/30