رمضانی هلیا، لاری پور محدثه، صدری مینو. بررسی اثر تفاله های روغن کشی زیتون، کنجد، آفتابگردان بر روی تولید اسید های چرب در کشت نیمه باز مخمر یاروویا لیپولیتیکا. زیستفناوری مدرس. 1401; 13 (2) :31-45
URL: http://biot.modares.ac.ir/article-22-48805-fa.html
1- کارشناسی ارشد بیوتکنولوژی میکروبی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال، دانشکده علوم زیستی، تهران، ایران.،
2- استادیار گروه علوم زیستی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال، دانشکده علوم زیستی، تهران، ایران. ، m.larypoor@iau-tnb.ac.ir
3- دانشیار گروه علوم زیستی، دانشگاه صنعتی مالک اشتر، مجتمع شیمی و مهندسی شیمی، تهران، ایران،
چکیده: (1174 مشاهده)
در میان منابع روغنها (گیاهی، حیوانی، میکروارگانیسمی)، روغن میکروبی توجه بسیاری از محققان را به خود جلب کرده است. میکروارگانیسمهای روغنی قادر به تجمع 20 تا 80درصد لیپید در هر زیست توده خشک هستند. در میان میکروارگانیسمهای مختلف (باکتریها، میکروجلبکها، گونه های قارچی از جمله مخمرها) برخی از مخمرها بعنوان منبع برتر تولید روغن در نظر گرفته شده اند. Yarrowia lipolytica نمونه ای عالی از میکروارگانیسمهای روغنی با بازده بالای تولید چربی است. با استفاده از تفاله های روغن کشی ارزان، بومی و در دسترس، بعنوان بستر تولید، میتوان هزینه روغن تولیدشده توسط مخمرها را کاهش داد. روغن میکروبی تولیدی برای مصارف دارویی، غذایی و آرایشی-بهداشتی کاربرد دارد. در این مطالعه، پلئومورفیسم Yarrowia lipolytica (ATCC 18942) در محیط های کشت مختلف به صورت میکروسکوپی بررسی شد. پس از کشت مخمر در محیط های حاوی تفاله های روغن کشی زیتون، کنجد و آفتابگردان، در شرایط کشت نیمه باز اسیدهای چرب تولیدشده، با استفاده از تکنیک GC-MS و FTIR بررسی شدند. محیط حاوی تفاله زیتون پس از بررسی نتایج انتخاب شد و لیپید میکروبی تولیدی در این محیط استخراج شد. سپس وزن خشک زیستتوده و چربی میکروبی اندازه گیری شد. نتایج حاصل نشان داد که اسیدهای چرب استخراج شده از محیط حاوی تفاله زیتون، شامل اولئیک اسید، پالمیتیک اسید، لینولئیک اسید و استئاریک اسید بود که این محیط بهترین میزان تولید اسیدهای چرب را در بین تفاله ها داشت. مقدار چربی میکروبی و وزن خشک به ترتیب 4/07 و 7/83 گرم/لیتر و بازده تولید چربی میکروبی 51/97درصد به دست آمد.
نوع مقاله:
پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
بیوتکنولوژی صنعتی دریافت: 1399/10/11 | پذیرش: 1400/7/7 | انتشار: 1402/4/19