1- گروه بیولوژی و بیوتکنولوژی علوم خاک، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تهران، تهران، ایران، گروه بیولوژی و بیوتکنولوژی علوم خاک، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تهران، تهران، ایران ، halikhan@ut.ac.ir
2- گروه بیولوژی و بیوتکنولوژی علوم خاک، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تهران، تهران، ایران،
چکیده: (7533 مشاهده)
با گسترش شهرنشینی، کاربرد بتن و مصالح ساختمانی بهصورت گسترده در سراسر دنیا در حال افزایش است. بنابراین استفاده از مکانیزمی که بتواند در افزایش طول عمر سازههای بتنی موثر باشد، ضروری است. دوام سازههای بتن آرمه عموماً تحت تاثیر ترک قرار دارد. ترک در بتن به علتهای مختلف مثل حملات زیست محیطی، اضافه بار، دورههای یخ ذوب، یا آسیبهای تصادفی ایجاد میشود. ترکهای سطحی بتن، ورود مواد شیمیایی و خورنده مثل کلر را فراهم کرده که در اثر این عوامل، آرماتورهای داخل سازههای بتنآرمه خورده شده و موجب ازبینرفتن سازههای بتنی میشود. رسوبات آهکی میکروبی بهعنوان یک درزگیر، توانمندی بالایی در پرکردن ترکها و شکافهای ریز در گرانیت، سنگ و ماسه دارد. در این روش اوره توسط آنزیم اورهآز ترشحشده از باکتری، هیدرولیز شده و کربناتکلسیم در حضور یون کلسیم تشکیل میشود و موجب بهبود پایداری و خواص بتن در طولانیمدت میشود. بنابراین مبحث استفاده از رسوبات زیستی در ترمیم ترک بتن میتواند بهعنوان یک روش طبیعی و سازگار با محیط زیست مورد توجه قرار گیرد. این مقاله به بررسی پیشرفتهای اخیر و پتانسیل بالقوه این فناوری پرداخته است.
نوع مقاله:
سایر |
موضوع مقاله:
بیوتکنولوژی کشاورزی دریافت: 1396/5/18 | پذیرش: 1396/12/12 | انتشار: 1398/6/30