دوره 15-شماره 4 (پاییز ۱۴۰۳ - شماره پیاپی : ۴3)                   برگشت به فهرست مقالات | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- گروه ژنتیک مولکولی، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه تربیت مدرس،
2- گروه ژنتیک مولکولی، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه تربیت مدرس ، sadeghma@modares.ac.ir
3- گروه زیست فناوری سامانه ای، پژوهشگاه ملی مهندسی ژنتیک،
4- گروه بیوشیمی بالینی، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس،
چکیده:   (4 مشاهده)

مقدمه: پپتید آمیلوئید ‌بتا () علت اصلی تشکیل پلاگ‌های سمی در بیماران آلزایمری می‌باشد. به‌همین علت، مطالعه بر روی این پپتید و شناخت مکانیسم‌های مولکولی و سلولی مرتبط آن، در تشخیص و درمان بیماری ضروری است. پژوهش حاضر یک روش سریع، آسان و ارزان برای تولید و خالص‌سازی این پپتید ارائه داده که بر اساس بیان ژن در سیستم باکتریایی است.

مواد و روش‌ها: ژن سنتز و به وکتور بیانی pET26b انتقال یافت. پس‌از القا با لاکتوز و انکوباسیون 24‌ساعته جهت بیان پپتید، رسوب سلولی حاصل به منظور بررسی و تایید وجود پپتید نوترکیب بوسیله SDS-PAGE و وسترن بلات بررسی گردید. سپس خالص‌سازی پپتید نوترکیب با روش کروماتوگرافی تمایلی ستون Ni-NTA صورت گرفت. تعیین ویژگی کشندگی سلولی خالص، در غلظت های  µM 25  و  µM 50 با استفاده از آزمون MTT  بر روی لاین سلولی مدل آلزایمر(SH-SY5Y) انجام شد.
نتایج: نتایج PCR Colony و تعیین‌توالی تاییدکننده ورود صحیح قطعه بیان‌کننده به داخل وکتور بیانی می باشد. بررسی طول باندها در SDS PAGE و وسترن بلات، نمایانگر بیان موفقیت‌آمیز پپتید نوترکیب حاوی دنباله هیستیدینی می‌باشد. در نهایت نتیجه آزمون MTT نشان داد که پپتید خالص‌شده در غلظت‌های µM25  و  µM50 به‌ترتیب دارای کشندگی 30 و 50 درصدی است.
بحث: تولید پپتید آمیلوئید ‌بتا در میزبان‌های باکتریایی بسیار مطلوب به‌نظر می‌رسد. همچنین به‌دست‌آوردن پپتید خالص به صورت محلول یک مزیت مهم این تحقیق می‌باشد. با توجه به عملکرد کشندگی پپتید خالص‌شده، میتوان از آن برای تیمار سلول‌های مدل و انجام مطالعات پیرامون آلزایمر استفاده نمود.
 

     
نوع مقاله: پژوهشی اصیل | موضوع مقاله: بیوتکنولوژی صنعتی
دریافت: 1403/3/8 | پذیرش: 1403/5/15

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.