دوره 14، شماره 1 - ( 1401 )                   جلد 14 شماره 1 صفحات 0-0 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Abyaz A, Afra E, Saraeyan A. Thermal analysis of the effects of lignocellulosic binders on ‎biofuel briquettes using TG/DTG methods. JMBS 2023; 14 (1)
URL: http://biot.modares.ac.ir/article-22-44567-fa.html
ابیض علی، افرا الیاس، سرائیان احمدرضا. آنالیز حرارتی اثرات اتصال دهندههای لیگنوسلولزی بر بریکت های سوختی با استفاده از ‌روش ‌TG/DTG. زیست‌فناوری مدرس. 1401; 14 (1)

URL: http://biot.modares.ac.ir/article-22-44567-fa.html


1- دکتری علوم و مهندسی کاغذ، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان ، aliabyaz14@gmail.com
2- دانشیار دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان،
چکیده:   (2020 مشاهده)
در تولید بریکت­های سوختی از افزودنی­های متفاوتی با هدف بهیود پارامترهای فنی استفاده می­شود. در تحقیق حاضر دو نوع بایندر لیگنوسلولزی شامل نانوسلولز و لیگنین استفاده شده است. به دلیل ساختار شیمیایی متفاوت و اختلاف ارزش حرارتی هر یک از این دو ماده (لیگنین و نانوسلولز) و اختلاف مکانیسم عملکرد آنها بر بهبود ویژگی­های حرارتی بریکت­های سوختی، به­منظور بررسی محصول نهایی از آنالیز حرارتی با استفاده از آزمون اندازه گیری ارزش حرارتی  و نمودارهای TGA  و DTA استفاده شده است. نتایج بدست آمده نشان دهنده اثرات مثبت کاربرد بایندرهای سلولزی در بهبود رفتار حرارتی بریکت سوختی می­باشد. آنالیز رفتار حرارتی نشان داد که تیمارهای نانوسلولز 9% و لیگنین 9%  به ترتیب با MJ/Kg 85/19 و MJ/Kg 75/25 بیشترین مقدار ارزش حرارتی را  نسبت به نمونه شاهد دارند. منحنی بدست آمده از آنالیز توزین حرارتی (TGA)  نمونه شاهد و نمونه های تیمار شده با لیگنین و نانوسلولز  نشان می دهد که نمونه های تیمار شده دارای نرخ از دست دادن وزن کمتر، نرخ سوختن بیشتر و دمای سوختن بالاتر می­باشند.
متن کامل [PDF 1019 kb]   (494 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشی اصیل | موضوع مقاله: بیوتکنولوژی صنعتی
دریافت: 1399/4/28 | پذیرش: 1401/3/21 | انتشار: 1403/1/15

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.