1- دانشگاه سمنان، گروه زیست شناسی، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران ، mehdisadeghi@semnan.ac.ir
2- دانشگاه سمنان،
چکیده: (1146 مشاهده)
زمینه و هدف: بیماری آلزایمر، شایعترین بیماری زوال عصبی میباشد و اختلال در حافظه، بارزترین ویژگی آن است. ناحیه هیپوکامپ مغز، اولین ناحیهای است که در آلزایمر دچار تغییرات میشود. ابزارهای زیستشناسی سامانهها از جمله تکنیکهای توان بالا ما را قادر میسازند تا ژنهای برجستهی دخیل در آغاز و پیشرفت بیماری را جستجو کنیم که میتوانند بعنوان نامزدهای جدید تشخیصی و درمانی بیماریهای پیچیده مانند آلزایمر درنظر گرفته شوند.
روش بررسی: در مجموع 85 نمونهی بدستآمده از ناحیه هیپوکامپ مغز افراد سالم و مبتلا به آلزایمر از دو مجموعه داده انتخاب شد. آنالیز تفاوت بیان بصورت جداگانه برای هر دو مجموعه داده انجام و نتایج بدستآمده با یکدیگر ادغام شد. ژنهایی که بطور مشترک در دو مجموعه داده الگوی بیانی یکسان داشتند، جهت ساخت یک شبکه ژنی با استفاده از پایگاه داده STRING، مورد استفاده قرار گرفتند. آنالیز شبکه بدستآمده، بهمنظور یافتن ژنهای کلیدی دخیل در بیماری انجام گرفت.
یافتهها: در این مطالعه، 73 ژن دارای الگوی بیانی یکسان در دو مجموعه داده یافت شد. با آنالیز شبکه بدستآمده، 4 ژن SNAP25، UNC13A، SYN2 و AMPH بعنوان ژنهای کلیدی دخیل در آلزایمر گزارش شد.
نتیجهگیری: نقش ژنهای گزارششده در فرآیندهای اندوسیتوز، رهاسازی انتقالدهندههای عصبی و چرخهی وزیکول سیناپسی، کارکرد صحیح حافظه را میسر میسازد و تغییرات بیانی و جهش در هرکدام از این ژنها، مسیرهای دیگر را تحت تاثیر قرار داده و موجب بروز آلزایمر میگردد. بنابراین ژنهای کلیدی معرفیشده در این مطالعه، میتوانند بعنوان مارکرهای بالقوه جهت توسعهی روشهای تشخیصی و درمانی آلزایمر مورد توجه قرار گیرند.
نوع مقاله:
پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
سیستم بیولوژی دریافت: 1400/12/3 | پذیرش: 1401/4/8 | انتشار: 1402/8/28