Kianamiri S, Dinari A, Nomani A R, Sadeghizadeh M, Mardi M, Daraei B. Fabrication and Assessment of Novel Nano-Drug Delivery System Prepared by Conjugation of Dendrimer– Curcumin and Study of its Effect on Cancerous and Normal Cells. JMBS 2019; 10 (3) :491-502
URL:
http://biot.modares.ac.ir/article-22-22991-fa.html
کیانامیری شهلا، دیناری علی، نعمانی علیرضا، صادقیزاده مجید، مردی محسن، دارایی بهرام. ساخت و ارزیابی نانوسامانه جدید تهیهشده از کانجوگه کورکومین- دندریمر و مطالعه ثاثیر آن بر رده سلولهای سرطانی و نرمال. زیستفناوری مدرس. 1398; 10 (3) :491-502
URL: http://biot.modares.ac.ir/article-22-22991-fa.html
1- گروه نانوبیوتکنولوژی، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران،
2- گروه فارماسیوتیکال بیومتریال، دانشکده داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی زنجان، زنجان، ایران،
3- گروه ژنتیک، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران، تهران، بزرگراه جلال آل احمد، پل نصر، دانشگاه تربیت مدرس. ، sadeghma@modares.ac.ir
4- پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی ایران، کرج، ایران،
5- گروه سمشناسی و فارماکولوژی، دانشکده داروسازی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران،
چکیده: (4530 مشاهده)
آثار آنتیاکسیدانی، ضدسرطانی، ضدالتهاب و ضدمیکروب کورکومین دلایلی بر ارزشمندی این ماده در تحقیقات دارویی و نقش آن در بهداشت عمومی انسان است. اثر ضدسرطانی کورکومین ناشی از تاثیر این دارو بر دامنهای از مسیرهای سلولی و مولکولی درگیر در سرطان است. با این وجود، محلولیت کم، زیستدسترسی پایین و متابولیزم سریع آن اثر نامناسبی بر خصوصیت درمانی آن گذاشته است. در این تحقیق، بهواسطه کانجوگهکردن مولکولهای کورکومین به ساختار دندریمری نسل چهار (پلیآمیدوآمین)، یک حامل نانوابعاد مناسب تهیه شد. مشخصهیابی نانوسامانه و تایید فرآیند کانجوگهشدن بهوسیله روشهای FT-IR و ۱H-NMR انجام شد. اندازه و بار سطحی ذرات با دستگاه DLS مورد ارزیابی قرار گرفت. میزان بارگذاری مولکولهای کورکومین روی نانوسامانه بررسی شد و در ادامه آزمایشهای سلولی از جمله سمیت، ROS سلولی و آپاپتوز بهوسیله آزمون MTT و تکنیک فلوسایتومتری مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج این تحقیق عمل کانجوگهشدن کورکومین را تایید کرد و ذرات بهدستآمده اندازه تقریبی ۱۰۰نانومتر داشتند. نتایج نشان داد که میزان بارگذاری کورکومین در این نانوسامانه حدود چهار مولکول بهازای هر مولکول دندریمر است. آزمایشهای سلولی نشان داد که میزان سمیت، ROS سلولی و آپاپتوز ناشی از نانوحامل دندریمری در مقایسه با کورکومین آزاد بیشتر بوده است. عملکرد بهتر نانوسامانه دندریمری بهواسطه بهبود خواص فیزیکوشیمیایی و افزایش محلولیت کورکومین بوده است. در مجموع، این نانوحامل بهعنوان یک سامانه هوشمند و کارآمد میتواند برای رسانش داروهای آبگریز به سلولهای سرطانی در نظر گرفته شود.
نوع مقاله:
پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
بیوتکنولوژی دارویی دریافت: 1397/4/20 | پذیرش: 1397/5/27 | انتشار: 1398/6/30