دوره 4، شماره 2 - ( 1392 )                   جلد 4 شماره 2 صفحات 73-65 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
optimization of chitosan nanoparticles synthesis. JMBS 2013; 4 (2) :65-73
URL: http://biot.modares.ac.ir/article-22-7114-fa.html
اصغری سید محسن، ابراهیمی سامانی ساناز، سراج زهرا، خواجه خسرو، حسین خانی سامان. بهینه سازی سنتز نانوذرات کیتوزان. زیست‌فناوری مدرس. 1392; 4 (2) :65-73

URL: http://biot.modares.ac.ir/article-22-7114-fa.html

بهینه سازی سنتز نانوذرات کیتوزان
سید محسن اصغری*1، ساناز ابراهیمی سامانی2، زهرا سراج3، خسرو خواجه4، سامان حسین خانی4
1- دانشکده علوم پایه، دانشگاه گیلان، رشت
2- دانشگاه گیلان-دانشکده علوم پایه،
3- دانشکده علوم پایه، دانشگاه گیلان، رشت،
4- دانشکده علوم زیستی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران،
چکیده:   (18443 مشاهده)
نانوذرات زیست تخریب پذیر پلی‌مری به دلیل انکپسوله شدن بهتر، رهاسازی کنترل شده، سمیت پایین و در دسترس بودن زیستی در انتقال دارو بسیار مورد توجه‌اند. انکپسوله شدن مواد دارویی در نانوذرات پلی‌مری می‌تواند اثرات درمانی چنین ترکیباتی را بهبود دهد. پلی‌مرها به دو دسته‌ی طبیعی و سنتزی تقسیم می‌شوند. کیتوزان به عنوان یک پلی‌مر طبیعی می‌تواند کاربردهای زیادی را در دارورسانی داشته باشد. هدف این مطالعه بهینه سازی تولید نانوذرات کیتوزان برای استفاده در انتقال دارو می‌باشد. نانوذرات کیتوزان بر اساس روش ionic gelation تهیه و تعیین ویژگی شدند. مورفولوژی نانوذرات تشکیل شده و توزیع اندازه‌ی ذره، بار سطحی و شاخص پراکندگی (PDI) آنها تعیین شدند. طیف FTIR در مورد نمونه‌های لیوفیلیزه ثبت شد و تشکیل نانوذرات را اثبات کرد. تحقیق حاضر نشان داده که اندازه‌ی ذرات و پتانسیل زتا را می‌توان با تغییر شرایط از جمله استفاده از نسبت‌های مختلف وزنی و حجمی کیتوزان و تنظیم pH کنترل نمود.
واژه‌های کلیدی: نانوذره کیتوزان، اندازه، پتانسیل زتا
متن کامل [PDF 496 kb]   (25944 دریافت)    
نوع مقاله: کامل پژوهشی | موضوع مقاله: بیوشیمی
دریافت: 1393/5/28 | پذیرش: 1392/7/1 | انتشار: 1393/11/12
ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA
بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.